Εχοντας ακούσει ούκ ολίγα Ελληνικά συγκροτήματα μέ Ελληνικό,Αγγλικό,ακόμα και...Γερμανικό στίχο (ναί,υπήρξε καί τέτοιο γκρούπ,στο οποίο μάλιστα συμμετείχα γιά ένα μικρό χρονικό διάστημα),μπορώ νά πώ το εξής:
Σίγουρα το κάθε γκρούπ είχε το δικό του μουσικό "στύλ",ανεξάρτητα από τη γλώσσα όπου ήταν γραμμένος ο στίχος τους.Ωστόσο,σημαντικές διαφορές που να οφείλονται στη γλώσσα τού στίχου (όπως π.χ. θά μπορούσε νά είναι η ενσωμάτωση στοιχείων από την παραδοσιακή μουσική,σέ ένα γκρούπ μέ ελληνικό στίχο,η οποία όμως δέν θα υπήρχε σέ γκρούπ μέ ξενόγλωσσο στίχο) δέν θυμάμαι νά παρατήρησα.
Ασφαλώς δέν βγήκαν όλα τα γκρούπ από ένα "καλούπι"-ωστόσο τά μουσικά τους στύλ είχαν πάρα πολλές κοινές "γραμμές".
Σέ ό,τι αφορά την "εποχή των TVC η οποία είχε και αρκετό
''πρωτογονισμό'' που έκανε το όλο θέμα λίγο πιο γλυκό",δέν μπορώ νά καταλάβω τί εννοείς.Γιά δώσε περισσότερες λεπτομέρειες
Αυτό που σήμερα μπερδεύει τά πράγματα δέν είναι-κατά την γνώμη μου- η ύπαρξη "προσφοράς" αλλά η γενικώτερη σύχγιση περί το ποιός,εν Ελλάδι,είναι rock καί ποιός δέν είναι.Οταν έχουμε φτάσει στό σημείο π.χ. νά θεωρήται από κάποιους "είδωλο τής ρόκ" ο Κορκολής (τό έχω ακούσει νά το λέη δημοσιογράφος σέ τηλεοπτική εκπομπή πρό ετών...) ,καταλαβαίνεις τί εννοώ...
