Σχολιασμός...

Νομίζω ότι ένα θέμα που θα μας έκανε να ψαχτούμε λίγο παραπάνω και να προβληματιστούμε, θα ήταν ένα θέμα στο οποίο θα σχολιάζαμε το στιχάκι ή το ποίημα που έγραψε ο προηγούμενος από εμάς κι έτσι θα μπορούσαμε να δούμε πως αντιλαμβάνεται ο καθένας την ποίηση...
Αρχίζω λοιπόν με ένα ποίημα ενός Τούρκου ποιητή,του Ναζίμ Χικμέτ, όμως το συγκεκριμένο κείμονο είναι πάνω απ' όλα ποίηση και μετά μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε (κατά τη γνώμη μου πάντα) πολιτική ποίηση...

Από το "Ρουμπάι"

Η πιο όμορφη από τις θάλασσες είναι αυτή όπου δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει.
Το πιο όμορφο παιδί δεν έχει ακόμη μεγαλώσει.
Τις πιο όμορφες από τις μέρες μας, κανείς δεν τις έζησεν ακόμη.
Κι ό,τι πιο όμορφο θα 'θελα να σου πω, δε το 'πα ακόμη.

Δεν είναι πολύ λυρικό;

Πράγματι!Πρόκειται έτσι κ αλλιώς για σπουδαίο ποιητή.Προσωπικά,αν κ δεν ασχολούμε πολύ με την ποίηση,βρίσκω το Ναζίμ Χικμέτ αξιοπρόσεκτο κ πολύ προσιτό,ως προς το περιεχόμενο των ποιημάτων του,τη γλώσσα κ τα νοήματα που θέλει να περάσει.

Είμαι στο παράθυρο του νοσοκομείου
δε νιώθω τη μυρουδιά των γιατρικών
Κάπου πρέπει ν’ανθίζουν τα γαρύφαλα
δε νιώθω τη μυρουδιά των γιατρικών
Το ζήτημα δεν είναι να είσαι αιχμάλωτος
Το να μην παραδίνεσαι,αυτό είναι!

Ωραίο,έτσι;