742 online · 210.833 μέλη
"Πότε θα αντιληφθείτε ότι με μαθηματική ακρίβεια όταν ΔΕΝ ΖΗΤΑΣ - δεν παίρνεις. Πως μπορείτε να λέτε ότι παίζετε Rock ή Metal ή Blues ή οτιδήποτε που να θεωρείται κόντρα στο σύστημα και να είστε οι καλύτεροι YESMEN που έχει γνωρίσει η ελληνική μουσική πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια? Η έλλειψη αυτοσεβασμού δεν είναι μαγκιά."
Διαβαστε κ πειτε την γνωμη σας.Παρολο που δεν μου αρεσει το υφος που ειναι γραμμενο,πανω κατω λεει αληθειες.Το ποσταραν σε αλλο site μουσικης κ ειπα να το βαλω κ εδω.
http://www.Rockoverdose.gr/news_details.php?id=33946#.VCV9kUw62aA.
[ τροποποιήθηκε από τον/την JULIOS, 30-09-2014 14:36 ]
Δέν έχει και άδικο ο συν-φορουμίτης που έγραψε το άρθρο στο άλλο site (είναι μέλος και εδώ στο Musicheaven).
Δυστυχώς όμως έχει ήδη δημιουργηθεί μιά κατάσταση-και όχι μόνο στον χώρο τής μουσικής.
(Δέν νομίζω να ξέρετε ότι πολλοί πιλότοι πληρώνουν γιά να δουλέψουν σε μικρές αεροπορικές εταιρίες-γιά να "βάλουν ώρες" στο ενεργητικό τους ώστε μετά να πάνε στίς μεγάλες εταιρείες-αντί να πληρώνωνται απ'αυτές επειδή δουλεύουν.....).
Οπως ο γιατρός πληρώνεται γιά να μάς θεραπεύη,ήδη απ'την πρώτη μέρα που πιάνει δουλειά σε νοσοκομείο ώς ειδικευόμενος,
Οπως ο δικηγόρος πληρώνεται γιά να μάς εκπροσωπή νομικώς,ήδη απ'την πρώτη μέρα που μπαίνει στο δικαστήριο ώς ασκούμενος,
Ετσι και ο μουσικός πρέπει να πληρώνεται γιά την ψυχαγωγία που μάς προσφέρει,ήδη απ'το πρώτο live που θα κάνη με την μπάντα του.
Το τζάμπα το κάναμε όσο ήμασταν νέοι-και μάθαμε,βάλαμε μυαλό.
Αυτές οι εποχές πέρασαν ανεπιστρεπτί.
Εχετε δικιο οταν σε αυτα που λετε αγαπητοι.Βεβαια το αρθρο αναφερεται σε νεαρους,hobby-στες ή μη που με τον εναν ή αλλο τροπο (για τον ιδιο λογο πανω κατω βεβαια) "χαλανε την πιατσα" οπως γραφει το κειμενο.
Οι παλαιοτεροι κ σιγουρα οι επαγγελματιες.λογικα συμφωνουν με αυτα που γραφει ο θεματοθετης.
Ομως καλο θα ηταν να ακουσουμε πως το βλεπουν κ οι νεοτεροι,τα "παιδια που χαλανε την πιατσα" κ να μας πουνε κ αυτοι την γνωμη τους.
Εγω παντως ειμαι 100% συμφωνος με αυτα που διαβασα στο κειμενο.
-----------------
“you have to play a long time to be able to play like yourself.”
Miles Davis
[ τροποποιήθηκε από τον/την JULIOS, 30-09-2014 15:43 ]
[ τροποποιήθηκε από τον/την JULIOS, 30-09-2014 15:44 ]
Συμφωνώ και εγώ με τον Kay αλλα με λίγο διαφορετική οπτική γωνία.
Πιστεώ οτι ο καθένας μας πρέπει να μάθει οτι άλλο πράγμα να αγαπάω την μουσική
και να έχω την ανάγκη να βγώ να τραγουδώ - στον κόσμο ή αλλού, και άλλο να
ανέβω σε μία επαγγελματική σκηνή περιμένοντας απο τον επαγγελματία της σκηνής
και τους διάφορους επαγγελματίες που με περιτριγυρίζουν (ηχολήπτες, φωτιστες
κλπ) οτι εγώ θα πάω απλά να ξεχαρμανιάσω τραγουδώντας για να φανεί στο
χειροκρότημα πόσο καλός είμαι. Κάθε απόφαση η οποία θα αποβλέπει και στο να
μαζέψει χρήματα, αποβλέπει και στην μετατροπή ενός ερασιτέχνη σε επαγγελματία.
'Απαξ και λάβει 20 ευρώ ο ερασιτέχνης ονομάζεται επαγγελματίας αφου ουσιαστικά
'ελαβε για τις υπηρεσίες του κάποιο ποσό. Βέβαια αυτό το ποσό που ανέφερα μόνο
για υπηρεσίες δρόμου θα ονομαζόταν παρά σκηνής. Αλλα η ουσία βρίσκεται αλλού
Οι μουσικοί τριών ταχυτήτων στην αγορά στην πιάτσα. Είναι οι άσπροι οι μαύροι
και οι απλήρωτοι. Στους άσπρους συγκαταλέγονται οι session, επαγγελματίες,
και ήδη ονόματα μαρκίζας επι των μαγαζιών που δουλεύουν. Έχουν ήδη επαφές
μαγαζάτορες, σπόνσορες, πιθανότατα κάποιον να οργανώνει τις επόμενες συναυλίες
και γενικά είναι οργανωμένοι για να μπορούν να τα βγάλουν πέρα στην σημερινή
φορολογική λαίλαπα.
Στους "μαύρους" συγκαταλέγονται όσοι ναι μεν πληρώνονται και είναι καλοί, και με
υπερβολικό ταλέντο, και με αρκετούς φίλους που θα γεμίσουν και μερικά μπαρ,
αλλα θα πληρωθούν μαύρα και λιγότερα απο τους άσπρους. Εκεί ξεκινάει η
υποβάθμιση. Και όχι επειδή υπάρχει λιγότερο ταλέντο ή κακή βούληση για να
μπορούν να είναι και αυτοί άσπροι. Απλά δεν υπάρχει ο οργανωμένος
επαγγελματισμός που δόθηκε σαν σχολείο σε κάποιους που μπήκανε στο γυαλί
στην αφίσα και στο περιοδικο (στα βαθειά της μουσικής βιομηχανίας), και με
τις κατάλληλες διασυνδέσεις και την γνώση για να μπορούν να εργαστούν σαν
άσπροι, με αποτέλεσμα να τα παίρνουν μαύρα και με φόβο αρκετές φορές για
να μην καρφωθούν.
Στους απλήρωτους που και ταλέντο μπορεί να έχουν και φίλους για να γεμίσουν
το μπάρ αλλα δεν έχουν καμία γνώση για να μπορέσουν να προμοτάρουν την
τέχνη που θα ήθελαν πιθανόν για το επάγγελμά τους. Μαθαίνουν όλη μέρα
αραχνίτσες στην κιθάρα, στιχάκια, τρίλιες κ.α. μουσικά τεχνάσματα, αλλα το
εμπορικό κομμάτι τους διαφεύγει τελείως, χάνοντας έτσι εκτός απο την βασική
τους πληρωμή, και τα δικαιώματά τους όταν πρέπει να πούν για κάτι που μπορεί
να τους αφορά αλλα είναι το λιγότερο μαύροι και γι'αυτό φεύγουν και
ευχαριστημένοι όταν κανένας δεν τους είπε οτι αυτό που κάνουν ΑΞΙΖΕΙ, και αξίζει
να πληρωθούνε για αυτό, όπως πληρώνεται ο καθένας. Αλλα όταν υπάρχει η
νοοτροπία οτι μόνο η δουλειά θα σε πληρώσει και η νοοτροπία μου είναι ρόκ και
ποιός τα κοιτάει τα λεφτά κ.α. τέτοια τότε όχι μόνο χαλάει την πιάτσα, αλλα έχει
χάσει και το νόημα γιατί μπαίνει σε μαγαζί και δεν παίζει στον δρόμο ή στις πλατείες.
