Ώρα για ένα παιχνίδι

Quote:

Το μέλος Giorgos στις 25-04-2004 στις 23:04 έγραψε: Stefke, η κυρία υπήρξε τυφλή. Όχι στο ένα μάτι μόνο.

Το ότι χρησιμοποίησες το ρήμα "υπήρξε" πάει να πει ότι στην συγκεκριμένη στιγμή μέσα στο τρένο ΔΕΝ ήταν τυφλή. Σωστα;
Μήπως λοιπόν η κυρία μπαίνοντας στο τούνελ, νόμιζε ότι ξανατυφλώθηκε και δεν το αντεξε και έδωσε τέλος;;;;;;; Είναι λίγο μακαβριο αλλά γιατί όχι;

Ναι, Δώρα, το "υπήρξε" δεν ήταν τυχαίο. Και δεν μπορούσα απλά να απαντήσω "Ναι, ήταν" γιατί θα ήταν παραπλανητικό.

Η κυρία λοιπόν όταν έβγαλε τα γυαλιά δεν ήταν τυφλή ωστόσο νόμισε λόγω του απόλυτου σκοταδιού ότι ξανατυφλώθηκε. Δεν άντεξε να είναι ξανά τυφλή και αυτοκτόνησε.

Βρήκατε την ουσία του γρίφου. Δεν τελείωσε όμως. Βρείτε και τις υπόλοιπες πινελιές για να έχουμε μια ολοκληρωμένη ιστορία.

Btw, Δώρα, αυτό το θεωρείς μακάβριο; Περίμενε να ακούσεις τους υπόλοιπους γρίφους, αυτός δεν είναι τίποτα μπροστά στους άλλους. Πάντως όλοι οι γρίφοι εκτός από έναν απ' όσο μπορώ να θυμήθω, έχουν εντονότατο αυτό το στοιχείο του μακάβριου. Φαίνεται το κάνει πιο ενδιαφέρον, σαν να βλέπεις ένα θρίλερ που σιγά-σιγά μαθαίνεις τη λύση του μυστηρίου.


"Οι άνθρωποι που πετυχαίνουν σ' αυτόν τον κόσμο είναι αυτοί που προχωρούν και διαλέγουν τις συνθήκες και τις περιστάσεις που θέλουν, κι όταν δεν τις βρίσκουν, τις δημιουργούν." (George Bernard Shaw)


[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Giorgos on 26-04-2004 16:50 ]

Μήπως, λέω μήπως.... η κυρία φορούσε τα (μαύρα) γυαλιά της, οπότε δεν έβλεπε ούτως ή άλλως... αποφάσισε κάποια στιγμή να τα βγάλει, αλλά δυστυχώς ήταν η στιγμή που το τραίνο βρισκόταν στο τούνελ, οπότε αφού και χωρίς γυαλιά δεν μπορούσε να δει τίποτα, θεώρησε ότι τυφλώθηκε και αυτοκτόνησε... μήπως....?

Πολύ σωστά, Πόπη. Όταν έβγαλε τα γυαλιά, έτυχε να είναι μέσα στο τούνελ. Θεώρησε λοιπόν ότι τυφλώθηκε και αυτοκτόνησε.

Και πάλι όμως είναι ανολοκλήρωτη η ιστορία...Ας βοηθήσω λίγο. Κανείς δε ρώτησε για το πώς αυτοκτόνησε. Στην ερώτηση πώς αυτοκτόνησε, η απάντηση είναι: αυτοπυροβολήθηκε.

Θεωρήστε το σαν ένα γεγονός που μπορεί να έχει συμβεί στην πραγματική ζωή. Εσείς όταν μπαίνετε σε ένα τρένο, συνήθως οπλοφορείτε; Το ξαναλέω, πρέπει να βγαίνει απόλυτο νόημα. Περιμένω κι άλλες ερωτήσεις λοιπόν...

mipos o logos pou kikloforouse me to pistoli itan oti i8ele na skotosei kapoion.
isos na i8ele na ekdiki8ei kai autos itan o logos pou eixe to pistoli.eixe parei to treno gia na paei na ton vrei k na ton skotosei!!!

