Γουστάρω Θεσσαλλλλλονίκη...γιατί....

Γουστάρω Θεσσαλλλλλλονίκη γιατί...

Γιατί εδώ ακόμη μαλώνουμε ποιος θα πρωτοκεράσει

Γιατί δεν λέμε ψιψινέλι, ζουζουνάκι, πιτσιτσιλικολίνι. αλλά γιαβρί μου, καρδιά μου, πουλί μου

Γιατί μπορείς να συνδυάσεις βόλτα στην αγορά και καφέ με φίλους σε ένα απόγευμα

...γιατι σαν τη Χαλκιδική πουθενά!

Γιατί το σουβλάκι το τρώμε σε σάντουιτς και το καλαμάκι το βάζουμε στον φραπέ μας. Ποτέ αντίστροφα!

Γιατί κανένας άλλος δεν χαίρεται για την καταγωγή του όσο εμείς

Γιατί κάνουμε όλες τις δουλειές μας στο κέντρο με τα πόδια!

Γιατί δεν κάνουμε ποτέ επίσκεψη «με άδεια χέρια»

Γιατί ζούμε στην μοναδική πόλη του κόσμου που γράφεται με δύο "σ" και προφέρεται με πολλά "λ"!

Γιατί το βράδυ όταν οι δρόμοι σε άλλες πόλεις είναι ερημες στη τσιμισκή έχουμε μποτιλιάρισμα!

Γιατί μετά από ξενύχτι και μεθύσι πάμε κατευθείαν για μπουγάτσα με γάλα

Γιατί αν πεινάσεις στις τρεις η ώρα το πρωί, μπορείς να διαλέξεις ανάμεσα σε πατσά, κρέπα ζεστή ή κουλούρι φρεσκοψημένο

Γιατί όταν βγαίνουμε έξω για ποτό ή καφέ, συναντάμε τουλάχιστον τρεις γνωστούς μας.

Γιατί όταν λέμε "ραντεβού στον Αλέκο" μόνο εμείς καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να πάμε στο άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου.

Γιατί παρόλη την κίνηση στο κέντρο, ένα έτσι να κάνεις βλέπεις θάλασσα.

Γιατί μαζί με τον καφέ ή το ποτό μας κερνάνε λουκουμάκι, γλυκάκια ή μεζεδάκια

Γιατί είμαστε οι μόνοι που ξεκινάμε το μεσημέρι για καφεδάκι και χαλαρά καταλήγουμε να πίνουμε μαλαματίνες μέχρι πρωίας

Γιατί μπορούμε να δούμε το πιο όμορφο ηλιοβασίλεμα στην παραλία

Γιατί έχουμε τις πιο όμορφες γυναίκες της Ελλάδας!

Γιατί εδώ οι γυναίκες βάφουν τα νύχια τους με όζα...!

Γιατί όταν σπάει το τζάμι φωνάζουμε τον ''τζαμτζή''

Γιατί οι ταβέρνες μας συναγωνίζονται ποια θα σερβίρει (προσφορά του καταστήματος) το καλύτερο γλυκό

Γιατί όταν βγάζει ομίχλη μια μοναχική βόλτα στην παραλία λειτουργεί ως ηρεμιστικό

Και όσους δεν καταλαβαίνουνε το γιατί .κλάιν μάιν

Γιατί έχουμε τη νοοτροπία «και αύριο μέρα είναι»

Γιατί ακόμα και αν χαθείς, κατεβαίνεις στην παραλία και βρίσκεις τον δρόμο σου!

Γιατί μιλάμε δυνατά και γελάμε με την καρδιά μας

Γιατί αυτή η πόλη ποτέ δεν κοιμάται !

Γιατί την 28η Οκτωβρίου μόνο εμείς στην Ελλάδα έχουμε τριήμερη αργία!

Γιατί το «κερασματάκι του μαγαζιού» στις ταβέρνες μας είναι ολόκληρο γλυκό

Γιατί έχουμε ντελίβερι όλο το 24ωρο, ακόμα και για γλυκά!

