652 online · 210.844 μέλη
Το βιολί του ο ζαγοραίος εγώ συνεχίζω μέχρι να με κράξετε .
Τσίρκο αλλα τι τσίρκο ΄΄Το τσίρκο του ήλιου " Ζωντανά όλα . Κατι φωνάρες απίστευτες και η ορχήστρα τι να λέμε . Εκεί μάλιστα να παμε και τα παιδιά μας αλλα που να βρείς εισητήριο ειναι κλεισμένα ενα χρόνο πριν.
Πάμε τσίρκο παιδάκια .....
Βαλκάνια ΄΄ΙVA BITTOVA '' Ας αβαγκαρντίσουμε και λιγο μεγάλη καλλιτέχνης.
ετσι την ειδε με μάσκες ολοι οι μουσικοί
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : ixthis στις 18-02-2011 15:53 ]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : ixthis στις 18-02-2011 15:58 ]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : ixthis στις 18-02-2011 16:05 ]
SKUNK ANANSIE τεράστια μπάντα και η τραγουδίστρια απίστευτη φωνή (λίγο φρικ αισθητική αλλα ας μη μείνουμε εκεί ) .Αγαπημένο τραγούδι σας το αφιερώνω.
ΒΙΝΤΕΟ ΑΡΤ .Σπουδαία τέχνη .Τα τελευταία χρόνια εχουμε δει απίστευτες δουλειές όπως αυτή.
Kαι τέλος αυτό. Οι παλαιότεροι θα το ξέρουν καλά .Όταν ειχε κυκλοφορήσει είχαμε μείνει μ.......ες.
Τότε δεν υπήρχαν τα βίντεο κλίπ οπως σήμερα . ΠΑΝΤΑ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ ΥΠΗΡΞΑΝ .
ΑΠΟΛΑΥΣΤΕΤΟ....
Γιατί νοιώθω πως ολα αυτά συνδέονται με ένα μαγικό νήμα.
Ως εδώ σταματάω . (τουλάχιστον για σήμερα)
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : ixthis στις 18-02-2011 16:37 ]
Δεν είναι καλό να μιλάμε μάλλον.Ούτε αν είμαστε εμείς στη θέση του καλλιτέχνη θα το θέλαμε.
Πολύ χάρηκα που είδα Iva Bittova... Την πρόσεξα για πρώτη φορά στην ταινία/ντοκιμαντέρ "Step Across The Border" (1990) να παίζει με τον Fred Frith... Είναι συγκλονιστική!
Πιθανόν το θέμα να εξαντλήθηκε... Να ατρόφησε και ο αρχικός ζήλος, μια βδομάδα μετά τη συναυλία πλέον.
Προτείνω νέο με τίτλο "Καπνίζουμε ή όχι στην εκκλησία?"
Παράθεση:
|
Σε αυτό έχεις απόλυτο δίκιο φίλε μου. Η αλήθεια είναι ότι δεν έτρωγες κύμα από τη σκηνή ότι και να γινόταν - αλλά αυτό σημαίνει compressor/gate/limiter της προκοπής. Η κονσόλα ήταν καλή και το pa της αυλαίας επίσης αλλά δεν είχε σε κάθε κανάλι ξεχωριστό c/g/l για αυτό και δεν είχε αποτέλεσμα.
Παράθεση:
|
My point exactly... Συμφωνούμε Jim - απλά ο χώρος και ο τόπος δε σήκωνε και πολύ ησυχία. Είναι πάντα συνάρτησει χώρου - κοινού. Το κοινό ήταν θετικά προδιατεθημένο αλλά ό χώρος δε βοηθούσε τα ακουστικά σχήματα - πλην ελαχίστων εξαιρέσεων που έχει να κάνει και με τη σειρά των καλλιτεχνών.
Παράθεση:
|
Υποτιθεται οτι ειμαστε νεα παιδια με ονειρα αγνα εξω απο σκυλοεπιχειρηματικες ιδεες και προτασεις. Υποτιθεται οτι τετοιες σκεψεις πρεπει να τις πεταξουμε απο το μυαλο μας και οι επιχειρηματιες και οι καθε επιχειρηματιες που το βλεπουν ετσι, ας πανε αλλου. Απο τοτε που μπηκαν τα λεφτα, το πραγμα και η σκεψη του "καλλιτεχνη", βρωμισε απ το κεφαλι. Υποτιθεται οτι δεν πρεπει να σκεφτομαστε ετσι, αλλα απεναντιας δυστυχως απ' οτι βλεπω, αναπαραγουμε την καταντια μας στα φορουμ σαν να την εχουμε αποδεχτει και πλεον λειτουργουμε ετσι. Αποκαρδιωτικο.
