Φωνή και ψυχολογία.

Καλησπέρα θα ήθελα και εγώ να σας πώ μερικά πράγματα μήπως και μπορέσετε να με βοηθήσετε.....Εγώ εδώ και πολύ καιρό από το άνχος έχω πάθει ένα πρόβλημα με την φωνή μου......Το πρόβλημα είναι ότι το πρόβλημα δεν είναι στις χορδές μου αλλά στο μυίκό σύστημα του λαιμού.......Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχω πολύ κακή ψυχολογία τώρα γιατί δεν μπορώ να δουλέψω(τραγουδήσω η ακόμα και να μιλήσω με ένταση και με όκγο)Ο γιατρός μου είπε να ηρεμήσω αλλά στην κατάσταση μου είναι αδύνατον αυτό το πράγμα......Όποιος μπορεί ας μου πεί τι να κάνω γιατί περνάω μια πολύ δύσκολη φάση ευχαριστώ πολύ για τον πολύτιμο χρόνο σας... ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ

Η ψυχική μας διάθεση την ώρα του τραγουδιού είναι πραγματικά ...η αρρώστια και το φάρμακό μας μαζί.
Αν εξαιρέσουμε περιπτώσεις όπου ο λαιμός έχει κάποιο πρόβλημα "καθαρό" (όπως ο κάλος στις φωνητικές χορδές από κακή χρήση ή μια γρίπη ή ένα κρυολόγημα που σου κλείνει όλο το "σύστημα" ) οτιδήποτε άλλο είναι θέμα του μυαλού μας. Η δική μου εμπειρία, μου έχει διδάξει ότι όσες φορές τραγούδησα αγαπώντας πραγματικά αυτό που έκανα εκείνη την ώρα, χωρίς να ενδιαφέρομαι ούτε για το πώς θα ακουστώ, ούτε για το αν θα μου κάνουν ωραία σχόλια αν με ακούσουν ή όχι, ούτε για το αν νιώθω ή δεν νιώθω τον λαιμό μου και τόσο καλά εκείνη την ώρα, απέδωσα παραπάνω απ' όσο περίμενα. Αντιθέτως, όσες φορές τραγουδώ χωρίς να το απολαμβάνω αλλά για τον Α ή Β λόγο έχω αφήσει το μυαλό μου να επηρεαστεί από σκέψεις αρνητικές, βλέμματα περίεργα, εντυπώσεις και όλες τις σχετικές ανασφάλειες που σίγουρα όσοι ασχολείστε με το τραγούδι γνωρίζετε, η απόδοση είναι... άσ' τα...

Ειδικά τώρα για το πρόβλημα στο μυικό σύστημα που αναφέρεις arxontas27, γιατρός βέβαια δεν είμαι, αλλά από προσωπική εμπειρία και μόνο και με δεδομένο ότι η συμβουλή του γιατρού σου είναι να "ηρεμήσεις", σκέφτομαι μήπως όλο αυτό που έχεις είναι επειδή δεν χαλαρώνεις με αυτό που κάνεις, δηλαδή είναι καθαρά θέμα "σκέψης". Ξέρεις, συχνά αυτό που λέμε κακή ψυχολογία δεν είναι παρά ένα κακό παιχνίδι που μας παίζει το μυαλό μας και όχι αυτό που λέμε "ψυχολογία" μας. Το μυαλό είναι συχνά για την τέχνη ένα φίλτρο που εμποδίζει την χαρά μας. Αρχίζει να μας βάζει αμφιβολίες για τεχνικές λεπτομέρειες και διάφορα άλλα που σίγουρα ο ακροατής μας ούτε καν σκέφτεται όταν έρχεται να μας ακούσει. Η συμβουλή μου είναι την επόμενη φορά να αφεθείς, όπως κι αν αισθάνεσαι (ακόμα κι αν νομίζεις πως ο λαιμός σου είναι τόσο σφιγμένος σα να σου έχουν βάλει θηλιά), στο ταξίδι που σε πάει από μόνο του καθένα τραγούδι. Ξεκίνησε το πρόγραμμά σου με ένα πολύ αγαπημένο σου τραγούδι και απόλαυσέ το. Να είσαι βέβαιος πως ακόμα κι αν ο λαιμός σου φανεί να σε προδίδει, η ψυχή σου δεν θα σε προδώσει στα σίγουρα... κι αυτό αρέσει περισσότερο στον κόσμο... Θα αρέσει και σε σένα... Θέλει χαρά η μουσική, όπως κι αν είμαστε.

Το άγχος φαντάζομαι πως είναι ο εχθρός ενός τραγουδιστή, αλλά και ο πιο καλός του φίλος, αφού το βοηθάει για το καλύτερο αποτέλεσμα.
Αλλά το θέμα είναι πόσο μπορεί να σε καταστρέψει?