Καλα μιλαμε εκανα ενα μηνα να καταλαβω αυτο το "οφθαλμοκαιρος"..:) Πως φαινεται οτι διαβαζεις πολλα κομικς
συνεχιζω λοιπον..
Ετρεχε το κοκκινο πλασματακι και γυρω του ξεφυτρωναν πεινασμενα ξωτικα που απλωναν τα χερια για να αρπαξουν τη δικια μας! Ειδε κι αποειδε το κοκκινο πλασματακι, δεν αντεξε τον ανταγωνισμο επι γης και μεταμορφωθηκε σ ενα πανεμορφο κοκκινο πουλι με μεγαλα βελουδινα φτερα και μια υπεροχη μακρια ουρα! Στην πλατη του κουβαλουσε την κοπελια που εσφιγγε το πουλι απτο λαιμο για να μην πεσει.. Ομως ενας αετος που ηταν περαστικος απο εκεινα τα μερη μολις αντικριζει το ωραιο πουλι του ερχεται νταμπλας, μια ζαλαδα, ενιωσε την καρδουλα του να χανει εναν χτυπο, το στομαχι να γεμιζει πεταλουδες..! Ξεμυαλιστηκε ο αετος και πηρε απο πισω το κοκκινο πουλι και του κανε τα γλυκα ματια.. Αυτο στην αρχη αντιστεκοταν στη γοητεια του αετου, ειχε βλεπεις κι εναν ευγενη σκοπο, να μεταφερει την κοπελια στην πατριδα του ως τροπαιο και χρεος, αλλα γρηγορα κυλισε κι αρχισε να ανταποκρινεται στην στενη πολιορκια του αγερωχου αετου.. Καποια στιγμη προσγειωθηκαν σε ενα γραφικο ποταμακι και εκει που συνεχιζανε τα μελια τους, βρηκε την ευκαιρια η δικια μας και ξεγλιστρησε..! Περπατησε λιγο μεσα στο δασος ωσπου συναντησε ενα μονοπατι. Που λιγο παρακατω εγινε χωματοδρομος. Και πιο κατω συναντησε την εθνικη. Της περασε απ το μυαλο να κανει ωτοστοπ γιατι ηταν και καλοκαιρι καταμεσημερο κι ο ηλιος τσουρουφλιζε.. Αλλα της ειχαν συμβει τοοοσα πολλα ηδη που δεν γουσταρε να βρεθει σε κανα αμαξι με αλλα ξωτικα και περιεργα φρουτα... Κι ετσι το πηρε ποδαρατο ως την επομενη σταση λεωφορειου κι εκει περιμενε.