Το μέλος KIT_KAT στις 11-07-2008 στις 18:56 έγραψε...
Παράθεση:
Το μέλος emmanuella στις 10-07-2008 στις 23:34 έγραψε...
Το ξέρω...!! Και έχεις απόλυτο δίκιο !!! Έλα όμως που φοβάμαι...δεν ξέρω γιατί...ενώ έχω τόση αυτοπεπείθηση γενικά στη ζωή μου, όταν έρχομαι αντιμέτωπη μαζί της...γίνομαι τόσο αδύναμη...
Αντιμέτωπη με τη ζωή εννοείς; Ή με το πρόσωπο;
Με το πρόσωπο...
( Ενημερωτικά !! ( Για να μην έχουμε και παρεξηγήσεις ! ) Το πρόσωπο είναι ίδιου φύλου και δεν είναι κάτι το ερωτικό !! Γι'αυτό και είναι αρκετά δύσκολο ! )
Το μέλος freddieKrueger στις 11-07-2008 στις 21:14 έγραψε...
Παράθεση:
Το μέλος KIT_KAT στις 10-07-2008 στις 22:30 έγραψε...
Emmanuella, τους ανθρώπους που θέλουμε δίπλα μας τους το λέμε. Όταν μας λείπουν τους το λέμε... Κι ότι τους αγαπάμε τους το λέμε... δεν είναι κρίμα να χαθεί ένας άνθρωπος που ποτέ δεν έμαθε πόσο άξιζε για σένα;
KIT KAT εγω δεν ξερω και πολλους ανθρωπους που ειναι σε τοσο καλη επαφη με τα συναισθηματα τους...Τις πιο πολλες φορες αυτοι που αγαπουν σωπαινουν,ενω αντιθετα αυτοι που νοιωθουν ρηχα συναισθηματα τα βαφτιζουν με ονοματα οπως 'αγαπη',η χρησιμοποιυν εκφρασεις οπως 'μου λειπεις' χωρις να το εννουν...απλα ψαρευουν εγωισμο και καιγονται να λαβουν την ανταποδοση στα 'συναισθηματα' τους αυτα...
Αλλα ακομη κι αν καποιος να πει αυτα τα λογια-σε αγαπω,μου λειπεις,σε θελω-αν δε συνοδευονται κι απο αναλογες πραξεις που νατο αποδεικνυουν,αντιμετωπιζονται με δυσπιστια απο τον αλλο...Αρα:Τους ανθρωπους που θελουμε διπλα μας,τους κραταμε διπλα μας και τους δειχνουμε εμπρακτα οτι η απουσια τους θα μας κοστισει,η οτι τους αγαπαμε...
----------------- LIFE IS A MISERY ONLY FOR MISERABLE
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : freddieKrueger στις 11-07-2008 23:50 ]
Αυτό είναι χαρακτηριστικότης σημερινής κοινωνίας μας !!! 7 στους 10 ανθρώπους η λεξη " σ'αγαπω " είναι συνηθισμένη...πως λέμε καλημέρα ένα πραγμα ? Κάτι τέτοιο !
Οπότε έρχομαι να συμφωνήσω μαζί σου και να προσθέσω ότι τώρα πια...ο μόνος τρόπος για να δείξεις στον άλλο την αγάπη σου είναι : με ένα βλέμμα, να του ανοίξεις την καρδιά σου, να προσπαθήσεις να τον κάνεις να νιώσει καλύτερα, να μην νιώθει άβολα μαζί σου ου΄τε να έρχεται σε αμηχανία, να καταλαβαίνεις πότε πρέπει να σταματήσεις κάτι και φυσικά με ένα άγγγμα...
Και από την πείρα μου (τη μακραίωνη..) θα πω ότι το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς, είναι απλά και ωραία να συνεχίσει τη ζωή του.
Το έχω φιλοσοφήσει πάρα πολύ αυτό το θέμα, το έχω συζητήσει με πολλούς και κατέληξα εδώ.
Δεν μπορείς να κάθεσαι να βασανίζεσαι στον αιώνα τον άπαντα. Ό,τι έγινε έγινε και δεν μπορείς να το αλλάξεις. Η ζωή συνεχίζεται. Θα έρθουν και άλλοι που θα αξίζουν...
(Ίσως για κάποιους να ακούγεται δύσκολο. Πιστεύω όμως ότι είναι η μόνη λύση σε κάποιες περιπτώσεις.)
Αρχικά να πω ότι συμφωνώ πάρα πολύ με τον freddieKrueger.Και τώρα η δική μου συμβουλή είναι να το αφήσεις να ξεχαστεί.Ότι έγινε έγινε και απλά προσπάθησε άλλη φορά να μην ξανακάνεις το ίδιο λάθος.Εξάλλου για να έφυγε πάει να πει ότι ίσως να μην σου άξιζε.Και όπως λέει και μια λαική ρήση "κάθε εμπόδιο για καλό".Με τον καιρό πίστεψε με δεν θα σε πληγώνει τόσο πολύ η απώλεια της.Κάνε υπομονή και να είσαι σίγουρη πως όλα καλά θα πάνε!!!Ελπίζω να το ξεπεράσεις σύντομα....
