ελληνική μουσική
    383 online   ·  210.816 μέλη

    Τραυματισμοί χεριών

    deepblue
    21.04.2006, 00:24
    καλησπέρα!Είμαι νέος στην εκμάθηση πιάνο! Επειδή έχω πληροφορηθεί για τους κινδύνους που εμπεριέχει μια ΄΄στραβή΄΄ εκμάθηση θα ήθελα κάποιες συμβουλές για το πως μπορώ να προστατευτώ απο τραυματισμούς στο πιάνο.. Αν δεν γίνεται μέσω του forum θα ήταν καλό αν μπορούσατε να με παραπέμψετε σε κάποια βιβλιογραφία.

    Ευχαριστώ Πολύ παιδιά!!
    vouliakis
    21.04.2006, 01:37
    Ο δάσκαλός σου είναι εκείνος που, πρώτος, θα σε πληροφορήσει γι αυτούς τους "κινδύνους".

    Αν θέλεις να "ψάξεις", βέβαια, το πρώτο βιβλίο που μου έρχεται στο μυαλό είναι του Ηλία Σακαλάκ, Σωματικά και Ψυχολογικά προβλήματα των Μουσικών, εκδόσεις Νάκας.

    Στο φόρουμ, έχουμε μιλήσει εδώ, παλιότερα, ενώ υπάρχει και αυτό το άρθρο.




    XrysaOikonomaki
    09.07.2006, 15:20
    Το μέλος deepblue στις 21-04-2006 στις 00:24 έγραψε...
    Παράθεση:

    καλησπέρα!Είμαι νέος στην εκμάθηση πιάνο! Επειδή έχω πληροφορηθεί για τους κινδύνους που εμπεριέχει μια ΄΄στραβή΄΄ εκμάθηση θα ήθελα κάποιες συμβουλές για το πως μπορώ να προστατευτώ απο τραυματισμούς στο πιάνο.. Αν δεν γίνεται μέσω του forum θα ήταν καλό αν μπορούσατε να με παραπέμψετε σε κάποια βιβλιογραφία.

    Ευχαριστώ Πολύ παιδιά!!



    Ο πιο απλός τρόπος για να μην τραυματίσεις τα χέρια σου, ειδικά αν είσαι αυτοδίδακτος, είναι να μην προσπαθείς να κάνεις τα εύκολα δύσκολα. Όσο πιο απλές είναι οι κινήσεις σου πάνω στο πιάνο, τόσο πιο απίθανο είναι να πάθεις ζημιά. Το πιάνο είναι σαν τον χορό. Σκέψου ότι τα δάκτυλά σου πρέπει να κάνουν φυσικές κινήσεις για να πάνε από τη μία νότα στην άλλη, όπως ακριβώς όταν χορεύεις ή όταν περπατάς, οι κινήσεις είναι χαλαρές και ελαστικές, χώρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχεις τον έλεγχο. Πρόσεξε το χέρι σου να είναι παράλληλο με τα πλήκτρα. Ούτε πιο χαμηλά ούτε πιο ψηλά. Και ο καρπός στην ίδια ευθεία με τα δάκτυλα. Όταν θέλεις να παίξεις μαύρα πλήκτρα, το χέρι μπαίνει πιο μέσα, παίζεις βαθιά στα πλήκτρα. Όταν έχεις απόσταση μεγάλη μεταξύ δυο νοτών, στηρίζεσαι στην πρώτη και απλώνεις στη δεύτερη. Αν η απόσταση είναι μεγαλύτερη από 8 νότες, τότε απλά σηκώνεις το χέρι σου για να φτάσεις στην επόμενη. Αν τα δάκτυλά σου πετάνε προς τα πάνω, αυτό σημαίνει ότι είσαι σφιγμένος. Αν ο καρπός είναι σφιγμένος, κοίτα να τον χαλαρώσεις. Κάνε πολλά διαλλείματα. Ελπίζω να βοήθησα λίγο. Καλή τύχη.
    piterpiano
    15.07.2006, 00:39
    φιλε μου ασυζητητει πρεπει να κανεις ζεσταμα στην αρχη,οπως καποιες edid η κλιμακες για περιπου κανα τεταρτακι. μετα,συμφωνω με την (κυρια) Χρυσα.
    vouliakis
    15.07.2006, 01:05
    piterpiano, τι είναι οι "edid"? Μήπως εννοείς ιtudes (σπουδές)?