Οπότε η γνώμη μου είναι η εμπορική εκπαίδευση για την εκμετάλευση της
ζωντανής μουσικής ΠΡΙΝ κάποιος να πάει να παίξει εμπορικά ζωντανή μουσική.
Ταλαντούχος ή ατάλαντος. Γιατί όταν μπαίνει σε μια πιάτσα που ήδη έχει
προβλήματα με τους "μαύρους", οι άσπροι αντιμετωπίζουν πρόβλημα να γίνουν
και αυτοί μαύροι και έτσι στο τέλος να μήν πληρώνει κανείς φόρο και για
τίποτα, αφήνοντας έτσι στους μαγαζάτορες χώρο να κατεβάζουν όσο θέλουν
την ταρίφα που θα πλήρωναν για να μήν πάς καρφωτός.
Μαγαζάτορες, δισκογραφικές και διάφοροι σταθμοί το μόνο που θέλουν απο τους
μουσικούς είναι λεφτά και δικαιώματα. Αυτά δηλαδή που εμπορεύονται οι ίδιοι
οι μουσικοί πλήν της ίδιας της τέχνης τους. Πνευματικά δικαιώματα που είναι
η ίδια η μουσική, η τέχνη τους, εκτελεστικά δικαιώματα, και τέλος η αμοιβή τους.
Όποιος κάνει εκπτώσεις σε αυτά θα πρέπει να μήν είναι οι ίδιοι οι μουσικοί.
Αλλα οι τρίτοι που θα εμπορεύονται την τέχνη τους
Εγώ σαν ερασιτέχνης και απλήρωτος (κατά τις 3 κατηγορίες του προλαλήσαντα) λέω το εξής:
Σε ένα κόσμο ελεύθερης οικονομίας ο καθένας ζητάει ότι θέλει και αν του τα δώσουν ΟΚ, αλλιώς ρίχνει την τιμή του μέχρι να βρει σημείο επικοινωνίας με το μαγαζάτορα. Αν οι Schooldrivers (που έχουν και όνομα και κοινό) ζητάνε χ ευρώ για να παίξουν και βρουν κάποιον που τους τα δινει όλα καλά. Εγώ πάλι με τους Epitalkers που γεμίζω μπαρ με φίλους αλλά εκτός από φίλους δε με ξέρει κανείς, τι να ζητήσω από το μαγαζί? Παίρνω ότι μου δώσει γιατι κατά βάση κάνω το κέφι μου και αν ζητήσω πχ 500 ευρώ για να παίξω απλά θα μου πούνε ότι δεν έχω σκηνή, οπότε θα χάσω και το κέφι μου. Έτσι ρίχνω την τιμή μου στα 200 και παίζω. Το ίδιο πρέπει να κάνουν και όλοι οι άλλοι νομίζω και δε φταίω εγώ για τους νόμους της αγοράς. Αν οι Epitalkers ζητάνε 200 δε χαλάνε την πιάτσα γιατί τόσο είναι το κασέ τους. Αν οι Schoοldrivers ζητάνε 1500 και τα βρίσκουν ΟΚ, αλλιώς πρέπει να πέσουν στα 1000 ή να μην παίξουν. Αν πέσουν στα 1000, θα λέμε ότι χαλάνε την πιάτσα για τους Metallica?
Και υπάρχει και μια άλη διάσταση, αυτή της προβολής: Αν παίξω έστω και τζάμπα θα με δούνε 5 άνθρωποι που δε θα με έβλεπαν αν δεν έπαιζα. Αυτό μετράει μακροπρόθεσμα, άσχετα αν στο τώρα φαίνεται ότι παίζεις τζάμπα. Για παράδειγμα, παίζοντας τζάμπα σε ένα διαγωνισμό που διακριθήκαμε, καταφέραμε να μπούμε σε μια δισκογραφική συλλογή και να φτάσουμε σε ένα κοινό που δε θα φτάναμε διαφορετικά.
