ελληνική μουσική
    744 online   ·  210.849 μέλη

    Τελίκα βρήκατε τον άνθρωπο σας;

    aaron
    08.12.2005, 14:13
    Εντελώς συμπτωματικά με βρήκε και ενέδωσα. (Για τί, ακριβώς μιλάμε, ρε παιδιά ;)
    lianameladaki
    11.12.2005, 18:42
    εχω καιρο ακομα.....!
    LOTTE
    12.12.2005, 09:34
    Οχι δεν τον βρηκα και ουτε πιστευω οτι υπαρχει .
    Μερικοι ανθρωποι απλα ειναι αναγκασμενοι απο τη φυση τους να ζησουν μονοι.....
    εγω ανηκω σε αυτη την κατηγορια και μπορω να σας πω οτι το απολαμβανω ......

    Το μονο προβλημα ειναι η οικογενεια και οι φιλοι μου που δεν εννοουν να το αποδεχτουν
    thank
    14.12.2005, 01:52
    Quote:

    Το μέλος LOTTE στις 12-12-2005 στις 09:34 έγραψε:


    .... Μερικοι ανθρωποι απλα ειναι αναγκασμενοι απο τη φυση τους να ζησουν μονοι.....

    ...

    .....Το μονο προβλημα ειναι η οικογενεια και οι φιλοι μου που δεν εννοουν να το αποδεχτουν.....




    Δεν ξέρω αν ειναι καταδίκη το να εχει ενας άνθρωπος μια μοναχικότητα τέτοια, που δυσκολεύει την ένταξή του σε μια "μόνιμη σχέση ... εφ όρου ζωής" (κατά το δυνατόν). Ισως να μπορέι να συν- υπάρξει με άλλους ανθρώπους που ειναι της ίδιας "φιλοσοφίας" ... Ο τρόπος βρίσκεται.

    Βέβαια το ερώτημα που τέθηκε στην αρχή, έλεγε για πολύ απλά πράγματα, για μια συντροφικότητα χωρίς να προσδιορίζει το πως και το τι μορφή θα πάρει και με τι είδους σχέση. Αλλα βέβαια ολες οι σκέψεις και οι προσδοκίες εκει οδηγούν. Σε μία σχέση, στη σχέση μας.

    Οι πιο μοναχικοί άνθρωποι, έχουν να αντιμετωπίσουν - εκτός απο τις δικές τους ανάγκες - και τις πιέσεις των άλλων. Μάλιστα, πολλές φορές, ειναι πιέσεις που πηγάζουν από αγάπη και νοιάξιμο. Δυστυχώς οι άλλοι πάντα θέλουν να βλέπουν γύρω τους αντίγραφα του εαυτού τους και της σχέσης τους .. Επομένως, ένας που ειναι "μόνος" .. νοιώθει κάπως .. Ισως επειδή πολλές φορές θεωρείται "επικίνδυνος".

    Αλλά μη νομίζετε πως αν κάποια στιγμή βρεθεί "ο κατάλληλος", οι πιέσεις θα σταματήσουν. Οι περισσότεροι (για να μη πώ όλοι μας ...) δεν μπορούν να εξοικιωθούν με διαφορετικές στάσεις ζωής γύρω τους ...
    "Ε αντε .. αφού εισαστε μαζί, γιατι δεν παντρέυεστε ? " - Οκ. λογικό, δεν λέω.
    "Μα γιατι δεν κάνετε ένα παιδί, τότε γιατι παντρευτήκατε" - Ε λογικό κι αυτό. Ολοι το θέλουν.΄.................. "Μα καλα θα μείεντε μόνο στο 1 ??? να μην εχει ενα αδερφάκι ? - Δεν λέω, ναι, οκ .............. "Μα καλά γιατι τα μεγαλώνεις με τον τάδε τρόπο και οχι με τον δείνα - Ε αμάν. ........."Καλά, δεν σκέφτεσαι τα παιδιά σου, πρέπει να κανεις κάτι με τη δουλεία σου ..." - Ε έλεος ....... "Καλά, αυτός / αυτή που βρήκες .. πως μας το παίζει ??" Ε δεν μας παρατάτε ..

    Ισως αυτό που μετράει, ειναι να βρεί ο καθένας τον άνθρωπο που θα μπορέσει να συνταξιδέψει μαζί του, με τον τρόπο που νομίζουν και οι δύο. Και αν δεν γίνετε αυτό αυτό, να απολαμβάνει τον κόσμο γύρω του και τα μικρά και μεγάλα δώρα που το προσφέρονται απο τους άλλους ανθρώπους. (ΔΕΝ το περιορίζω σε σχέσεις πολυγαμικές η οχι, γάμο η όχι γάμο κλπ ..).

    Και να μη φοβηθεί να δώσει τη θέση που αξίζουν νάχουν στην καρδία του, κάποιοι άνθρωποι που κατά καιρούς μπορεί να ειναι πολύ σημαντικοί και να δίνουν έμπνευση, στήριξη, ώθηση για ζωή, χωρίς όμως να ειναι "η σχέση". Αν μπορούμε να βγάζουμε και παίρνουμε αγάπη και συντροφικότητα, να αφουγκραζόμαστε τα συναισθήματα των άλλων σε όλους τους τομείς, ε, αν βρεθεί ο ένας, ο κατάλληλος, δεν ξεφευγει !!!! -:) Αν δεν βρεθεί, δεν πειράζει .. κατι θα γίνει
    -:)


    alexia-vicky
    15.12.2005, 21:22
    Quote:

    Το μέλος thank στις 14-12-2005 στις 01:52 έγραψε:

    Quote:

    Το μέλος LOTTE στις 12-12-2005 στις 09:34 έγραψε:
    [i]

    .... Μερικοι ανθρωποι απλα ειναι αναγκασμενοι απο τη φυση τους να ζησουν μονοι.....

    ...

    .....Το μονο προβλημα ειναι η οικογενεια και οι φιλοι μου που δεν εννοουν να το αποδεχτουν.....




    Δεν ξέρω αν ειναι καταδίκη το να εχει ενας άνθρωπος μια μοναχικότητα τέτοια, που δυσκολεύει την ένταξή του σε μια "μόνιμη σχέση ... εφ όρου ζωής" (κατά το δυνατόν). Ισως να μπορέι να συν- υπάρξει με άλλους ανθρώπους που ειναι της ίδιας "φιλοσοφίας" ... Ο τρόπος βρίσκεται.

    Βέβαια το ερώτημα που τέθηκε στην αρχή, έλεγε για πολύ απλά πράγματα, για μια συντροφικότητα χωρίς να προσδιορίζει το πως και το τι μορφή θα πάρει και με τι είδους σχέση. Αλλα βέβαια ολες οι σκέψεις και οι προσδοκίες εκει οδηγούν. Σε μία σχέση, στη σχέση μας.

    Οι πιο μοναχικοί άνθρωποι, έχουν να αντιμετωπίσουν - εκτός απο τις δικές τους ανάγκες - και τις πιέσεις των άλλων. Μάλιστα, πολλές φορές, ειναι πιέσεις που πηγάζουν από αγάπη και νοιάξιμο. Δυστυχώς οι άλλοι πάντα θέλουν να βλέπουν γύρω τους αντίγραφα του εαυτού τους και της σχέσης τους .. Επομένως, ένας που ειναι "μόνος" .. νοιώθει κάπως .. Ισως επειδή πολλές φορές θεωρείται "επικίνδυνος".

