|
|
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : absurdus_delirium στις 06-05-2007 00:47 ]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : navaine στις 05-09-2007 14:19 ]
|
MOUNTAIN - NANTUCKET SLEIGHRIDE
Οι MOUNTAIN θεωρούνται πρωτεργάτες του χαρντ ροκ ιδιώματος. Δημιουργήθηκαν περί το 1969 στο Bronx και αποτελούνταν από τους : LESLIE WEST : Πληθωρικός και πολύ καλός μάστορας της ηλεκτρικής κιθάρας [επειδή ήταν αρκούντως ογκώδης σαν ... mountain πήρε από αυτόν το όνομα της μπάντας !!! Επηρέασε πολλούς κιθαρίστες με το ανυπέρβλητο παίξιμό του], FELIX PAPPALARDI, ο δυναμικός και συνάμα υπερ - ευαίσθητος μπασίστας [ήτο, επίσης, και παραγωγός στη ΔΙΣΚΑΡΑ των Cream "Disraeli Gears". Για την ιστορία, ο Φέλιξ δολοφονήθηκε τον Απρίλιο του 1983 από τη σύζυγό του Gail Collins λόγω ζηλοτυπίας !!], CORKY LAING, ο επίσης δυναμικός ντράμερ [το παίξιμό του θυμίζει αρκετά τον Keith Moon των Who] και STEVE KNIGHT, που έπαιζε πολύ όμορφο πιάνο και χάμμοντ. Μέχρι τα μισά των 70ς, οπότε και οι Mountain ουσιαστικά διαλύθηκαν, το [κατ' εμέ σημαντικότατο] ροκ - έργο που άφησαν ήταν "δυσυπόστατο" : Από τη μια χαρντ ροκ τραγούδια, εμπνευσμένα από το μπλουζ και την σόουλ, πλημμυρισμένα από τα "αγριεμένα" ριφς, τα ακόρντα και τη βραχνή φωνή του Λέσλι, κι από την άλλη τρυφερές ροκ μπαλάντες, όπου κυριαρχούσε το χάμμοντ του Knight, στις οποίες παρεμβάλλονταν τα εξαίσια γυρίσματα του μπάσου του Φέλιξ και πολύ μελωδικά σόλο από τον Λέσλι. Στη δεύτερη κατηγορία - υπερευαίσθητη μελωδική ροκ μπαλάντα - ανήκει και το τραγούδι στο οποίο αναφέρομαι, το οποίο περιέχεται στον ομώνυμο δίσκο "Nantucket Sleighride" του 1971 :
NANTUCKET SLEIGHRIDE [dedicated to Owen Coffin]
Goodbye little Robin - Marie
don't try followin' me
don't cry little Robin - Marie
'cause you know I'm comin' soon.
My ship's leavin' on a three year tour
the next tide will take us from shore
windlaced gather in sail and spray
on a search for the mighty sperm whale.
Fly your willow branches wrap your body down my soul
lay down your reeds and drums on my soft sheets
there are years behind us reachin' to the place that hearts are beating
and I Know you're the last true love I've ever meet.
Starbuck's sharpening his harpoon
the black man's playin's tune
and old salt's sleepin' his watch away
he'll drunk again before noon.
Three years sailin' on bounded knee
no found whales in the sea
don't cry little Robin - Marie
'cause we'll be in sight of land soon.
Οι Μountain συνήθιζαν να αντλούν τη θεματολογία των τραγουδιών τους από αμερικάνικες ιστορίες [βλ. επίσης Mississippi Queen, Theme For An Imaginary Westearn, The Animal Trainer And The Toad κλπ κλπ]. Έτσι ακριβώς συνέβη και με το εν λόγω τραγούδι : Το έγραψαν για τους φαλαινοθήρες του 18ου αιώνα και, συγκεκριμένα, για τον Owen Coffin, ο οποίος ήταν νάυτης σε φαλαινοθηρικό εκείνη την εποχή. Το τραγούδι περιγράφει τη σκηνή όπου ο πολύ νέος Owen αποχαιρετά την αγαπημένη του πριν ξεκινήσει για ένα μακρύ ταξίδι με το φαλαινοθηρικό "Essex" το έτος 1819 προς ανεύρεση φαλαινών. Όμως .... δεν ήταν γραφτό ο μικρός Owen να ξαναγυρίσει στην αγκαλιά της αγαπημένης του ....
