Κατοχύρωση μουσικής σε συμβολαιογράφο

Καλησπέρα. Χρειάζομαι βοήθεια σε κάποια αναπάντητα ερωτήματα που έχω, αφού έχω διαβάσει όσα μπορώ απ'το φόρουμ.

Έβγαλα λοιπόν το συμπέρασμα, ότι ο πιο ασφαλής τρόπος για κατοχύρωση ανέκδοτης μουσικής είναι να πας σε συμβολαιογράφο.Αυτό που έχω εγώ είναι μουσική, κάποια τραγούδια ορχηστρικά και άλλα με στίχους. Ηχογραφημένα όλα σπίτι μου.

Ρωτώντας στην πορεία, μαθαίνω ότι δεν κάνουν κατοχυρώσεις όλοι οι συμβολαιογράφοι. Χρειάζεται λέει κάποιος που να ασχολείται με κατοχύρωση πνευματικών δικαιωμάτων. Γνωρίζετε αν ισχύει? Και αν ναι, μπορείτε να μου συστήσετε κάποιον? Γιατί νιώθω ότι έχω βρεθεί σε αδιέξοδο σ'αυτό το θέμα.

Επίσης, η ποιότητα απ'ότι προείπα δεν είναι στουντιακή, το οποίο σημαίνει ότι αν έρθει η ώρα να γραφτούν σωστά τα τραγουδάκια το αποτέλεσμα θα αλλάξει λίγο. Όχι οι βασικές μελωδίες ή οι στίχοι, αλλά η δομή αλλάζει πολλές φορές στην ηχογράφηση. Γνωρίζετε αν αυτό επηρεάζει την κατοχύρωση?

Δεν παίζει ρόλο ο τρόπος κατοχύρωσης... Μπορεί να είναι μια κιθάρα/φωνή, ας πούμε, και όταν κυκλοφορήσει πια, μπορεί να έχει πλούσια ενορχήστρωση... Η βασική μελωδία να υπάρχει και είσαι καλυμμένος..
Όσο για συμβολαιογράφο εξειδικευμένο, δεν γνωρίζω, μόνο στην Εθνική Βιβλιοθήκη έχω κατοχυρώσει, πριν από χρόνια. Γιατί δεν τηλεφωνάς από Δευτέρα στην ΑΕΠΙ? 210 - 6857408 / 6857494

Απ'ότι κατάλαβα η ΑΕΠΙ είναι εταιρεία διαχείρισης δικαιωμάτων, δεν κάνει η ίδια κατοχυρώσεις. Θα τους πάρω πάντως μπας και βγάλω καμια άκρη. Thanks!

Ακριβώς! Δεν κατοχυρώνει (αν και όταν κυκλοφορήσει η δουλειά σου φροντίζει να την προστατεύει)...

Για να βγάλεις άκρη την πρότεινα, κάτι παραπάνω από εμένα θα ξέρουν.. ΓΚΟΥΝΤ ΛΑΚ !

Μπά... Συμβολαιογράφο ρώτα καλύτερα.

Αμα καταφέρω κ μάθω κι εγω, θα ενημερώσω...

Τελικά έβγαλες άκρη;

Τι έκανες;

Παιδιά αρκεί να πάει κανείς σε έναν οποιονδήποτε συμβολαιογράφο και να κάνει απλή κατάθεση εγγράφου με "λήψη βεβαίας χρονολογίας", όπως χαρακτηριστικά λέγεται. Στο έγγραφο που θα κατατεθεί, εφόσον πρόκειται για μουσική, αρκεί να υπάρχει σημειωμένη η μελωδία του κομματιού. Αν περιέχονται και τα ακόρντα ακόμη καλύτερα, ειδικά αν πρόκειται για σύντομο μουσικό έργο (π.χ τραγούδι). Όσο για την κατοχύρωση πνευματικής ιδιοκτησίας στην Εθνική Βιβλιοθήκη, η μέθοδος αυτή έχει καταργηθεί εδώ και αρκετά χρόνια.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Crocodile στις 04-01-2010 17:19 ]

Μόλις μίλησα με την ΑΕΠΙ, και τα πράγματα έχουν ως εξής:

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει κάποιο γραφείο ή οργανισμός κλπ κατοχύρωσης δικαιωμάτων. Με την επίσημη έκδοση ενός έργου γίνεται αυτόματα η κατοχύρωση στον δημιουργό του έργου.

Τώρα, σε περίπτωση που το έργο δεν έχει εκδοθεί, ύπάρχουν οι δύο γνωστοί τρόποι που γράφουν όλοι εδώ μέσα.