Λοιπόοοοοον, νομίζω πως το έχω το σενάριο (ή τουλάχιστον μια παραλλαγή του). Ας πούμε λοιπόν πως η κυρία έχασε το φως της συνεπεία κάποιου δραματικού φρικτού προσωπικού τραυματικού γεγονότος που έλαβε χώρα κάποια στιγμή στο παρελθόν (πχ. έχασε το μοναδικό παιδί της μπροστά στα μάτια της εξαιτίας ενός ασυνείδητου οδηγού που το τραυμάτισε θανάσιμα και κατόπιν το εγκατέλειψε...το shock ήταν τόσο ισχυρό που τυφλώθηκε). Για χρόνια πολλά έψαχνε γιατρειά στις πληγές της και όταν ο πανδαμάτωρ έσβησε τα σημάδια της απώλειας αποφάσισε να αναζητήσει θεραπεία για τα μάτια της και εκδίκηση για τον υπεύθυνο. Έτσι μετά από χρόνια θεραπειών και εγχειρήσεων μια μέρα πριν από τη μέρα στο τρένο βρήκε το πολύτιμο φως της. Χωρίς να χάσει στιγμή έτρεξε και αγόρασε ένα πιστόλι και έχοντας από καιρό προσχεδιάσει το πως και πού θα πάρει πίσω το αίμα του μονάκριβου παδιού της, αγόρασε ένα εισιτήριο τρένου με προορισμό την κατοικία του εχθρού. Την επομένη οπλισμένη με άσβεστο μίσος και αποφασισμένη να εκδικηθεί αδιαφορώντας για τις συνέπειες μπήκε στο τρένο φορώντας τα γυαλιά ηλίου της που έκρυβαν τα σημάδια από τις ουλές των εγχειρήσεων. Η όρασή της, απόκτημα μόλις μιας μέρας, ήταν ακόμη αχνή και επώδυνη. Κάποια στιγμή στο ταξίδι αποκοιμήθηκε και ονειρεύτηκε σχεδόν με ηδονή την ολοκλήρωση του σχεδίου της...τοτε ήταν που ξύπνησε απότομα από ένα τράνταγμα του τρένου και έβγαλε τα γυαλιά της για να διαπιστώσει τί γίνεται. Από μια παραξενιά της τύχης όμως το τρένο είχε μπει στο τούνελ και η κυρία πιστεύοντας ότι έχει ξαναχάσει το πολύτιμο για την εκδίκηση φως της, μην αντέχοντας άλλο πόνο και επαναβιώνοντας την τραυματική της εμπειρία έστρεψε το περίστροφο στον κρόταφό της και αυτοπυροβολήθηκε....
.....πώς σας φαίνεται;;;;

Καταπληκτικό! Διάβασε κι αυτό και πες μου τη γνώμη σου:

