ελληνική μουσική
    486 online   ·  210.821 μέλη
    MichPah
    08.10.2005, 02:58
    Quote:

    Το μέλος LithiHios στις 07-10-2005 στις 17:16 έγραψε:

    Pane na peis tsh manas sou
    na mhn mou katariete
    gianta paidi tsh tha genw
    kai tha stenaxoriete




    Δεν έχει η μάνα σου ενοχές
    όλα τα φταίει η φύση
    που σου δωκε την ομορφιά
    να με προβληματίσει.....!
    MichPah
    08.10.2005, 03:37
    Quote:

    Το μέλος mirrors στις 07-10-2005 στις 13:48 έγραψε:

    Να 'σουν στον κάμπο λεμονιά
    και εγώ στα όρη χιόνι,
    να λιώνω να ποτίζονται
    οι δροσεροί σου κλώνοι!





    Να 'σουν στο κάμπο λεμονιά
    και γω στα όρη κλήμα
    να σμίξουνε οι κλώνοι μας
    να γίνει κρεβατίνα...!
    MichPah
    08.10.2005, 03:46
    Quote:

    Το μέλος llorona στις 06-10-2005 στις 13:06 έγραψε:

    Κι εγώ Κρητικιά..


    Τόπος που έχει αντίλαλο
    πληθαίνει τον καημό μου
    γιατί γροικώ πολλές φορές
    τον αναστεναγμό μου




    Τόπο που κάνει αντίλαλο
    θα βρώ να κλάψω τόσο
    να ξεγελώ το πόνο μου
    μπάς και επιβιώσω.
    Voltage
    08.10.2005, 09:22
    Του άθεου η ρετσινιά
    σαν τη θηλειά με πνίγει,
    Μα όταν χτυπάω του Θεού
    ο διάβολος μ ανοίγει.
    steinway
    08.10.2005, 10:53
    Φτερουγολαβωμένε αητέ
    κι άφης με να σε γιάνω,
    τον ύστερό μου στεναγμό
    γλυκειό φιλί σου κάνω....
    AT
    08.10.2005, 13:07
    Πάψε να ζεις με όνειρα
    γιατί η αυγή χαράζει
    και πλησιάζει το πρωί
    που τόσο μας τρομάζει

    πάψε να ζεις με όνειρα
    γιατί σαν θα ξυπνήσεις
    και θε να δεις πως δεν τα ζεις
    δάκρυα πικρά θα χύσεις...


    Στους λάτρες της ου-τοπίας...



    Voltage
    08.10.2005, 15:13
    Quote:

    Το μέλος AT στις 08-10-2005 στις 13:07 έγραψε:



    Στους λάτρες της ου-τοπίας...








    Χα...!
    Hastaroth
    08.10.2005, 23:53
    Quote:

    Το μέλος orestis82 στις 06-10-2005 στις 20:31 έγραψε:

    Είμαι κι εγώ μισός κρητικός και σας γράφω μια μαντινάδα από τον Καζαντζάκη... Είναι λίγο σόκιν:

    Χαρώ το το κορμάκι σου
    απ' τα μισά και κάτω
    βάνει το χέλι ζωντανό
    και μονομιάς ψοφά το!





    Εγώ διάβασα σε βιβλίο τού Καζαντζάκη (στην "Αναφορά στον Γκρέκο",νομίζω) την εξής,ακόμα πιό σόκιν:


    Μιά μαντινάδα θά σού πώ να'ναι τού περιτρόπου
    τό χ.σε κλ.σε φάε πιέ,νά'τη η ζωή τού ανθρώπου"


    Νά όμως και μιά που δέν είναι καθόλου σόκιν,αλλά αντιθέτως ιδιαίτερα φιλοσοφημένη:


    Ποτέ να μήν καταφρονάς τά κάτω σκαλοπάτια
    γιατί σ'αυτά πρωτοπατάς ν'ανέβης στά παλάτια





    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Hastaroth στις 08-10-2005 23:54 ]
    Papillon
    09.10.2005, 01:35
    Μη φοβηθείς αν αισθανθείς κάτι στο πρόσωπό σου Η σκέψη μου είναι και ζητά ένα χαμόγελό σου.

    Oταν πεθάνω κράτα μου το παγωμένο χέρι,
    σκέψου πως θα ήτανε ζεστό αν με είχες κάνει ταίρι

    Στείλε μου, θεέ μου, δάκρυα να σβήσω τη φωτιά μου, γιατί δεν το πιστεύουνε πως καίγεται η καρδιά μου

    Δότης θα γίνω της καρδιάς να μη ταφή στο χώμα
    Να ζει αυτή να σ’ αγαπά κι ας είναι σε άλλο σώμα

    Πολλοί θα προβληματιστούν όταν θα με κηδένε, γιατί θα δουν πρώτη φορά μάτια νεκρού να κλαίνε!

    Όταν μου λες το σ' αγαπω
    δεν λεγεται η χαρα μου
    γινομαι αετος στον ουρανο
    και εσυ εισαι τα φτερα μου.

    steinway
    09.10.2005, 11:29
    Quote:

    Το μέλος MichPah στις 08-10-2005 στις 03:46 έγραψε:

    Quote:

    Το μέλος llorona στις 06-10-2005 στις 13:06 έγραψε:
    [i]
    Κι εγώ Κρητικιά..