1) Συστημένο στον εαυτό μου, με αποστολέα και παραλήπτη εμένα, και να μην ανοιχτεί ποτέ.

2) Να πάω σε συμβολαιογράφο και να μου κάνει μια πράξη (δεν γνωρίζω πως ονομάζεται) ότι καταθέτω τα συγκεκριμένα έγγραφα ή cd ή ότι είναι τέλος πάντων. Οποιονδήποτε συμβολαιογράφο, δεν είναι ειδική πράξη. Απλά μου κατοχυρώνει ότι την συγκεκριμένη ημερομηνία του κατέθεσα το cd.

Αυτό που μου σημειώνουν βέβαια, είναι ότι δεν υπάρχει νόμος που να με εξασφαλίζει σε καμία απ'τις δύο περιπτώσεις. Η μόνη σίγουρη κατοχύρωση είναι με την επίσημη έκδοση του έργου μου. Απλά μου προσφέρει μια κάποια ασφάλεια.

Αυτό το ''παραθυράκι'' δεν μου αρέσει ιδιαίτερα, νιώθω ότι για αρχή με καλύπτει, αλλά νομίζω ότι πρέπει να το ψάξω λίγο παραπάνω (αν υπάρχει κάτι παραπάνω να μάθω), για να κοιμάμαι ήσυχος, και να μην έχω καμιά ''έκπληξη'' μελλοντικά.

Ρίξε μια ματιά κι εδώ.

http://www.copyrightsworld.com/?statusid=lpdoe309dj2934j

Φαίνεται πολύ ενδιαφέρον site. Ήδη τους έστειλα ένα μήνυμα να μου ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα που δεν είναι ξεκάθαρα.

Εσύ το χρησιμοποιείς? Υπάρχει προηγούμενη εμπειρία από κάποιον που χρησιμοποιεί τέτοιες εταιρείες για κατοχύρωση?

Αν κάποιος, λ.χ. σου "κλέψει¨ένα τραγούδι και εσύ καταφύγεις στα δικαστήρια, τότε θα παρουσιάσεις την συστημένη, η οποία θα ανοιχτεί για πρώτη φορά ενώπιον του δικαστηρίου. Υποθέτουμε ότι κερδίζεις την δίκη, βάζεις στίχους/παρτιτούρες μετά την δίκη σε άλλο φάκελλο κσι ξανάμανά τα ίδια, την ξαναστέλνεις στον εαυτό σου συστημένη. Η ημερομηνία αποστολής όμως αυτή τη φορά θα είναι καινούρια. Έτσι, αν κάποιος άλλος σου έχει κλέψει το τραγούδι και έχει στείλει συστημένη επιστολη με τις παρτιτούρες του τραγουδιού σου στον εαυτό του έστω και μία ημέρα πριν το ανοιγμα του φακέλλου σου στο δικαστήριο, θεωρείται εκείνος ο δημιουργός! (αφού θα έχει παλαιότερη ημερο/νία αποστολής η δικιά του συστημένη επιστολή). 

΄Εθιξες ένα λεπτό θέμα και μπράβο σου. Θα ήθελα όμως κάποτε (και θα το κάνω όταν βρεθεί συνφορουμίτης που να ενδιαφέρεται) να θίξω εγώ το θέμα του ΠΟΤΕ  θεωρείται ένα τργούδι κλεψίτυπο. Θα γελάσει πολύς κόσμος, διότι η νομοθεσία στην Ελλάδα είναι από το 1800 (πλάκα κάνω) και δεν υπολογίζει καινούριους τρόπους δημιουργίας. Δηλ. στα τραγούδια αναγνωρίζει μόνο μελωδική γραμμή φωνής και στίχο! Αν δηλ. κάποιος "κλέψει" την μπασογραμμή ενός τραγουδιού (όπου στην pop/rock μουσική το μπάσο δεσπόζει και παίζει τον ρόλο ενός από τα βασικά riffs) ούτε γάτα ούτε ζημιά! Αυτά προς το παρόν.  

Δεν σου ζητάει καμία παρτιτούρα η ΑΕΠΙ... Ο παραγωγός της εκάστοτε εταιρίας είναι αυτός που στέλνει μια επιστολή στην ΑΕΠΙ με τους τίλους των συνθέσεων, συνθέτες, ποσοστό στη σύνθεση (ας πούμε ο Χ 30% μουσική και ο Ζ 70%), και τα στοιχεία του άλμπουμ...
Το έζησα αυτό με δικό μου άλμπουμ, το 2005, κι επειδή ήμουν και παραγωγός, έστειλα όλα τα στοιχεία στην ΑΕΠΙ. Δίχως στίχους, δίχως παρτιτούρες. Ούτε καν το δίσκο δεν ήθελαν να τους πάω...

