Συναυλίες/μουσικές παραστάσεις Ελλήνων καλλιτεχνών που θυμάστε ακόμα...

Όλο και πιο αραιά νιώθω την ανάγκη να παρακολουθήσω μια συναυλία ή μια μουσική  παράσταση.  Έχω την αίσθηση πως αυτό δεν αφορά στην δική μου προθυμία να το πράξω.    Αφορά περισσότερο το τι προσφέρεται στο φιλοθεάμον κοινό μέσα από ένα τέτοιο γεγονός.

Και εξηγούμαι…  Τα τελευταία χρόνια μου έτυχε πολλές φορές φεύγοντας από μια συναυλία να  σκεφτώ πως ‘Αυτόν τον Χ καλλιτέχνη δεν θέλω να τον ξαναδώ’.  Είτε γιατί δεν είχε πράγματι  κάτι να  δώσει, είτε γιατί το όλο πράγμα δεν έμοιαζε με συναυλία αλλά με αγγαρεία για τον  καλλιτέχνη.

Αντιστρέφω το όλο πράγμα και προσπαθώ να το δω θετικά.  Τι θα ήθελα ακόμα να δω, τι  υπάρχει εκεί έξω από συναυλίες ή μουσικές παραστάσεις που να έχει κάτι να δώσει, που να  συναρπάζει.

Ποιες είναι εκείνες οι συναυλίες/παραστάσεις που έχετε δει και θα ξαναβλέπατε ‘με τα χίλια’; (Και  μιλάμε για παραστάσεις με ελληνικό χρώμα, γιατί αν περάσουμε στην διεθνή σκηνή τότε μιλάμε  ίσως για άλλα μέτρα και σταθμά).

Προσωπικά θα κάνω δύο αναφορές:

• Ακόμη μπορώ να φέρω στο μυαλό μου εικόνες από εκείνη την παράσταση της Άλκηστης Πρωτοψάλτη το ‘Σαν ηφαίστειο που ξυπνά’ το 1998 σε σκηνοθεσία Δημήτρη Παπαϊωάννου.
• Ελευθερία Αρβανιτάκη:  Όσες φορές κι αν έχω δει συναυλίες της έφυγα με τις καλύτερες εντυπώσεις.  Προγράμματα καλοδουλεμένα, με σεβασμό στο κοινό και μια ερμηνεύτρια που γεμίζει τη σκηνή με την παρουσία και τη φωνή της.

Ποιες είναι λοιπόν εκείνες οι συναυλίες/παραστάσεις που έχετε δει τις θυμάστε ακόμα και θα  ξαναβλέπατε ‘με τα χίλια’;

Γιώργος Ζωγράφος στην Απανεμιά στην Πλάκα !

Το  ’79 νομίζω ήταν.

Ένα πιάνο , μια κιθάρα , και μια μεγάλη παρέα όλη η Απανεμιά !

Μακάρι   να  ξανάκουγα εκείνο το υπέροχο πρόγραμμα  έστω και ηχογραφημένο …

Μεγάλες διοργανώσεις δεν έχω παρακολουθήσει είτε λόγω απόστασης από Αθήνα, είτε από απροθυμία επιδίωξης.

Οι παραστάσεις λοιπόν που αναπολώ και θα ξανάβλεπα με χίλια είναι

1) Συναυλία Γκόραν Μπρέγκοβιτς καλοκαιράκι στο αμφιθέατρο της Σίβηρις που βρίσκεται στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής μέσα στο δάσος και την

2) Παράσταση Περιστρεφόμενων Δερβίσηδων στο θέατρο Δάσους Θεσσαλονίκης με θέα όλη την πόλη (στο βάθος πίσω απ τη σκηνή) και την κατανυκτική ατμόσφαιρα προσευχής που απέπνεε

Συναισθηματικά δεσίματα που πιθανότατα να κριθούν "ολίγα"...

ΥΓ. Πολύ περισσότερο απ αυτές και απ΄ όλες τις διοργανώσεις προηγούμενες και μελλοντικές θα έδινα τα πάντα για μια συναυλία ακόμα κι αν ήταν κακοστημένη, κακόηχη και ελλιπής αρκεί να έβλεπα στη σκηνή το μαντήλι και το ντέφι του δικού μας Νίκου Παπάζογλου στο λιμάνι..... αλλά....

-----------------
αυτός ο κόσμος μπορεί ν΄αλλάξει Κεμάλ..μέσα στις καρδιές, στις πλατείες, σε γραφεία οβάλ..θέλει σωστοί χιλιάδες να΄ναι στους τροχούς, να΄ναι η ψυχή η νύφη και γαμπρός ο νους...(ετεροχρονισμένη απάντηση του Ρασούλη στο αριστούργημα του Γκάτσου)

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : mary_omikron στις 22-07-2011 00:01 ]

Οι καλύτερες συναυλίες που θυμάμαι είναι:

Βασίλης Παπακωνσταντίνου στην Πετρούπολη γύρω στο 2002 με 2003 δε θυμάμαι ακριβώς, όπου πραγματικά έγινε χαμός, είχε πάρα πολύ καλό πρόγραμμα!

Επίσης, μια πολύ καλή συναυλία του Θανάση Παπακωνστανίνου στην Πετρούπολη το 2009, όπου επίσης έγινε χαμός, αφού είχε πολύ κέφι ο Θανάσης, πολύ καλό ήχο και ο κόσμος συμμετείχε με πρωτοφανές πάθος!

Δε μπορώ να ξεχάσω και τον Αγγελάκα στο Open Air Festival στο Ελληνικό κάπου στο 2007 ή 2008, όταν έχοντας τους εκπληκτικούς Επισκέπτες μαζί του, επισκίασε τα Διάφανα Κρίνα, τους Last Drive, τον Παυλίδη και οποιονδήποτε άλλο εμφανίστηκε εκείνη την ημέρα...  Δυστυχώς εκείνη η συναυλία αμαυρώθηκε από άγρια επεισόδια αφού ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου ένας ασφαλίτης που βρέθηκε μέσα στο χώρο της συναυλίας.

Επίσης, Σωκράτης Μάλαμας σε κάποιο θεατράκι στην Κρήτη με 300 άτομα. Σωκράτης στα καλύτερά του, παραλίγο να επιβεβαιώσει το "ρε Σωκράτη τι λες τώρα, πού θα παίζεις ως τις 4 η ώρα" που ακούγεται σε κάθε συναυλία του. Τότε μόλις είχε βγει η Πριγκηπέσσα και την τραγουδούαμε με πάθος χρόνια πριν τον Καρρά...

Και τέλοςς, πάλι στην Πετρούπολη, μια καταπληκτική συνεύρεση Σωκράτη Μάλαμα, Θανάση Παπακωνσταντίνου και Γιάννη Αγγελάκα. Λίγο πριν είχε βγει ο Βραχνός Προφήτης του Θανάση...