Κάτι που είδατε στον ύπνο σας και δεν έχετε ξέχασει ποτέ

Συνήθως εγώ στοιχειώνω τα όνειρα των άλλων και τα κάνω εφιάλτες

[ τροποποιήθηκε από τον/την freddieKrueger, 25-07-2021 17:21 ]

Παράθεση: Το μέλος iereas στις 25.07.2021, 23:18 έγραψε... Τον Φρέντι Κρούγκερ, τον Γούλβεριν και τον Ψαλιδοχέρη να κάνουν μανικιούρ σε κέντρο αισθητικής. Παράλληλα ο Φρέντι είχε μάσκα προσώπου, του Γούλβεριν του ξύριζαν τις φαβορίτες και στον Ψαλιδοχέρη έκαναν τατουάζ φρύδια.

Υπερπαραγωγη χαχα

Πατερ μου;ξεχασατε βεβαια τον Πενυχαουζ τον Κλοουν του It,τον Σκαθαροζουμη(ξαδελφακι του ψαλιδοχερη) και φυσικα το δολοφονο του jigsaw...

Αλλα αυτους θα τους βαλουμε σε αλλο εφιαλτη😇👻

Edit:χμμμ τωρα που το ξανασκεφτομαι σοφως επιλεξατε τους συγκεκριμμενους "κακους" μια και ολοι εχουν ως κοινο καποιο "κοπτικο εξοπλισμο" στα χερια τους...😉💪(ο γουλβεριν δεν ειναι επισημως κακος βεβαια)

[ τροποποιήθηκε από τον/την freddieKrueger, 26-07-2021 05:07 ]

[ τροποποιήθηκε από τον/την freddieKrueger, 26-07-2021 05:09 ]

Στο Πανεπιστήμιο κάποια στιγμή είχα ασχοληθεί με Βυζαντινούς συγγραφείς και μέσα σε έργα τους είχα συναντήσει εκτός των άλλων το όνομα του πατριάρχη Κων/πόλεως Ιγνάτιου. Έ, ένα βράδυ είδα στον ύπνο μου πως ο... Κραουνάκης είχε γράψει τραγούδι για τον Ιγνάτιο. Μη με ρωτάτε, δεν έχω απάντηση, όνειρο ήταν.

Παράθεση: Το μέλος iereas στις 19.08.2021, 21:43 έγραψε... Παράθεση: Το μέλος mysticist στις 19.08.2021, 17:40 έγραψε... Στο Πανεπιστήμιο κάποια στιγμή είχα ασχοληθεί με Βυζαντινούς συγγραφείς και μέσα σε έργα τους είχα συναντήσει εκτός των άλλων το όνομα του πατριάρχη Κων/πόλεως Ιγνάτιου. Έ, ένα βράδυ είδα στον ύπνο μου πως ο... Κραουνάκης είχε γράψει τραγούδι για τον Ιγνάτιο. Μη με ρωτάτε, δεν έχω απάντηση, όνειρο ήταν. Ώπα,ώπα! Αυτό που αναφέρεις δεν είναι όνειρο αλλά τίτλος ονείρου. Δεν γίνεται να μας αφήσεις με απορίες! Τι τραγούδι ήταν; Βυζαντινής ή ευρωπαϊκής τεχνοτροπίας; Το αφιέρωσε ο Κραουνάκης στον Ιγνάτιο ή αναφερόταν σε αυτόν; Του το παρήγγειλε ο Ιγνάτιος; Φορούσε ράσα ο Κραουνάκης; Του το έκανε καντάδα; Υπήρχε ερωτικό παρασκήνιο μεταξύ τους; Ήταν ερωτικό το τραγούδι;  Υγ. Πρόσεχε τι θα απαντήσεις γιατί παίζεται ο προορισμός της μετά θάνατον ζωής σου!

Μάλλον "κραουνάκειας" τεχνοτροπίας, θα έλεγα. Είδα καταρχήν τον Κραουνάκη στο πιάνο. Είχε δει, λέει, ένα όνειρο/όραμα: του είχε παρουσιαστεί το φάντασμα του Ιγνάτιου. Ο Κραουνάκης λοιπόν, έχοντας ως πηγή έμπνευσης το όνειρο/όραμα που είδε, έγραψε ένα τραγούδι και το έπαιζε στο πιάνο, ενώ ταυτόχρονα το τραγουδούσε. Οι στίχοι του τραγουδιού ήταν ουσιαστικά η στιχομυθία με το φάντασμα. Δυστυχώς ο Μορφέας με εγκατέλειψε (πόση τρέλα να αντέξει κι αυτός;) και δεν έπιασα παρά μόνο τρεις σειρές:

(εμφανίζεται το φάντασμα του Ιγνάτιου και ξεκινά η στιχομυθία)

ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ: Πώς λέγεσαι;

ΙΓΝΑΤΙΟΣ: Ιγνάτιος.

ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ: (έντρομος και έκπληκτος καθώς συνειδητοποιεί πως μιλάει με φάντασμα). "Δεν υπάρχεις!", του απαντάω.

ΥΓ. Στην απίθανη περίπτωση που κάποιος κάνει τραγούδι αυτή την παλαβωμάρα παρακαλώ να με συμπεριλάβει στους συντελεστές 

Παράθεση: Χμ...κοίτα...αυτό το «Δεν υπάρχεις!» του Κραουνάκη είναι διφορούμενο. Αφενός θα μπορούσε να είναι καθαρά συμπερασματικό λόγω έκπληξης, αφετέρου θα μπορούσε να δείχνει λαχτάρα και θαυμασμό για την απροσδόκητη αυτή συνάντηση, κατά την οποία βρήκε ο Κραουνάκης την μοναδική ευκαιρία να εκφράσει τον ανεκπλήρωτο έρωτά του προς τον Ιγνάτιο. Υπενθυμίζω ότι ο Ιγνάτιος ήταν ευνουχισμένος. Οπότε μιλάμε για πλατωνικό έρωτα...

Με ξεπερνά το γεγονός πως καθόμαστε και αναλύουμε μια χαζομάρα που είδα στον ύπνο μου. Μια χαζομάρα ήταν, άσ' τη να πέσει χάμω 

Στον υπνο βλεπουμε συνηθως οτι εχει θαψει το συνειδητο μας στο υποσυνειδητο

Βαθυτετους φοβους αλλα και απαγορευμενα παθη

 Μπορει να προκυψει ατελειωτη ποικιλλια παραστασεων

Ειναι σαν να μετατρεπεις τις αναμνησεις των γεγονότων της πραγματικότητας σε παζλ με χιλιαδες μικρα κομματια,να τ ανακατωνεις και να προκυπτουν τυχαιοι συνδυασμοι οι οποιοι βιωνονται την ωρα του υπνου σαν ονειρικες εμπειριες.

ΥΓ:βρισκομαι στο ρεπο των διακοπων μου...απο Σεπτεμβρη θα ξεκινησω παλι να στοιχειωνω ονειρα...

Αχαρη δουλεια...και δε μου κολλανε κι ενσημα...τι θ απογινω στα γεραματα;;

[ τροποποιήθηκε από τον/την freddieKrueger, 23-08-2021 13:26 ]

Mια φορά και ένα καιρό, όταν ήμουν δέκα χρονών, είδα ένα όνειρο, που το θυμάμαι ακόμα και τώρα και σας το περιγράφω: 

Ήμουν στο δημοτικό σχολείο και παίζαμε ένα παιχνίδι, το οποίο ήταν ένας συνδυασμός κυνηγητού και κρυφτού. Θυμάμαι ότι έτρεχα στη πίσω αυλή του σχολείου για να κρυφτώ και στη γωνία του στενού διαδρόμου και της πίσω αυλής σκόνταψα σε ένα φέρετρο και κατά το πέσιμο άνοιξε το καπάκι του φέρετρου. Μέσα σε αυτό βρισκόταν το πτώμα του παππού μου, ο οποίος στην πραγματικότητα πέθανε τέσσερα χρόνια αργότερα από το όνειρο. Στο όνειρο δεν θυμάμαι να φοβήθηκα, αλλά θυμάμαι έντονα ότι λίγη ώρα μετά έτρωγα με όρεξη τις σάρκες του πτώματος. Λίγο μετά εμφανίστηκε η γιαγιά, η σύζυγος του παππού, με άσπρα ρούχα και με ένα θαλασσί μικρό καπέλο με βέλο. Μου έκανε μια αδιόρατη χειρονομία και το πρόσωπό της ήταν ανέκφραστο. Εκεί ξύπνησα. Ας σημειωθεί ότι η γιαγιά πέθανε όταν ήμουν δέκα-επτά χρονών.

Όταν διηγήθηκα το όνειρο στους γονείς μου, ο μεν πατέρας μου μου απάντησε ότι δεν είχα φάει καλά το βράδυ (εννοούσε ότι δεν είχα χορτάσει) , η δε μητέρα μου, ολίγον αθυρόστομη, μου εξήγησε ότι ο πισινός μου ήταν ξεσκέπαστος και εννοούσε ότι δε πρόσεχα τον εαυτό μου.

Εσεις πως το εξηγείτε το όνειρο; Ποιά είναι η γνώμη σας;

Καλησπέρα, iereas ή πατέρα Αθανάσιε (προτιμώ να σε αποκαλώ με το δεύτερο προσωνύμιο). Ως παιδί και έφηβη είχα στραβά δόντια και οι κυνόδοντες μου ήταν καλυμμένοι από τους κοπτήρες. Δεν μου άρεσε και δεν μου αρέσει να πίνω αίμα, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Άλλη εξήγηση και όχι θριλερική δεν έχεις να δώσεις;

Kαλησπέρα, πατέρα Αθανάσιε. Περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα.