Γράφετε δικούς σας στίχους;

Γεία σε όλους, είναι η πρώτη μου φορά που γράφω εδω.... 

Αλλά θα ήθελα να μου πείτε την γνώμη σας....

Έχω μιά χαρά

Σαν την δική του αγκαλιά.

Έχει μιά ματιά σαν πυρκαγιά.

Όταν με κοιτά,

με πετά ψηλά.

Τώρα στα κρυφά, με ακουμπά,

σαν να με αγαπά.

Αχ σ' ένα μήνα θα δώ ,

αυτό που τόσο λαχταρώ και ποθώ

και χωρίς αυτό δεν μπορώ να ζώ.

Αχ και να τον είχα δώ,

Να του πώ πως τον αγαπώ!

Χωρίς αυτον δεν μπορώ και 

εαν δεν τον δώ,

θα πέσω από τον γκρεμό!

Μες τ' όνειρο μου άγγιξα 
κρυφά το λογισμό σου
μα ως την αυγούλα στάλαξα
σαν δάκρυ στο λυγμό σου

Χάθηκα μες τις ρεματιές 
στις νύχτες των ματιών σου
έσταζαν μέλι και φωτιές
οι άκρες των χειλιών σου 

Ανθίσαμε ως το γιόμα 
ανθάκια μες το χώμα
γλυκό κρασί και πιόμα
μου ράντιζες το σώμα

Κι' έγιναν μια οι δυο καρδιές
και φέξαν τα σκοτάδια
γιναν κομμάτια οι κλειδωνιές 
με τα δικά σου χάδια

Ανθίσαμε ως το γιόμα 
ανθάκια μες το χώμα
γλυκό κρασί και πιόμα
μου ράντιζες το σώμα..

[ τροποποιήθηκε από τον/την ACRITAS, 09-05-2019 21:29 ]

Κοιμήσου αγγελούδι μου
ζυγώνει η πούλια φτάνει
μικρό μου τριφερούδι μου
κοιμήσου νάνι νάνι

Λουλούδι μου λευκάνθεμο
τα χάδια μου θα γνέσω
τ' αστέρια και τον άνεμο 
στα πόδια σου να δέσω

Σύρε στο τρυφερούδι μου 
αχνό μου μαϊστράλι
κι ακούμπα το τραγούδι μου 
πλάι στο προσκεφάλι

Πριν έρθει νάνι νάνι να
γλυκόδροση Αυγούλα 
μαλαματένια στέφανα 
να πλέξει σου η μανούλα

Να 'χεις αγγελικό κορμί 
αγνή σου τάζω ευχούλα 
τ' ανέμου να 'χεις την ορμή
με του Χριστού τη βούλα..

[ τροποποιήθηκε από τον/την ACRITAS, 09-05-2019 21:30 ]

Ενα ζειμπεκικο χορο                                                                                                                                            θα ριξω εγω για σενα                                                                                                                                            και της καρδιας τα βηματα μετραω ενα ενα                                                                                                             προσεχτικα θελω να ρθω για να μη σε πληγωσω                                                                                                    και θα μετραω τους καημους μεχρι να  σ ανταμωσω                                                                                               μα καπου μεσα στις στροφες χανω τον ελεγχο μου                                                                                                    γιατι δεν χανεσαι ποτε μεσ απο το μυαλο μου.

[ τροποποιήθηκε από τον/την miselinio, 02-09-2019 14:46 ]

[ τροποποιήθηκε από τον/την miselinio, 02-09-2019 14:47 ]

[ τροποποιήθηκε από τον/την miselinio, 02-09-2019 14:48 ]

[ τροποποιήθηκε από τον/την miselinio, 24-09-2019 20:25 ]

Μεχρι τα ξημερωματα ποτα για σενα πινω,

ζητιανο σου για μια ματια και τον καημο πνιγω,

υπομονη εχω πολυ,μπουκαλια στο τραπεζι

μεχρι το λαγνο βλεμα σου σε μενανε να πεσει,

και στα μπουκαλια αναμεσα καπου σε συνανταω,

κι οσα ποτα ειχα μπροστα λουλουδια στα κερναω

τα στρωνω μεχρι την καρδια το βλεμα σου να φτανει

τερμα δεν πινω αλλο πια μια ματια σου φτανει.

[ τροποποιήθηκε από τον/την georgiostsiftsis, 22-05-2020 22:02 ]

[ τροποποιήθηκε από τον/την georgiostsiftsis, 27-05-2020 22:06 ]

[ τροποποιήθηκε από τον/την georgiostsiftsis, 27-05-2020 22:07 ]

ΕΛΔΥΚ άριος ελληνικές δυνάμεις Κύπρου 74

σαν αναστενάρης χορεύεις

 και να ξεχάσεις παλεύεις 

αναμνήσεις πού καίνε σαν κάρβουνα  αναμμένα

 για τους φίλους  που  πέσανε προδομένα

 στης Κύπρου τα χώματα τα ματωμένα

 για σένα ένα βαρύ ζεϊμπέκικο

 που γλίτωσες  από θάνατο μπαμπέσικο.

 Με τα βήματα της ψυχής

θυμάσαι Οταν σε απόσταση αναπνοής 

τον χάρο αντάμωσες

Και μαζί του πάλεψες

απέναντι στον εχθρό

Σαν απόρθητο οχυρό 

το κορμί. σου έστησες

 του χάρου την ανάσα ένιωσες

 Τριγύρω σου παλικάρια νεκρά αδικοχαμένα

Πού του χάρου το δρεπάνι 

κάρφωσε ένα ένα

σαν αναστενάρης χορεύεις

 και να ξεχάσεις παλεύεις

 αναμνήσεις πού καίνε σαν κάρβουνα  αναμμένα

 για τους φίλους  που  πέσανε προδομένα 

στης Κύπρου τα χώματα τα ματωμένα

ελεύθερο φυσικά για κάθε χρήση KAI FB