ελληνική μουσική
    625 online   ·  210.846 μέλη
    αρχική > e-Περιοδικό > No_Music

    Γενική Εφημερία

    Κάποιες φορές σου "βγαίνει" πιο εύκολα να γράψεις κάτι σε στίχους παρά σε απλό λόγο.
    Όχι, δεν είναι ποίηση βέβαια, αλλά κουβαλάει κάτι απο τη λύτρωσή της...
    Γράφει το μέλος Aris (stelf4)
    1 άρθρα στο MusicHeaven
    Τρίτη 06 Ιούν 2006

    Μεσονύχτωσε, σιγά σιγά ο κόσμος αραιώνει,
    Κάποιοι συχνοί θα μείναν πάλι στο "βραχείας".
    Αδέσποτοι,κλοσάρ,και τρυφερές κυρίες
    Και οι σκιές.....

    Στον πάνω όροφο αστράφτει το νυστέρι,
    Περήφανοι,καμαρωτοί διαβαίνουν μασκοφόροι,
    Μα η μυρωδιά καμμένου λίπους σε λιγώνει,
    Και κείνες οι σκιές......

    Σε κάποια κλινική αλλάζουν το σεντόνι,
    Κι ο διπλανός κρυφοκοιτά πίσω απο το παραβάν,
    Στο απέναντι εξάκλινο κάποιος ζητάει μορφίνη,
    "Είναι βαριές γιατρέ μου οι σκιές....."

    Πιο πέρα δυτικά απόμερα,
    Φωνές κι ιδέες παράξενες γεμίσαν το μυαλό,
    Κι όμως εδώ η νύχτα έχει γαλήνη, γίνανε φίλοι βλέπεις.
    Με τις σκιές......

    Παράξενο! Στη διαλογή κάποια καινούργια μπαίνει,
    Δεν μοιάζει να΄ναι απο τους συχνούς θαμώνες, άραγε γιατί?
    Κι αργά την πλησιάζεις σαν κάτι κόντρα να σε διώχνει,
    Ισως οι σκιές.......

    Και πρίν προλάβεις να της πείς:"ηταν αργά....ναι....ηταν μοιραίο"
    Κοιτάς το στόμα πέτρωσε και την κραυγή της κάτι πνίγει,
    Και σιωπηλά μονάχα με τα μάτια της σου λέει,
    "Είδα το γιό μου μέσα στις σκιές…"



    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #4808   /   06.06.2006, 17:38   /   Αναφορά
    Εξαιρετικά δοσμενο...ανατρίχιασα...

    Ευτυχώς που υπάρχουν και οι λέξεις...και ανακουφιζουν τα συναισθήματα...
    #4809   /   06.06.2006, 23:07   /   Αναφορά
    Εδώ μέσα έχω δει εξαιρετικά κείμενα. Αυτό εδώ με κόλλησε. Πολύ.



    - Για την εισαγωγή του. Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει σκεφτεί σε αυτή τη συχνότητα. Και άλλοι το κάνουν, άλλοι οχι. Εγώ ευχαριστώ για αυτό και μόνο.



    - Για το ποίημα. Για μενα ειναι ποίημα. Δεν ξέρω τα πραγματικά σου ερεθίσματα Αρη, αλλα δεν χρειάζεται. Ισως και γι αυτό ειναι ποίημα. Ισως και γιατι με έκανε να το διαβάσω 10 φορές μέχρι τώρα. Και κάθε φορά να μου λέει κάτι διαφορετικό στα φωναχτά ή ψυθιριστά... Εξαιρετικό και συγκλονιστικό.



    Τέλος πάντων ...μου άρεσε πολύ, μα πολύ όμως. Αυτά.
    #4811   /   07.06.2006, 02:02
    Σεμνά και ταπεινά σας ευχαριστώ για τα σχόλια παιδιά. Χαίρομαι που άγγιξε την καρδιά σας...