Quote:
|
Το μέλος maestros_x στις 07-01-2006 στις 22:54 έγραψε:
Ωραία τα λέτε. Να μη ξεχνατε όμως κάποια πράγματα. Κάθε τραγούδι έχει ένα σκοπό για τον οποίο δημιουργείται. Επιπρόσθετα ο στόχος της μιασμένης με στίχους μουσικής είναι να καλύψει συναισθήματα, να δώσει μια ψευδαίσθηση καταστάσεων, και μέσα σε αυτή να βυθιστεί ο ακροατής. Να μήν ξεχνάμε λοιπόν την παντοτινή ανάγκη της μουσικής να εκφράσει την χαρά, την βλακεία, και το χαβαλέ, περα απο όλα τα άλλα. Θυμηθείτε τους τσαρλατάνους στις βασιλικές αυλές, πολλά απο τα παραδοσιακά μας τραγούδια ή ακόμη τους ρεμπέτες. Η ανάγκη για γελοίο στίχο υπήρχε ανέκαθεν, για να εξυπηρετει τον σκοπο του γέλιου. Και όσο για το κοινό του, μην βιάζεστε να το κατηγορήσετε, γιατί το αποτελούμε όλοι μας. Οι γιαγιάδες στον Τύρναβο ακόμη τραγουδάν "το Μπουρανί-το Μπουρανί", και 1002 αλλα, τα οποία δεν κανει να αναφέρω, για να μην γίνω χυδαίος. Το ότι υπάρχουν και βγαίνουν ακόμη τα τραγούδια αυτά, δεν δίνει δικαίωμα να κατηγορούνται ούτε οι συνθέτες τους, ούτε το κοινό τους. Ούτε να διαχωρίζονται σε μη σοβαρά. Θέλει μια έμπνευση για να γινεις και γελοίος, το να γράψεις στίχους τέτοιους δεν απαιτεί λιγότερη προσπάθεια απο το να γράψεις τα και καλά ψαγμένα εντεχνα κλπ. Μια αράδα ψεύτικες λέξεις είναι όλα χωρίς νόημα,και τα μέν και τα δε. Ίσα ίσα που τα γελοία ξεχωρίζουν και για την πρωτοτυπία τους, αντίθετα με την υπόλοιπη μάζα εντυπωσιακών λόγιων ή καθημερινών λέξεων σε random σειρά, που καλέιται ελληνική στιχουργία. (ΟΚ, η μπάλα παίρνει και την διεθνή στιχουργία...) Μην μπλέκετε την διάθεση της μουσικής με την καραμέλα της ποιότητας. Ειδικά αν η ποιότητα έχει να κάνει με την στιχουργία και όχι με την μουσική. Ποιότα/γελοιότητα στα ψέμματα;
Σ.Σ. 1) Δεν αναφέρθηκα στην ποιήση σε καμία περίτπωση.Τη σέβομαι. Αναφέρομαι στην στιχουργία αποκλέιστικά. Αυτό που τη χωρίζει απο την ποίηση είναι οτι η τελευταία δεν έχει σκοπό την μελοποίηση.
Σ.Σ. 2) Για να μην πέσετε να με φάτε, κάποτε ήμουν κι εγώ λάτρης της έντεχνης μουσικής, και θεωρούμουν και "ψαγμένος" στο είδος. Δεν κατηγορώ την έντεχνη, όπως και δεν κατηγορώ την γελοία μουσική. Απλά έχω απαρνηθεί το μπόλιασμα της μουσικής με την στιχουργία για πολλούς και διάφορους λόγους. Ο καθένας ελκύεται απο διαφορετικά πράγματα, απλα πριν ασκήσουμε κριτική ειναι καλό να κοιταζουμε απο πολλές σκοπιές ενα θέμα,καθώς και να κάνουμε και την αυτοκριτική μας, για να μην είμαστε εκτεθειμένοι.
|
|
Ωραία τα λές αγαπητέ μου αλλά:
Αφ'ενός συγχέεις τον γελοίο στίχο μέ τόν αστείο (χιουμοριστικό).Ο μέν δεύτερος χρειάζεται εξυπνάδα και ταλέντο γιά να γραφτή,χρειάζεται αίσθηση τού χιούμορ,τής σάτιρας και-καμμιά φορά-τού σαρκασμού (και αυτοσαρκασμού ενίοτε),ο δέ πρώτος είναι ώς επί το πλείστον καταφύγιο όσων στερούνται ταλέντου και θέλουν νά το παίξουν στιχουργοί.
Αν π.χ. εγώ γράψω ένα στίχο που θά λέη "πέντε λεπτά πρίν γεννηθή ήταν αγέννητο παιδί",δέν νομίζω οτι λέω κάτι ουσιαστικό,αφού είναι αυτονόητο οτι πρίν γεννηθούμε είμαστε αγέννητοι.Ούτε επίσης περιγράφω κάτι χαβαλεδιάρικο (δηλαδή αέρινο,ανάλαφρο,ξένοιαστο).Και σαφώς δέν λέω κάτι πρωτότυπο.Απλώς,μή έχοντας κάτι να πώ,αμολάω μιά πρόταση κενή περιεχομένου..
Οσο γιά τους στίχους τών τραγουδιών που λένε οι γιαγιάδες στον Τύρναβο (αλλά και τους στίχους αρκετών δημοτικών τραγουδιών),μπορεί μέν να είναι απλοϊκοί,χωρίς ιδιαίτερη τεχνική φτιαγμένοι,γελοίοι όμως δέν είναι.Αυτοί που τούς έφτιαξαν (ή τους γράφουν,γιατί ακόμα και σήμερα ενδεχομένως γράφονται δημοτικά τραγούδια) είχαν/έχουν μέν ταλέντο,αλλά δέν το έχουν καλλιεργήσει όσο π.χ. κάποιος καταξιωμένος στιχουργός.Και οι στίχοι αυτοί σίγουρα εκφράζουν διάφορα συναισθήματα,πόνο,χαρά,λύπη,μπορούν ακόμα και να "βγάλουν γέλιο" αλλά ποτέ δέν περιέχουν ανοησία (δηλαδή κάτι που είναι άνευ νοήματος).
Αφ'ετέρου,λές οτι "και το γελοίο τραγούδι είναι αναγκαίο,όπως και το μή γελοίο".Η λογική αυτή μου θυμίζει την παρεμφερή ρήση οτι "και οι βλάκες χρειάζονται στην κοινωνία",αυτός που την είπε όμως υποθέτω οτι επ'ουδενί λόγω θά ήθελε να είναι βλάκας.Αντί,λοιπόν,νά υπερασπιζόμαστε την ανάγκη νά υπάρχη γελοίος στίχος,καλύτερα είναι να προσπαθούμε να βρίσκουμε και να ακούμε τραγούδια με στίχο που κάτι έχει να μάς πή....
Το νινί θέλει...