    Τόπος που έχει αντίλαλο
    πληθαίνει τον καημό μου
    γιατί γροικώ πολλές φορές
    τον αναστεναγμό μου




    Τόπο που κάνει αντίλαλο
    θα βρώ να κλάψω τόσο
    να ξεγελώ το πόνο μου
    μπάς και επιβιώσω.

    [/I]



    Να 'χε ο πόνος πρόσωπο
    τουλάχιστον να ξέρω
    ποιος είναι αυτός που
    απο παιδί με κάνει κι υποφέρω...


    pclos
    09.10.2005, 13:43
    το ναζι τσι μελαχροινης
    η ασπρη δεν το πιανει
    οξω κια ωαλει κοκκινο
    η βυσινι φουστανι

    να σε φιλησω ματια μου
    ποκαταπ το πηγουνι
    εκεια που βαζουν και χτυπα
    του τραου το κουδουνι


    lollollollol
    steinway
    09.10.2005, 14:13
    Θαλασσοπούλια πέτε μου
    σ' ήντα γιαλό αρμενίζει
    κι ήντα καιροί τον δέρνουνε
    και δεν ξαναγυρίζει....
    pclos
    09.10.2005, 14:25
    εξεβαρεθηκα τα μπλιο
    και ποιος μπορει να συρει
    τς`αγαπης τα μαρτυρια
    ποχω για σε παρτιρει
    steinway
    09.10.2005, 14:40
    Εκάηκα στα χέρια σου
    και σου παραπονούμαι
    ανάθεμά τη τη στιγμή
    που θελα γνωριστούμε...
    pclos
    09.10.2005, 15:29
    η γρα παγωνα το πρωι ταβαλε με τον γερο
    και τουλεγεν εγερασες κι ηντα μωρε σε θελω
    γερο μπαμπαλοφτιαγμενε εξεκουτιανες καμενε
    κι εχεις χρονια να μ`αγγιξεις στην κοιλια να μ`αποτριψεις





    πολλα τς`αγαπης ειπαμε
    λογια γεματα πονο
    και μαντιναδες τσι χαρας
    ας λεμε τωρα μονο!!!

    αυτο ειναι δικο μου!!!lollollol
    AT
    09.10.2005, 19:27
    θά' θελα να 'μουν
    γεράκι στα Σφακιά
    αητός στον Ψηλορείτη
    αγρίμι στα χαρακιά
    να σε βιγλίσω Κρήτη...





    pclos
    09.10.2005, 19:36
    εμμετρο, καταπληκτικο!

    τσι κριτικοις τσι χωμασιν
    οπου τσε να τις σκαψεις
    παλικαριω κορμια θα βρεις
    κοκκαλα θα ξεθαψεις

    lollollollol
    mirrors
    11.10.2005, 01:28
    Quote:

    Το μέλος MichPah στις 08-10-2005 στις 03:37 έγραψε:

    Quote:

    Το μέλος mirrors στις 07-10-2005 στις 13:48 έγραψε:
    [i]
    Να 'σουν στον κάμπο λεμονιά
    και εγώ στα όρη χιόνι,
    να λιώνω να ποτίζονται
    οι δροσεροί σου κλώνοι!





    Να 'σουν στο κάμπο λεμονιά
    και γω στα όρη κλήμα
    να σμίξουνε οι κλώνοι μας
    να γίνει κρεβατίνα...!

    [/I]



    Πονηρέέέέέέ!!!!!!
    Εγώ όμως επιμένω ... ρομαντικά!

    Κι ο Έρωτας κι ο Θάνατος
    κι οι δυο με κυνηγούνε.
    Το Θάνατο εξέφυγα
    τον Έρωτα φοβούμαι!

    Μαντινάδα που απήγγειλε ο Λουδοβίκος των Ανωγείων πριν πει το τραγούδι του!
    MichPah
    11.10.2005, 01:33
    Quote:

    Το μέλος mirrors στις 11-10-2005 στις 01:28 έγραψε:

    Κι ο Έρωτας κι ο Θάνατος
    κι οι δυο με κυνηγούνε.
    Το Θάνατο εξέφυγα
    τον Έρωτα φοβούμαι!

    Μαντινάδα που απήγγειλε ο Λουδοβίκος των Ανωγείων πριν πει το τραγούδι του!





    Ο Έρωτας κι ο Θάνατος
    ίδια σπαθιά βαστούνε
    κι οι δυο με τρόπο ξαφνικό
    και ύπουλο χτυπούνε....!
    LithiHios
    11.10.2005, 01:39
    Χαίρομαι που σε αγαπώ
    και όπου σταθώ το λέγω
    με μαντινάδες τραγουδώ
    με μαντινάδες κλαίγω

    Τ' άστρα κοιτώ και σκεύτομαι αχ και να πέσει ένα
    να κάνω ευχή να μην μπόρεις να ζεις χώρις εμένα


    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : LithiHios στις 11-10-2005 01:42 ]