...όταν το Μετρό έφτασε στη στάση "Γαλατικό Χωριό, την γνωστή κι ως Syggroufix, μπήκε στο βαγόνι ο Ταξίαρχος Θεοχάρης. Κουρασμένος καθώς ήταν ύστερα από 23 ανακρίσεις, έψαχνε επειγόντως δυο κολλητά καθίσματα, ένα για τον ίδιο κι ένα για τα παράσημά του. Καθώς δεν έβρισκε, άρχισε να βρίζει και να ρίχνει έξαλλος στο πάτωμα όποιον επιβάτη έβρισκε σαν να ήταν ντοσιέ σε βιβλιοθήκη. Όταν τελικώς έκατσε, το βλέμα του έπεσε σε μια κυρία με μαύρα γυαλιά. Το αστυνομικό του δαιμόνιο ξύπνησε. Επί 3 στάσεις σκεφτόταν τι του θύμιζε αυτή η γυναίκα, και σε μια στιγμή ενθουσιασμένος κατέληξε: Τίποτα απολύτως! Τα γυαλιά της όμως ήταν αυτά που του κίνησαν την περιέργεια. Σηκώθηκε και με βαρύ βηματισμό την πλησίασε. "Μίλα σκουλήκι...που τα βρήκες αυτά τα γυαλιά;" την ρώτησε ευγενικά. Η γυναίκα τον αγνόησε επιδεικτικά, γυρνώντας μάλιστα το κεφάλι της στην μεριά του παραθύρου. Ο Θεοχάρης τα πήρε και της μίλησε έτσι: "Αυτά τα γυαλιά μου θυμίζουν εκείνα του Stevie Wonder...Από αυτόν τα βούτηξες; Μίλα σκουλήκι, μίλα...". Η γυναίκα άρχισε να χτυπά εκνευρισμένη τα νύχια της στο τζάμι, ενώ ο ταξίαρχος συνέχιζε την ανάκριση γ' βαθμού: "Πάω στοίχημα ότι αυτά τα γυαλιά ανήκαν κάποτε στον Ray Charles" είπε, κι άρχισε να τραγουδά με ζήλο το Unchain my heart για να δει αν η γυναίκα θα ταραχτεί. Η γυναίκα δεν ταράχτηκε, ταράχτηκαν όμως οι υπόλοιποι επιβάτες που πήδηξαν επί τόπου από τα παράθυρα. "Και τώρα, οι 2 μας, σκουλήκι", χαμογέλασε μ' ένα σαρδώνιο χαμόγελο. "Μίλα. Πάω στοίχημα ότι τα βούτηξες από τον Michael Jackson κατά την διάρκεια της 58ης διορθωτικής εγχείρησής του στη μύτη, σωστά;" είπε με ύφος χαιρέκακου βασανιστή. Η γυναίκα, χάνοντας πια την ελάχιστη υπομονή που της είχε μείνει, έβγαλε από την τσάντα της ένα περίστροφο και το έστρεψε προς το μέρος του Ταξίαρχου. Εκείνος, φανερά σαστισμένος, οπισθοχώρησε, όταν ξαφνικά παρατήρησε το περίστροφο...είχε επάνω χαραγμένο το σήμα της Ελληνικής Αστυνομίας και τα αρχικά ΑΝΤ1 Νο 1. Τότε, σαν να τον χτύπησε ξαφνικά κεραυνός, αναφώνησε: "Το ξέρω αυτό το περίστροφο. Είναι του Αρχηγού της Αστυνομίας!". Ήταν έτοιμος να βγάλει τα γυαλιά και να αναγνωρίσει τον πολυαγαπημένο του Αρχηγό, όταν συνειδητοποίησε ότι απέναντί του είχε μια γυναίκα. "Ξέρω ποια είσαι!", είπε, ενώ ακούστηκε ένα "Επιτέλους!" από τη γυναίκα αλλά και το συνεργείο του ΑΝΤ1. Ήταν όντως η τυφλή γυναίκα του Αρχηγού, που είχε καταφέρει να χάσει το φως της 57 φορές σε 120 επεισόδια, απειλώντας έτσι το ποσοστό του Γκάλη στα δίποντα. "Βγάλε τα γυαλιά σου λοιπόν να δούμε αν τυφλώθηκες ξανά ή είσαι ακόμα σε θέση να ανανεώσεις το δίπλωμα οδήγησης" είπε ο Θεοχάρης. Δεν πρόλαβε όμως να τελειώσει τη φράση του, όταν το βαγόνι γέμισε από αστυνομικούς πάνοπλους σαν αστακούς. "Ταξίαρχε Θεοχάρη, συλλαμβάνεσαι!". "Μα...γιατί; Δεν ήξερα ότι η βιβλιοθήκη που διέλυσα στο επεισόδιο Νο 83.503 ήταν Louis XV του 18ου αιώνα! Να συλλάβετε τον φροντιστή!", είπε με ειλικρίνεια. "Δεν είναι εκεί το θέμα", απάντησαν οι ένστολοι. "Παραβίασες το Ασυμβίβαστο. Δε γίνεται να είσαι και Ταξίαρχος της Ε.Α. και βουλευτής με την Νέα Δημοκρατία! Αποφάσισε επιτέλους, πρέπει να πάμε για φαϊ και νύσταξε κι ο Φώσκολος και πρέπει να πάμε σε Δελτίο!". Ο Ταξίαρχος Θεοχάρης βρισκόταν μπροστά στην πιο κρίσιμη καμπή της ζωής του. Κοίταξε το αστυνομικό σήμα του με την φωτογραφία του Μίνου Κυριακού κι από την άλλη την καρφίτσα της Ν.Δ. που είχε στο δεξί πέτο. Μια ντουζίνα κομμάντος είχαν στρέψει τα αυτόματά τους πάνω του. Κι είχε από πάνω και μια τυφλή να τον σημαδεύει με ένα περίστροφο! Ήταν έτοιμος να πηδήξει από το παράθυρο, όταν το τρένο μπήκε σε ένα τούνελ. Τότε ακούστηκαν φωνές, πυροβολισμοί, ένα "Αχ! Σιγά το πόδι μου, βλάκα!" κι ένα ρέψιμο (ήταν του κάμεραμαν που είχε πιει σόδα). Όταν το τρένο βγήκε από το τούνελ, οι αστυνομικοί βρήκαν το πτώμα μιας γυναίκας που φορούσε μαύρα γυαλιά, όχι όμως και τον Θεοχάρη, ο οποίος στην προσπάθειά του να πηδήξει από το παράθυρο, πάτησε την άτυχη σύζυγο του Αρχηγού, η οποία από τον πόνο της πάτησε την σκανδάλη, η οποία ήταν στραμμένη προς το στήθος της, το οποίο ήταν φυσικό, παρόλο που στην Παραγωγή επιμένουν ότι το έχει πειράξει ο Φουστάνος.