Όπως είπαν και παραπάνω...το μόνο που μένει να κάνουμε είναι να δεχτούμε την κατάσταση σαν κάτι καλό που έγινε στη ζωή μας ! Όλα για κάποιο λόγο γίνονται Εμμανουελλίτα μου !!
Κατα την γνωμη μου οταν γνωριζουμε ανθρωπους και δενομαστε μαζι τους κ τους αγαπαμε δεν υπαρχει λογος να μην τους ξαναδουμε...ειναι κριμα...Και αναφερομαι τωρα σε ερωτικες σχεσεις.Οταν δυο ανθρωποι αγαπηθουν κ για καποιο λογο χωρισουν δεν σημαινει οτι ολο αυτο ηταν ψεμα...σιγουρα κατι μενει..αν οχι αγαπη...κ ετσι γιατι να μην βλεπονται??Γιατι δηλαδη ενω ειχαν ενωσει τις ζωες τους ξαφνικα να τις χωριζουν τελειως κ να χανονται?Οταν εχεις περασει πολλα με καποιον ειναι δυσκολο να δεχτεις οτι δεν θα τον ξαναδεις..ετσι δεν ειναι?κ αυτο συμβαινει κ στις φιλιες...εκτος κ αν η σχεση αυτη ειτε φιλικη ειτε ερωτικη ηταν οντως ψευτικη κ οχι ουσιαστικη.................Αλλα επειδη ετσι γινεται,οταν χανουμε καποιον επειδη δεν μπορουμε να διαγραψουμε ουτε αυτα που εχουμε ζησει ουτε το τι νιωθουμε, απλα κραταμε τα ωραια και προχωραμε μπροστα γιατι στη ζωη μας θα γνωρισουμε πολλους ανθρωπους.αυτα απο μενα...
Αντιλαμβανόμαστε ότι ποτέ δεν τον είχαμε πραγματικά... Το γεγονός ότι εμείς αισθανόμαστε πράγματα για τον άλλο δε σημαίνει ότι εκείνος μας ανήκει με καμία έννοια και σε καμμία περίπτωση.
Άλλωστε εμείς επιλέγουμε τι θα αισθανθούμε για τον άλλον.Στο <<κεφάλι>> μας είναι όλα.Όταν καταφέρεις να βγείς απο το <<κεφάλι>> σου τότε θα διαπιστώσεις πως ποτέ δεν ήταν δικός σου ο άνθρωπος που αγάπησες.Γυμνοί ερχόμαστε στο κόσμο και γυμνοί φεύγουμε.
Μπορούμε να κάνουμε και κολοτούμπες! Αλλά το θέμα είναι ότι...
Παράθεση:
Το μέλος StavmanR στις 15-09-2008 στις 14:10 έγραψε και υπέγραψε ιστορία...
Αντιλαμβανόμαστε ότι ποτέ δεν τον είχαμε πραγματικά... Το γεγονός ότι εμείς αισθανόμαστε πράγματα για τον άλλο δε σημαίνει ότι εκείνος μας ανήκει με καμία έννοια και σε καμμία περίπτωση.
...από κει και πέρα... Αν δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε... Καλύτερα να κάνουμε κολοτούμπες...
Το μέλος georgegall στις 16-09-2008 στις 18:21 έγραψε...
Άλλωστε εμείς επιλέγουμε τι θα αισθανθούμε για τον άλλον.Στο <<κεφάλι>> μας είναι όλα.Όταν καταφέρεις να βγείς απο το <<κεφάλι>> σου τότε θα διαπιστώσεις πως ποτέ δεν ήταν δικός σου ο άνθρωπος που αγάπησες.Γυμνοί ερχόμαστε στο κόσμο και γυμνοί φεύγουμε.
Χαίρε Σταύρο.
Οταν σκέφτεται έτσι ένας άνθρωπος 22 ετών, ένα έχω να πω: RESPECT
) Το πρόσωπο είναι ίδιου φύλου και δεν είναι κάτι το ερωτικό !! Γι'αυτό και είναι αρκετά δύσκολο ! )
) θα πω ότι το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς, είναι απλά και ωραία να συνεχίσει τη ζωή του.
Αλλα επειδη ετσι γινεται,οταν χανουμε καποιον επειδη δεν μπορουμε να διαγραψουμε ουτε αυτα που εχουμε ζησει ουτε το τι νιωθουμε, απλα κραταμε τα ωραια και προχωραμε μπροστα γιατι στη ζωη μας θα γνωρισουμε πολλους ανθρωπους.αυτα απο μενα...