Ο καθένας τα κουμάντα του κάνει, γιατί να κατηγορούμαστε εμείς οι ερασιτέχνες επειδή οι επαγγελματίες δε βγάζουν αυτά που θα ήθελαν???
[ τροποποιήθηκε από τον/την nkab23, 07-10-2014 09:32 ]
Η μητέρα μου έλεγε «άμα δέν ζητάς,σε θάβουν ζωντανό».
Οταν τριγυρνάς στα μπαράκια και στα liveάδικα παίζοντας τζάμπα,οι μαγαζάτορες συνηθίζουν να σε βλέπουν έτσι και τους βολεύει,γιατί αυτοί καρπώνονται το χρήμα κι’εσύ παίρνεις απλώς την «δόξα».
Το θέμα όμως πάει πολύ πιό πέρα.Αν πάς στο μπαράκι ή στό liveάδικο κι’έχει επάνω μιά σκηνή με όλον τον εξοπλισμό στημένο,κουρδισμένο κλπ κι’εσύ απλώς ανεβαίνεις και παίζεις τρείς ώρες πρόγραμμα,τότε ΟΚ.Βεβαίως μετά θα πρέπη να πληρώσης ταξί γιά να πάς σπίτι σου,αλλά αυτό θα τό’κανες ούτως ή άλλως.Επίσης είναι ωραίο να κάνης το κέφι σου παίζοντας τρείς ώρες ενώ οι άλλοι από κάτω κάθονται αναπαυτικά στίς καρέκλες τους χαλαροί και σε βλέπουν,ενώ εσύ πρέπει να είσαι επί τρείς ώρες συγκεντρωμένος γιά να μήν σού ξεφύγη καμμιά νότα,να μήν κάνης κανένα φάλτσο,να μήν ξεχάσης τα λόγια σου κλπ κλπ.Κι΄όλα αυτά «γιά την δόξα».....
Αν,μαζί μ’όλα αυτά,εσύ πρέπει να έχης κουβαλήσει και δικό σου εξοπλισμό,να τον στήσης,να κάνης sound check κλπ και μετά το live,ξεθεωμένος ών, να ξαναμαζέψης τον εξοπλισμό σου γιά να φύγης,ε,τότε είναι σκέτη απόλαυση να παίζης τζάμπα.......
Αλλωστε,θα σέ δή και κόσμος που δέν θα σ’έβλεπε άν δέν είχες παίξει,σωστά;
ΥΓ 1.Δέν τα λέω από καθέδρας αυτά.Ξέρεις πόσες φορές έχω κουβαλήσει τα τύμπανά μου γιά να παίξω τζάμπα σε μαγαζιά;
ΥΓ 2.Την δόξαν πολλοί εμίσησαν,το χρήμα ουδείς .Διότι με το χρήμα μπορείς να αγοράσης και δόξα-το αντίθετο είναι κάπως πιό δύσκολο....
ΥΓ 3.Τουλάχιστον,τα έξοδα μετακίνησης/μεταφοράς τού γκρούπ πρός και από τον χώρο τού live,πρέπει να τα ζητάμε άπαντες-ερασιτέχνες και μή....
Παράθεση:
|
Προφανως εσυ που δεν βιοποριζεσαι απο την μουσικη δεν σε ενδιαφερει το πως ο τροπος που λειτουργεις (οχι εσυ μονο αλλα γενικα ο "ερασιτεχνης") επηρεαζει την "αγορα" κ το πως αντιμετωπιζει κ καθε "μαγαζατορας" το θεμα.
Αλλωστε οπως το ειπες κ μονος σου για σενα ειναι το "κεφι σου κ ο χαβαλες σου"
Σκεψου ομως να συμβαινει το ιδιο κ με την δικη σου δουλεια,αυτην που κανεις για να ζεις επειδη 100,200 ή 1000 ανθρωποι αποφασισαν να κανουν αυτο που κανεις για το "χαβαλε" τους.
Να αναγκαζεσαι να παρακαλας για το νομιμο μεροκαματο + κανα ενσημο γιατι καποιος αλλος κανει αυτο που κανεις κ εσυ για να ζησεις για το χαβαλε του....