...ήταν ένα ακόμα επεισόδιο της δραματικής σειράς "Καλημέρα Ζωή" του Νίκου Φώσκολου. Παραγωγή ΑΝΤ1 2004 - All rights reserved.

Φίλε Soloffor7, νομίζω ότι το σενάριό σου μπορεί να γυριστεί από τον Νίκο Φώσκολο άνετα. Εμένα πάντως με συγκίνησε, δεν ξέρω αν συνέβη το ίδιο και με σένα με το δίκο μου σενάριο.

Λοιπόν... Για να επιστρέψουμε στο θέμα μας...Η γυναίκα δεν ήθελε να εκδικηθεί κανέναν. Ο λόγος που κουβαλούσε το πιστόλι δεν ήταν για να δολοφονήσει κάποιον ούτε είχε παιδί που σκοτώθηκε σε μικρή ηλικία.

Βοηθώ κι άλλο -και μάλλον έτσι ήξερα τον γρίφο από την αρχή: πριν τον πυροβολισμό, κι όταν το τρένο ήταν ακόμα μέσα στο τούνελ, ακούστηκε ένας ηλεκτρονικός ήχος.

Ακούω...

kathisa kai diavasa apo tin arxy giati tora eida to paixnidi...

o ilektonikos ixos itan ena ksypnitiri...

ksero kai ego afta me to spirto glarosoupa(ti eixa traviksei me afty..) ksero ena kalo alla poly dyskolo tulaxiston gia na vreis tis leptomeries...gia ta alla..etsi k etsi episis me to monopati kai tis 2 didimes aderfes sto spiti, k kati alla..the truth is out here..!!

Σωστός, TragiClown. Ο ηλεκτρονικός ήχος ήταν ξυπνητήρι, του ρολογιού της συγκεκριμένα.

Ακούω...

Giorgo ...είσαι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ!!

Poly kalo Giorgo !!!!!

Ανάμικτα συναισθήματα με κατακλύζουν .... από τη μία αυτομαστιγώνομαι υποδειγματικά για την επιπολαιότητά μου, πως είναι δυνατό να μη δω το αυτονόητο;;; μα φυσικά ο Θεοχάρης!!!!!, τα γυαλιά του stevie, τα παράσημα, το περιστροφο, το ρέψιμο, η καταραμένη στάση SygrouFix...όλα τα στοιχεία ήταν απλωμένα μπροστά μου.... από την άλλη ποιος θα μου δώσει δύναμηηη τοον κόσμο αυτό ν' αλάααξωωω;;;;;
Να' σαι καλά ΓΙΏΡΓΟ γέλασα με την ψυχή μου

Γεια σας και από μένα!Η αλήθεια είναι Γιώργο ότι δεν ξέρω τις λεπτομέρειες της ιστορίας οπότε να κανω κι εγώ την ερωτήση μου;

Μήπως η κυρία κουβαλούσε το όπλο λόγω της δουλειάς της;

