Γιατι ειμαι τρελος σαν και αυτον.Βαρεθηκα τα ιδια και σαλταρα....
Γιατι μ'αρεσει πολυ...αποπνεει εναν αερα μυστηριου κ ερωτισμου μαζι...ειναι μια αλλη μου(σκοτεινη?)πλευρα!!!
Παράθεση:
Το μέλος angela_77 στις 09-02-2006 στις 04:09 έγραψε...
γιατι περνω την πιο πολυ ωρα στο λαπτοπ κανοντας ακριβως αυτο... i'm technologicaly challenged...
|
|
ΧΑχα πως τοπες? technologicaly challenged? είσαι απίστευτη!!
Α εγώ...
εγώ λοιπόν βασικά δεν μπορούσα να βρώ κατι να με εκφράζει....Το αγοράκι είναι οκ όμως ...ανέμελο με μια μπάλα στο χέρι...όπως όλα τα αγοράκια άλλωστε πριν γίνουν τα γνωστά στις γυναίκες ''γουρούνια''!!!! χαχα
Παράθεση:
Το μέλος tolaruba στις 22-05-2006 στις 13:18 έγραψε...
γιατι μου αρεσουν παρα πολυ τα συγκεκριμενα χρωματα..
|
|
Το κίτρινο δηλαδή! Γιατί το υπόλοιπο avantar είναι ασπρόμαυρο!
γιατι δεν βρηκα κανενα καλυτερο
Γιατί δεν υπάρχει avatar του Τσιτσάνη, οπότε κατέφυγα στον αμέσως πιο αγαπητό σε μένα καλλιτέχνη... Τον Νταλάρα!
Γιατί δε μπορώ να βάλω δικιά μου εικόνα! Αν μπορούσα, θα 'χα βάλει το εξώφυλλο του Love At First Sting των Scorpions. Φοβερή φωτογραφία...
Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Paloukeze στις 21-04-2007 03:39 ]
Giati eimai o eaytos mou...
Γιατί με γοητεύει το Σύμπαν και ο μικρός γαλάζιος πλανήτης μας.
Guns n' Roses For Ever.. (Ειμαι φαν. Φαινεται??)
Γιατί μου άρεσε πιο πολύ απ'όλα, είναι μια όμορφη νεραϊδούλα και μάλιστα στα χρώματά μου, όχι η κλασική ξανθιά νεράιδα! Επίσης, διότι δεν είχε την εικόνα της Amelie.
Παράθεση:
Το μέλος tsibitos στις 02-05-2007 στις 00:16 έγραψε...
Guns n' Roses For Ever.. (Ειμαι φαν. Φαινεται??)
|
|
Δεν είσαι εσύ στη φωτογραφία???
Όσο για μένα δεν είναι πολύ γλυκούλι αυτό το μωράκι???Μόλις το είδα ξέχασα ότι σκεφτόμουν να βάλω!!
μια εικόνα χίλιες λέξεις...αχαχχαχα... και με εκφράζει απόλυτα....
Εγώ διάλεξα αυτό το avatar λόγω της αγάπης μου για τον Γιώργο Νταλάρα.
Βέβαια δε μου αρέσει και τόσο η συγκεκριμένη φωτογραφία, θα ήθελα να μπορούσα να βάλω μια άλλη...
Εξεπατώθηκα οψές μασκί να ξετρυπήσω,
απ'τον μπαξέ πανέμορφο, να μη γυρίσω πίσω,
Ετράβηξεν ώρα πολλήν το χάζι και η ζάλη,
γιάντα είν'το διάβα δύσκολο κι η τρέλα μου μεγάλη,
Κι όντε στο τέλος σύναξα το στάρι από το στάχυ,
μια μαντινάδα κουζουλή εσκάρωσα εν τάχυ:
Την επιστήμη εσπούδασα κι αγάπησα την τάξη,
τη νότα όμως τη χρυσή ξυφαίνω σαν χαράξει,
Εικόνα ανάλεξα λοιπόν που να θωρείται ο νόμος,
τση τέχνης τα ονείρατα να μην τση λείπουν όμως,
Το αβατάρι'ναι μαθες ξάνοιγμα στην ψυχή μου,
μα διες και πώς συνταίριαξε με την υπογραφή μου.
Κατέχεις μπλιο πώς διάλεξα ίντα μορφή να πάρω,
οψάργας μεσ'τα νέφαλα, και τώρα μαϊνάρω.
Μπορεί να είμαι σίγουρος, μα στοίχημα δεν βάνω,
εδώ κρατώ στα χέρια μου το πράμα και το χάνω.
στην αδελφή μου! 