Το αρθρο δεν αφορα μονο "μπαντες" με ή χωρις κοινο,αλλα αφορα ΜΟΥΣΙΚΟΥΣ πανω απο ολα.Τους οποιους προφανως τους λες "αν ειστε μαγκες θα παρετε αυτα που ζητατε (το νομιμο δλδ).Αν οχι να συμβιβαστειται με μεροκαματο πεινας...Εγω ετσι κ αλλιως το χαβαλε μου κανω κ μπηκα κ σε cd."
H "μπαντα" στις μουσικες σκηνες ή μαγαζια που εμπορευονται μουσικη δεν ειναι παντα "μπαντα" αλλα αρκετες φορες συνολο session μουσικων.Και ειδικα αυτοι,με την δικη σου λογικη θα πρεπει να ξεχασουν τα μεροκαματα που θα ΕΠΡΕΠΕ να παρουν με βαση τον νομο,να κανουν κ αυτοι τον χαβαλε τους κ προφανως να αλλαξουν επαγγελμα γιατι "ετσι ειναι η αγορα".
Μπορω να καταλαβω ως ενα σημειο αυτο που λες (κανω το χαβαλε μου κ το κεφι μου) αλλα αυτο δεν σημαινει πως θα δικαιολογησω κ την αποψη σου η οποια στην ουσια ειναι :"εγω κανω αυτο που θελω για να περναω καλα οπως εγω θεωρω σωστο κ οι επαγγελματιες ας κοψουν το λαιμο τους".Κ να σου πω κ ενα τελευταιο.Γραφεις "παιζω τσαμπα γιατι αλλιως δεν θα ακουγομουνα περα απο τους φιλους μου"...Καταλαβαινεις τι λεει αυτο για την μουσικη που κανεις,ετσι?Ή να το πω αλλιως πως ακουγεται για την μουσικη που κανεις..Ειναι σα να λες:"Η μουσικη μας ειναι μετρια κ μονο τσαμπα μπορουμε να την παιζουμε σε ανθρωπους περα απο τους φιλους μας"
Γενικώς έχουμε παρεξηγήσει την έννοια τού όρου "ερασιτέχνης".
Κι'εγώ ερασιτέχνης είμαι,δηλαδή μού αρέσει να παίζω μουσική.Δηλαδή δέν αναγκάζομαι να παίζω μουσική επειδή δέν βρήκα/είχα/ήξερα τί άλλο να κάνω γιά να βγάζω το ψωμί μου.
Αλλά είναι άλλο το "παίζω γιά να κάνω τον χαβαλέ μου" και άλλο το "παίζω γιά να προωθήσω την μουσική μου".
"Γιά τον χαβαλέ μου" θα πάω να παίξω με την μπάντα μου δυό-τρία τραγουδάκια σ'ένα φεστιβάλ,με στημένα όργανα,με τους τεχνικούς να έχουν κάνει το sound check.Θ'ανέβω,θα παίξω τα τραγουδάκια μου,θα την βρώ κι'εγώ και το γκρούπ μου και μετά θα κατέβουμε απ'την σκηνή και θα πάμε ν'αράξουμε σε μιά γωνιά να πλακωθούμε στίς μπύρες ακούγοντας τους άλλους "παίζοντες".Θα'χω κουβαλήσει μόνο τίς μπαγκέτες μου όμως,τίποτε άλλο.
"Γιά να προωθήσω την μουσική μου" θα παίξω με την μπάντα μου σε ένα μαγαζί,ενδεχομένως ένα πρόγραμμα μιάς,δύο ή και τριών ωρών,πιθανόν αφού πρώτα θα έχω κουβαλήσει και το drum set μου και θα το έχω στήσει,θα έχω κάνει και sound check.Ολα αυτά,πέραν τού χαμαλικίου,τρώνε και χρόνο-μπορεί μιά συναυλία "γιά να προωθήσω την μουσική μου" να μού φάη πάνω από πέντε-έξι ώρες ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ-που θα μπορούσα να είχα κάτσει στο σπίτι μου ή να είχα πάει σινεμά ή γιά μπύρες με τους φίλους μου.