Loipon to ksypnitiri to eixe valei ekeiny gia na ksypnisei(profanos) kathos taksideyane evlepe to fos apolamvane to kosmo gyro tis me tin orasy tis ..koimithike..pios o logos gia to ksypnitiri ti eprepe na kani den exo kataliksei alla anoigei ta matia tis kai diavolika ekeiny ti stigmy mbenune sto tunnel..panikovalete nomizodas oti exase to fos tis ksana..afou afto tis pige sto myalo tis afou itan tyfly..genika to skotadi ti fovizei ..iksere pou eixe to oplo ..aftoktonei..den adexo allo k etsi.....to oplo giati to eixe mazi tis..?revenge?

Glad you enjoyed it, παίδες. Πάντως η έμπνευσή μου ήταν το κείμενο του Soloffor7, το σωστό να λέγεται. Τελικά τις μεγαλύτερες -και πιο τρελλές- εμπνεύσεις τις έχει κανείς τις πιο περίεργες ώρες, γι' αυτό πάντα να κοιτάζετε την ώρα που έχει γραφτεί κάθε post και γενικά να είστε επιεικείς με όλα τα μεταμεσονύχτια posts (και μην ξεχνάτε τον παράγοντα αλκοόλ)

Λοιπόν, για να δούμε αν τελικά θα ολοκληρώσετε την ιστορία, γιατί ξεκινήσατε καταπληκτικά, αλλά στην πορεία κολλήσατε.

Mperdemeni, καλώς ήρθες στα πάτρια εδάφη (δε θα ρωτήσω για το πώς ήταν η Βενετία, όχι, δεν θα ζηλέψω...). Μάλλον το nick σου μπέρδεψε τους συμπαίχτες σου και δεν μπορούν να λύσουν τον γρίφο Διασαφηνίζω λοιπόν το εξής πολύ βασικό:

Η κυρία δεν κουβαλούσε όπλο λόγω του επαγγέλματός της.

TragiClown, το ξυπνητήρι ΔΕΝ το είχε βάλει για να ξυπνήσει, ούτε κοιμήθηκε κατά τη διάρκεια της διαδρομής, ούτε έβλεπε. Τα γυαλιά της δεν τα έβγαλε ούτε δευτερόλεπτο κατά την διάρκεια της διαδρομής και ως εκ τούτου δεν έβλεπε τίποτα γύρω της (φανταστείτε ότι μιλάμε για φακούς απόλυτα σκούρους και πολύ χοντρούς που δεν βλέπεις τίποτα μέσα από το γυαλί, όχι για trendy Calvin Klein, προφανώς!).

Και τέλος, επαναλαμβάνω: ΤΟ ΟΠΛΟ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΕ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΔΙΚΗΘΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ.

Επειδή έχετε κολλήσει, κάνω ένα resume στα περί πριν την αυτοκτονία:

Η κυρία της ιστορίας είναι σαν και εμάς όσον αφορά στο θέμα της οπλοφορίας: ΔΕΝ είχε ποτέ στην κατοχή της όπλο, ούτε άδεια οπλοφορίας, ούτε καν είχε ξαναχρησιμοποιήσει όπλο, ούτε φυσικά έκανε κάποιο επάγγελμα που απαιτούσε οπλοφορία. Παρόλα αυτά, πηγαίνει και αγοράζει ένα όπλο. Και ΔΕΝ το αγοράζει για να εκδικηθεί κανέναν απολύτως. Βοηθώ περισσότερο: ούτε για αυτοάμυνα ή εκφοβισμό το πήρε. Ούτε για πλάκα ούτε από ψώνιο. Ε, δεν έμεινε και τίποτα άλλο, παίδες. Είναι σαφές ότι το όπλο προορίζεται για ένα και μοναδικό άτομο.

Επίσης, τύφλωση και αγορά όπλου είναι άρρηκτα δεμένα. Να το πω απλά, αν δεν ήταν τυφλή, ούτε καν που θα διανοούταν να αγόραζε όπλο.

