Παράθεση:
Το μέλος MARIAXANIA στις 09-01-2008 στις 18:12 έγραψε...
(Δεν ξέρω αν οι κάλοι έχουν υποχωρήσει τελείως) και το άκουσμα δε μου αρέσει καθόλου.
|
!!!Υποθέτεις δηλαδή ότι είσαι εντάξει και κάνεις μαθήματα βασισμένη επάνω σε μια υπόθεση;
Το πιο σημαντικό είναι να πας στο γιατρό να δεις εάν είσαι εντάξει. Το πείσμα είναι καλό, όχι όμως όταν λειτουργεί εις βάρος της υγείας. Ειδικά εφόσον αγαπάς τόσο πολύ το τραγούδι, ο φωνίατρος στην περίπτωσή σου είναι πολύ καλός φίλος, αφού έχεις αυτή την ευαισθησία. Εάν κάνεις μαθήματα έχοντας πρόβλημα στις φωνητικές χορδές, μπορεί κάποια στιγμή να πάθεις τέτοια ζημιά που να σου απαγορευτεί να τραγουδάς προκειμένου να μη χάσεις τη φωνή σου. Μπορεί αυτό να είναι υπερβολικό, αλλά εάν θέλεις να βγάζεις καλά αποτελέσματα χρειάζεται να έχεις υπομονή πάνω από όλα και σεβασμό στις αντοχές σου.
Πήγαινε σε έναν γιατρό, έλεγξε την κατάσταση, κάνε ότι σου πει κατ' αρχήν και μετά έρχονται όλα τα υπόλοιπα.
Το ρεπερτόριο που είχες κάνει παλαιότερα θα έπρεπε να μετράει, εκτός εάν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που είχες ασχοληθεί - δεν έπιασα πόσο καιρό είχες σταματήσει - και βέβαια, εάν το αποτέλεσμα που βγάζεις τραγουδόντας δεν είναι αρκετά καλό - λόγο της ταλαιπωρίας που έχουν υποστεί οι φωνητικές χορδές ίσως - δεν μπορεί η δασκάλα σου να σε πάει στο επίπεδο που θα ήθελες, ή που θα ήταν λογικό μετά από τόσα χρόνια να πας.
Εάν θέλεις να έχεις φωνή που να σου ανταποδίδει τους κόπους σου, θα πρέπει να την φροντίζεις και να την προσέχεις σαν μωρό. Το ότι ξεκίνησες στα 13 παρόλο που ήξερες ότι αυτό δεν είναι ότι καλύτερο, είναι ίσως ο λόγος που έβγαλες κάλους - εάν ζορίστικες πολύ φωνητικά κατά την εφηβεία - και τώρα επιμένεις να τραγουδάς χωρίς να ξέρεις εάν οι κάλλοι έχουν φύγει;
Στο γιατρό! :)