Γράψτε ένα στιχο που σημαίνει πολλα για σας

"είναι πολλά που δε τα ξέρεις, κι ήθελα τόσο να στα πω,

  όμως δε θέλω να υποφέρεις, γιατί ακόμα σ'αγαπώ"

Από παιδί θυμάμαι προσπαθώ
να κλέψω το γλυκό μέσα απ' το βάζο
με ξύλινα σπαθιά να πολεμώ
και μια ζωή στα πόδια να το βάζω

Μα ότι μας δένει στα παλιά
είν' οι κακές συνήθειες
το νιώθω τώρα καθαρά
πως είν' αργά γι αλήθειες
πως είν' αργά γι αλήθειες  

Όλη μου η ζωή συνενοχή και πώς γουστάρω
τα πιο μεγάλα ψέματα στα πιο αθώα βλέμματα
Όλη μου η ζωή συνενοχή και πώς γουστάρω
κάτι απογέματα με καφέ και τσιγάρο 

Από παιδί θυμάμαι προσπαθώ
στα λάθη μου φτηνά να τη γλιτώσω
Μου μάθαν να φοβάμαι ότι αγαπώ
και μια ζωή να φεύγω πριν να δώσω
-----------------
http://stdevil23.blogspot.com περάστε μία βόλτα....

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : St_Anger στις 09-07-2008 14:02 ]

Θα απαντήσω όπως ακριβώς λέει ο τίτλος, δηλαδή μ' ένα στίχο:

"...Οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων..."

poly wraio.. emena m aresei. tragoudi einai? an nai poio?

Κατερίνα, Κατερινάκι...είσαι της ζωής τ'αεράκι!!!!!
Κατερίνα, Κατερινάκι....πες μου πως με θέλεις λιγάκι....να τρελαθώ!!!!

(Μου το αφιέρωσε κάποιος....Αααχχχ!!!!)

Παίζεις με την ευαισθησία μου

μα την ουσία μου δεν την προσέχεις...

"Και τί ζητάω" Μαχαιρίτσας - Σαββόπουλος

Σ΄έχω επιθυμήσει σ΄έχω επιθυμήσει
έφυγες πριν δύο λεπτά κι ήδη μου΄χεις λείψει αρκετά
Σ΄έχω επιθυμήσει σ΄έχω επιθυμήσει
δε μπορώ μακριά σου λεπτό γύρνα χάρη θα στο χρωστώ
σ΄έχω επιθυμήσει

Δε θελω να ξερεις πως μου ειναι αδιαφορο αν ζω η δε ζω

Δε θελω να ξερεις ποσο πολυ σ'αγαπω...

Και να φανταστειτε οτι πριν λιγους μηνες ουτε που θα φανταζομουν οτι θα εκλαιγα με Βισση...

Επισης

...you should give me a chance

this can't be the end

I'M STILL LOVING YOU...

Είναι τόσοι πολλοί...

Αλλά από τους πιο αγαπημένους αυτοί:

Ισως δεν έχω το κλειδί του παραδείσου

μα σ'αγαπώ κι αυτό νομίζω είναι κάτι...

Και τα όνειρά σου μες τα μάτια σε κοιτάζουν
και σέρνουν κάτι πόθους γερασμένους.
Μοιάζουν γυναίκες που τους ήρωες αγκαλιάζουν
και τους φορτώνουν στα κρεβάτια ηττημένους.

Μα όταν θα κλείσεις, όταν θα τελειώσεις,
όταν διαβάσεις πολλά γραμμένα,
θα δεις πως όλα μπορούν να υπάρχουν
να συνεχίζουν χωρίς εσένα...

"Theres nothing here but what heres heres mine."
placebo every me and every you

και κατι ελληνικο

"εγινε η απώλεια συνήθεια μας"

Διαφανα Κρινα

-----------------
..ki opoios eipe kai tou xronou tha ennoei pws den teliwsame fetos .. gt o xronos den iparxei gt o xronos einai esi kai oi alloi

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Blackrosez στις 16-07-2008 11:54 ]

''όπως κολάνε οι μύγες όταν μυριστούν το σκατό'' από το ξύπνα Θανάση.

Είναι ανάγκη να είναι από τραγούδι; (γιατί είναι πάρα πολλοί!)

Αν όχι, όλο το Μονόγραμμα του Ελύτη και ιδιαίτερα:

"Πώς αλλιώς αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι"

και

"Γιατί το αδοκίμαστο και τ΄ απ' αλλού φερμένο δεν το αντέχουν οι άνθρωποι"

Λες και μέσα μας τ' αντίθετα τραβάν
να ψηφίσουνε στο ίδιο παραβάν
σαν αιώνιο Ιησούν ή Βαραβάν
του ανθρώπου η φύση.

απ' το Ανθρώπων έργα - Λίνα Νικολακοπούλου

''Είναι κάτι σταυροδρόμια μαγεμένα

που συναντιόμαστε και ύστερα χανόμαστε

πόσες φορές δεν έκλαψα για σένα

που ζήσαμε μαζί τόσα πολλά και πια δεν γνωριζόμαστε

...μα απ' όλα περισσότερο αυτό που με πειράζει

είναι την απουσία σου πως πάω να συνηθίσω''

Αυτοί οι Κατσιμιχαίοι τα έχουν πει όλα.

Don't know what you've got till it's gone...( από το ομώνυμο κομμάτι των cinderella)

when the smoke is going down-SCOPRIONS

i climb the stage again this night

                     
'cause the place seems still alive

                     
when the smoke is going down ..................

Summer’s gone
Spring is gone
Life goes on and on
And I’m just bored
To tears

"Αν η αγάπη έρθει στο κρεβάτι, δεν θα κλείσω μάτι, δεν θα κοιμηθώ...Θα την κρατήσω, δεν θα σταματήσω, δεν θα κανω πίσω, θα παραδοθώ!!"

"Μου τα πήρες όλα...κι έφυγες μακριά...Μ'έσβησες σαν φλόγα ξαφνικά...τι μαρτύριο περνάω ξέρω μόνο εγώ...Ζω να σε θυμάμαι και να καίγομαι...Τι μαρτύριο περνάω ξέρω μόνο εγώ...Είσαι σ'άλλα χέρια και τρελαίνομαι!"

"Κατερίνα, Κατερινάκι, είσαι της ζωής τ'αεράκι!"

Είναι λίγα από αυτά που μου είχε αφιερώσει ένας μεγάλος μου έρωτας...