Νιώθω μεγάλη μοναξιά μέσα στο πλήθος
Εγώ φοβόμουνα να σ'αγαπήσω κι εσύ φοβόσουνα να αγαπηθείς
Μα να με κρίνεις όταν οι μπόρες θα χτυπάνε, δύσκολες ώρες όταν θα'ναι, όταν σηκώνονται βουνά
Έλα και κόψε με στα δυο...Με μια ματιά μαχαίρι ματωμένο
Δύο φορές να σ'αγαπώ...Και δυο ζωές...Για να σε περιμένω...
Χαμογελάς κι αστράφτει ο κόσμος όλος
Μη με ρωτάς για μένα...Να με ρωτάς για μας...
Θέλω να καταφέρω να πάω εκεί που πας...
Κι εσύ αποσπερίτη μου...Του δειλινού ταιριάζεις...
Άδολα είναι τα μάτια σου, και μην τα κατεβάζεις...
Τι να θυμηθώ, απ'τα μάτια σου...Που χω να τα δω ένα μήνα...
Άσε με να κάνω λάθος...
Κι αν είναι αργά...Δεν είναι αργά για θαύματα...
Στο ίδιο δρομολόγιο...Πώς πέρασαν τα χρόνια...
Είδα το φίδι να πετά και το αετόπουλο να σέρνεται στο χώμα...
Είδα πανό μοναχικά να τραγουδάνε πως υπάρχουμε ακόμα...
Είπες και τι δεν είπες...Μες την καρδιά μου όμως δεν είδες...
Μια στιγμή, να στεγνώσει, το αίμα....
Στην πολιορκία πέφτει πάντα η Τροία...
Μα τι νόημα έχει το όνειρο χωρίς μικρές νοθείες....
Βρε μπαγάσα...Περνάς καλά εκεί πάνω?...
Οι δικόι μου ξένοι, είν'οι αγαπημένοι...
Όλο μ'αφήνεις να σ'αφήσω...
Ποτέ μου δεν μιλώ γι'αυτή...Ποτέ μου δε ρωτάω...
Μα στο ονειρό μου έρχεται...Κι απότομα ξυπνάω...
Σπάνε οι χορδές μου σπάνε σα γυαλί...
Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ...Η νύχτα εσύ, το όνειρο της μέρας...
Μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή...Η γη μου εσύ, ανάσα μου κι αέρας...
Πόσο πολύ σ'αγάπησα...Ποτέ δεν θα το μάθεις....
Χάνομαι...Χάνομαι...Μίκρυναν τα ρούχα μου ή έτσι αισθάνομαι...
Σε φεγγάρια λυπημένα έχω γεννηθεί...
Έκανα δρόμο να σε βρω μα δεν σε βρήκα...
Στέκω στις μύτες των ποδιών μα δε σε φτάνω...
