Θέλω να σου στείλω μια λευκή κόλλα χαρτί
γιατί είσαι η μόνη που μπορεί τη σιωπή μου να διαβάζει
Ήσουν παράθυρο που άντεξε στου αέρα την οργή
μα λύγισες στ' αρώματα του Μάη
Μια γεύση τρικυμίας στα χείλια σου να υφαίνεις
δυο χείλια που αργήσανε πολύ να ξεδιψάσουν
Κι εγώ καΐκι που ερωτεύτηκε μαζί σου να πνιγεί
απόψε ταξιδεύω στα νερά σου
Θα 'θελα να 'σουνα εδώ σαν προσευχή σαν φονικό
να σε δικάζω και να σε παρηγορώ
Θα 'θελα να 'σουν μυστικό στην ενοχή σου να κρυφτώ
να σου ξεφύγω και μπροστά μου να σε βρω
Ξεχείλισα απ' όσα έχω μοιραστεί
κι ένιωσα λειψός μ' όσα έχω κρατήσει
με ψάχνει ό’τι έχασα κι εγώ στριφογυρνώ
χαμένος μέσα σ' ό’τι έχω κερδίσει
Θα 'θελα να 'σουνα εδώ...
ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΗΒΑΙΟ
και το ΈΤΣΙ ΑΓΑΠΑΩ ΤΟΥ ΡΟΚΚΟΥ...
Έτσι αγαπάω εγώ, έτσι αγαπάω
Τίποτα για μένα, για μένα δε κρατώ
Έτσι αγαπάω εγώ, έτσι αγαπάω
Όλα εγώ τα δίνω για κείνη που αγαπάω
Αν αγαπάς αληθινά σου μοιάζουν όλα γιορτινά
Δε νοιώθεις κρύο, δεν αισθάνεσαι το πόνο
Αν αγαπάς αληθινά δε βλέπεις μαύρο πουθενά
Και στο μυαλό σου μόνο το κορμί της έχεις μόνο…
Θα ΄θελα να ΄σουνα εδώ...