Γιατί αντιμετωπίζουμε τα ζόρια «χαλλλαρά»!
=========================

(από http://tacoc-blogspot.com/) src="add-ons/editor/plugins/emotions/img/smiley-thumbup.gif" border="0" alt="{#emotions_dlg.thumbup}" title="{#emotions_dlg.thumbup}" />

Γιατί... έχουμε πιο πολλά σκουπίδια από την Αθήνα...
Γιατί έχουμε πιο πολλές ληστείες, σε μαγαζιά και ταξί...
Γιατί τσακωνόμαστε 6 μήνες τώρα πού και πώς θα μεταφέρουμε το άγαλμα του Καραμανλή.
Πάντως όχι με το Μετρό...

Δεν τα λέω εγώ... είναι "πνευματικό προϊόν" του μπλόγκερ που αναφέρω στο τέλος... εγώ βλέποντας τα πάντα θετικά, συμφωνώ, απομονώνω τα αρνητικά και ενθουσιάζομαι....

Γουστάρω κι εγώ "με 1000" Θεσσαλονίκη ....

- Γιατί αυτή η πόλη όσο και να χτιστεί, όσο και να επεκταθεί, να εξαπλωθεί κλπ ..... πάντα θα έχει ένα σωρό "γωνιές" και "ζωτικά σημεία", όπου θα μπορείς να ανασάνεις και να νιώθεις "άνθρωπος" .... εν αντιθέσει με την Αθήνα που, κάθε λεπτό που περνάει, γίνεται όλο και πιο ασφυκτική πόλη, στην οποία οι "ζωτικές γωνιές" της όλο και λιγοστεύουν [και σχεδόν έχουν εξαφανισθεί] .....

Ενώ στη Σαλονίκη .... Μια βόλτα στην πλατεία Αριστοτέλους .... μια βόλτα στην παραλία ..... μια βόλτα στη Ναυαρίνου ..... αρκούν για να σε κάνουν να νιώσεις "άλλος άνθρωπος" .... Και ξέρω πολύ καλά ότι αυτά τα μέρη όπως τα γνώρισα ως φοιτητής του ΑΠΘ έτσι είναι και τώρα, έτσι θα τα βρω και σε .... 30 χρόνια, έτσι θα τα βρουν και ... τα δισέγγονά μου !!!

Γουστάρω κι εγώ "με 1000" Θεσσαλονίκη .....

- Γιατί είναι "η πόλη της νιότης", η "πόλη του φοιτητόκοσμου" .... μια βόλτα να κάνεις, όλο νέους ανθρώπους βλέπεις γύρω σου .... Κι από κορίτσια .... τι να λέμε [λίγο να βγεις στην Τσιμισκή, πραγματικά ..... δεν ξέρεις ποια να πρωτοκοιτάξεις από τις κοπελιές που σουλατσάρουν  .... ] .....

Τέλος, αργά το κατάλαβα ότι .... δεν έχεις δει τίποτε από Θεσσαλονίκη αν :

- Δεν έχεις πάει στα "περίχωρά" της : στον Εύοσμο και στη Σταυρούπολη για καφεδάκι, στους Νέους Επιβάτες για βόλτα στην παραλία τους, στα ξύλινα ταβερνάκια στους βάλτους του Καλοχωρίου για τσίπουρο .... Ακόμη και οι "λαϊκές συνοικίες" της Θεσσαλονίκης έχουν τη δική τους "άποψη" και "γοητεία" ....

- Δεν την έχεις δει από το καράβι !!! Θυμάμαι ένα βράδυ, που με το "Θεόφιλος" ταξίδευα από Λήμνο για Θεσσαλονίκη, από τη στιγμή που στο βάθος φάνηκε η πόλη, φωτισμένη .... την χάζευα στο κατάστρωμα του καραβιού μαγεμένος !!! Νόμιζα ότι η πόλη .... μού εκτοξεύει, από το βάθος, βέλη γεμάτα "ερωτισμό" !!!!  

