Με τα πτυχία που διαθέτεις έχεις τον ''τίτλο''του καθηγητή μουσικής,αλλά τίποτα άλλο.Τυπικά αρκούν για να διδάξεις σε σχολεία ή ωδεία αλλά ουσιαστικά δεν έχουν μεγάλη σημασία.Τα κριτήρια επιλογής είναι άλλα,δυστυχώς.Λέγονται ''εμπειρία''και ''μάρκετινγκ''.
Εμπειρία: προηγούμενες ανάλογες θέσεις σου,άρα απο τη στιγμή που δεν σου έχει δοθεί ευκαιρία στο παρελθόν βγαίνεις αυτομάτως στο περιθώριο.
Μάρκετινγκ:το πόσο καλά θα μπορέις να πουλήσεις τον εαυτό σου στην σπανιότατη περίπτωση που σε καλέσουν για κάποια συνέντευξη.
Ο δρόμος λοιπόν είναι ένας.Γεμίζεις ένα βιογραφικο με μερικές ψεύτικες θέσεις εργασίας και φτιάχνεις και 2-3 συστάσεις(αν το ψάξεις στο google,θα βρείς πώς γίνονται)με μια τυχαία τζιφρα που θα μοιάζει με την επωνυμία των σχολείων ή ωδείων που θα επιλέξεις ως πρώην ''εργοδότες''.Απο κεί και πέρα τα κρατάς στο ''συρτάρι'' σου κι αν τυχόν πέσει στην αντίληψή σου κάποια θέση,τα στέλνεις.Το αν θα σε ειδοποιήσουν για συνέντευξη εξαρτάται απο το πόσο τυχερος είσαι,γιατί μαζί με σένα θα έχουν στείλει τουλάχιστον άλλα 200 άτομα.Σίγουρα μέσα σε αυτά τα 200 θα υπάρχουν μουσικοί με πτυχία απο εξωτερικό και πραγματική εμπειρία.Οπότε θα μπούν πρώτοι στην λίστα τους.
Αν τύχει και σε καλέσουν τότε θα πρέπει να μην μπούν στην διαδικασία να τσεκάρουν το πόσο αληθινό είναι το βιογραφικό.Αν το κάνουν τότε απλά θα χεις χάσει λίγο απο το χρόνο σου.
Η άλλη περίπτωση είναι να φτιάξεις το βιογραφικό σου χωρίς ''εμπειρία'' και απο κάτω να γράψεις ένα μήνυμα που θα λέει το εξής:
''Οι έχοντες εμπειρία,σημαινει ταυτόχρονα ότι εχουν απολυθεί κιόλας απο εκεί που εργάζονταν.Αρα κάτι δεν έκαναν καλά.Θέλετε να ψάξετε ανάμεσα σε ''αποτυχημένους''για να καλύψετε τα κενά σας?''
Ελπίζω να μην σε απογοήτευσα πολύ,είμαι σίγουρος ότι όλα όσα σου είπα τα γνώριζες κι εσύ.
,γιατί για δημόσιο σχολείο,μετά την κατάργηση του ασεπ,χρειάζεσαι σίγουρα μια πολύ ισχυρή
.