530 online · 210.840 μέλη
Καλησπέρα σε όλους.
Θα ήθελα την βοήθεια σας. Κάποιοι από εσάς υποθέτω θα έχετε δουλέψει σαν δάσκαλοι μουσικής σε μουσικά σχολεία αλλά και σε απλά γυμνασια και λύκεια. Ζω στο Λονδίνο και ήδη ένα χρόνο δουλεύω σε ένα ελληνικό παροικιακο σχολείο. Κάνω το μάθημα της μουσικής σε παιδιά από 4 χρόνων έως και 15. Ήταν η πρώτη χρονιά που δούλεψα σε σχολείο, χωρίς προϋπηρεσία και σε πολύ νέα ηλικία. Είμαι 21 χρόνων και τώρα είμαι στο τελευταίο έτος του πτυχίου μου σε Αγγλικό Μουσικό Πανεπιστήμιο. Αυτό είναι ένα θέμα, η ηλικία μου, διότι τα παιδιά που είναι 14-15 στο σχολείο έχουν καταλάβει ότι δεν έχουμε και μεγάλη διαφορά και όταν έρχονται στο μάθημα, εκτός από 3-4, κάνουν φασαρία, μιλάνε και αδιάφορουν. Να σας πω ότι το μάθημα είναι μόνο 20 λεπτά και το σχολειο λειτουργεί μόνο το Σάββατο στο οποίο πρέπει να τους προετοιμασω για τις εθνικές επετειους. Εάν βρεθεί ποτέ χρόνος τότε κι εγώ ψάχνω διαφορά θέματα να τους δίδαξω, (π.χ. είχα πάει στο σχολείο μουσικό που παίζει μπουζουκι για να τους μιλήσει και να τους παίξει ), και να τους προκαλεσω το ενδιαφέρον αλλά εκείνα συνεχίζουν να βαριούνται και να μου ζητάνε να κουβεντιασουμε κάτι για το πανεπιστήμιο μου και όχι για το μάθημα. Δεν θα ήθελα και η φετινή χρονιά να συνεχιστεί έτσι. Καταλαβαίνω ότι είναι στην εφηβεία και πως το να πηγαίνουν σχολειο μέχρι και το Σάββατο είναι δύσκολο, αλλά εγώ πρέπει να κάνω σωστά τη δουλειά μου και να τους δώσω όλα όσα ξέρω. Θα μπορούσε κάποιος να με βοηθήσει? Να μου πει κάποιον τρόπο που να μπορέσω να τα προσεγγισω και να δείξουν λίγο ενδιαφέρον? Να σημειώσω ότι από τα Χριστούγεννα και έπειτα που χαλαρωσα λίγο μαζί τους και δεν τα έστελνα συνεχώς στη διευθύντρια, πήραν πολύ αέρα. Με τις υπόλοιπες τάξεις έχω άριστη συνεργασία, αλλά νομίζω πως η ηλικία των 15 είναι πιο ενδιαφέρουσα και θέλω να αποκτήσω μια όμορφη και δημιουργική συνεργασία μαζί τους. Θα ήταν πολύτιμη η βοήθεια σας. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Βαγγελιτσα
Μια ιδέα που μου έρχεται είναι να τους δώσετε και σε αυτά να παίξουν κάποια όργανα Μουσικής και να δοκιμάσουν. Αν δεν διατίθενται αυτά θα μπορούσατε να τος δείξετε με προβολέα κάποια μικρά video,documentary. Είχα δει τελευταία κάποιο video, όπου σε μια πολύ φτωχή χώρα ένας άνθρωπος είχε μια κοινότητα με θέμα το βιολί και είχε αλλάξει πολλές ζωές σε παιδάκια και υπάρχουν και άλλα πολλά βέβαια. Αν δεν υπάρχει η δυνατότητα του προβολέα θα μπορούσατε να δείξετε φωτογραφίες μουσικών οργάνων και να τους ρωτήσετε πώς ονομάζετε το καθένα, κάτι σαν quiz. Είναι λογικό τα