Κακή. Με την έννοια ότι το βασικό που σε νοιάζει σε ένα midi είναι το touche του (μου φαίνεται ότι κάποτε πρέπει να βάλουμε στο Μ/Η τη δυνατότητα να αναγνωρίζει τους γαλλικούς τόνους
). Τα πλήκτρα του είναι λες και κάτι τα τραβά προς τα πάνω, νιώθεις δηλαδή μια δύναμη με αντίθετη προς τη δική σου φορά όταν τα πατάς.
Αυτό είναι το ένα. Το δεύτερο είναι ότι είναι...midi! Και μάλιστα ακριβό (έχει massif κατασκευή, δε λέω, και προσφέρει ουκ ολίγες δυνατότητες με εφφέ). Αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να δώσω τόσα λεφτά για να πάρω ένα όργανο που δεν έχει ήχους και έχει και κακό βαρυκεντρισμό!
Τώρα, αυτό για το ότι η Kurzweil χρησιμοποιεί το κλαβιέ της Fatar, δε μου λέει πολλά, γιατί η Kurzweil δε φημίζεται για το κλαβιέ της, αλλά για τους ήχους της (του πιάνου, βασικά). Και μοντέλα της stage pianos που κοστίζουν 4.000 ευρώ, έχουν απαράδεκτα σκληρά πλήκτρα.
στη Fatar λοιπόν και γενικά στα midi.
Υ.Γ.: Με 'γεια το Kurzweil