Θα σε στεναχωρέσω... τα ξύλινα ταβερνάκια του Καλοχωρίου, η Σαϊγκόν και το Μπαγκλαντές που ήταν μέσα στην θάλασσα και από τα οποία έχουν περάσει όλες οι φίρμες και οι διανοούμενοι... που έπινες το τσιπουράκι που προανέφερες  και νόμιζες οτι ταξιδεύεις με πλοίο....δυστυχώς δεν υπαρχουν πιά...

Απαγορεύτηκε η λειτουργία τους γιατί ήταν παράνομα κτίσματα (παράγκες)... και ο Χάρης, ιδιοκτήτης της Σαϊγκόν μαζί με τον αδελφό του, άνοιξαν άλλο ταβερνάκι εξ ίσου καλό ποιοτικά, μέσα στο Καλοχώρι, αλλά βέβαια δεν έχει καμμιά σχέση με την Σαϊγκόν....

Σαν γνήσια Θεσσαλονικιά θα συμπληρώσω στις αναμνήσεις σου την βόλτα στα ανηφορικά καλντερίμια της Ανω Πόλης... τον περίπατο στο Σεϊχ-Σου... τα σκαλάκια της Μονής Βλατάδων στο τέρμα του Κουλέ-καφέ... το ταβερνάκι έξω από το κάστρο του Γιεντί-κουλέ... τον Πράσινο Μύλο στην Βάρνα (τραγουδισμένο κ από την Μαριώ)... και το Θέατρο Δάσους με δυνατότητα θέας ολόκληρης  της πόλης και της θάλασσας από ψηλά, παράλληλα με την παράσταση!!!!!

Ωχ, σοβαρά ??? κρίμα  ..... βλέπεις, έχω να περάσω απο εκεί από το 2004 ... Τότε με τους φίλους μου είχαμε περάσει πολύ ωραία πίνοντας τσιπουράκι στην ξύλινη βεραντούλα του "Μπαγκλαντές" .... Μού έχει μείνει η εικόνα της Θεσσαλονίκης, στο βάθος από τις καλαμιές των βάλτων του Καλοχωρίου, την ώρα που δύει ο ήλιος .... το ηλιοβασίλεμα να "πυρπολεί" την πόλη με ένα σωρό χρώματα, κι αυτά να τα βλέπεις πίσω από τις καλαμιές .... άλλο να τα γράφω κι άλλο να τα βλέπετε ....  

Απο Θεσσαλονίκη δεν θα ξεχάσω κάτι βραδιές βγαλμένες απο παλιό ελληνικό κινηματόγραφο στην ταβέρνα του Jojo πάνω στα κάστρα (αν θυμαμαι καλα) και κατι φοιτητικές βραδιές στην Τήνελα , νομίζω καπου στην Τουμπα. Δεν θυμάμαι και καλά μετα απο τόσα χρόνια . Υπάρχουν ακόμα αυτά?

Εγω που μεγαλωσα Αθηνα αλλα εζησα και Θεσσαλονικη, δεν θα πω οτι πεθαινω αλλα αν περασει καποιο σεβαστο διαστημα και δεν παω, νοιωθω οτι μου λειπει.

Αθηνα μπορει να μην ειναι αλλα εχει μια διαφορετικη αυρα σιγουρα.

Κατα τα αλλα τουλαχιστον μπορεις να την περπατησεις σε αντιθεση με την Αθηνα που ειναι αχανης.

Δεν ξέρω πόσο καιρό πριν ο συγκεκριμένος μπλόγγερ εμπνεύστηκε το συγκεκριμένο αποτυχημένο  κείμενο(μετά μας λένε κομπλεξικούς οι αθηναίοι και πολλές φορές δεν έχουν και άδικο).

Σήμερα πάντως η Θεσσαλονίκη μάλλον δεν έχει καμία σχέση με αυτά που περιγράφει.Ακόμα δεν είδα αναφορές σε χρόνια προβλήματα της πόλης(γουστάρει ο συγκεκριμένος και την μπόχα του Θερμαϊκού;Γουστάρει ψωμιάδηδες,παπαγεωργόπουλους κτλ;)

Προσωπικά,παρά το ότι την θεσσαλονίκη την αγαπώ γιατί εκεί γεννήθηκα και εκεί μένω βλέπω και τα αρνητικά της που δεν είναι και λίγα.Και ίσως θα είμαι και πιο αυστηρός γιατί τα αρνητικά της τα τρώω στη μάπα.

Δεν θα κάνω οπαδιλίκι.Ούτε θα μπω στην λογική της κόντρας Αθήνα Θεσσαλονίκη,ποια ειναι λιγότερο χειρότερη,γιατί και οι δυο δεν μου φαίνονται όμορφες πόλεις.

Ωραίες στιγμές μπορεί να ζήσει κανείς παντού...

Γιατι με το πρωτο χιονι τα σχολεια κλεινουν

Γιατι το "μ' αρεζε " ειναι παρατατικος του "μ αρεσει"

Γιατι κοιμομαστε 2 ωρες και ειμαστε μες την τρελη χαρα, ενω με 10 ωρες ξυπναμε κομματια

Γιατι τους κομπλεξικους που γραφουν σε forum τους λεμε ζορικλες με πολλα λλλλλλ

Στο τελευταίο τεύχος (τεύχος 234,Οκτώβριος 2012)του πολύ καλού ιταλικού τουριστικού περιοδικού Bell΄ Europa (''όμορφη Ευρώπη'') υπάρχει άρθρο για την Θεσσαλονίκη στην σελίδα 96 (11 σελίδες)με τίτλο''Η επαναφορά της Θεσσαλονίκης''(La riscossa di Salonicco).Το κείμενο υπογράφει η Vannina Patane΄.Η εισαγωγή:''Αιώνια δεύτερη μετά την Αθήνα,η μακεδονική μητρόπολη παίρνει την εκδίκησή της:χάρη στην πολιτιστική ζωή,στο πανεπιστήμιο και στην αρχιτεκτονική κληρονομιά,για πολλούς είναι σήμερα η πιο ενδιαφέρουσα πόλη της ελλάδας''

www.cairoeditore.it (κάνοντας κλικ πάνω στο εξώφυλλο του περιοδικού μπορεί  κανείς να δει τα περιεχόμενα)

Το τι ΕΙΝΑΙ μία πόλη για κάποιον -και ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την πόλη ΤΟΥ, αποτελεί το απόσταγμα των μνημών, των βιωμάτων, των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της προσωπικότητας και του ψυχισμού του και της δυνατότητάς του να ενσωματώνει νέα ερεθίσματα και νέες εμπειρίες στις ήδη υπάρχουσες, χωρίς να αλλοιώνουν οι μεν τις δε. Αυτό σημαίνει, μεταξύ άλλων, πως ό,τι  αγαπάμε εξακολουθούμε να το αγαπάμε παρόλο που αλλάζει, ακόμα και όταν η αλλαγή αυτή συμπεριλαμβάνει και στοιχεία μεγάλης φθοράς. Αυτούς που αγαπάς δεν παύεις να τους αγαπάς επειδή γερνούν και φθείρονται, αλλά επειδή ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ κάτι το ιδιαίτερο για σένα…

Εγώ, περπατώντας, για παράδειγμα,  τη Βασιλίσσης Όλγας, από τη μια πονάω που βλέπω στη θέση των υπέροχων μονοκατοικιών και των αρχοντικών με τους μεγάλους και πανέμορφους κήπους, άχαρες και ακαλαίσθητες πολυκατοικίες, και από την άλλη διακρίνω μέσα σ΄αυτόν το «βιασμό» το αυθεντικό που αγαπούσα, που μετριάζει την πίκρα και την απογοήτευσή μου και που ποτέ δεν πρόκειται να σβήσει. Αυτό δεν μπορεί ποτέ να το βιώσει ένας επισκέπτης της πόλης…

Περπατώντας στην παραλία και στο ύψος του Λευκού Πύργου, ακόμα έρχονται στο νου εικόνες από την εποχή που ήμασταν μωρά παιδιά και περιμέναμε με έκδηλη χαρά και ανυπομονησία, με τη μητέρα να μας κρατά από το χεράκι, το καραβάκι για την Περαία, το Μπαχτσέ Τσιφλίκι και την Αγία Τριάδα για να κάνουμε το καλοκαιρινό μας μπάνιο σε νερά κρυστάλλινα, μπροστά από μικρά ταβερνάκια με καρό τραπεζομάντηλα που μοσχοβολούσαν φρέσκια σαρδέλα ψημένη στα κάρβουνα και φρεσκοτηγανισμένο γαύρο…