παιδιά να συμπεριφέρονται έτσι, γιατί το μόνο που σκέφτονται είναι πότε θα βγούνε για διάλειμμα. Το μάθημα θα πρέπει να γίνει επικεντροτικό και για αυτούς και Όχι να υπάρχει η μάθηση του στυλ ανοίγω το βιβλίο και απλά σας λέω και μάθετε τα. Σε αυτήν την ηλικία απλώς τα παιδιά δεν ξέρουν τη τους γίνετε και τη τους αρέσει, σπάνιες περιπτώσης μόνο κάτω του 10 % θα ήθελαν να ακούσουν και να μάθουν αυτά που λέτε για να μάθουν. Αν όμως το κάνετε διασκεδαστικό γιατί όπως βλέπετε και αυτά μέσα στην διασκέδαση είναι :P η αλλιώς να κάνετε καλύτερο 'engagement' τους μαθητές. Θα δείτε αποτελέσματα. Πρέπει να τα μαγέψετε λίγο με το αντικείμενο δίοτι πριν μπούνε στο μάθημα σας είμαι σχεδόν σίγουρος πως σκέφτονται, yai μουσική ώρα να χαλαρώσουμε απο τα άλλα 'μαθήματα'. Δωστε τους περιεχόμενο που να μην τους ζορίζει παραπάνω αλλά να μάθουν τα βασικά, το πιο σημαντικό απο όλα. Αυτό μπορεί να γίνει με πολλούς και διάφορους τρόπους όπως ανέφερεα και παραπάνω.
Μόνο και μόνο που ρωτάτε είσαστε το παράδειγμα του καλού Δασκάλου όπως θα Έλεγα. Μακάρι όλοι η Δάσκαλοι να κάνανε το ίδιο και όχι με φωνές να μας ηρεμούσαν και μετά να παρέδιδαν και απλά να ταξιδεύαμε. Σε αυτές της ηλικίες το απλά το μυαλό ταξιδεύει. Δεν φτέει η ηλικία σου.
[ τροποποιήθηκε από τον/την GregDuke, 30-08-2015 10:11 ]
[ τροποποιήθηκε από τον/την GregDuke, 30-08-2015 11:47 ]
Ακριβώς επειδή ήδη ο δάσκαλος της τάξης τους τα έχει προετοιμάσει έτσι ώστε να λένε πως πάμε στη μουσική δηλαδή στην ώρα του παιδιού, εμένα με δυσκολεύει η παράδοση του μαθήματος. Μπορώ να σας πω, πως προσπάθησα να έχω μια φιλική σχέση μαζί τους σε σημείο που στην αρχή με φώναζαν 'big sister '. Βέβαια κι αυτό μια δυο τρεις το έκοψα διότι η κατάσταση έπαιρνε άλλη τροπή και δεν μου άρεσε. Δυνατότητα για όργανα δεν έχουμε. Προβολέας υπάρχει αλλά δεν μας επιτρέπουν να τον χρησιμοποιούμε. Οπότε για πρώτο μάθημα θα τους μιλήσω για το λαουτο. Θα τους δείξω φωτογραφίες, θα τους βάλω κάποια βίντεο στο ΤΑΜΠΛΕΤ ή στον υπολογιστή και θα μιλήσουμε με πολύ απλά λόγια σε ποιες περιοχές και πως χρησιμοποιείται αυτό το όργανο. Αλλά όλα αυτά μέσα σε κουβέντα και ερωτήσεις. Ελπίζω να πιάσει αυτό. Κάποια στιγμή τους είχα βάλει ένα τραγούδι, 'Σολουν ' από το δίσκο 'Νερό στα μάτια μου' και τα είχα ρωτήσει τι συναισθήματα τους δημιουργεί. Αποτυχία! Όλα έλεγαν πως βαριούνται. Ενώ οι υπόλοιπες τάξεις είχαν ενθουσιαστεί. Δεν ξέρω πως ακριβώς να τα προσεγγισω γιατί δεν πιάνουν όλα.
Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια, αλλά επειδή κι εγώ βαριομουν τους καθηγητές μου, δεν θέλω να γίνω ίδια.