    nefos
    15.07.2006, 01:31



    @ Μόνο ένα τέταρτο ζέσταμα;;;;; Εγώ που κάνω μία ώρα (και βάλε συχνά) έχω πρόβλημα; Ε όχι μόνο ένα τέταρτο ....
    XrysaOikonomaki
    17.07.2006, 19:21
    Βρε παιδιά! Αρχάριος είπε ότι είναι ο άνθρωπος! Τι ένα τέταρτο ζέσταμα με σκάλες; Εδώ είναι ζήτημα, αν ξέρει να περνάει το πρώτο δάχτυλο κάτω από το τρίτο! Αλήθεια, τι βιβλία έχεις πάρει προκειμένου να εξοικειωθείς; Μπορώ να σε βοηθήσω αν θέλεις μέσω mail σε οποιοδήποτε κόλλημα σου προκύψει.
    mpatzinick
    18.07.2006, 00:13
    Το μέλος XrysaOikonomaki στις 17-07-2006 στις 19:21 έγραψε...
    Παράθεση:

    Βρε παιδιά! Αρχάριος είπε ότι είναι ο άνθρωπος! Τι ένα τέταρτο ζέσταμα με σκάλες; Εδώ είναι ζήτημα, αν ξέρει να περνάει το πρώτο δάχτυλο κάτω από το τρίτο! Αλήθεια, τι βιβλία έχεις πάρει προκειμένου να εξοικειωθείς; Μπορώ να σε βοηθήσω αν θέλεις μέσω mail σε οποιοδήποτε κόλλημα σου προκύψει.




    ρε παιδια , εγω δεν κάνω ποτέ ζέσταμα , παρ' όλα αυτά δεν έχω κανένα πρόβλημα...
    12plus
    18.07.2006, 11:00
    Γεια σου ρε μεγάλε εσύ με το περίεργο όνομα! Ούτε εγώ ζέσταμα, λές κι έχω τον απεριόριστο χρόνο να παίζω... Επιπρόσθετα, όντας ημι-αυτοδίδακτος συνηθίζω να κάνω τα εύκολα πολύ δύσκολα (φανταστείτε πόσο δύσκολα κάνω τα δύσκολα)... Παρόλα αυτά δεν είχα ποτέ πρόβλημα, λέτε κάποια μέρα να χάσω τα χέρια μου?
    Shamriella_
    30.08.2006, 13:41
    Εγώ πάντως την πάτησα...μετά από 9 χρόνια πιάνου, φτάνω στις εξετάσεις για Ανωτέρα 2 με τενοντίτιδα και στα δύο χέρια λόγω μιας etude και ακούω έκπληκτη την εξετάστρια να μου λέει ότι είναι πολύ μικρά τα χέρια μου, μάλλον δεν θα μπορέσω να πάρω πτυχίο γιατί δεν μπορώ να φτάσω απόσταση 10 πλήκτρων με ένα άνοιγμα και καλύτερα να το γυρίσω σε άλλο όργανο...
    Πάντως όπου υπάρχει θέληση και επιμονή ξεπερνιέται ακόμα και αυτό. Απλά χρειάζεται μεγάλη προσοχή στο παίξιμο και συχνά διαλείμματα. (Μου συνέστησαν και λουτρό χεριών σε χλιαρό αλατόνερο...)
    XrysaOikonomaki
    30.08.2006, 23:18
    Αντί να παρατήσεις το πιάνο, να παρατήσεις τη δασκάλα σου και να ψάξεις για καλύτερη, γιατί έχω ακούσει δίπλωμα πιάνου από κοπέλα με κάτι χεράκια τόσα δα και έδωσε ρέστα!

    Δεν φταις εσύ για την τενοντίτιδα. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να πιάσεις μακρινές νότες χωρίς να ακούγεται παύση εκεί που σηκώνεις το χέρι σου.

    Να, αυτά ακούω κι εκνευρίζομαι! Όλη αυτή η σχεδόν θρησκευτική πίστη στις καθεστωτικές και πανάρχαιες θεωρίες, καταστρέφει κόσμο και κοσμάκη.