    Αλλά μη νομίζετε πως αν κάποια στιγμή βρεθεί "ο κατάλληλος", οι πιέσεις θα σταματήσουν. Οι περισσότεροι (για να μη πώ όλοι μας ...) δεν μπορούν να εξοικιωθούν με διαφορετικές στάσεις ζωής γύρω τους ...
    "Ε αντε .. αφού εισαστε μαζί, γιατι δεν παντρέυεστε ? " - Οκ. λογικό, δεν λέω.
    "Μα γιατι δεν κάνετε ένα παιδί, τότε γιατι παντρευτήκατε" - Ε λογικό κι αυτό. Ολοι το θέλουν.΄.................. "Μα καλα θα μείεντε μόνο στο 1 ??? να μην εχει ενα αδερφάκι ? - Δεν λέω, ναι, οκ .............. "Μα καλά γιατι τα μεγαλώνεις με τον τάδε τρόπο και οχι με τον δείνα - Ε αμάν. ........."Καλά, δεν σκέφτεσαι τα παιδιά σου, πρέπει να κανεις κάτι με τη δουλεία σου ..." - Ε έλεος ....... "Καλά, αυτός / αυτή που βρήκες .. πως μας το παίζει ??" Ε δεν μας παρατάτε ..

    Ισως αυτό που μετράει, ειναι να βρεί ο καθένας τον άνθρωπο που θα μπορέσει να συνταξιδέψει μαζί του, με τον τρόπο που νομίζουν και οι δύο. Και αν δεν γίνετε αυτό αυτό, να απολαμβάνει τον κόσμο γύρω του και τα μικρά και μεγάλα δώρα που το προσφέρονται απο τους άλλους ανθρώπους. (ΔΕΝ το περιορίζω σε σχέσεις πολυγαμικές η οχι, γάμο η όχι γάμο κλπ ..).

    Και να μη φοβηθεί να δώσει τη θέση που αξίζουν νάχουν στην καρδία του, κάποιοι άνθρωποι που κατά καιρούς μπορεί να ειναι πολύ σημαντικοί και να δίνουν έμπνευση, στήριξη, ώθηση για ζωή, χωρίς όμως να ειναι "η σχέση". Αν μπορούμε να βγάζουμε και παίρνουμε αγάπη και συντροφικότητα, να αφουγκραζόμαστε τα συναισθήματα των άλλων σε όλους τους τομείς, ε, αν βρεθεί ο ένας, ο κατάλληλος, δεν ξεφευγει !!!! -:) Αν δεν βρεθεί, δεν πειράζει .. κατι θα γίνει
    -:)



    [/I]



    μακαρι να ειναι ετσι.....
    thank
    15.12.2005, 22:37
    Quote:

    Το μέλος alexia-vicky στις 15-12-2005 στις 21:22 έγραψε:
    [I]
    Quote:

    Το μέλος thank στις 14-12-2005 στις 01:52 έγραψε: ..... ... Το μέλος LOTTE στις 12-12-2005 στις 09:34 έγραψε: ........ ......

    κλπ κλπ σχόλια του thank ...




    μακαρι να ειναι ετσι.....





    Δεν θα ειναι ποτέ έτσι ακριβώς Αλέξια, σωστά κάνεις και το παρατηρείς. Και για κανέναν ποτέ το ίδιο ... Κι εμείς που τα γράφουμε ίσως πιαστούμε ασυνεπείς ..... Αλλά σημασία έχει να κοιτάμε το "πιό μέσα", το δικό μας και του άλλου, να το προστατεύουμε και να το εκθέτουμε εκει που πρέπει και σε οσους μπορούν να το νοιωσουν ... Ε εκει ειναι τα ρίσκα, οι χαρές, ο απογοητεύσεις ... Α ναι... !!! Και να μη το βάζουμε κάτω. !!!
    alexia-vicky
    15.12.2005, 22:58
    Quote:

    Το μέλος thank στις 15-12-2005 στις 22:37 έγραψε:

    Quote:

    Το μέλος alexia-vicky στις 15-12-2005 στις 21:22 έγραψε:
    [I]
    Quote:

    Το μέλος thank στις 14-12-2005 στις 01:52 έγραψε: ..... ... Το μέλος LOTTE στις 12-12-2005 στις 09:34 έγραψε: ........ ......

