noizreduction σε βρίσκω αναχρονιστικό και ντεμοντέ...άκου εκεί σεβασμός εν έτι 2007...
Ζούμε σε μία εποχή π[ου έχει σβηστεί κάθε διαχρονική αξία από τη ζωή μας. Δεν παράγονται πλέον διαχρονικά τραγούδια, δεν προσλαμβάνεται κανείς σε μία δουλειά με ορίζοντες προσφοράς 35ετίας, δεν φορά κανείς ρούχο περυσινό. Ποιος ο λόγος να υπάρχει διαρκής έρωτας με έναν άνθρωπο, σεβασμός στην αδελφική φιλία, οικογενειακοί δεσμοί, αγάπη διά βίου; Ο άνθρωπος είναι πλέον έρμαιο των παθών της στιγμής και της εφήμερης ηδονής. Δεν ξέρει τί ψάχνει να βρεί, γι' αυτό και όταν ανακαλύπτει κάτι που "νομίζει" ότι τον γεμίζει το παραμερίζει, αφού το ξεψαχνίζει στα γρήγορα, για να ξαναανακαλύψει αυτό που νομίζει ότι έψαχνε αρχικά.
Η φύση σε πολλά πράγματα είναι αυστηρή, όπως στο φαινόμενο αίτιο-αποτέλεσμα. Ο καθένας τελικώς βρίσκει αυτό που ψάχνει, όχι με συγκεκριμένο όνομα αλλά με συγκεκριμένες ιδιότητες. Αν δεν ξέρει τί είναι αυτό που θέλει, προφανώς δεν ξέρει και τί θα πάρει., ούτε και θα γνωρίζει τρόπους να το αξιολογήσει. Το πιο όμορφο που διάβασα παραπάνω είναι ότι "το πρόβλημα δεν είναι τί ζητάει μία γυναίκα, αλλά τί ζητάω εγώ...". Επίσης, συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με τις απόψεις του noizreduction, όπως αυτές διατυπώθηκαν παραπάνω.
"Ονειρεύομαι τη ζωή σαν ένα γαλάζιο ουρανό, αεράκι αγνό και καθάριο η ζωή μου να πνέει, πουλί λευκό η ελπίδα μου θε πάντα να πετά ψηλά..."
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 22-09-2007 21:53 ]