    Γιατί ρε παιδιά ποτέ δεν αμφισβητείτε τους δασκάλους; Δηλαδή όταν πάθετε την τενοντίτιδα πάλι εσείς φταίτε; Όταν δεν μπορείτε να παίξετε μελωδικά, φαντάζομαι πάντα εσείς φταίτε; Ποτέ δεν φταίει ο δάσκαλος; Γιατί; Που σπούδασε; !!! Ο Θεός τον δίδαξε;

    Υπάρχουν πολλοί καλοί δάσκαλοι στην αγορά. Και όταν κάτι δεν το καταφέρνετε, φταίει ο δάσκαλος, σχεδόν πάντα. Εγώ έπαιζα κάποτε δεκάωρα και ποτέ μα ποτέ δεν πιάστηκε το χέρι μου. Όταν πήγαινε να πιαστεί, έψαχνα να βρω τεχνικές που δεν μου τις δίδασκαν γιατί σημασία έχει το χέρι πάντα να είναι χαλαρό. Άλλαξα τρεις δασκάλους και πιστέψτε με, μόνο πίσω δεν πήγα! Και τους άλλαξα με θράσσος! "Δεν μπορείς κυρία μου να με πας παραπέρα! Θέλω να παίξω σοπέν και παίζω λες και πατάω σε πινέζες! Πες μας ότι δεν έχω και ταλέντο να τρελαθούμε τώρα! Αν δεν είχα ταλέντο, θα ήμουνα πολύ ικανοποιημένη από αυτό που ακούω να παίζω, ε;"

    Στο πιάνο χορεύουμε! Δεν σκάβουμε. Κάθε δάσκαλος μπορεί να σε φτάσει ως ένα σημείο. Τώρα αν εσείς προσκυνάτε τον κάθε δάσκαλο επειδή αυτός τελείωσε τις σπουδές του ενώ εσείς είσαστε ακόμα μαθητές, καλά να πάθετε.

    Και τι είναι αυτά τα "διαβάζουμε etudes για ζέσταμα;" To ζέσταμα στην κλασική είναι ολόκληρη επιστήμη. Πρώτα τρίβουμε τα χέρια μας καλά (το δεξί με το αριστερό και το αριστερό μετά κάνει την ίδια δουλειά στο δεξί) με κινήσεις προς τις άκρες των δακτύλων, κάνουμε μασάζ με τον αντίχειρα στις κλειδώσεις, ανάμεσα στις κλειδώσεις, στην παλάμη και στην πάνω πλευρά του χεριού, όλα τα δάκτυλα, ένα ένα, για να αιματωθεί καλά το χέρι.

    Αυτή η διαδικασία κρατάει περίπου πέντε λεπτά. Είδατε κανέναν βιρτουόζο, άιντε να πιάνει μια etude και να παίζει; Δεν έχουν δυσκολία δηλαδή οι ασκήσεις; είναι ψωμοτύρι; Μετά ένα καλό ζέσταμα που πιάνει και τόπο, είναι να παίζετε πολύ παλιότερες ασκήσεις που έχετε ξεπεράσει τη δυσκολία τους, αργά. Οι σκάλες, αργά επίσης και τα αρπέζ, είναι καλό ζέσταμα.

    Μετά από ένα τέταρτο που ψιλοχουζουρεύετε στο πιάνο παίζοντας χαλαρά, ξεκινάτε την μελάτη σας και ποτέ με στρες Πάντα με ηρεμία. Έχετε να βγάλετε ύλη για το μάθημα. Δεν είναι να συναντήσετε το εκτελεστικό απόσπασμα.

    Όλη αυτή η μεγαλεπίβολη και συνάμα κρύα επιβολή της κλασικής παιδείας, που προέρχεται από το δέος για τους αθάνατους κλασικούς, σας έχει κάνει τυφλούς σε μια πραγματικότητα. Ο δάσκαλος, είναι σύμβουλος. Δεν είναι ο θεός. Κακός σύμβουλος, κακά αποτελέσματα. Και μιας και έχει ακριβίνει το άθλημα, για ανοίξτε τα μάτια σας λιγάκι, που καταστρέφεις τα χέρια σου και την ψυχολογία σου, επειδή μια κομπλεξικιά άσχετη, σου είπε ότι έχεις μικρά χέρια!!! Έλεος!
    KAKOFONIKS
    31.08.2006, 10:24
    Αν και ασχολούμε με άλλο όργανο συμφωνώ απόλυτα πολύ σωστά το έθεσες Χρύσα!
    vero
    31.08.2006, 15:31
    Το μέλος XrysaOikonomaki στις 30-08-2006 στις 23:18 έγραψε...
    Παράθεση:

    Αντί να παρατήσεις το πιάνο, να παρατήσεις τη δασκάλα σου και να ψάξεις για καλύτερη, γιατί έχω ακούσει δίπλωμα πιάνου από κοπέλα με κάτι χεράκια τόσα δα και έδωσε ρέστα!

