Χρειάζομαι συμβουλές από έμπειρους καθηγητές μουσικής

Θα ήθελα αν έχετε την καλοσύνη να μου δώσετε κάποιες συμβουλές και βοήθεια για το πως πρέπει να προσεγγίσω καλύτερα μικρούς μαθητές 6-8 χρονών. δηλαδή πως, μπορούμε να βάλουμε τα παιδάκια στον κόσμο της θεωρίας της μουσικής, να τα "γυμνάσουμε" ρυθμικά και μουσικά, να τα κάνουμε να έχουν ενδιαφέρον για αυτό που κάνουν.

Αν και μικρός έχω αρκετούς μαθητές οι οποίοι είναι ενήλικες, και προχωρούν πολύ όμορφα τόσο στο πρακτικό μέρος (κιθάρα, πλήκτρα) όσο και στο θεωρητικό, αλλά τα παιδιά είναι άλλη ιστορία.

Φυσικά εδώ δεν είσαι μόνο κάποιος που διδάσκει αλλά το έργο παίρνει πιο παιδαγωγικό χαρακτήρα.

Ευχαριστώ πολύ..

Δυστυχως, μπαινεις σε μονοπατια που απαιτουν πειρα, εκπαιδευση και ειδικευση. Καλο ειναι μερικα πραγματα να τα αφηνουμε στους "ειδικους" του χωρου, γιατι μπορει να προκαλεσουμε μεγαλυτερο κακο απ'ο,τι καλο

Για τα παιδια αυτης της ηλικιας, καλο ειναι να μην εχουμε κατα νου τη κλασσικη θεωρια, αλλα να δουλεψουμε πανω στη παιδαγωγικη μεθοδο Ορφ, που ειναι περισσοτερο αισθητικη απεναντι στο ειναι μουσικη, παρα στο τι ειναι θεωρια της μουσικης. Εαν γνωριζεις τη μεθοδο, καλως..Αλλιως μην τολμησεις να μπεις σε αυτα τα μονοπατια χωρις καποια γνωση.

Εαν μπεις σε πιο πολυπλοκα πραγματα παντως, το πιο πιθανον ειναι να απομακρυνεις τα παιδια απο τη μουσικη. Στην ηλικια αυτη, δεν καταννοουν ουτε κλασματα, ουτε αποστασεις, ουτε και εχουν προς ενδιαφερον μια κιθαρα ή πληκτρα.

τα ιδιοφωνα ειναι η καλυτερη λυση σε αυτες τις περιπτωσεις. Απλα, λιτα, δινουν μια πρωτη εικονα της μουσικης και το παιδι συνηθιζει να ξεχωριζει βασικα πραγματα ( συμφωνα διαστηματα, αξιες με το χτυπημα, κλπ ).

Αλλα τελειως φιλικη συμβουλη.

Μεινε μακρια εαν δεν το ξερεις το χωρο, ουτε εχεις κανει ειδικευση στη μεθοδο Ορφ. Και το νεαρο της ηλικιας, αλλα και η αγνοια, μπορει να αποθαρρυνουν το παιδι.

Ακριβώς αυτό θα κάνω. Δεν έχω την εξειδίκευση, εμπειρία, τον τρόπο κλπ για μικρά παιδιά σίγουρα.

Είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα που δεν πρέπει να το χειρίζονται άτομα που δεν ξέρουν τον τρόπο.

Θα συμφωνησω με τον προλαλησαντα!Ουτως η αλλως στην Ελλαδα πασχουμε απο σωστη θεωρητικη προσεγγιση και μεθοδολογια,ποσο μαλλον οταν πρεπει να συστηματοποιησουμε τη διδασκαλια μας για μικρα παιδια.Θα σου προτεινα να αφεθεις αρχικα στη βιωματικη προσεγγιση των μουσικων φαινομενων και μετα να αρχισεις να τα εξηγεις συνδυαζοντας θεωρια και πραξη.Απεκτησε πρωτα εσυ μια καλη καταρτιση και μετα θα βρεις το δρομο

Η μουσικοπαιδαγωγική είναι ένας τομέας με υψηλές απαιτήσεις και δυστυχώς σχεδόν άγνωστο στους περισσότερους δασκάλους της μουσικής με ειδικότητα στη διδασκαλία οργάνων, ακόμα και ως αντικείμενο (στην Ελλάδα). Φυσικά εννοείτε πως δεν φταίνε οι δάσκαλοι, αφού ούτε οι δάσκαλοί τους γνωρίζανε την επιστήμη, αλλά και οι σύγχρονοι υπέυθυνοι την θεωρούν όχι τόσο μεγάλης σημασίας ώστε να ενημερώνουν τους σπουδαστές έστω και επιγραμματικά.

Έτσι έχουμε για "μουσικοπαιδαγωγούς" γυμναστές (;), χορευτές (;), ανθρώπους που έχουν ασχοληθεί με τη μουσική για 2-3 χρόνια μέσα από σεμινάρια και ίσως κάποιες σπουδές σε ωδείο. Έχουμε επίσης συστήματα που διδάσκονται σε μεγάλα ωδεία που βάζουν τα παιδιά να μάθουν μελόντικα, αρμόνιο...

Στην πραγματικότητα σε όλες αυτές τις προσεγγίσεις, δεν διδάσκεις αλλά κατευθύνεις προς τη μουσική αγωγή. Εδώ πρέπει να αναφέρουμε και άλλους σπουδαίους μουσικοπαιδαγωγούς εκτός από τον Οrff, όπως τον Koday,Gordon,Dalkrose κ.α.

Aς μη μακρυγορήσω άλλο. Για να αποκτήσεις μια καλή κατάρτηση όπως σε συμβούλεψε ο συνάδελφος, θα πρέπει να γνωρίζεις ότι αυτό απαιτεί μακρόχρονη σπουδή από μέρους σου που στην Ελλάδα γίνεται μόνο μέσω σεμιναρίων με ότι συνεπάγεται αυτό (καταρχήν θέληση, γιατί θα βρεις μπροστά σου πολλούς παράγοντες που θα σου "κόβουν τα φτερά"), επιμόρφωση σε σεμινάρια από επιμορφωτές αμφιβόλου κατάρτισης-σπουδών κάποιες φορές (σε λίγο καιρό όμως θα αρχίσεις να καταλαβαίνεις το καλό από το μέτριο, όπως επίσης αυτό που σου ταιριάζει εσένα),το  κόστος των σπουδών. θα αναφέρω πως για εμένα, το πιό δύσκολο ήταν να βγω από τον τρόπο σκέψης της "παραδοσιακής διδασκαλίας" και να μπω σε ένα εντελώς διαφορετικό τρόπο σκέψης, προσέγγισης και μεθοδολογίας αφού δεν είχα διδαχτεί ποτέ μου με βιωματικό τρόπο.

Πάντως πρέπει να αναφέρω ότι νιώθω πολύ τυχερή και ευτυχισμένη με τη δουλειά μου!

Όλα θα τα προσπεράσεις αν βγεις έξω (Αγγλία, Αυστρία, Φιλανδία, κ.α.).

Ελπίζω να ενημέρωσα ίσως λιγάκι όσους ενδιαφέρονται.

Ευχαριστώ αλλά καλύτερα να το αφήσω για αυτούς που το έχουν σπουδάσει. Εξάλλου ο πιο μικρός μαθητής που έχω είναι 15 χρονών.