Απλή απορία - capo tasto

Παιδιά χτες αγόρασα ένα capo tasto της Dunlop θέλοντας να το χρησιμοποιήσω για την ακουστική μου. Ωστόσο δε μερίμνησα να πω πως πρόκειται για ακουστική και σε συνδυασμό με την αδιαφορία του πωλητή, τελικά αγόρασα ένα που είναι για κλασσική, όπως λέει δλδ από πίσω, γιατί αυτό δεν μπορεί να προσαρμοστεί στην καμπυλότητα που παρουσιάζουν οι ακουστικές στην ταστιέρα τους, παρά κάνει περισσότερο για κλασσικές όπου τα πράγματα είναι πιο ίσια... Τελοσπάντων το δοκίμασα χτες κ σήμερα αλλά για να δουλέψει τζάμι, πρέπει να το σφίγγω όσο πιο πολύ γίνεται δλδ να το δένω στην τρίτη τρύπα.

Μήπως αυτό μπορεί να βλάψει την κιθάρα μου? Να προμηθευτώ ένα κατάλληλο capo tasto να τελειώνουμε ή είναι ok κι έτσι?

Ευχαριστώ!

να πάρεις κάπο της Shubb.

Για ακόμη καλύτερa αποτελέσματα να πάρεις αυτό με το ροδάκι.

Το καποτάστο σκοτώνει τον κιθαρίστα

Συμφωνώ με τον Jorge.

Το καποτάστο, είνα απλά ένα βόλεμα, που στην πορεία αποδεικνύεται ότι είναι ένα μέγιστο ......φρένο.

Καλύτερα να μήν πέσεις στην παγίδα του, αν θέλεις να "φεύγουνε" τα δάχτυλά σου.

δεν καταλαβαινω τη χρηση του!!μπορεις πολυ ανετα να κανεις ενα μπαρεδακι με το δαχτυλο!!!τι πιο απλο!!!μηπως εχω αδικο????

Είναι τραγούδια που απλά δεν παίζονται χωρίς Capo...
Το πιο κλασσικό παράδειγμα το Wanderwall (Oasis), όπου χωρίς το εξαρτηματάκι αυτο, είτε που θα τελειώσεις το κομμάτι με μία κράμπα στους μυς του μεγάλου σου δακτύλου, είτε που θα το παιξεις σε καποια άλλη κλίμακα με κάποιες μικροπαραλλαγές στις συγχωρδίες....

Το βρίσκω χρήσιμο εργαλείο, αλλά η υπέρμετρη χρήση σίγουρα δεν εξυπυρετεί την αναβάθμιση των ικανοτήτων σου...

Όσον αφορά το συγκεκριμένο που αγόρασες, καλυτερα άλλαξέ το. Την καημένη την Takamine μου την τραυμάτισα ανεπανόρθοτα χρησιμοποιόντας Καπόταστο για κλασσική. Μου 'κανε βαθούλωμα στο λαιμο

Στην καρδιά του πελάγου
στον σταυρό του ορίζοντα
κραυγή κι οιμωγή η πατρίδα μου.


[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : heisman στις 04-09-2005 15:41 ]

Ευχαριστώ πολύ!

Το capodastro χρησιμεύει στο να δίνεις στα ακκόρντα τα ηχοχρώματα που θες. Για παράδειγμα , ας πούμε ότι θες να παίξεις από Re ή Mi ύφεση ένα τραγούδι, αλλά θες να ακούγεται σα να παίζεις από Do. Τότε θα βάλεις capodastro στο δεύτερο ή τρίτο τάστο. Ή θες στο Si ύφεση να ακούγεται σα Sol. Τό ίδιο. Ή εν πάσει περιπτώσει θες στο ακκομπανιάρισμα να ακούγεται η αίσθηση του ανοικτού ακκόρντου από τη μουντίλα του μπαρέ. Δεν είναι κακό να το χρησιμοποιείς, αλλά άμα ξέρεις τι το θες επιβάλλεται κιόλας.

Dimko συμφωνώ μαζί σου, έχεις πολύ δίκιο, ωστόσο εγώ μάλλο για αθέμιτους λόγους το προμηθεύτηκα -βλ. ευκολία. Για την ακρίβεια, συμφωνώ με όλους ρε παιδιά αλλά έχω την εντύπωση πως κανείς δε μου απάντησε

(''Ανέκδοτο'' με την ευκαιρία! Ο Ναστραδίμ Χότζας ήταν κάποια περίοδο δικαστής στην τουρκία. Οι αντίδικοι έρχονταν στο σπίτι του και λύνανε εκεί τις διαφορές τους. Αφού λοιπόν ο πρώτος αντίδικος είχε όσα είχε να πει, ο Χότζας γυρνά, τον κοιτά κ του λέει, ''Δίκιο έχεις''. Λέει κ ο δεύτερος τα δικά του, γυρνά ο Χότζας και του λέει, ''Κι εσύ δίκιο έχεις!''. Και οι αντίδικοι φύγανε απογοητευμένοι (<-αυτό το ''απογοητευμένοι'' είναι δική μου προσθήκη). Την άλλοι μέρα φτάσανε δύο άλλοι άνθρωποι που είχανε διαφωνία για κάποιο ζήτημα, μίλησε ο πρώτος, ο Χότζας αποφάνθηκε ''Δίκιο έχεις'', μίλησε κ ο δεύτερος, ο Χότζας -κλασσικά- ''Δίκιο έχεις κ εσύ''. Η ιστορία επανλήφθηκε πολλές φορές! Η γυναίκα του Χότζα λοιπόν κάποια μέρα παίρνει το θάρρος κ του λέει, ''Βρε Χότζα, έχουν έρθει τόσοι άνθρωποι να λύσουν τις διαφορές τους, να βρουν ποιός έχει δίκιο, κ εσύ σε όλους αποκρίνεσαι πως έχουν δίκιο, δεν είναι σωστό αυτό επιτέλους!''. Οπότε ο Χότζας γυρνά κ της λέει, ''Γυναίκα, κ εσύ δίκιο έχεις''...)

Quote:

Το μέλος jorge στις 04-09-2005 στις 13:54 έγραψε: Το καποτάστο σκοτώνει τον κιθαρίστα

Μια στιγμή ρε παιδιά, αν έχεις να παίξεις 10 συνεχόμενα τραγούδια που είναι από Σι μινόρε, Σι ματζόρε ή από ντο δίεση μινόρε γιατί να κάτσεις να σπάσεις τα δάχτυλά σου;

Είναι πολύ χειρότερο να τραγουδάς κάτι από τόνο που δεν σου πάει μόνο και μόνο για να μη χρησιμοποιήσεις καποτάστο.
Κι αυτό το βλέπω πολύ συχνά, άτομα που τραγουδούν από τελείως λάθος τόνους σε σχέση με τη φωνή τους (μι μινόρε, λα μινόρε, ρε μινόρε κλπ) μόνο και μόνο για να μην χρησιμοποιήσουν κάπο.
Αν λοιπόν το κάπο σκοτώνει τον κιθαρίστα, η έλλειψη κάπο σκοτώνει τον τραγουδιστή.

Τώρα αν κάποιος είναι (ή θέλει να γίνει) από αυτούς που είτε παίζουν από λα μινόρε είτε από ντο δίεση του είναι ακριβώς το ίδιο, τότε εννοείται δεν χρειάζεται κάπο. Αλλά εγώ δεν έχω γνωρίσει κανέναν μέχρι τώρα που να τον κουράζουν εξίσου αυτές οι δύο συγχορδίες που ανέφερα για παράδειγμα.

Και μην πείτε ότι τέτοιες συγχορδίες είναι σπάνιες... Αρκεί να ακούσετε την συντριπτική πλειοψηφία των τραγουδιών του Νταλάρα και του Μπιθικώτση (που παίζουν σε νότες τενόρων δηλαδή) ή άλλων γνωστών τραγουδιστών και θα δείτε ότι οι εύκολες συγχορδίες είναι σπανιότατες.


Λοιπόν, για να ξεφύγουμε από τέτοιες προκαταλήψεις θα σας πώ ότι ακόμα και ο Al di Meola παίζει με κάπο πολλές φορές, και ο Βασίλης Καζούλης (που είναι γνωστή η σημασία που δίνει στην κιθάρα) επίσης.