    κλπ κλπ σχόλια του thank ...




    μακαρι να ειναι ετσι.....





    Δεν θα ειναι ποτέ έτσι ακριβώς Αλέξια, σωστά κάνεις και το παρατηρείς. Και για κανέναν ποτέ το ίδιο ... Κι εμείς που τα γράφουμε ίσως πιαστούμε ασυνεπείς ..... Αλλά σημασία έχει να κοιτάμε το "πιό μέσα", το δικό μας και του άλλου, να το προστατεύουμε και να το εκθέτουμε εκει που πρέπει και σε οσους μπορούν να το νοιωσουν ... Ε εκει ειναι τα ρίσκα, οι χαρές, ο απογοητεύσεις ... Α ναι... !!! Και να μη το βάζουμε κάτω. !!!





    μερικες φορες αναγκαζεσαι νατο βαλεις κατω...να σταματησεις να προσπαθεις
    thank
    15.12.2005, 23:21
    Quote:

    Το μέλος alexia-vicky στις 15-12-2005 στις 22:58 έγραψε:

    Quote:

    Το μέλος thank στις 15-12-2005 στις 22:37 έγραψε: ...... !!! Και να μη το βάζουμε κάτω. !!!





    μερικες φορες αναγκαζεσαι νατο βαλεις κατω...να σταματησεις να προσπαθεις

    [/I]



    Κοιτα, πάντα γράφοντας λίγο γενικα .. Αν ειναι να το βάλεις κάτω επειδή βλέπεις πως κάποιος στόχος σου δεν εκπληρώνεται, κάποιος άνθρωπος δεν μπορει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες σου, .. κάτι τέλος πάντων "δεν βγαίνει", ισως ειναι και καλό να σταματας. Οχι για λόγους αδυναμίας. πχ ..

    αν σε εχει μαγέψει ένας ανθρωπος, βλέπεις όμως ότι σε πολλά .. δεν "τραβάει" (ακομα και για λόγους έξω απο σας), αν προσπαθείς να τον αλλαξεις, να αλλάξεις τον εαυτό σου, να αλλάξεις τις συνθήκες .. αλλα και πάλι .. δεν .... Ε τότε δεν βρίσκω τίποτα το κακό στο να σταματάς την προσπάθεια.

    Σε αυτά δεν τίθεται θέμα ήττας ή νίκης ... (αν και πολλές φορές τα βλέπουμε έτσι, κι εγώ το έγραψα με έναν τέτοιο τρόπο.... ). Ειδικά αν, στο όνομα της εξεύρεσης του "ανθρώπου σου" θυσιάζεις πολύτιμα δικά σου στοιχεία, αν σου προκαλεί θλίψη .. και ολα τα σχετικά, τότε καλά κάνεις και το "βάζεις κάτω" ... Ακουγεται λίγο κυνικό, αλλά αν το σκεφτείς δεν ειναι. Δες το και διαφορετικά. Το να "παραιτηθείς" από μια διαδικασία που κάνει κακό στο συναίσθημά σου, στις αρχες, σου, στις επιθυμίες σου .. (εσυ τα οριζεις αυτά) .. ειναι ταυτόχρονα μιά νίκη. Για να προστατεύεις τα πολύτιμα που έγραψα πριν.

    Τώρα βέβαια τι γίνεται αν αναγκάζεσαι να το "βάλεις κάτω" εκεί που αξίζει για σένα. ε .. τοτε ναι, ειναι θλίψη, ειναι στενοχώρια, πόνος. Αλλα και αυτά ειναι αναπόφευκτα κάποιες φορές, αν κανεις θέλει να ζει αληθινα.