Τα αμερικανικά φαλαινοθηρικά του 18ου αιώνα πήγαιναν για κυνήγι φάλαινας στο νησί NANTUCKET, το οποίο βρίσκεται στη Μασσαχουσσέτη της Βορείου Αμερικής [γι' αυτό, άλλωστε, και η σημαία του νησιού έχει για έμβλημά της μία φάλαινα]. "Nantucket Sleighride" ονομαζόταν η διαδικασία που επακολουθούσε το καμάκωμα της φάλαινας. Συγκεκριμένα : Όταν το φαλαινοθηρικό έφτανε στο Nantucket, την εποχή που ζευγάρωναν οι φάλαινες, αποβίβαζε βάρκες οι οποίες πλησίαζαν τα άμοιρα κήτη. Κάποιος από τη βάρκα έριχνε καμάκι στη ράχη της φάλαινας και στη συνέχεια οι ναύτες από τις υπόλοιπες βάρκες έδεναν σχοινιά πάνω από το καμάκι. Μετά, ακολουθούσε η διαδικασία του Nantucket Sleighride : Όλες μαζί οι βάρκες, με τα κουπιά, έσερναν προς το φαλαινοθηρικό το άμοιρο κήτος, το οποίο πάλευε να σωθεί .....
Κτηνωδία, έτσι ???? Κι όμως ... η φύση εκδικείται όσους επιχειρούν να τα βάλουν μαζί της. Έτσι, ένα χτύπημα της ουράς του πληγωμένου / καμακωμένου κήτους βούλιαξε το Essex, με αποτέλεσμα οι ναύτες του να ναυαγήσουν και να περιφέρονται επί πολλές μέρες με τις βάρκες στα - ακατοίκητα τότε - νησιά της Βορείου Αμερικής. Πολλοί από αυτούς πέθαναν. Σε μία από αυτές τις βάρκες, όπου βρισκόντουσαν ο Owen Coffin με τον πλοίαρχο του Essex ονόματι Pollard, που ήταν θείος του, αποφάσισαν οι επιβαίνοντες να ... στραφούν στον κανιβαλισμό, καθόσον δεν έβρισκαν τίποτα να φάνε !!! Συγκεκριμένα, "ρίξανε κλήρο για να δούνε ποιος θα φαγωθεί" προκειμένου να σωθούν οι υπόλοιποι. Και ο κλήρος έπεσε στον Owen [επίσης, ρίξανε κλήρο και για το ποιος θα θανατώσει τον Owen] ...... Όσο κι αν ο θείος το Owen κάπταιν - Pollard προσπάθησε να αποτρέψει τη θανάτωση του ανιψιού του ... δεν τα κατάφερε. Ο Owen ήταν αποφασισμένος να θυσιασθεί για να σωθούν οι υπόλοιποι .... Όπερ και εγένετο : Ο Owen Coffin θανατώθηκε και οι υπόλοιποι που επέβαιναν στη βάρκα έφαγαν το πτώμα του, έμειναν ζωντανοί και κατάφεραν και βγήκαν στη στεριά [πάντως, ο θείος του Owen αρνήθηκε να φάει τον ανιψιό του ....] ...
[Και .... να πώς φτάσαμε σήμερα, στον 21ο αιώνα : Τα δύστυχα τα θαλάσσια κήτη κοντεύουν να εξαφανισθούν από τις θάλασσές μας. Κι εκεί που τους προηγούμενους αιώνες οι φάλαινες είχαν υποστεί ανελέητο κυνήγι, τώρα ... φθάσαμε στο άλλο άκρο : να γίνεται εκστρατεία για τη διάσωσή τους .... ] ......
Ειναι αλήθεια πως το τραγουδι "Αν ησουν αγγελος" του Βασιλη Καζουλη το εγραψε για την γυναικα που ηταν να παντρευτει αλλα την ημερα του γαμου τους καθως εκεινη πηγαινε στην εκκλησια ειχε δυστιχημα και σκοτωθηκε;
Αν ήσουν άγγελος της γης
αν ήσουν άστρο της αυγής μαργαριτάρι
μες στους γαλάζιους τους βυθούς
και στους ουράνιους θησαυρούς ξανθό φεγγάρι
Δε θα περίμενα να 'ρθεις
ούτε να φύγεις μέσα στης γιορτής τα φώτα
προτού σ' αγγίξω και χαθεί
ό,τι αγάπησα απλά στου νου τη ρότα.
Λύσ' τα μαλλιά σου κι άφησέ με
να 'ρθω λίγο και να δω
πώς περιγράφει τη μορφή σου
τ' άσπρο σου το νυχτικό
Στο παραθύρι σου βροχή
στο προσκεφάλι σου τα σύννεφα γερμένα
μές στον καθρέφτη σου γελάς
κάτι απ' τη λάμψη σου θα κρύψεις και για μένα
Λύσ' τα μαλλιά σου κι άφησέ με
να 'ρθω λίγο και να δω
πώς περιγράφει τη μορφή σου
τ' άσπρο σου το νυχτικό
-----------------
Ο,τι αξιζει ποναει κι ειναι δυσκολο...
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : constantinos-txp στις 12-10-2008 17:16 ]