Φαντάζομαι ότι πράγματι πρέπει να είναι πολύ πίσω η ελληνική νομοθεσία σχετικά με το "κλοπή-ράιτ"...
Οι Αμερικανοί διαρκώς ανανεώνουν τους νόμους, ειδικά μετά την εμφάνιση του ραπ/χιπ-χοπ, με όλα αυτά τα σαμπλαρισμένα μέρη από άλλους δίσκους... Άσε που έχουν δικηγόρους ειδικευμένους στη μουσική που ξέρουν ν' ακούν... Φαντάζεσαι να εμφανιστείς στα δικαστήρια της Ευελπίδων και να βάλεις στο δικαστή ν' ακούσει Metallica για ν' αποφανθεί αν μοιάζει κάποιο ριφ με το δικό σου?

Όσο για την κλοπή, είναι και θέμα τύχης, Διότι και στον καλύτερο συμβολαιογράφο του κόσμου να έχω πάει, για να ανακαλύψω μετά αν κάποιος μου έκλεψε τη μελωδία, θα πρέπει να ακούω κάθε δίσκο που κυκλοφορεί στον πλανήτη! Πράγμα ολίγον τι δύσκολο... Μόνο αν το κομμάτι γίνει επιτυχία και το ακούσω στο ράδιο ή σε κάποιο βίντεοκλιπ, θα μάθω για την κλοπή. Όπου θα πω κι ευχαριστώ, αφού θα μου δοθεί η ευκαιρία να εισπράξω αποζημίωση και τζάμπα δημοσιότητα!!!

Ουδέν κακό αμιγές καλού...

Εδω στη Γερμανία δεν ειναι αποδεκτό αυτό. Μπορείς και να παραβιασεις το φακελο και να αλλάξεις το περιεχόμενο.

Η κατάθεση ντοκουμέντων σε συμβολαιογράφο σε κατοχυρώνει πάντα και με το νόμο - με τόν ίδιο νόμο που κατωχυρωνει τη γνησιότητα και αυθεντικότητα μιας διαθήκης.

Η προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας (ότι το έργο (μουσικό, συγγραφικό, επιστημονικο, κλπ) είναι δικό σου) ειναι συνταγματικα εδραιωμένη.

Το "προβλημα" με το συμβολαιογράφο είναι ότι δεν το ενδιαφέρει και δεν πιστοποιεί το περιεχόμενο του CD - και δεν χρειάζεται καν να το γνωρίζει το περιεχόμενο. Αν όμως σου κλεψω εγώ ένα τραγουδι και το βάλω στο CD μου και μέχρι να το πάρεις χαμπαρι εσύ περνάνε δυο χρόνια... ο μόνος τρόπος να αποδείξεις ότι το τραγούδι είναι δικό σου είναι να παραπέμψεις το δικαστήριο στο συμβολαιογραφο. Αν το CD για κάποιο λόγο δεν παιζει.... τη έβαψες. Γι αυτό το πιο σιγουρο ακόμα είναι να κασταθεσεις παρτιτουρες με τη μελωδία και τα ακκόρντα (και τα λόγια) . Αν κάποιο riff είναι χαρακτηριστικό του τραγουδιου και σημαντικό (π.χ. μπασσο) πρέπει να το γραψεις στην παρτιτουρα. Αν το riff είναι αξιο προστασιας εγκειται στην κρίση του δικαστή. (όπως π.χ. εγίνε στην περίπτωση του Vanila Ice με το κομματι Ice Baby που χρησιμοποιησε τη μπασσογραμμη απο το τραγουδι των Queen "under pressure")

Το επόμενο "προβλημα" που εχει η συμβολαιογρταφική πράξη είναι η αξία που της δίνεις. Αν π.χ. καταθεσεις ένα CD με 20 τραγούδια θα σε ρωτήσει ο συμβολαιγράφος πιά αξία χρηματική έχουν αυτά τα τραγουδια. Αναλόγως θα υπολογίσει και την αμοιβή του. Ασ πούμε ότι λες εσυ τα τραγουδια εχουν μια χρηματική αξία 10.000. Ο συμβολαιογραφος θα κοιταξει την ταμπελλα και θα σου ζητήσει - ασ πούμε -  100 ευρω. Τώρα αν πας στο δικαστήριο και δικαιωθεις σε περιπτωση κλοπής, δικαιώσαι 500 Ευρω το κομμάτι.... εκτός αν... εχεις καλό δικηγόρο και βγαλει χιλιάρικα λογω... -πως το λένε γμτο...- λογω ότι πληγωθηκες ψυχικα, κλπ κλπ... αλλά ακόμα και αυτό εξαρτάται... άμα σου κλεψω εγω ενα τραγουδι με την δημοσιότητα που έχω τα τελευταια 10 χρόνια να είσαι ευχαριστημένος αμα πάρεις και τα 500.

