ελληνική μουσική
    816 online   ·  210.833 μέλη

    Κιθάρα και βιολοντσέλο

    vouliakis
    24.01.2005, 23:26


    Η σύμπραξη του βιολοντσέλου με την κιθάρα αποτελεί σημαντικό κίνητρο για να παρακολουθήσει κάποιος την συναυλία που θα δοθεί στις 26 Ιανουαρίου, στο πλαίσιο του κύκλου οι Μουσικές Τετάρτες του Μεγάρου Μουσικής, μια κι από αυτόν τον συνδυασμό οργάνων προκύπτει ένα ηχόχρωμα που δεν ακούμε συχνά. Η γοητεία της βραδιάς όμως αυξάνει, καθώς οι δύο ερμηνευτές της βραδιάς είναι η 'Ελενα Παπανδρέου και ο Λεονίντ Γκορόχοφ, δύο διακεκριμένοι παγκοσμίως μουσικοί, και το πρόγραμμα της συναυλίας περιλαμβάνει έργα των Μπάχ, Σούμπερτ, Νιάταλλι και Τακεμίτσου.

    Η 'Ελενα Παπανδρέου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Σπούδασε κιθάρα με τον Βαγγέλη Μπουντούνη και το 1985 πήρε το δίπλωμά της από το Εθνικό Ωδείο με αριστείο. Με υποτροφία του Βρετανικού Συμβουλίου συνέχισε τις σπουδές της στο Βασιλικό Κολλέγιο Μουσικής του Μάντσεστερ, απ' όπου αποφοίτησε το 1986. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα με τους Όσκαρ Γκίλια, Αλίριο Ντίαζ, Τζούλιαν Μπριμ, Λέο Μπρόουερ, και Ρουτζέρο Κιέζα.

    Έχει κερδίσει το α΄ βραβείο στους διεθνείς διαγωνισμούς "Μαρία Κάλλας" (Αθήνα), "Γκαρνιάνο" και "Αλεσσάντρια" (Ιταλία), και το β' βραβείο στο διαγωνισμό του Guitar Foundation of America. Στον ίδιο διαγωνισμό της απονεμήθηκε και το βραβείο "Naxos", που της έδωσε την ευκαιρία να ηχογραφήσει για την ομώνυμη εταιρεία δύο CD. Πρόσφατα άρχισε η συνεργασία της με τη σουηδική εταιρεία BIS ηχογραφώντας δύο CD με έργα του Νικίτα Κόσκιν και του Ρολάν Ντιένς, ενώ στο ενεργητικό της έχει και άλλους πέντε δίσκους. To 1992 τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με το βραβείο "Σπύρου Μοτσενίγου".

    'Εχει εμφανιστεί στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, τη Βενεζουέλα, το Πουέρτο Ρίκο, τη Βραζιλία και την Ιαπωνία. Στο πλαίσιο του προγράμματος "Rising Stars" του ECHO - μετά από πρόταση του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών - έδωσε ρεσιτάλ σε μερικές από τις σημαντικότερες αίθουσες της Ευρώπης. Επίσης έχει παίξει στην αίθουσα Τσαϊκόφσκι της Μόσχας και στο Queen Elisabeth Hall του Λονδίνου. Περιοδεύει συχνά στις Ηνωμένες Πολιτείες και το 1998 έκανε το ντεμπούτο της στο Κάρνεγκι Χολ της Νέας Υόρκης.

    Έχει συνεργαστεί με σημαντικούς μουσικούς και μουσικά σύνολα, ενώ συνθέσεις τους της έχουν αφιερώσει ο Ρολάν Ντιένς, ο Νικίτα Κόσκιν, ο Νίκος Μαμαγκάκης, ο Βαγγέλης Μπουντούνης, ο Γιώργος Κουμεντάκης και ο Δημήτρης Νικολάου.

    Ο Λεονίντ Γκορόχοφ (Leonid Gorokhov) σπούδασε βιολοντσέλο στο Ωδείο της Αγ. Πετρούπολης. Διακρίθηκε στον Διεθνή Διαγωνισμό Νέων Ερμηνευτών "Concertino" της Πράγας, καθώς και στον Εθνικό Διαγωνισμό Βιολοντσέλου της Ρωσίας. Το 1986 κέρδισε το α΄ βραβείο στον Διεθνή Διαγωνισμό Μουσικής Ερμηνείας της Γενεύης, όπου του απονεμήθηκε επίσης το Grand Prix "Patek Philippe" και το βραβείο "Paul Strait", και το 1987 βραβεύτηκε στο πρώτο Grand Prix του Διαγωνισμού Μουσικής Δωματίου του Παρισιού. Το 1995 ο Ευρωπαϊκός Σύλλογος Προώθησης των Τεχνών και το Ίδρυμα "Prix Europ?ens" του απένειμαν το Ευρωπαϊκό Βραβείο Πολιτιστικών Επιτευγμάτων "σε αναγνώριση εξαιρετικού ταλέντου και καλλιτεχνικών επιτευγμάτων".