Δέν έχει σημασία το ότι το ψωμί μου το βγάζω δουλεύοντας σε ένα γραφείο το πρωί.Οι ώρες που θα αφιερώσω γιά το live "γιά να προωθήσω την μουσική μου" είναι ώρες δουλειάς και όχι χαβαλέ*.Και πρέπει αυτές τίς ώρες ΕΡΓΑΣΙΑΣ-διότι σ'αυτές τίς ώρες παρέχω μιά ΥΠΗΡΕΣΙΑ,την ψυχαγώγηση τών θεατών/ακροατών-να τίς πληρωθώ απ'αυτόν που με κάλεσε να παίξω.Ο οποίος αυτός θα έχη πληρωθεί απ'τους ψυχαγωγούμενους γιά τα ποτά που θα έχουν καταναλώσει και γιά την ψυχαγωγία που θα τους έχη προσφέρει (μέσω εμού).
Αυτά,γιά να συνεννοούμαστε....
(*εκ τού τουρκικού hava,δηλαδή αέρας-εξ ού και Turk Hava Yollari ελέγοντο μέχρι πρότινος οι Τουρκικές Αερογραμμές).
Επί τού θέματος έχεις να σχολιάσης κάτι;ή μπήκες γιά να κάνης χαβαλέ;
Παράθεση:
|
Ετσι ακριβώς είναι-κι'αυτό το νόημα έχει η έκφραση "χαλάς την πιάτσα"-δηλαδή καταστρατηγείς το (υπάρχον) "καθεστώς".
Παράθεση:
|
Ναί μέν δέν πληρώνεσαι γιά να παίξης σ'ένα φεστιβάλ,αλλά συνήθως η συμμετοχή σου περιορίζεται σε πέντε-έξι τραγούδια το πολύ,οπότε ο χρόνος που θα απασχοληθής είναι λίγος,επίσης ο εξοπλισμός είναι ήδη εγκατεστημένος,τουλάχιστον ο βασικός (ηχητικά,ενισχυτές,πλήκτρα,drum set) οπότε το να φέρη ο μουσικός την κιθάρα,το μπάσο ή το snare και τα πιατίνια του δέν είναι και ιδιαίτερος κόπος.
Τέλος,στα φεστιβάλ γνωρίζεσαι και με κόσμο-όχι μόνο το κοινό τών άλλων συγκροτημάτων αλλά και τα ίδια τα μέλη τών συγκροτημάτων,που μπορεί κάποια στιγμή να σε καλέσουν να παίξης σε μιά διοργάνωση που ώς εκείνη την στιγμή αγνοούσες ότι πρόκειται να γίνη.
Το κακό είναι πως πλέον στην Ελλάδα δέν γίνονται συχνά τέτοιες διοργανώσεις διότι λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν στους τοπικούς φορείς (οι τεχνικοί κλπ που θα δουλέψουν γιά να στηθή η σκηνή και τα ηχητικά πληρώνονται).
Αν οι Epitalkers ζητήσουν 1000 και ο μαγαζάτορας τα δώσει, θα βάλει είσοδο 15 ευρώ και τη μπύρα 10 ευρώ για να βγει με 100 άτομα που θα περιμένει να πάνε. Θα πάνε όμως 100 φίλοι να δώσουν 35 ευρώ το άτομο για να πληρώσουν εμένα? Αν είμαι οι School drivers έχω όνομα και έρχονται 500 να με δουν και να με πληρώσουν και ζητάω ότι θέλω. Αν δεν είμαι, έρχονται 50-100 φίλοι, άλλοι τόσοι από τις άλλες μπάντες, ρίχνουμε την τιμή, παίρνουμε ότι μας δίνουν (καμιά 200ρια η κάθε μπάντα) και είμαστε όλοι ΟΚ. Η κάθε μπάντα φτιάχνει την αγορά της ανάλογα με το κοινό της. Δηλαδή να έρθουν οι Metallica και να τα βάζουν με τους School driversγιατί ζητάνελίγα και τους χαλάνε την πιάτσα?