    Δεν φταις εσύ για την τενοντίτιδα. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να πιάσεις μακρινές νότες χωρίς να ακούγεται παύση εκεί που σηκώνεις το χέρι σου.

    Να, αυτά ακούω κι εκνευρίζομαι! Όλη αυτή η σχεδόν θρησκευτική πίστη στις καθεστωτικές και πανάρχαιες θεωρίες, καταστρέφει κόσμο και κοσμάκη.

    Γιατί ρε παιδιά ποτέ δεν αμφισβητείτε τους δασκάλους; Δηλαδή όταν πάθετε την τενοντίτιδα πάλι εσείς φταίτε; Όταν δεν μπορείτε να παίξετε μελωδικά, φαντάζομαι πάντα εσείς φταίτε; Ποτέ δεν φταίει ο δάσκαλος; Γιατί; Που σπούδασε; !!! Ο Θεός τον δίδαξε;

    Υπάρχουν πολλοί καλοί δάσκαλοι στην αγορά. Και όταν κάτι δεν το καταφέρνετε, φταίει ο δάσκαλος, σχεδόν πάντα. Εγώ έπαιζα κάποτε δεκάωρα και ποτέ μα ποτέ δεν πιάστηκε το χέρι μου. Όταν πήγαινε να πιαστεί, έψαχνα να βρω τεχνικές που δεν μου τις δίδασκαν γιατί σημασία έχει το χέρι πάντα να είναι χαλαρό. Άλλαξα τρεις δασκάλους και πιστέψτε με, μόνο πίσω δεν πήγα! Και τους άλλαξα με θράσσος! "Δεν μπορείς κυρία μου να με πας παραπέρα! Θέλω να παίξω σοπέν και παίζω λες και πατάω σε πινέζες! Πες μας ότι δεν έχω και ταλέντο να τρελαθούμε τώρα! Αν δεν είχα ταλέντο, θα ήμουνα πολύ ικανοποιημένη από αυτό που ακούω να παίζω, ε;"

    Στο πιάνο χορεύουμε! Δεν σκάβουμε. Κάθε δάσκαλος μπορεί να σε φτάσει ως ένα σημείο. Τώρα αν εσείς προσκυνάτε τον κάθε δάσκαλο επειδή αυτός τελείωσε τις σπουδές του ενώ εσείς είσαστε ακόμα μαθητές, καλά να πάθετε.

    Και τι είναι αυτά τα "διαβάζουμε etudes για ζέσταμα;" To ζέσταμα στην κλασική είναι ολόκληρη επιστήμη. Πρώτα τρίβουμε τα χέρια μας καλά (το δεξί με το αριστερό και το αριστερό μετά κάνει την ίδια δουλειά στο δεξί) με κινήσεις προς τις άκρες των δακτύλων, κάνουμε μασάζ με τον αντίχειρα στις κλειδώσεις, ανάμεσα στις κλειδώσεις, στην παλάμη και στην πάνω πλευρά του χεριού, όλα τα δάκτυλα, ένα ένα, για να αιματωθεί καλά το χέρι.

    Αυτή η διαδικασία κρατάει περίπου πέντε λεπτά. Είδατε κανέναν βιρτουόζο, άιντε να πιάνει μια etude και να παίζει; Δεν έχουν δυσκολία δηλαδή οι ασκήσεις; είναι ψωμοτύρι; Μετά ένα καλό ζέσταμα που πιάνει και τόπο, είναι να παίζετε πολύ παλιότερες ασκήσεις που έχετε ξεπεράσει τη δυσκολία τους, αργά. Οι σκάλες, αργά επίσης και τα αρπέζ, είναι καλό ζέσταμα.

    Μετά από ένα τέταρτο που ψιλοχουζουρεύετε στο πιάνο παίζοντας χαλαρά, ξεκινάτε την μελάτη σας και ποτέ με στρες Πάντα με ηρεμία. Έχετε να βγάλετε ύλη για το μάθημα. Δεν είναι να συναντήσετε το εκτελεστικό απόσπασμα.

