Και όπως θα παρατηρήσετε στα βιντεάκια των Clash, τα οποία ο συμφορουμίτης τα παραθέτει με τη χρονολογική τους σειρά, από το 1980 κι εφεξής οι κιθάρες τους έπαψαν να ηχούν με την ίδια αγριότητα που ηχούσαν τα πρώτα χρόνια. Βλέπετε, το πανκ κίνημα είχε πλέον ξεθυμάνει και οι πρωτεργάτες του έπρεπε να αφομοιώσουν κι άλλες επιρροές. Και οι Clash σε αυτό .... τα κατάφεραν περίφημα !!! Αφομοίωσαν με τον καλύτερο και πειστικότερο τρόπο επιρροές από τη ρέγγε και τη σκα μουσική [σε κάποιο παλιό ΠΟΠ ΚΑΙ ΡΟΚ είχα διαβάσει συνέντευξη του Strummer, ο οποίος διηγιόταν με τον πλέον απολαυστικό τρόπο ένα ταξίδι που έκανε η μπάντα στη Τζαμάικα για να έρθει σε επαφή με τη μουσική ρέγγε]. Όμως, παρόλο που οι κιθάρες τους "γλύκαναν" κάπως, παρόλο που η μπάντα αφομοίωσε κι άλλες επιρροές [πέρα από το άμεσο - κοφτό πανκ], τα βασικά στοιχεία της μπάντας, ήτοι ο τσαμπουκάς τους, το νεύρο τους, η ζωντάνια τους, η διάθεσή τους "να τα λένε όλα στα ίσια" και "έξω απ' τα δόντια", δεν άλλαξαν επ' ουδενί !!! Μέχρι που διαλύθηκαν, παρέμειναν μια μπάντα ειλικρινής, έντιμη και προσηλωμένη στις βασικές αρχές της .....
Περαιτέρω, θα αναφερθώ στον στιχουργικό κόσμο των Clash. Πριν πολλά - πολλά χρόνια είχε πέσει στα χέρια μου ένα βιβλιαράκι με μεταφρασμένους στίχους των Clash. Και ανέτρεξα κατευθείαν στα τραγούδια από τον δίσκο Santinista, καθόσον μού είχε κάνει εντύπωση ο τίτλος του δίσκου. Μιλάμε ... έπαθα πλάκα με τον βαθιά προβληματισμένο και συνειδητοποιημένο κοινωνικό και πολιτικό στίχο τους !!!! Βλέπετε, οι Clash δεν ήταν μόνο "αληταριό" [με την καλή έννοια], είχαν διαβάσει και κάμποσα βιβλία στη ζωή τους ......
Τέλος .... στη βιβλιοθήκη μου υπάρχει το βιβλίο "ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΛΟΥΖ ΣΤΟ ΡΟΚ" των Νταίηβιντ Χατς και Στήβεν Μίλγουωρντ από τις εκδόσεις "πρίσμα" [πολύ καλό βιβλίο, αλλά η μετάφρασή του στα Ελληνικά ... αρκούντως ατυχής]. Παρόλο που οι συγγραφείς προσπαθούν να παραμείνουν ουδέτεροι όταν αναφέρονται σε συγκροτήματα και καλλιτέχνες, αποφεύγοντας χαρακτηρισμούς και προσωπικές κρίσεις, όταν κάνουν μνεία για τους Clash ... δεν το καταφέρνουν τούτο !!!! Έτσι, γράφουν για τους Clash : "Η μπάντα ανταποκρίθηκε με το να εισάγει σταδιακές αλλαγές στη μουσική της ... είχε καταφέρει να πραγματοποιήσει έναν άψογο συνδυασμό του πανκ με στοιχεία από το ροκ εν ρολ, το μπλουζ και τη σόουλ καθώς επίσης και από τη ρέγγε, την οποία είχε χρησιμοποιήσει εξαρχης" [σελ. 219 - 220]. Και : "Επιπλέον η μπάντα χρησιμοποίησε τις οργανικές της δυνατότητες. Υπάρχουν σύντομα αλλά αριστοτεχνικά κιθαριστικά σόλο στα Brand New Cadillac και Lover's Rock και τα κρουστά του Topper Headon, αν και κοφτά και επιθετικά, λειτουργούν απόλυτα υπέρ του κομματιού The Guns Of Brixton" [σελ. 220] ............
δίσκοι 1)the clash 1977
