Μία λέξη ένας στίχος....

Φεύγαν οι εργάτες

κι έφευγες μαζί τους

κι έμεινα μόνη

να σε καρτερώ.

Μ'ένα τραγούδι

στο πικρό μου στόμα

κι ένα λουλούδι

μέσα στο νερό.

Έλα να μάθεις,

στην πλατεία Βάθης,

έλα να μάθεις

τί ζωή περνώ.

Έλα να κάτσεις

δίπλα μου, να κλάψεις

ένα βραδάκι,

τέρμα Αχαρνών.

-------------------------------------------

Ηλίας Ανδριόπουλος / Μιχάλης Μπουρμπούλης

1η δισκογράφηση Σωτηρία Μπέλλου

"Καϋμός" (Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου, Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης, "Πολιτεία" 1964)

Είναι μεγάλος ο γιαλός
είναι μακρύ το κύμα
είναι μεγάλος ο καημός
κι είναι πικρό το κρίμα

Ποτάμι μέσα μου πικρό
το αίμα της πληγής σου
κι από το αίμα πιο πικρό
στο στόμα το φιλί σου

Σιδηρόπουλος- Κρίμα το παιδί

Βρε όπα κρίμα το παιδί
Βρε ότι κάτσει κι ότι 'ρθει
Ας την καρδιά σου να τα πει
Κι αμόλησε καλούμπα

[ τροποποιήθηκε από τον/την Merarxos, 07-11-2012 22:04 ]

Νικόλας Άσιμος : ''Δεν θέλω καρδιά μου να κλαις''

   ''Δε θέλω καρδιά μου να κλαις

    για όσα περάσανε χθες

     χαλάσανε τόσα πολλά

    μα βρες μονοπάτι ξανά.''

-----------------

Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει!!!

[ τροποποιήθηκε από τον/την guevara, 08-11-2012 15:59 ]

Το μονοπάτι (Στίχοι: Γιώργος Γιαννακόπουλος & Χρήστος Γιαννακόπουλος & Αλέκος Σακελλάριος. Μουσική: Γιώργος Μουζάκης.)
Μες στη ζωή δρόμοι ανοίγονται σωρό
κι όποιον γουστάρεις τον τραβάς κι όπου σε βγάλει
μα είναι κι ένα μονοπάτι πονηρό
που πάει ντουγρού στην κατηφόρα τη μεγάλη.

Το μονοπάτι σαν θα πάρεις μια βραδιά
τον ίσιο δρόμο μια για πάντα τον αφήνεις
κι ολημερίς θα κουρελιάζεις μια καρδιά
κι ένα κορμί μες τα κουρέλια της θα ντύνεις

Εκεί ξεχνάει κι ο Θεός για να σε δει
περνάς και φεύγεις και δεν κλαίει ανθρώπου μάτι
ένα σκουπίδι παραπάνω δηλαδή
μες στης ζωής το πονηρό το μονοπάτι.

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία,
κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά.
Ήταν μια λέξη μοναχά, "ελευθερία"
κι ύστερα είπαν πως την έγραψαν παιδιά.

Κι ύστερα πέρασε ο καιρός κι η ιστορία
πέρασε εύκολα απ' τη μνήμη στην καρδιά.
Ο τοίχος έγραφε "μοναδική ευκαιρία,
εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά".

Τις Κυριακές από νωρίς στα καφενεία
κι ύστερα γήπεδο, στοιχήματα, καυγά.
Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία,
είπανε όμως πως την έγραψαν παιδιά.

Μάνος Λοίζος / Κωστούλα Μητροπούλου

1η δισκογράφηση: Σούλα Μπιρμπίλη

Μιλώ για τα παιδιά μου (Στίχοι: Γιώργος Σκούρτης. Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος. Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού, «ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ», 1974.

Μιλώ για τα παιδιά μου και ιδρώνω
έχω ένα χρόνο να τα δω και λιώνω.
Μου γράφει η γιαγιά τους πως ρωτάνε
τα τρένα που 'ναι στο σταθμό που πάνε.
............................................................
Μιλώ για τα παιδιά μου και ιδρώνω
έχω ένα χρόνο να τα δω και λιώνω.
Αγόρασα λαχείο στ' όνομά τους
αχ, να κερδίσει να σταθώ σιμά τους.

Ανάθεμά σε δε με λυπάσαι

που καίγομαι και λιώνω

που με εκανες και σ'αγαπώ και τώρα μαραζώνω.