    Όλη αυτή η μεγαλεπίβολη και συνάμα κρύα επιβολή της κλασικής παιδείας, που προέρχεται από το δέος για τους αθάνατους κλασικούς, σας έχει κάνει τυφλούς σε μια πραγματικότητα. Ο δάσκαλος, είναι σύμβουλος. Δεν είναι ο θεός. Κακός σύμβουλος, κακά αποτελέσματα. Και μιας και έχει ακριβίνει το άθλημα, για ανοίξτε τα μάτια σας λιγάκι, που καταστρέφεις τα χέρια σου και την ψυχολογία σου, επειδή μια κομπλεξικιά άσχετη, σου είπε ότι έχεις μικρά χέρια!!! Έλεος!



    Καλα τα λες Χρυσα
    Να θεσω ενα ερωτημα στις εξετασεις τι κανουμε? ειδικα εγω εχω ενα αγχος που μπορει να ξεχασω και τα κομματια που επαιζα για 6 μηνες εχω προβλημα σε αυτο
    piterpiano
    01.09.2006, 01:59
    vouliakis exeis dikio,to edid itan lathos to swsto ine edudes opws les...
    vouliakis
    01.09.2006, 02:31
    ιtudes (=σπουδές), λοιπόν
    XrysaOikonomaki
    01.09.2006, 10:00
    Παράθεση:

    Να θεσω ενα ερωτημα στις εξετασεις τι κανουμε? ειδικα εγω εχω ενα αγχος που μπορει να ξεχασω και τα κομματια που επαιζα για 6 μηνες εχω προβλημα σε αυτο



    Λίγες ημέρες Πριν τις εξετάσεις:

    Το βράδυ πριν από τις εξετάσεις, "παίζεις" τα κομμάτια σου στο μυαλό σου, λίγο πριν κοιμηθείς. Θα σου έλεγα, αν δεν το έχεις ξανακάνει, να ξεκινήσεις να το κάνεις αυτό λίγες ημέρες πριν, γιατί το πιο πιθανό είναι στην αρχή να σε παίρνει ο ύπνος πρωτού ολοκληρώσεις όλο το πρόγραμμα στο μυαλό σου. Το μυαλό είναι ένας υπολογιστής. Όταν θα του δώσεις αυτή την πληροφορία πριν κοιμηθείς, το βράδυ θα "χωνέψει" όλες τις πληροφορίες σε μια σταθερή βάση. Έτσι, και το χειρότερο τρακ να έχεις, θα παίξεις όλο το πρόγραμμα με ελάχιστες πιθανότητες λάθους.

    Επίσης, ελπίζω να σου έχει πει η δασκάλα σου για τα "κρατήματα", δηλαδή, να υπάρχουν σημεία μέσα στο κομμάτι από τα οποία να μπορείς να αρχίσεις, σε περίπτωση που μπουρδουκλωθείς, ώστε να μην αρχίσεις από την αρχή, ε;

    Όπως επίσης να παίζεις τα κομμάτια εκτός από την κανονική τους ταχύτητα και αργά κάθε μέρα γιατί το τρακ φέρνει τρέμολο στα χέρια και κεκτημένη ταχύτητα. Αν δεν έχεις παίξει τα κομμάτια αργά, είναι πιθανό να "τραυλίζεις" σε όλη την διάρκεια των εξετάσεων!

    Στις εξετάσεις:

    Πιες μια ασπιρίνη, φάε ένα κομμάτι σοκολάτα, κάνε μασάζ στα χέρια σου όσο περιμένεις τη σειρά σου και διατάσεις, για να έχεις καλή κυκλοφορία του αίματος όταν θα κάτσεις στην καρέκλα της κρίσης. Βαθιές εισπνοές και εκπνοές με το κεφάλι στα πόδια.