Ακόμα, περπατώντας στα καλντερίμια των Λαδάδικων και του Βαρδάρη, νομίζω πως ξαναοσμίζομαι την ιδιαίτερη μυρωδιά των «ερωτικών φροντιστηρίων» της Φωφώς, της Αμαλίας και των άλλων κοριτσιών που κάθονταν συχνά στο κατώφλι της πόρτας με το κόκκινο φωτάκι, έχοντας πάντα κάποιο δελεαστικό λόγο να πουν σε 'μας τους αμούστακους ακόμα έφηβους, που έκανε με ένα μαγικό τρόπο το κορμί να αρχίσει να ασφυκτιά μέσα στα παντελόνια…

Καλαμαριά, Καραμπουρνάκι, Αρετσού, Ν. Κρήνη, προσφυγότοποι που περνώντας τους είναι σαν να ακούω ακόμα -μέσα από τα χαμόσπιτα και τις παράγκες- γέλια, φωνές, κλάματα και ρεμπέτικα τραγούδια, ένα χαρμάνι μεθυστικό που δύσκολα ξεχνιέται…

Αυτό είναι ένα μικρό δείγμα της πόλης που γεννήθηκα και μεγάλωσα, που εγκατέλειψα για να ξενιτευτώ, που τη βρήκα αγνώριστη, επιστρέφοντας μετά από πολλά χρόνια, μα παρόλ΄αυτά τόσο γνώριμη κι αγαπημένη, όπως κάθε τι που αγαπάμε αληθινά…

-----------------
Ό,τι δε σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό!!

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : sven στις 08-10-2012 22:29 ]

ο sven το εθεσε πιο σωστα απο ολους σας....

η ιδιαιτερη πολη η το μερος που γεννηθηκε και μεγαλωσε καποιος αποτελει κομματι του εαυτου του...και σε σπηλια να μεγαλωσεις θα την αγαπας και θα την θυμασαι σαν το πιο τρυφερο μερος στον κοσμο...

ολα τα υπολοιπα "γιατι"" ειναι κολληματα και γηπεδικες καφριλες που ΔΥΣΤΥΧΩΣ διατηρουνται και αναπαραγωνται σαν καρκινος ακομα και σε ενα μουσικο φορουμ...

σε εποχες που υποτιθεται χρειαζομαστε ομοιογενεια ακομα εξυμνειτε τετοιες αγκιστρωσεις που η πηγη τους ειναι το οπαδιλικι των θερμοκεφαλων οποιασδηποτε θυρας η club φανατικων....

ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΤΡΑΓΙΚΟ...............

ΞΕΚΟΛΛΗΣΤΕ................................

Τοσες τραγουδαρες εχουν γραφτει για τη Σαλονικα... Δε νομιζω πως ειναι τυχαιο... χεχε

Είναι κόπυ από ένα μπλογκ που αναφέρω και -αν έχεις προσέξει- το αναδημοσίευσα τον Ιανουάριο του 2011 για πλάκα με χιουμοριστική και χαλαρή διάθεση (τονίζοντας μάλιστα ιδιαίτερα το "λλλλ") και η νύξη περί "αναπαραγωγής καρκίνου σ΄ένα μουσικό φόρουμ" δεν είναι υπερβολική? 

Προσωπικά το θεωρώ χαριτωμένο κειμενάκι με υπερτονισμένη την ευτελή αιτιολόγηση των "γιατί" ακριβώς για να προκαλέσει ευφορία και γέλιο. Κανείς δεν θα προέτασε τοπικό σωβινισμό με πατσά μπουγάτσα όζα και γιαβρί μου. Ολο και κάτι καλλίτερο θα εύρισκε. Ετσι πιστεύω 

Συμφωνω σχεδον σε ολα.

