Πάντα παρότι θεολόγος είχα αρχή το να μην σχολιάζω αρνητικά τα διαφορετικά θρησκευτικά πιστεύω του άλλου. Εισέρχομαι σε μια διαδικασία γόνιμου διαλόγου μόνο εάν υπάρχουν οι προϋποθέσεις και η καλή θέληση του άλλου.
Δεν είσαι γραφικός όταν ομολογείς ότι δεν πιστεύεις. Αυτό είναι εντιμότητα ή εν πάσει περιπτώσει πολύ πιο τίμιο απο το να τηρείς θρησκευτικά ήθη που στην πραγματικότητα δεν πιστεύεις. Θυμάμαι τώρα μια σκηνή απο ένα σήριαλ, που η πρωταγωνίστρια δέχθηκε να παντρευτεί έναν εβραίο με όρο βέβαια να αρνηθεί την υποτιθέμενη πίστη της και να ασπαστεί τον Ιουδαϊσμό. Το έκανε λοιπόν αν και συζήτησε με την μέλλουσα πεθερά της την προοπτική να στολίζει δένδρο..... Αν και κωμική η πράξη πολύ ουσιαστική με ένα θέμα που ξέφευγε απο την προσδοκία του σήριαλ...
Η Ενσάρκωση του Χριστού, που ιστορικά έλαβε χώρα στην ταπεινή Βηθλεέμ κατα την οικουμενική απογραφή του Αυγούστου (2 π.Χ. -2 μ.Χ. όπως προσδιόρισαν οι αρχαιολόγοι), και κοντά χρονικά στην τότε ορατή απο την Παλαιστίνη ολική έκλειψη Σελήνης (1 π.Χ. όπως προσδιόρισαν οι αστρονόμοι μετά απο αυτήν πέθανε ο Ηρώδης και όχι το 4 π.Χ. όπως αναφέρει ο Ιώσηπος), είναι για εμάς τους Ορθοδόξους εφαλτήριο για μια παγκόσμια πνευματική ελπίδα και ειρήνη. Για εμάς τους Ορθοδόξους βέβαια, το τονίζω. Και σε όσους υπάρχουν τα αναστήματα να σηκώνουν άξια το όνομα του Χριστού στις πλάτες τους.
Ανεξάρτητα όμως απο την πίστη του καθενός, η χαρά είναι κάτι που πρέπει να κατακτήσουμε μέσα μας.
Τώρα για το θέμα της αθεΐας, η διαφορετικότητα είναι κάτι που τους περισσότερους τους ενοχλεί. Πίστεψέ με όταν μιλάς π.χ. με αριστερό που είναι παράλληλα άθεος, κατα κανόνα ανάλογα αισθήματα τον κυριαρχούν αν του δηλώσεις πως πιστεύεις. Η διαφορετικότητα αν είναι ενάντια στην δική μας κοσμοθεωρία είναι πάντα ενοχλητική.
Τέλος για να επανέλθω στο πνεύμα των Χριστουγέννων, αυτό που δήλωσε παραπάνω ο Χατζιδάκις, δεν είναι η άρνηση του Θείου ή των Χριστουγέννων, αλλά η πλήρης αλλοτρίωση του αληθινού νοήματος των Χριστουγέννων, στα πλαίσια της εμπορικής αγοράς βάσει ενός δώρου που κάποτε παίρναμε και τώρα αναπωλούμε προσπαθώντας να πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας.
Όσο για τα δώρα: Ο Άγιος Νικόλαος επίσκοπος Μύρων της Λυκίας της Μικράς Ασίας, συγνώμη Ανατολίας ήθελα να πω, είχε μάθει για ένα ξεπεσμένο πλούσιο που χρώσταγε και προκειμένου να ξεχρεώσει είχε κάνει συμφωνία με ένα προαγωγό, να δώσει τις κόρες του, 3, στην πορνεία. Ο Άγιος μάθαινε μια - μία τις ανήθικες προτάσεις, μάζευε χρήματα και τα έριχνε απο ψηλά, μέσα στο σπίτι του πρώην εύπορου ως ξεχρέωμα και προίκα για να παντρέψει και όχι να βγάλει στο κλαρί τις κόρες του. Αυτός ο Άγιος Νικόλαος(+348 μ.Χ.), που τιμάται την 6η Δεκεμβρίου, έγινε στη Δύση ο Σάντα Κλάους που ρίχνει μέσα απο τα τζάκια δώρα και εν τέλει φοράει κόκκινα και πίνει Κόκα Κόλα σε κάποιο Μολ.
Ο δικός μας πάλι Άγιος Βασίλειος, επίσκοπος Καισαρείας της Καππαδοκίας, εκεί που σήμερα γυρίζεται η Άσι και η Σιλά των μεγάλων τουρκικών υπερπαραγωγών, παρότι είχε περιουσία και του είχαν προταθεί πανεπιστημιακές θέσεις τότε, έγινε μοναχός και αργότερα επίσκοπος. Έχτισε την Βασιλειάδα, ένα τεράστιο για την εποχή του κοινωνικό ίδρυμα και κάποτε πιέστηκε απο τον αυτοκράτορα να αλλάξει συνείδηση. Υπήρχαν απο τότε βλέπετε Παρθενώνες... Τον απείλησαν με δήμευση της περιουσίας του και βασανιστήρια. Τους απήντησε ότι μόνη περιουσία του ήταν ένα βιβλίο και το τριμένο του ράσο, ενώ εάν τον βασάνιζαν στην κατάστασή του απο την άσκηση θα πέθαινε γρήγορα, οπότε δεν θα είχε την ατιμία να αλλαξοπιστήσει. Πέθανε λίγο πριν την Πρωτοχρονιά του 380, μόλις 49 ετών.
Σου εύχομαι απο καρδιάς πάντα να κάνεις αυτό που πιστεύεις και όχι αυτό που δεν νιώθεις, σεβόμενος και εσύ με την σειρά σου πάντα την διαφορετικότητα του άλλου.
[ τροποποιήθηκε από τον/την Konstantinosoa, 27-12-2012 10:59 ]