Αυτό που νομίζεις ότι είναι αλάττωμα κάντο προσόν σου. Δεν νομίζω ότι πριν λίγα χρόνια είχες διάθεση Σάββατο να μπαίνεις για 20 λεπτά να ακούς για όργανα και μουσικές που δεν σε αγγίζουν καν με ένα "συνομήλικό" σου.
Μάθε τα γούστα τους, τι θέλουν να ακούσουν το σκ και κάντε παρέα. Ακούστε beatles, stones, zepellin, Oasis, Arctic Monkeys, sex pistols, maiden, joy division, Muse, Radiohead και βρείτε αφορμές για συζήτηση. Αυτό θέλουν και αυτό χρειάζονται. Μπορεί ίσως έτσι να μην ακούνε one direction μετά και αυτό θα ναι μεγάλη επιτυχία...
Ελληνική Μουσική η την αρχαία; Χαχα Αλλιώς έχω να σου δείξω ένα κομμάτι. Η black eyed peas μας κλέψανε την Μυρσιλου στο κομμάτι τους pump it χαχα!!
[ τροποποιήθηκε από τον/την GregDuke, 30-08-2015 17:09 ]
[ τροποποιήθηκε από τον/την GregDuke, 30-08-2015 17:10 ]
Παράθεση:
|
Θα πιάσει πρέπει να το κάνεις διασκεδαστικό αλλα πιστεύω το πια σημαντικό κιόλας απο όλα θα ήταν να υπάρχει και η αίσθηση του humor. Να βλέπουνε και να γελάνε να περνάνε καλά δηλαδή.
Σίγουρα καλά κάνετε :) Αν έχετε κάποια ερώτηση μπορείτε να ρωτήσετε εδώ δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα.
[ τροποποιήθηκε από τον/την GregDuke, 31-08-2015 02:25 ]
Γειά σου Βαγγελίτσα,
λίγο αργά απαντώ, αλλά θα ήθελα να προσπαθήσω να σε βοηθήσω.
Εχω σπουδάσει και εγώ μουσική σε πανεπιστήμιο του Λονδίνου, και τελειώνοντας το πτυχίο μου έκανα ένα μικρό course πάνω στην διδασκαλία (PTLLS Preparing to Teach in the Lifelong Learning Sector). Είναι το πρώτο βήμα που μπορείς να κάνεις εάν θέλεις να μάθεις πως να διδάσκεις. Το course που έκανα εγώ είχε συγκεκριμένη εξειδίκευση στην μουσική, και έτσι ένιωθα προετοιμασμένη. Γενικώς σε ένα PTLLS course μαθαίνεις πολλά εξαιρετικά χρήσιμα πράγματα, όπως effective lesson planning, how to engage and include all learners, classroom management and so on.
Ζήτησα λοιπόν μετά από όλα αυτά, να κάνω μία μικρή εθελοντική πρακτική διδάσκοντας μουσική στο Ελληνικό Λύκειο Λονδίνου.
Ηταν όλοι πολύ ευγενικοί στο σχολείο και με άφησαν όντως να πάρω τα μαθήματα μουσικής της Α/Β γυμνασίου για αρκετούς μήνες.
Λίγο πιο μικρά παιδάκια βέβαια από τα δικά σου, αλλά κοντινές ηλικίες.
Ηθελα και εγώ έτσι και αλλιώς να τους μιλήσω για την Ελληνική μουσική παράδοση, γιατί είναι η κληρονομιά τους. Αλλά η μουσική, όπως σίγουρα θα ξέρεις, είναι πάντα ένα μπόλιασμα από πολλές κουλτούρες.
Αυτό που έκανα ήταν πως ετοίμαζα πάντα ένα powerpoint presentation κα έφερνα το laptop μου γεμάτο βίντεο και mp3. (Πολύ εύκολα κατεβάζεις υλικό από το youtube που έχει πλέον τα πάντα)
Εδειχναν μεγάλο ενδιαφέρον για τα βίντεο και για τα μουσικά κομμάτια που τους παρουσίαζα.
Ετσι λοιπόν στο μάθημα που συζητήσαμε την παράδοση των Πολυφωνικών τραγουδιών της Ηπείρου, τους μίλησα για την πεντατονία και από την πεντατονία πέρασα στην πεντατονία στην άλλη όχθη του ατλαντικού, στα Blues.