Μήν "πιάνεσαι" απ'το νούμερο,το ποσόν.Αυτό που έχει σημασία είναι η νοοτροπία,ο τρόπος που σκέφτεσαι.Αν δέν σε νοιάζη να παίρνης λεφτά από τα μαγαζιά στα οποία παίζεις επειδή δικαιολογείσαι πως το κάνεις "γιά τον χαβαλέ" σου,είναι σάν να λές στους μαγαζάτορες "πάρτε εμένα να παίξω στο μαγαζί σας,δέν θα σάς κοστίση τίποτε,τζάμπα είναι".Οπότε ο μαγαζάτορας γιατί να προτιμήση μιά μπάντα που τού ζητάει λεφτά,αφού έχει εσένα που παίζεις τζάμπα;Νά λοιπόν πώς χαλάει η πιάτσα....
Επίσης,άν του ζητήσης λεφτά γιά να παίξης στο μαγαζί του,θα κόψη τον κ..ο του να διαφημίση το live γιά να μαζέψη κόσμο,ενώ αλλιώς δέν τον νοιάζει-ακόμη και κανένας να μήν έλθη,αυτός δέν θα'χη χάσει τίποτε,αφού δέν θα είναι υποχρεωμένος να σέ πληρώση.Το πολύ-πολύ να χάση ένα 50ρικο που θα δώση μεροκάματο στον μπάρμαν του-άν έχη (και δέν νομίζω ότι θα τού δώση και 50ρικο,άν ήταν έτσι θα πήγαινα κι'εγώ να δουλεύω μπάρμαν τα Π-Σ-Κ,διότι 50x3=150 την εβδομάδα,επί 4 εβδομάδες μάς κάνουν 600 ευρώ,που δέν είναι κι'άσχημα,ειδικώς όταν έχης και πρωινή πενθήμερη δουλειά).
Τέλος,όπως λέει και ο JULIOS,παίζοντας τζάμπα στα μαγαζιά είναι σάν να λές "η μουσική μου είναι τόσο χάλια που μόνο τζάμπα μπορεί να την ακούση κάποιος που δέν είναι "κολλητός" ή ,έστω,φίλος μου".Δέν είναι δά και ηκαλύτερη διαφήμιση γιά την μουσική σου αυτό...
Λές όμως πιό πάνω ότι:
Παράθεση:
|
Κι'εγώ ξεκαθάρισα σε ποιές περιπτώσεις δικαιολογείται το να παίξης τζάμπα.Και οι περιπτώσεις αυτές δέν περιλαμβάνουν μαγαζιά και μαγαζάτορες,διότι αυτοί δέν διοργανώνουν φεστιβάλ και λοιπές πολιτιστικές εκδηλώσεις.Στο μαγαζί θα πάς γιά να παίξης ολόκληρο πρόγραμμα κι'αυτό θεωρείται "παροχή υπηρεσίας ψυχαγωγίας" και πρέπει να πληρωθής γι'αυτό.Δέν είναι χαβαλές.
Επειτα,κανείς δέν σού λέει να ζητήσης πέντε εκατομμύρια ευρώ άν εσύ κρίνης ότι δέν τα αξίζεις.Αλλά υπάρχει κι'ένα όριο,κάτω απ'το οποίο ο μαγαζάτορας-αλλά και ο κόσμος-θα θεωρήση ότι εσύ ο ίδιος υποτιμάς την μουσική σου.Θα πήγαινες εσύ ποτέ ν'ακούσης μιά μπάντα που έχει βάλει ένα ευρώ είσοδο στο μαγαζί που θα παίξη;Ή θα σκεφτόσουν "ποιός ξέρει τί μπάζα είναι τούτοι,που βάζουν τόσο ξεφτιλισμένη τιμή γιά είσοδο μπάς και μαζέψουν κανέναν μπατίρη να τους ακούση..." ;
Διότι,όπως λέει και η παροιμία "το φτηνό κρέας το τρώνε οι σκύλοι" (ασχέτως άν τώρα ακόμα και τίς σκυλοτροφές τίς πληρώνεις χρυσάφι-ξέρω εγώ τί λέω.....).