Αυτό που θα σας βοηθήσει να βρείτε τη λύση είναι το ξυπνητήρι. Εκεί επικεντρώστε την προσοχή σας. Ήχος ξυπνητηριού -> αφαίρεση των γυαλιών -> αυτοκτονία. Τα γυαλιά δεν τα έβγαλε στην τύχη. Αν δεν χτυπούσε το ξυπνητήρι, δεν θα τα έβγαζε. Το ξυπνητήρι σήμαινε "Βγάλε τα γυαλιά".

Βοήθησα πάρα πολύ. Ακούω...

Ο λόγος που πάντοτε μισούσα αυτού του είδους τους γρίφους είναι ότι δεν επιδέχονται μία μόνο λύση! Σ'ένα μαθηματικό γρίφο για παράδειγμα, όταν έχεις φτάσει στη λύση το ξέρεις, είσαι σίγουρος γι'αυτό. Εδώ δεν υπάρχει σωστό και λάθος! Υπάρχει "αυτό που έχει στο μυαλό του ο Giorgos" κι "αυτό που δεν έχει στο μυαλό του ο Giorgos". Γιατί είναι "λάθος" η εκδοχή του soloffor7? Γιατί τυχαίνει να μην είναι αυτή που ψάχνουμε...
Απεκδυόμενη όμως την σνομπίστικη πλευρά μου θα παραθέσω την εκδοχή μου δεχόμενη ότι ενδεχομένως θα χαρακτηριστεί ως λανθασμένη καθότι δε θα είναι αυτό που θα ήθελαν οι άλλοι να είναι Αυτοί είναι οι κανόνες του παιχνιδιού... σνιφ..
Λοιπόν η τυφλή κυρία μαθαίνει ότι κάπου μακριά από τον τόπο διαμονής της υπάρχει μία χειρουργική ομάδα που θεραπεύει προβλήματα οράσεως έναντι αδρής αμοιβής. Καθόσον η κυρία δεν τυγχάνει Ωνάσης ούτε Λάτσης, βάζει σκοπό της ζωής της να καταφέρει να μαζέψει το ποσό που θα χρειαστεί για την εγχείριση. Ύστερα από 13 χρόνια έχει μετά κόπων και βασάνων και στερήσεων καταφέρει να συγκεντρώσει το ποσό, και ξεκινά για το ταξίδι. Το ποσο Ε, όπου Ε= (συνολικο ποσο) - (τιμή εισιτηρίου με επιστροφή) - (τιμή όπλου), το διαθέτει ολόκληρο για να πληρώσει την εγχείριση. Συνεπώς, όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε, η κυρία έχει μείνει ταπί... ο γιατρός την ενημερώνει ότι η πιθανότητα επιτυχίας είναι 99,99% κι ότι είναι εξαιρετική ανάγκη για 24 ώρες να φορά συνέχεια τα γυαλιά με τα οποία την εφοδιάζει, καθώς τα μάτια της είναι ακόμα πολύ αδύναμα... Η κυρία είναι ενθουσιασμένη, παρόλα αυτά, και όντας πάντα προνοητική, αναλογίζεται την πιθανότητα να επαληθευτεί το ενδεχόμενο σύμφωνα με το οποίο η θεραπεία αποτυγχάνει* γι' αυτό και πριν φύγει αγοράζει ένα όπλο με σκοπό να θέσει τέρμα στη ζωή της αν τελικά έχει χάσει τα παραγωγικότερα χρόνια της ζωής της για κάτι που δεν άξιζε... Ρυθμίζει το ρολόι που φορά στο δεξί της χέρι να χτυπήσει την ώρα που πρέπει και περιχαρής την άλλη μέρα μπαίνει στο τρένο. Στη διάρκεια της διαδρομής κάνει όνειρα για το μέλλον της... πάντα όμως κρατά το πιστόλι! Ώσπου ακούγεται - επιτέλους - ο πολυπόθητος ήχος από το ξυπνητήρι της...
... και η συνέχεια γνωστή

sostos KIT PAN, episis thelo na prostheso oti i kyria einai i Bjork kai ade tha apokalypso kai ton giorgo einai O LARS FON TRIER atimuly olo mas ksegelas....

Γιώργο είμαι πολύ περίεργη να μάθω αν η ιστορία πιο πάνω είναι αληθής!!!!!!Τελικά τι έχει συμβεί;

Μπαινοντας το τραινο στο τουνελ εκανε σταση σε αλλο σταθμο και αν ναι σε ποσους σταθμους.

