1. ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ, "Η 1 ΕΚ ΤΩΝ 2-3 ΚΟΡΥΦΑΙΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ" σύμφωνα με τον πολυταξιδεμένο πολιτισμικά Ζυλ Ντασέν, "Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ" σύμφωνα με τον Καζαντζίδη. Μοναδική μπάσα, βελούδινη και θηλυκή φωνή ταυτόχρονα. Αν βάλω και το παρουσιαστικό της περνάει χιλιόμετρα μπροστά. Η Μοσχολιού είχε φωνάρα αλλά καθόλου θηλυκή φωνή, η Βιτάλη έχει φωνάρα αλλά μεταλλική.
2. ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ ("Τι φωνή Θεέ μου" - λόγια της Χαρούλας Αλεξίου)
3. ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ
4. ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ ("Ζηλεύουμε τη φωνή του" - λόγια της Χαρούλας Αλεξίου το 1981)
5. Ψάχνω άλλη μια γυναικεία φωνή.. ΠΑΛΙ ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ!
Καμμία Εσκενάζυ, Νίνου, Βάνου, Αρβανιτάκη με υψηλές συχνότητες. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΩΝΗ πρέπει να έχει γυρίσματα και βυζαντινή χροιά για να λέει τα Δημοτικά και να εξωτερικεύει τον πόνο ! Οι φωνές όπερας ταιριάζουν στη Δυτική Κουλτούρα καλοζωίας.
Σε ερώτημα, όχι απλά φωνές αλλά γενικότερη προσφορά, παρουσία, ρεπερτόριο, συμβολισμό, εκεί η Χάρις Αλεξίου και ο Γιώργος Νταλάρας με τις τεράστιες συνεργασίες τους με τους σπουδαιότερους συνθέτες στο πολιτικο-κοινωνικό πλαίσιο της Μεταπολίτευσης έχουν πει τα σπουδαιότερα τραγούδια και έχουν περάσει όσο κανείς άλλος (ναι και ο Πάριος) στον κόσμο. Και αριθμητικά με τις μακράν περισσότερες πωλήσεις, τα γεμάτα δεκάδες χιλιάδες κόσμου στάδια, αυτό που ποτέ δεν έκαναν οι προηγούμενης ή οι επόμενης γενιάς τραγουδιστές. Νταλάρας - Αλεξίου = εθνικά σύμβολα, όσο κι αν μας ενοχλεί, για τον Νταλάρα βασικά, ότι έγινε καθεστώς.