Γιάννης Κρητικός

Ανάθεμα τα κινητά κι αυτόν που τα 'χει εφεύρει
κι όποια στιγμή η γυναίκα σου θέλει
μπορεί να σ' εύρει.

-----------------

Μπορείς αν θέλεις να ζήσεις στην καρδιά μου, δε σου ζητάω ενοίκιο...

[ τροποποιήθηκε από τον/την Merarxos, 10-11-2012 16:07 ]

Η ΜΑΡΙΑΝΘΗ ΤΩΝ ΑΝΕΜΩΝ (Μουσική - Στίχοι: Μάνος Χατζιδάκις)

Μια χήρα από την Έφεσο δεν ήμουνα ποτές
δεν είχα στρατιώτες για εραστές
τα ζάρια μου τα έπαιξα στις φτωχογειτονιές
και κέντησα τον πόνο με πενιές
δεν μπόρεσα να γίνω ούτε γυναίκα ούτε ευτυχής
δεν δούλεψα σε οίκους ανοχής
και μες την αναδίπλωση της νέας εποχής
απόμεινα μια ανάμνηση ατυχής

Μια γυναίκα φεύγει,

μια σωστή κυρία,

τα βήματά της σβήνουν

μια θλιβερή ιστορία.

Κάνει κρύο κι η βροχή

πάγωσε στη στέγη,

μια γυναίκα φεύγει,

μια γυναίκα φεύγει.

------------------------------------------------

Γρηγόρης Μπιθικώτσης / Ελένη Λιάκου

1η εκτέλεση ο συνθέτης

Καλησπέρα. Τα μεγάλα πνεύματα συναντιούτε ή συνταντώντε. Συνεχίζω εγώ καθότι γυναίκα.Κάνει κρύο Μουσική -Στίχοι-Ερμηνεία: Ελένη Βιτάλη Από το δίσκο: "Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ?", 1994
Κάνει κρύο και είμαι μόνη
με του κόσμου τους κανόνες
το τρελό μου το τιμόνι
κάνει κύκλο στους αιώνες.

Αυτή η νύχτα μένει

αιώνες παγωμένη

που δυο ψυχές δε βρήκαν καταφύγιο

Ήρθαν στον κόσμο ξένοι

και καταδικασμένοι

να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο!

''Οι ψυχές και οι αγάπες'' Βασίλης Παπακωνσταντίνου :

'' Οι ψυχές και οι αγάπες

   σιαμαίες αυταπάτες

   βρίσκουν σώματα παρθένα

  στη συνήθεια πουλημένα

   με φιλιά τα εξαγνίζουν

   τους χαρίζονται...''

Και συνεχίζω με Βασίλη λοιπόν...

Αγάπες έρχονται και πάνε
παίζουν μαζί μας σαν παιδιά
αγάπες που μας ξεπερνάνε
κι ύστερα γίνονται πουλιά
έλα, απόψε βάλε τα καλά σου
έλα, απόψε ντύσου γιορτινά
έλα, έλα και πάρε με κοντά σου
έλα, και μη με δώσεις πουθενά

Στίχοι:  Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική:  Χριστόφορος Κροκίδης
Ερμηνεία: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
-----------------

“Let there be strat...”- Leo Fender

[ τροποποιήθηκε από τον/την byss, 16-11-2012 09:33 ]

Σεβάχ ο θαλασσινός

Στο φιλντισένιο μου μαρκούτσι

γαλέρες έρχονται και πάνε,

ρεσάλτα κάνουνε οι μούτσοι

κι οι πειρατές μεθοκοπανε

στο καπηλειό το λιμανίσιο.

Θάλασσα, πικροθάλασσα,

γιατί να σ'αγαπήσω...

Μάνος Λοίζος/Λευτέρης Παπαδόπουλος

Xάντρα θαλασσιά. (Στίχοι: Ελένη Ζιώγα Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κότσιρας)

Το θαλασσί της θάλασσας
κι όλο το μπλε του χάρτη
να μπει στη χάντρα που φοράς
να μη σε πιάνει μάτι
Να μπει στη χάντρα που φοράς
να μη σε πιάνει μάτι
το θαλασσί της θάλασσας
κι όλο το μπλε του χάρτη.

'' Αχ να'μουν στο φουστάνι σου

   κουμπί μαλαματένιο , 

   χάντρα στο κομπολόι σου , 

   το μαργαριταρένιο''

Στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος

Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής

Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας