Η ορχήστρα είναι πολύ καλή, καλό και μάλλον ταιριαστό το ταξίμι, πάντως σε καμία περίπτωση δεν είναι εκπληκτική η ερμηνεία της τραγουδίστριας. Αργοί ρυθμοί σε στυλ μεγάλης ερμηνείας σε ένα τραγούδι που προϋποθέτει λιτότητα ή συντριβή ή και τα δύο και χωρίς δύναμη και έκρηξη στο υψίφωνο τμήμα του τραγουδιού.
Η Πρωτοψάλτη το απέδωσε με πολύ σεβασμό και φυσικά έχοντας την έκρηξη βούτυρο στο ψωμί της.
Η Αλεξίου του προσέδωσε πόνο και μοναξιά συν Ανατολή στην έκρηξη, στοιχεία που ανέκαθεν ήταν το φόρτε της και ίσως εκτός συναγωνισμού.
Φυσικά δεν αποτελούν αυτά λόγο για τον οποίο κόπηκε το κομμάτι...