Quote:

Το μέλος 12plus στις 04-09-2005 στις 15:51 έγραψε: Dimko συμφωνώ μαζί σου, έχεις πολύ δίκιο, ωστόσο εγώ μάλλο για αθέμιτους λόγους το προμηθεύτηκα -βλ. ευκολία. Για την ακρίβεια, συμφωνώ με όλους ρε παιδιά αλλά έχω την εντύπωση πως κανείς δε μου απάντησε

Έχεις δίκιο παρασύρθηκα από την κουβέντα.

Αν στην κιθάρα σου ακουμπάνε μόνο τα επικαλυμμένα μέρη του capo, αυτά που πρέπει να ακουμπάνε δηλαδή και όχι τα μεταλλικά δε θα πρέπει να πάθει τίποτα η κιθάρα. Εγώ πάντως στη θέση σου θα έπαιρνα ένα με λουράκι για περισσότερη ευκολία στη χρήση του.

Εγώ με τη σειρά μου σου συνιστώ ένα μεταλλικό (μου διαφεύγει ο όνομα γιατί πέταξα το κουτί), με μαξιλαράκι. Αποδίδει τον καλύτερο δυνατό ήχο (παρά απ'αυτα με τα λουράκια που βγάζουν ενα ελαφρά πιο μουντό ήχο)

Με λουράκι είναι αυτό που πήρα, όχι μεταλλικό...

SHUBB είναι αυτό που σου προτείνω εγώ.
Έχει μάυρο πλαστικό κάλυμα στον πάνω βραχύονα και άσπρο-γαλανό μαξιλαράκι στων κάτω. Ο κάτω ρυθμίζετε απο μία ρόδα που το μήκος του στηρίγματός της ρυθμίζεται με ρουλεμάν από κάτω...
Είναι κάπως ακριβό (20-25 ευρώ) σε σχέση με άλλα...αλλά αξίζει τα λεφτά του...

εγω πιστευω οτι το capo tasto δεν σε βοηθαει γιατι αμα παιζεις με αυτο δεν θα μαθεις ποτε την τεχνικη του μπαρε στην κιθαρα βεβαια ειναι λιγο δισκολο να πιασεις μπαρε και να ακουστει πεντακαθαρα δεν πιραζει ομως ετσι μαθενεις.

Quote:

εγω πιστευω οτι το capo tasto δεν σε βοηθαει γιατι αμα παιζεις με αυτο δεν θα μαθεις ποτε την τεχνικη του μπαρε στην κιθαρα βεβαια ειναι λιγο δισκολο να πιασεις μπαρε και να ακουστει πεντακαθαρα δεν πιραζει ομως ετσι μαθενεις.

Ακόμα κι από ΛΑ- να τα παίζεις όλα, το μπαρέ το μαθαίνεις έτσι κι αλλιώς παίζοντας την Φα ματζόρε. Ή εάν παίζεις από ΜΙ- το μαθαίνεις παίζοντας πχ την Σι μινόρε.

Για περισσότερη εξάσκηση όμως είναι καλό να μην χρησιμοποιείται το κάπο και να δοκιμάσεις να παίξεις κάποιο κομμάτι πχ σε Ντο μινόρε.

Σίγουρα πρόκειται για ένα από τα πιο παρεξηγημένα "πραγματάκια", το καϋμένο το capotasto...
Οι περισσότεροι θεωρούν ότι είναι απλά ένα "βοήθημα" για τους αρχάριους ή τους "τεμπέληδες".
Όμως, δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Το κάπο, σε αρκετές περιπτώσεις αναδεικνύει ηχοχρώματα και επιτρέπει τεχνικές που δεν επιτυγχάνονται διαφορετικά.
Ας πούμε, το κάπο είναι πολύ συνηθισμένο στο Flamenco (οι κιθαριστές Flamenco το ονομάζουν cejuela).
Και μια πληροφορία: ονομάζεται και καποντάστρο (όχι δεν έκανε λάθος ο dimko) από το όνομα μιας εταιρίας (Capo d'Astro), η οποία είχε παρουσιάσει στην αγορά ένα επιτυχημένο μοντέλο. Capotasto, σημαίνει (σε ελεύθερη απόδοση) πρώτο τάστο (tasto, από το λατινικό tactus: αυτό που αγγίζουμε, capo: κεφαλή).