Και από τα Blues μιλήσαμε για τα κοινωνικά ζητήματα και πως αυτά συνδέονται με την μουσική και καθοδηγούν την μουσική. Και από τα Blues στο Rock και στην Pop και στο Metal και σε ο,τι άκουγε το κάθε παιδί.
Κάποιο παιδάκι παραπονέθηκε πως δεν τους διδάσκω καθόλου μαύρη μουσική, και πως ήταν ρατσιστικό το μάθημα γιατί δεν μαθαίνουμε για το hip hop & Rap. (bullshit arguement of course, since the Blues and Jazz ARE black music idioms but what the heck) Του ζήτησα να παρουσιάσει στο επόμενο μάθημα το hip hop και την Rap ο ίδιος, μια και είναι ιδιώματα για τα οποία εγώ γνωρίζω ελάχιστα πράγματα.
Σημαντικό είναι όπως μαθαίναμε στο PTLLS "To take into account your Learners' knowledge of the world. Use it, incorporate it in your lessons. And also always aknowledge that their musical choices are JUST AS IMPORTANT and as valid as the stuff you are teaching them"
Τώρα στα 15 είναι δύσκολο να ενδιαφερθεί κάποιος για την παραδοσιακή Ελληνική μουσική. Και εγώ στα 15 μου ήθελα να ακούω μόνο για Metal άντε βαριά βραία Punk / hard core.
Ωριμάζοντας μουσικά και ηλικιακά κατάλαβα πως έχει μεγάλη αξία και το Ελληνικό μουσικό ιδίωμα. Και αργότερα κατέληξα να κάνω μαθήματα παραδοσιακών κρουστών και τραγουδιού.
Αλλά σε αυτό είχε να κάνει πολύ το πως επιρρεάστηκα από τον τότε δάσκαλό μου στην κιθάρα, τον Τάκη Μπαρμπέρη, που μου διηγήθηκε πως μία μέρα πως όταν μάθαινε κιθάρα πήγε και σήκωσε όλες τις κασέτες με τα παραδοσιακά από έναν πάγκο στην Ομόνοια και άρχισε να μελετάει και αυτήν την μουσική. Μου είχε πει χαρακτηριστικά πως εάν θέλω να παίξω Blues πρέπει να μάθω και το "Ελληνικό Blues", (εννοόντας την Ελληνική πεντατονία) που τρέχει στο αίμα μου.
Νομίζω πως το να τους διηγούμαι τις προσωπικές μου ιστορίες για το πως εγώ ανακάλυψα και αγάπησα την μουσική, τα ενδιέφερε πάρα πολύ.
Μου κάνανε και εμένα πολλές ερωτήσεις τόσο για το πως είναι το πανεπιστήμιο αλλά και προσωπικές, που μένω, που δουλεύω, εάν έχω φίλο και ό,τι μπορείς να φανταστείς.
Εκεί πρέπει να μάθεις να τους βάζεις όρια. Αυστηρά και σκληρά. Δεν έχει να κάνει με την ηλικία, αλλά με την οριοθέτηση.
Εάν ανακαλέσεις στην μνήμη σου τους καθηγητές από το σχολείο, μάλλον θα θυμηθείς πως μερικούς τους βλέπαμε πιο φιλικά και άλλους όχι. Αυτό δεν είχε να κάνει με την ηλικία τους.
Το βλέπω και τώρα πια, που διδάσκω εδώ.
Φίλοι τους δεν είμαστε, και αυτό πρέπει να είναι ξεκάθαρο διότι σε αυτές τις εφηβικές ηλικίες μπορεί να είναι εως και επικίνδυνο το να μας θεωρήσουν φίλους τους.
Για το καθαρά μουσικό κομμάτι τώρα επικεντρώσου σε Fusion μουσική, μουσικούς που ενσωματώνουν ελληνικά στοιχεία στην κατά τα άλλα δυτικότροπη μουσική του. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα, και η ΕΛληνική Jazz σκηνή είναι γεμάτη από world Jazz παραδείγματα.
Τέλος πάντων, ελπίζω να βοήθησα κάπως...
