Φίλτατε Κε Τσολκα, με όλο το σεβασμό, θα ήθελα να σας θέσω κάποια ερωτήματα, αρχίζοντας με την πρώτη φράση του κειμένου σας ...
"Όπως είναι γνωστό, η Μουσική είναι Μαθηματικά και (στο βάθος) υπάρχει, μία «αδιόρατη αρμονία» μεταξύ αυτών των δύο. ... "
1. Πείτε μου, θεωρείτε ως επιστήμονας τον παραπάνω ορισμό της σχέσης μουσικής/μαθηματικών ως πλήρη ή κατατοπιστικό για τους αναγνώστες σας ;
2. Ο όρος "Αλγοριθμική Σύνθεση" σας λέει κάτι ; Ο όρος "Ηλεκτρακουστική μουσική" ;
3. Σας είναι κατανοητός ο ορισμός της μουσικής ως Τέχνης ή δεν υφίσταται κάτι τέτοιο ;
4. Μήπως πιστεύετε ότι σε όλα τα μουσικά αριστουργήματα έχουν κρύψει τους μαθηματικούς που τα έφτιαξαν (ή έστω συμμετείχαν) ;
και για να τελειώνουμε, λέτε :
"... Καθότι, η Μουσική δεν είναι τίποτε άλλο, παρά τα Μαθηματικά του ήχου και του χρόνου, όπου (ο ήχος και ο χρόνος) είναι, αρμονικά συνδεδεμένα μεταξύ τους. ..."
Αντίστοιχα θα μπορούσαμε να πούμε ότι : "Τραγωδία είναι ένα παλιό παραμύθι που έχει έναν ή περισσότερους πρωταγωνιστές, μια ομάδα κακόγουστα ντυμένων κομπάρσων που τους λένε "χορό" και όλοι μαζί μαζεύονται σε ένα θεατράκι και μας το περιγράφουν ή και μας το τραγουδάνε ..."
... μεταξύ μας, αν τοποθετούσατε το κείμενό σας ως μια "απλή, ντετερμινιστική μέθοδο Αλγοριθμικής Σύνθεσης" θα το έκρινα με εντελώς διαφορετική διάθεση ... όμως, το ύφος του κειμένου,οι παντελώς αστήριχτοι νεολογισμοί, η επιμονή σας για αριστουργηματική μουσική σύνθεση και η προφανής άγνοιά σας σε θέματα Τέχνης με βγάζουν λιγάκι έξω από τα ρούχα μου ...
οι Αγγλοσάξονες έχουν ένα μοναδικό όρο να περιγράψουν το κείμενό σας : απλά "rubbish" ...
/Πέτροc 
