Μάλλον αγαπητέ/αγαπητή βαριέσαι τα θεωρητικά και ψάχνεις δικαιολογίες :)Θα παραβλέψω το ότι είχες κάνει με δάσκαλο αρμονία,και δεν είχες αντιληφθεί ότι σχετίζεται με φωνές,αλλά στο είπε άλλος!Ξεκινάει απο φωνές,πάνω στις φωνές μαθαίνεις,αλλά απο κει και πέρα την κάνεις ό,τι θέλεις,και φυσικά την εφαρμόζεις όπου θέλεις,χωρίς τα αυστηρά πλαίσια των κανόνων,πιο ελεύθερα δηλαδή.
Σκέψου ένα μωρό που ξεκινά να περπατάει.Κάνει ατσούμπαλα μικρά βήματα,με τα χέρια τεντωμένα για να κρατάει ισορροπία και κάθε λίγο πέφτει.Όμως το μωρό αυτό,ίσως κάποια στιγμή στη ζωή του,γίνει πρωταθλητής στο τρέξιμο.Η ίδια λειτουργία του σώματος αφορά και το μωρό και τον πρωταθλητή,δηλαδή το περπάτημα.
Έτσι είναι και η αρμονία.Ξεκινάει με φωνές,αλλά αργότερα όταν γίνει κτήμα σου ολόκληρη η αρμονία,μπορείς να την εφαρμόσεις και στο πιάνο,χωρίς να έχεις υπόψιν οτι πρόκειται για φωνητική μελωδική γραμμή.Εννοείται θα υπάρξουν αλλαγές,θα ''σπάσουν''κανόνες και καλούπια.Αλλά χωρίς αυτά δε μπορείς να μάθεις να ''περπατάς''.Με δυο λόγια η αρμονία είναι ρούχο που το φοράς και το κάνεις ό,τι θέλεις.Δεν υπάρχει διαφορετική αρμονία ειδική για πιάνο.Αυτό που μπορείς να κάνεις είναι αντί για κλασσική,μοντέρνα(jazz)αλλά πάλι θα χεις πρόβλημα,γιατί περιέχει την κλασσική,και χωρίς μουσική αντίληψη για το πώς κινούνται οι φωνές πχ,δεν θα μπορείς να την εφαρμόσεις στο πιάνο.Θα αναρωτιέσαι γιατί δεν σου ακούγεται σωστά αυτό που παίζεις.Και βέβαια θα στερηθείς έναν ολόκληρο ''κόσμο''μουσικής δημιουργίας.