    Παρατήρησε τους εξεταστές και "θάψτους" (σε μένα πάντα έπιανε αυτό). Σίγουρα είναι οι άνθρωποι που θα κρίνουν το αποτέλεσμα της δουλειάς σου, αλλά σε αυτό το σημείο, καλό είναι να μην τους δεις έτσι. Ποιοι είναι αυτοί οι ξινοί άνθρωποι που κάθονται αναπαυτικά σε αυτή τη θέση ισχύος και περιμένουν να βγάλουν πόρισμα για το πώς παίζεις; Που σε τραβήξανε μέχρι αυτή την αίθουσα και πλήρωσες ένα σωρό λεφτά με κίνδυνο να σε εκθέσουν σε στυλ "αγαπητέ τάδε...δεν διάβασες καλά τις σκάλες...η τεχνική σου πάσχει...δεν έδωσες το συναίσθημα που έπρεπε...μήπως δεν διάβασες αρκετά;" Μείωσέ τους όσο μπορείς πιο πολύ στο μυαλό σου, σκέψου, δεν διαφέρουν από τους γέρους στο μάπετ σόου. Είναι η μοναδική φορά μέσα στην ημέρα τους, όπου κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ψάξει τι στο καλό γνώσεις έχουν και βρεθήκανε σε αυτή την καρέκλα! Είναι πιθανό κάποιοι εξεταστές να έχουν λιγότερο ταλέντο από εσένα! Και απλά να πήρανε κουτσαίνοντας ένα γραφειοκρατικό δίπλωμα (εννοείται ότι πολλή μικρή αλήθεια κρύβεται στο παραπάνω κείμενο, αλλά θα σε βολέψει για την ώρα που θα κρίνεσαι).

    Το δράμα είναι ότι οι εξεταστές εκείνη την ώρα, δεν κρίνουν εσένα. Κρίνουν τη δασκάλα/ό σου, η/ο οποία/ος δεν κατάφερε, ή κατάφερε να σε φέρει στο επίπεδο που πρέπει. Γιατί να είσαι σίγουρος, ότι αν εσύ είσαι μελετηρός και φιλότιμος, αλλά ακούς γκρίνιες από την επιτροπή, η δασκάλα σου υστερεί. Γιατί συμβαίνει σε κάποια ωδεία να προσλαμβάνουν μέτριους καθηγητές για οικονομικούς λόγους.

    Η εκτίμηση που κάνουν οι εξεταστές, είναι πολλές φορές, σημαντική, εκτός αν μιλάμε για ένα ωδείο που κοιτάζει να βγάλει φράγκα μόνο, οπότε οι εξεταστές γλείφουν τους εξεταζόμενους για να μη φύγουν.

    Είναι σημαντική λοιπόν, γιατί παίρνεις γνώμη από παραπάνω ανθρώπους όπου ο καθένας έχει και κάτι καλό να σου προσθέσει. Πάρε λοιπόν τα λεγόμενά τους - αν βέβαια σου πουν κάτι και δεν το παίξουν απλά βαθμολογητές, όχι με φόβο, αλλά με ενδιαφέρον. Μπορεί να έχουν κάτι σημαντικό να σου πουν.

    Να έχεις το νου σου να αναπνέεις καθ΄ όλη τη διάρκεια των εξετάσεων! Και να κοιτάς να χαλαρώνεις το σώμα σου! Γιατί αν ξεχαστείς, το σφίξιμο θα σε μπλοκάρει και η έλιψη οξυγόνου θα σε ζαλίσει!

    Αυτά.


    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : jorge στις 01-09-2006 10:24 ]