...αμα στο κλέψει ο Πάριος... την έκανες.

Φυσικά η καλυτερη κατοχύρωση είναι η έκδοση (σε βιβλίο, cd, εφημερίδα περιοδικό) ή και η ζωντανή εκτέλεση... ερκεί στην τελευταία να υπαρχει μία καταγραφή (π.χ. βίντεο) ... αλλά ...

Κάτι ακόμα. Τραγούδια και έργα γενικά που μένουν στο συρτάρι σου... δεν χρειάζονται κατωχύρωση... (αμα δεν τα ακούσει κανένας ποιός θα στα κλέψει) ...

Αυτό δεν το πολυκατάλαβα. Δηλαδή, εγώ δηλώνω την αξία που δίνω στα τραγούδια μου? Και με βάση αυτό βγαίνει και η απόφαση ενός δικαστηρίου για την αποζημίωση που τυχόν θα πάρει ένας δημιουργός σε περίπτωση κλοπής?

Μου φαίνεται λίγο περίεργο, γιατί αν είναι έτσι, τότε ένας δημιουργός μπορεί να πάρει 50 ευρώ για ένα τραγούδι, τη στιγμή που για το ίδιο ακριβώς ζήτημα κάποιος άλλος θα πάρει  πιθανόν τα διπλάσια. Επίσης, αν εγώ είμαι φτωχαδάκι και δεν έχω να πληρώσω πολλά για συμβολαιογράφο, θα τα κοστολογήσω πολύ φτηνά, γνωρίζοντας ότι και να μου τα κλέψουν δεν θα αποζημιωθώ ποτέ, ή οτι η αποζημίωση θα είναι ψίχουλα! Τότε, ποιό το νόημα της κατοχύρωσης?

.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : MrNiceGuy στις 29-08-2012 14:02 ]

Φίλτατε  εχω διαφορετική γνώμη :

Ο φάκελλος που θα ανοιχθεί από το δικαστήριο αποτελεί στοιχείο της δικογραφίας . Κατά συνέπεια πάντα θα υπάρχει  καταχωρημένη  σε  Δημόσια Αρχή,  η ακριβής ημερομηνία . Το μόνο σαυτή τη περίπτωση που πρέπει να κάνεις ,είναι να έχεις ένα επίσημο αντίγραφο της δικογραφίας . Κατά συνέπεια δεν χρειάζεται να  επαναλάβεις τη διαδικασία του συστημένου . 

Το απαραβίαστο του φακέλλου πιστοποείται από ειδικόν πραγματογνώμονα-εμπειρογνώμονα 

'Έκανα πολύ πρόσφατα μια τέτοια ταχυδρομική αποστολή και σας ενημερώνω για τις όλες τις λεπτομέρειες. Μου είπαν στο Ταχυδρομείο ότι για κατοχύρωση το φάκελλο δεν στέλνεται "συστημένο", αλλά "ασφαλισμένο".  Ο  φάκελλος ζυγίζεται και δηλώνεις αξία (valeur) ένα ποσόν (πχ 50 ευρώ), το οποίο αναγράφεται υποχρεωτικά στο φάκελλο, όπως και το βάρος του. Μπαίνουν ειδικά κόκκκινα αυτοκόλλητα, εκτός από τα γραμματόσημα (στην περίπτωσή μου γύρω στα 4.5 ευρώ) και  το κλείσιμο του φακέλλου ασφαλίζεται με ειδική έντυπη μπλέ ταινία ασφαλείας του Ταχυδρομείου. Μου είπαν όταν λάβω τον φάκελλο να τον φυλάξω κλειστό,  με την ταινία ασφαλείας απαραβίαστη, επισυνάπτοντας σ'αυτόν και την απόδειξη του Ταχυδρομείου. Ο φάκελλος μου ήρθε στο σπίτι σε 2 μέρες και υπέγραψα ότι τον παρέλαβα με την αστυνομική ταυτότητα.