Οσον αφορα την πρωτη φραση σου ομως, απλα δεν θελω να μπαινω σε σε τετοιου ειδους οπτικες. Δηλαδη:

Ειλικρινα δεν θελω να σκεφτομαι οτι καποιος Σαλονικιος μπορει να νοιωθει κομπλεξ απεναντι μου επειδη ειμαι Αθηναιος. Δεν εχει να ζηλεψει και πολλα. Πιστεψε με. 

Καποιοι ισχυριζονται πως η Αθηνα τα εχει ολα. Μπορει, αλλά αν αυτο συμβαινει, συμβαινει επειδη ειναι οικονομικη και διοικητικη πρωτευουσα. Και ισως και λογω δημογραφικου. Πεντε μυρια ειναι μιση Ελλαδα.

Απο την αλλη ομως, σκεψου πως την Αθηνα ενω την εχω φαει στην μαπα με το κουταλι και την ξερω τοσο καλα...που θα μπορουσα να ειμαι ταξιτζης...ωστοσο...υπαρχουν περιοχες που ακομα δεν γνωριζω.

Τι σημαινει αυτο? Οτι ειναι αχανης αρα και πιο απροσωπη σε αντιθεση με την Σαλονικα που την εχω περπατησει μπολικες φορες (και δεν εννοω μονο το κεντρο της).

Μποχα δεν εχει μονο ο Θερμαικος. Εχει και ο Πειραιας. Θα μου πεις ειναι ενα απο τα μεγαλυτερα λιμανια στον κοσμο και αρα δικαιολογειται να εχει μποχα. Απαντω: ΟΧΙ.

Και παρολο που εχει πεσει μπολικο "καθαρισμα" και πλεον δεν μυριζει οπως ο Θερμαικος, συνεχιζει να παραμενει βρωμικος.

Παμε στον  Θερμαικο τωρα.

Συμφωνουμε απολυτως στο εξης: συνεχομενα οι Ψωμιαδηδες και οι Παπαγεωργοπουλοι που δεν δινουν δεκαρα για την Σαλονικα, εβγαιναν με αγαστη πλειοψηφια. Αυτο ισως με κανει να απορω για καποια πραγματα. Απο την αλλη δεν μπορω να καταδικασω ολον τον κοσμο επειδη καποιο ποσοστο συνεχιζε επι ετη να δινει πρασινο φως σε αυτα τα λαμογια.

Θα μου πεις στην Αθηνα δεν συμβαινουν αυτα?

Κοιτα, μπορει να μην εχει τοσο συχνα φαινομενα τυπου Ανθιμου και Ψωμιαδη, αυτο ομως δεν σημαινει οτι οι νοτιοι ειναι αγγελουδια!

Ειδικα αν σκεφτεις πως στο λεκανοπεδιο παιρνονται οι αποφασεις που αφορουν ολη την χωρα και αρα τα κονδυλια ουκ ολιγα...

Απο που να ξεκινησω? Απο τον Αβραμοπουλο και κατι δημοτικους (μη ξερασω) συμβουλους? Μου ανεβαινει το αιμα στο κεφαλι (για να μην πω και άλλα πολλα...)
Και ναι, παιζει ρολο και το πολιτικο υποβαθρο. Υποδεικνυει καποια πραγματακια...

ΚΑΙ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ:

1) δεν μου καιγεται καρφι για την 28η Οκτωβριου (οπως και για την 25η Μαρτιου)

2) εχω ακουσει αυτη την λεξη Μαιρη («γιαβρι μ» συγκεκριμενα!)

3) κανω (παντα) καλοβουλη πλαλα με το λλλλ

4) και άλλα πολλα...

...δεν γινεται να μην τονισω πως η Θεσσαλονικη εχει μια δικη της ομορφια. Μια γλυκεια γραφικοτητα. Και μια ιδιαιτερη κουλτουρα φυσικα.

Και η Αθηνα ειναι ομορφη, πολύ, αλλά ελα ντε που μου αρεσει και η μπουγατσα με τυρι!

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : freak στις 09-10-2012 13:12 ]