Sorry που το άφησα το θέμα, απλά όταν διάβασα το post της Κατερίνας, θεώρησα ότι το μυστήριο λύθηκε και μετά δεν πρόσεξα τα άλλα posts.

Λοιπόν, ο KIT PAN (κατά TragiClown) -ή η ΚΙΤ ΚΑΤ για τους υπόλοιπους - ολοκλήρωσε την ιστορία. Η κυρία έπαθε ένα σοβαρό ατύχημα, εξαιτίας του οποίου τυφλώθηκε. Ύστερα από αρκετό καιρό, μετά από πολύ ψάξιμο, κατόρθωσε να βρει έναν γιατρό ειδικευμένο σε εγχειρήσεις αποκατάστασης της όρασης, που όταν την εξέτασε, της είπε ότι η περίπτωσή της κατά πάσα πιθανότητα είναι ιάσιμη, αφήνοντας όμως και ένα περιθώριο αποτυχίας. Ωστόσο, για να γίνει η εγχείρηση, χρειάζονταν πάρα πολλά χρήματα. Η γυναίκα αναγκάστηκε να πουλήσει ό,τι είχε και δεν είχε προκειμένου να εξοικονομήσει το υπέρογκο αυτό ποσό. Όταν τελικώς συγκέντρωσε τους κόπους μιας ζωής, έκανε την εγχείρηση. Ο γιατρός την προειδοποίησε ότι θα χρειαζόταν ένα μικρό διάστημα προκειμένου να επανέλθει η όρασή της, κατά το οποίο θα έπρεπε υποχρεωτικά να φορά συνέχεια ειδικά μαύρα γυαλιά που θα προστάτευαν τα άρτι εγχειρισμένα μάτια της και της είπε την ακριβή ημερομηνία και ώρα που θα μπορούσε να τα βγάλει. Προηγουμένως, η γυναίκα, έχοντας ουσιαστικά χάσει τα πάντα και μην έχοντας τίποτα να την κρατά στον τόπο της, αποφάσισε, αν τελικώς όλα πήγαιναν καλά με την εγχείρηση, να επιβιβαστεί σε ένα τρένο και να ξεκινήσει μια νέα ζωή από το μηδέν σε άλλο τόπο. Αυτό αν όλα πήγαιναν καλά. Γιατί σε αντίθετη περίπτωση, φρόντισε να αγοράσει ένα όπλο το οποίο θα το έστρεφε εναντίον της αν παρέμενε τυφλή. Έτσι λοιπόν, την κρίσιμη ημέρα, επιβιβάστηκε στο τρένο, ρύθμισε το ρολόι της να χτυπήσει την συγκεκριμένη ώρα και περίμενε με ανυπομονησία για να βγάλει τα γυαλιά. Όταν έφτασε η ώρα, το τρένο μπήκε σε ένα ολοσκότεινο τούνελ. Λίγα δευτερόλεπτα μετά, ακούγεται ο ήχος του ρολογιού. Η γυναίκα με αγωνία βγάζει τα γυαλιά της, μη γνωρίζοντας ότι επικρατούσε σκοτάδι. Τότε νομίζοντας ότι η εγχείρηση απέτυχε, απογοητευμένη παντελώς, έχοντας χάσει τα πάντα, με το που αντικρύζει σκοτάδι, βγάζει από την τσάντα το πιστόλι και αυτοκτονεί. Τhe end.

Σε γενικές γραμμές, καλά τα πήγατε. Η αρχή ήταν ιδανική θα έλεγα. Αφού νόμισα ότι θα τελείωνε σε 3 ερωτήσεις ακόμα. Βρήκατε πρώτα το finale, κολλήσατε όμως αργότερα στις αρχικές λεπτομέρειες. Όπως και να έχει, ελπίζω να το διασκεδάσατε όλοι.

¶ντε, ποιος θα βάλει τον επόμενο γρίφο;;;

*Επίσημος Χορηγός Του Κινήματος "PleaseΑλλάξτεΤαSmiliesΤουForum"

Y.Γ. (άσχετο): Κατερίνα, άλλαξε avatar, δε σου πάει καθόλου