    Το 1991 εμφανίστηκε ως σολίστ με τη Φιλαρμονική της Αγ. Πετρούπολης, υπό τη διεύθυνση του σερ Γιαχούντι Μενουχίν, και ακολούθησαν συνεργασίες με τη Φιλαρμονική του Μπέργκεν και του Βερολίνου, τη Royal Philharmonic, την English Symphony Orchestra, τη Συμφωνική της Βαρσοβίας και την Tonhalle της Ζυρίχης. Το 1995, επιστρέφοντας στη Ρωσία, ερμήνευσε επανειλημμένα το Κοντσέρτο για βιολοντσέλο του Έλγκαρ με τη Philharmonia Hungarica υπό τη διεύθυνση του Μενουχίν. Tο 1998 του δόθηκε τιμητικά η βρετανική υπηκοότητα και σήμερα είναι καθηγητής στο Bασιλικό Kολέγιο Mουσικής στο Λονδίνο.

    Έχει εμφανιστεί σε πολλά σημαντικά φεστιβάλ της Ευρώπης και έχει στο ενεργητικό του σημαντικό αριθμό ηχογραφήσεων.

    Λίγα λόγια για το Πρόγραμμα:

    Η συναυλία θα ξεκινήσει με την σύνθεση του Τόρου Τακεμίτσου, "Στα Δάση" (In the Woods). Διεθνώς αναγνωρισμένο το έργο του Ιάπωνα συνθέτη χαρακτηρίζεται από τη σωστή αίσθηση των ήχων, τη χρήση των οργάνων και τις αρμονίες που οδηγούν στην δημιουργία ενός ιδιαίτερου ακούσματος. Κυρίαρχο στοιχείο στη μουσική του αποτελεί και ο συγκερασμός ήχων και ιδεών από διάφορα μουσικά είδη, από την ποπ μέχρι την μεταπολεμική αβανγκάρντ. Παρόλο που ο Τακεμίτσου αρκετά συχνά χρησιμοποιεί παραδοσιακά ιαπωνικά όργανα, δεν επιδιώκει την πρόσμιξη της Ευρωπαϊκής με την Ιαπωνική μουσική σχολή σύνθεσης. Το έργο του είναι διαποτισμένο από την ιαπωνική αισθητική, στην οποία η δομή είναι ασήμαντη σε σχέση με την αίσθηση του τοπίου, της ροής και της αρμονίας με την φύση.

    Στη συνέχεια θα ακουστεί η Σονάτα σε λα ελάσσονα, για αρπετζιόνε και πιάνο ("αρπετζιόνε"), D. 821, του Φραντς Σούμπερτ στη μεταγραφή του Konrad Ragossnig. Η σονάτα αυτή γράφτηκε από τον Σούμπερτ κατόπιν παραγγελίας από τον Vincenz Schuster βιρτουόζο του αρπετζιόνε, ενός νέου εκείνη την εποχή μουσικού οργάνου που έμοιαζε με κιθάρα και παιζόταν με δοξάρι. Το όργανο αυτό αρκετά γρήγορα σταμάτησε να χρησιμοποιείται γι' αυτό το λόγο έχουν γίνει στη συγκεκριμένη σονάτα αρκετές μεταγραφές για άλλα όργανα όπως βιολί, κιθάρα και τσέλο.

    Ακολουθεί η Σουίτα για βιολοντσέλο αρ. 2 σε ρε ελάσσονα, BWV 1008, μία από τις έξι που έγραψε ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ για το όργανο αυτό, και που σε σχέση με τα υπόλοιπα έργα του είναι λιγότερο γνωστές στο ευρύ κοινό. Ο λόγος είναι πως για αρκετό καιρό τις θεωρούσαν μόνο ασκήσεις πρακτικής. Από την "αφάνεια" τις έβγαλε πρώτα ο Πάμπλο Καζάλς την δεκαετία του ΄30. Οι ηχογραφήσεις του (1936-39) που διαπνέονται από μία ρομαντική διάθεση, παραμένουν ακόμα και σήμερα σημαντικές.

    Το πρόγραμμα θα ολοκληρωθεί με την Σονάτα του Ρανταμές Νιάταλι (Radames Gnattali), Βραζιλιάνου συνθέτη που χρησιμοποίησε στα έργα του ασυνήθιστους ρυθμούς, τζαζ αρμονίες, ήχους περίεργους που είχαν όμως μεγάλη απήχηση. Η Σονάτα του ακολουθεί μεν τη φόρμα της κλασσικής σονάτας, η χρήση όμως ρυθμών κι αρμονιών υιοθετημένοι από την βραζιλιάνικη παραδοσιακή μουσική, δημιουργεί ένα ξεκάθαρα προσωπικό μουσικό αποτέλεσμα.

    Πηγή:ClassicalMusic.gr, news.pathfinder.gr


    [ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: vouliakis on 24-01-2005 23:27 ]
    vouliakis
    25.01.2005, 00:50
    Έχουν ενδιαφέρον οι παρακάτω φωτογραφίες. Πρόκειται για το arpeggione, που έμοιαζε με κιθάρα και παιζόταν με δοξάρι. Το όργανο αυτό αρκετά γρήγορα σταμάτησε να χρησιμοποιείται...




    Περισσότερα για το όργανο αυτό, μπορείτε να διαβάσετε (στα αγγλικά) εδώ
    OzzY
    25.01.2005, 15:32
    Μπραβο παιδια...πολλυ ενδιαφερον!Εμαι τσελλιστας εφτασα μεχρι τιν ανωτερα και τωρα σταματησα.....δεν τα ηξερα αυτα τα πραγματα!!!!