    Εννοείται πως τις περισσότερες φορές δεν μπορείς ευκολα να διακρίνεις αν αξίζει και αν οχι να "παραιτηθείς"... Εδώ ειναι ευκολο να το γράφουμε. Ε.. ειπαμε, ΄τότε ειναι τα δύσκολα
    aktarika
    21.12.2005, 02:40
    Ίσως ναι ίσως όχι,θα δείξει το μέλλον!:)
    Kerato
    28.12.2005, 14:19
    ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Τον βρήκα, με βρήκε...τί σημασία έχει?
    Δεν τον αλλάζω ούτε με Θεό ούτε με Δαίμονα!!!!!!!





    Ania
    24.01.2007, 06:16
    nomiza oti ton eixa vrei k imoun poli eftixismeni.telika zousa mia psevdesthisi k den eixa parei xampari!twra toulaxiston eimai me enan anthrwpo,giati o proigoumenos den itan,alla epifilasomai k fysiko einai gia to an einai o anthrwpos mou i kanenas allou...
    louvainlln
    25.01.2007, 00:25
    κάθε φορά(και είναι πολλές) που πιστεύω ότι τον βρήκα,αυτός(το ίδιο άτομο πάντα) με κάνει να πιστεύω ότι ακόμα τον ψάχνω...
    movflower
    25.01.2007, 13:00
    Παράθεση:

    Το μέλος louvainlln στις 25-01-2007 στις 00:25 έγραψε...

    κάθε φορά(και είναι πολλές) που πιστεύω ότι τον βρήκα,αυτός(το ίδιο άτομο πάντα) με κάνει να πιστεύω ότι ακόμα τον ψάχνω...



    Ακριβώς αυτό, είναι που μας λέει ότι δεν τον βρήκαμε ακόμα. Ή όχι; Χμ.....

    Άσε που καμιά φορά, βρίσκεις τον άνθρωπο σου αλλά η χρονική στιγμή είναι τελείως λάθος. και άντε πάλι, λες καλημέρα στη μοναξιά, διότι οποιοδήποτε άλλο γνωρίσεις, είναι λίγος.
    clapton21
    29.01.2007, 22:45
    Κάτι πιο εύκολο..?
    wraios
    30.01.2007, 13:47
    βρηκα τον ανθρωπο μου φυσικα(λεμε τωρα,μηπως περασει καμια βολτα απο εδω να το δει)
    loukaki
    30.01.2007, 15:35
    Παράθεση:

    Το μέλος movflower στις 25-01-2007 στις 13:00 έγραψε...

    Παράθεση:

    Το μέλος louvainlln στις 25-01-2007 στις 00:25 έγραψε...

    κάθε φορά(και είναι πολλές) που πιστεύω ότι τον βρήκα,αυτός(το ίδιο άτομο πάντα) με κάνει να πιστεύω ότι ακόμα τον ψάχνω...



    Ακριβώς αυτό, είναι που μας λέει ότι δεν τον βρήκαμε ακόμα. Ή όχι; Χμ.....

    Άσε που καμιά φορά, βρίσκεις τον άνθρωπο σου αλλά η χρονική στιγμή είναι τελείως λάθος. και άντε πάλι, λες καλημέρα στη μοναξιά, διότι οποιοδήποτε άλλο γνωρίσεις, είναι λίγος.



    Η τελευταία σου φράση τα λέει όοοοοολα.....
    Άτιμο timing, άτιμες συγκρίσεις...
    iroula
    31.01.2007, 23:41
    Υπάρχει κάποιος που θα μπορούσα να πω ότι είναι ο άνθρωπος μου!! Ο ίδιος το αρνείται..Η μεγάλη διαφορά ηλικίας σε μια κλειστή κοινωνία αποτελεί εμπόδιο στη δημιουργία σχέσης.. Τον βλέπω λίγο και περιστασιακά αλλά τον αγαπάω!!