    Shamriella_
    08.09.2006, 22:27
    Wow...αυτό θα πει απάντηση αγαπητή Χρύσα. Έχεις απόλυτο δίκαιο σ' αυτά που είπες. Απλά για την περίπτωση μου θα σου πω ότι η δασκάλα είναι πολύ καλή και όλες τις συμβουλές που έγραψες παραπάνω μου τις είχε πει κι εκείνη πολλές φορές. Και η ίδια ποτέ δεν μου συνέστησε να σταματήσω το πιάνο. Μάλιστα φρόντιζε κάθε φορά να μου τονίζει πόσες Κινεζούλες με τοσοδούλικα χεράκια υπάρχουν στο κονσερβατόριο της Σορβόννης και πόσο ωραίο πιάνο παίζουν. Η τενοντίτιδα ίσως ήταν αμοιβαίο λάθος.Το σίγουρο όμως είναι ότι δεν έπαιζα όσο έπρεπε όταν έπρεπε και μου έπεσε πολύ βαρύ όταν πλησίαζαν οι εξετάσεις. Η άκυρη στην όλη υπόθεση ήταν η εξετάστρια...Εν πάσει περιπτώσει δυστυχώς το πιάνο σταμάτησε εκεί λόγω αλλαγής χώρας για σπουδές...Πλέον είναι ένα ευχάριστο hobby κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρι.
    annie_86
    21.09.2006, 10:00
    Είχα και εγώ προβλήματα τενοντίτιδας. Στα 14-15 μου, μου έδωσε η δασκάλα μου μια impormptu του Σουμπερτ, και την μελέτησα πραγματικά πάρα πολύ. Μια μέρα λοιπόν, είχα μάθημα, και ένιωθα κάποιες ενοχλήσεις. Ξεκούρασα το χέρι μου, αλλα συνέχισε να με ενοχλεί. Πήγα στο γιατρό, και μου είπε οτι ειναι κούραση, αλλά όχι τενοντίτιδα. Με έβαλε να κάνω φυσιοθεραπεία που δε βοήθησε καθόλου, να βάλω νάρθηκα για να μην το κουνάω κτλ. Τελοσπάντων μέχρε και σε νευρολόγο με εστειλαν να δουν αν έχω πρόβλημα γιατι δεν περνούσε. Με είδαν και εξεταστές από την Ελλάδα και είπαν πως δεν κάνω κάτι λάθος στη τεχνική μου, όμως έχω πολύ ευλίγιστες αρθρώσεις(πάααρα πολύ) και αύτό μπορεί να τραυματίζει το χέρι μου. Ο τελευταίος γιατρός που με είδε μου είπε ότι ο τένοντας είναι απλά λίγο στενός/μικρός, και πως το πιάνο το 'αναδεικνύει' αυτό.

    Τώρα που είμαι 20, και συνεχίζω να παίζω, δεν πονάω τόσο πολύ , αλλα είμαι σίγουρη ότι αν μελετήσω 8 ώρες την ημέρα και πάλε, θα με πιάσει. Το πτυχίο το έβγαλα σε 6 μήνες με πάγο καθημερινά.

    Και σε όσους έχουν προβλημα-ΠΑΓΟΣ!
    varnaviskos
    23.09.2006, 13:41
    Φιλε μου δεν ξερω κατα ποσο ικανος μπορει να ειναι ο καθενας μας για να δινει συμβουλες απλα προσθετουμε καποιες εμπειριες μας γι'αυτο καλο ειναι να διασταυρωνουμε το τι ακουμε.Εχω να σου πω λοιπον αρχικα να προσεξεις την θεση σου κατα το παιξιμο να ειναι η σωστη πριν παιξεις οτιδιποτε ειδικα το υψος των χεριων πανω στο πιανο και προς θεου σε καθε ωευρικη ενοχληση η πονο του καρπου παυση για τουλαχιστον 20 λεπτα η οσο χρειαστει.Παρακατς ειναι πολλα τα θεματα που πρεπει να προσεξεις σου ευχομαι επισεις καλη συνεχεια γιατι ειναι ενα σημαντικο ισως και το σημαντικο θεμα η προσοχη για την αποφυγη οποιοδιποτε τραυματισμου.

    sylvester1979
    08.11.2006, 21:47
    Διάβασα κάτι για κοντά δάχτυλα κάπου πιο πάνω. Το θεωρώ μάλλον χαζό να σου λέει κάποιος οτι έχεις κοντά δάχτυλα. Δόξα το θεό ο άνθρωπος απο τη φύση του έχει ευλυγισία στα δάχτυλα και κάποια στιγμή χαλαρά και σταθερά θα πιάσεις όχι δέκα αλλά δώδεκα νότες. Απο την άλλη όμως δεν καταλαβαίνω το λόγο που πρέπει να πιάσεις 10 νοτες απόσταση..... Εντάξει, είπαμε. Κάποτε ο δάσκαλος μου, μου είπε : όσο είσαι μαθητής μου θα κάνεις οτι σου λέω εγώ. Όταν νιώσεις ανεξάρτητος και κατέχεις το αντικείμενο.... παίξε και με τα πόδια, δεν με νοιάζει. Μέχρι τότε όμως θα φροντίσεις να κάνεις τα δάχτυλά σου πλαστελίνη και να χορεύουν πάνο στο πιάνο.
    Εντάξει, καλά όλα αυτά αλλά με τα πόδια δεν έπαιξα ποτέ. Κακό ε? Είναι λίγο ανούσιο πολλές φορές και χωρίς λογική το εξεταστικό σύστημα.