Φυσικα και δεν φταιει ο ηχοληπτης (πρεπει να τα επαιξε απο την υπερενταση) μα ουτε το μαγαζι, ειναι ολα θεμα νοοτροπιας, την αποψη μου για το φτωχο-μυαλο μας, την εγραψα πιο πανω καπου.
Παράθεση:
|
Το πως αντιλαμβάνεται ο καθένας την τέχνη ειναι μια κουβέντα που δε θα τελειώσει ποτέ!
Οπως και το πως βλέπει μια εικόνα με τα δικά του ματια.
καποιος θα προσπεράσει αδιάφορα και θα πιάσει το τηλεκοντρόλ και καποιος άλλος θα μείνει αποσβολωμένος να κοιτάει την τέχνη να μας δείχνει το δρόμο πολύ πριν αντιληφθούμε πως υπάρχει....
Σ ευχαριστούμε σοφία γι αυτό το δώρο ψυχής!
Παράθεση:
|
Καμία σχέση Kay. Live θα γινόταν και με 5 γκρουπ. Δεν υπήρχαν τέτοια απαιτήσεις από το μαγαζί. Ποτέ μα ποτέ τα παιδιά εκεί δεν έχουν γκρινιάξει για το τζίρο. Ίσα ίσα μας κάνουν και καλύτερες τιμές, ενώ μας κάνουν δώρο και 100 ποτά για τους μουσικούς και τους διοργανωτές.
Παράθεση:
|
Και πάλι ξεφεύγουμε από το αρχικό θέμα...
Αλλά δεν μπορούσα να το αφήσω ασχολίαστο...
Κάποιοι από εμάς τους καλλιτέχνες έχουμε μια ονειρική εικόνα για το πώς λειτουργούν τα πράγματα στο εξωτερικό...
Φυσικά και υπάρχει μεγαλύτερος επαγγελματισμός, αυτό οφείλεται στην μεθοδικότητα και το work-ethic που διακατέχει τους αγγλοσάξωνες κυρίως... Δεν έχω παίξει ποτέ μου σε κλαμπ ή συναυλία και ο ηχολήπτης να έχει πάει για τσιγάρα. Όπως πριν κάτι χρόνια, ανοιχτή συναυλία με την Ηχογλυκαιμία (ήμουν ο ντράμερ) στον Ασύρματο, ένα ξαφνικό πρόβλημα onstage, ο τραγουδιστής απευθύνεται στον ηχολήπτη, καμία απάντηση, ξανά, τίποτα, ώσπου ακούγεται μια φωνή από το κοινό: "Έχει πάει για σουβλάκια" !! Στην Αμερική πολύ απλά να σου πω ότι θα είχε χάσει τη δουλειά του...
Anyway, άλλο ήθελα να τονίσω... Σχετικά με τους επιχειρηματίες. Bussiness κάνουν, όχι αγαθοεργία. Κάποτε, πριν πολλά χρόνια στο Μανχάταν, ακούω το κουδούνι να χτυπάει νυχτιάτικα. Ανοίγω και ήταν ο Lee, ένας φίλος Αμερικάνος, μπασίστας. Ήταν φρικαρισμένος και με ρώτησε αν θα γινόταν να περάσει τη νύχτα στον καναπέ. Μετά, μου είπε την ιστορία. Είχαν κλείσει μια εμφάνιση με το γκρουπ του σ' ένα γνωστό κλαμπ κοντά στο Times Square. Το λάιβ πήγε καλά, αν και δεν είχαν τον κόσμο που περίμεναν. Όταν στις 2 το πρωί πήγαν στο γραφείο για να πληρωθούν, όχι μόνο δεν πήραν μια, αλλά ο μάνατζερ του κλαμπ τούς είπε ότι δεν είχαν φέρει τον κόσμο που του είχαν υποσχεθεί κι ότι αν μέχρι το τέλος της βδομάδας δεν του έφερναν 300 δολλάρια, θα έστελνε τους μπράβους του "για να σας σπάσουν τα πόδια με ρακέτες του μπέιζμπολ". Α, ναι, το κλαμπ - όπως και πολλές άλλες επιχειρήσεις στη Νέα Υόρκη - ανήκε στην ιταλιάνικη μαφία...
Βγάλε συμπέρασμα...
Υ.Γ. Ο Lee παράτησε γκόμενα, δουλειά και σκύλο κι έφυγε από την πόλη για ένα μήνα, μέχρι να ξεθυμάνει το πράγμα. Ήξερε ότι οι τύποι δεν αστειεύονταν.
