Ανάθεμά τη τη ρακή ίντα 'ναι αυτό που κάνει,
κι όταν την πίνω γίνεται το πάτωμα ταβάνι.
Το να γενεί κανείς παππούς, αυτό δεν είναι πράμα.
Το να κοιμάσαι με γιαγιά, είναι μεγάλο δράμα.
Εξήντα μήνες σ' αγαπώ, σύνολο πέντε χρόνια.
Και λεμονιές να φύτευα θα έκοβα λεμόνια.
Όταν γεράσει ο άνθρωπος, μειώνεται το φως του.
Θαρρεί πως κατουρεί μακριά, μα κατουρεί ομπρός του.
Την πεθερά μου μια βραδιά στον ύπνο μου την είδα.
Και νόμιζα πως πάλευα με τη Λερναία Ύδρα.
Σαν τη θωρείς την κοπελιά κι όλο γυρεύει χάδια,
να ξέρεις πως τα κέρατα βγάζουνε παρακλάδια.
Τη μαντινάδα δυο φορές, ποτέ σου μην τη λέεις.
Γιατί θαρρούν οι κοπελιές, πως άλλες δεν κατέεις.
Κακό είναι συναπάντημα, να δεις παπά μπροστά σου.
Μα πιο κακό είναι το πρωί, να δεις την πεθερά σου.
Άλλος τη θέλει όμορφη. Άλλος τη θέλει να 'χει.
Κι άλλος κλείνει τα μάτια του και παίρνει όποια λάχει.
Καλιά 'ναι να σου παίξουνε με το πιστόλι δέκα.
Παρά να πας να παντρευτείς μία γλωσσού γυναίκα.
Εγώ παρέα με γιατρό και με παπά δεν κάνω.
Ο ένας θέλει να πονώ κι ο άλλος ν' αποθάνω.
