Α, θα συνεχίσω κι εγώ πάνω στο θέμα που έθεσε η προλαλήσασα ....
Κι εγώ σιχαίνομαι και απεχθάνομαι - τουλάχιστον από ένα σημείο και μετά - οποιοδήποτε τραγούδι τυγχάνει υπερ - προβολής και υπερβολικού air - play στα ραδιόφωνα, στην τηλεόραση κλπ !!! Εδώ ισχύει η λαϊκή ρήση "το πολύ το Κύριε Ελέησον το βαριέται κι ο παπάς". Και μάλιστα, με αυτήν την τακτική, για την οποία μάλλον δεν φταίνει οι καλλιτέχνες αλλά ο μηχανισμός της διαφήμισης / προώθησης τραγουδιών, έχω, κατά καιρούς, σιχαθεί τραγούδια που ήταν μουσικά διαμάντια !!! Δύο παραδείγματα που μού έρχονται στο μυαλό : Α] Το τραγούδι από το σήριαλ ΨΙΘΥΡΟΙ ΚΑΡΔΙΑΣ σε μουσική Χρήστου Νικολόπουλου με την ερμηνεία του Δημήτρη Μπάση. Κατά την άποψή μου, πολύ όμορφο και καλοβαλμένο τραγούδι. Όμως ... κάποια στιγμή, όπου κι αν στεκόσουν, όπου κι αν βρισκόσουν, όλο αυτό το τραγούδι έβρισκες μπροστά σου !!! Έτσι, κάποια στιγμή μπούχτισα και είπα "έλεος, όχι άλλοι Ψίθυροι Καρδιάς" .... Β] Εκείνο το πολύ όμορφο τραγούδι των Πατρινών RAINING PLEASURE, το οποίο μάς αποκάλυψε ένα ταλαντούχο ελληνικό συγκρότημα με φρέσκο και φωτεινό ήχο. Όμως .... το τραγούδι αυτό έγινε σήμα κατατεθέν διαφήμισης κινητής τηλεφωνίας, με αποτέλεσμα, όποτε άνοιγα την τηλεόραση, να ... πέφτω πάνω του!!! Και όχι μόνο αυτό .... πήγαινα για καφέ στην καφετέρια και .... νάτο μπροστά μου !!! Πήγαινα για ποτό στο μπαρ και .... νάτο πάλι !!! Έμπαινα στο ταξί και .... αυτό με συνόδευε από το ραδιόφωνο του ταξιτζή κλπ κλπ .... Έτσι, αυτό το υπέροχο τραγούδι έφτασα σε σημείο να "το ξεράσω" .........
-----------------
Goin' through pages and lookin' down lines and lines ... [UFO - Space Child]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : kwstasagas στις 04-05-2009 22:10 ]
Και τέλος τέλος δεν είπα ότι εσύ είσαι της κουλτούρας και ακούς μόνο έντεχνα. Και πάλι γενικά μίλησα γιατι ένα topic αφορά συνολικά στα άτομα που το διαβάζουν. Σε σένα πήγαινε η ερώτηση με την Παπαρίζου μόνο στην οποία δεν απάντησες ουσιαστικά αλλά προσπάθησες να απαντήσεις με ερώτηση. Ξαναδιάβασε καλύτερα τα post, θα σε βοηθήσει.