πιθανων δεν εχω πιασει επακριβως την 'ουσια ' του θεματος
ομως δεν πιστευω οτι στα πραγματα αυτα χωρανε 'οδηγιες ' γιατι καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη
για παραδειγμα , ενα γκρουπακι που θελει να αποκτησει πειρα κανοντας καποιες εμφανισεις , αυτο που ενδιαφερει πιο πολυ ειναι η εμφανιση και οχι η αμοιβη ( η οποια ουτως η αλλως θα ειναι μικρη ) . Αρα πιο πολυ το συμφερει να παιξει τσαμπα για να λυθει . Δεν ειναι απαραιτητο το γκρουπακι αυτο να κανει την πορεια των Metallica ,μπορει καλιστα να σταματησουν να ασχολουνται ομως θα εχουν να θυμουνται αυτη την ωραια εποχη .Που αν ελεγαν στον εκαστοτε μαγαζατορα ' να συζητουσουμε την αμοιβη πιθανων δεν θα την ειχαν .
απο εκει και περα ειναι και θεμα του καθενος . Υπαρχουν ατομα που λατρευουν την μουσικη , να παιζουν λαιβ ,αλλα δεν ειναι αυτο το επαγγελμα τους , αλλα ειναι χομπιστες οχι με την κακη εννοια του ορου . ( συνηθως οι πιο ψαγμενοι σε ολους τους τομεις ειναι οι χομπιστες και οχι οι 'επαγγελματιες ' )
Επισης , αν οι εμφανισεις δεν ειναι τακτικες ,δεν μπορουν να αποτελεσουν και εισοδημα οποτε καποιοι που εμφανιζονται σε μουσικες σκηνες 3,4,5 φορες το χρονο , δεν θα 'σωθουν ' απο τα εσοδα αυτα ,για να κατσουν να κανουν και καποια στρατηγικη 'παζαριου ' εννοω .
Επισης σε πολλες 'πιατσες ' οπως αυτη των μουσικων σκηνων υπαρχει και μια ταση 'γκετοποιησης ' και 'πιασιματος των ποστων ' απο τους ιδιους και τους ιδιους ανα εποχη .Οποτε καποιος καινουργιος για να εχει την ευκαιρια να μπει σφηνα πρεπει να μην εχει πολλες απαιτησεις .
Αντιστοιχα θα παραθεσω αλλη λαικη παροιμια που λεει 'τζαμπα δουλευε -τζαμπα μην καθεσαι ' . Με αλλα λογια πιο πολυ κερδος θα εχεις απο την τζαμπα δουλεια , μακροπροθεσμα τουλαχιστον .
Επιπλεον , ενας που δεν ειναι δηλωμενος μουσικος στο επαγγελμα , δεν ειναι και νομιμο να ζητας αμοιβη αν δεν κανω λαθος .
Τωρα οσοι κανουν μονο αυτο , και εμφανιζονται τακτικα και ζουν απο αυτο , πολυ καλα κανουν και ζητανε αμοιβη , δεν μπορουν ομως να απαγορευσουν στις αλλες κατηγοριες 'μουσικαντηδων' να υπαρχουν . Αν εχουν τοσο καλη παρουσια ,γεμιζουν μαγαζια και εχουν 'κοινο ' που τους ακολουθει τοτε δικαιως και απαιτουν μερος των εσοδων γιατι το μαγαζι απο αυτους γεμιζει .
Παράθεση:
|
Κανεις λαθος σε αυτο.
Αλλα το θεμα ειναι πως ειτε παιξεις εσυ,εγω,η μπαντα μας να το πω αλλιως τσαμπα ή οχι,το μαγαζι θα χρεωσει τους οποιους μας ακουσει (θα εισπραξει) επειδη εμεις παιζουμε μουσικη (ειτε με εισοδο ειτε με μεγαλυτερη τιμη στα ποτα κτλ).
