Η ερώτηση μπορεί να διατυπωθεί και με άλλο τρόπο, ο οποίος φυσικά έχει το ίδιο νόημα αλλά από άλλη οπτική προσέγγιση. "Έχω το δικαίωμα να στερήσω τη ζωή ενός ατόμου το οποίο θα παρουσιάσει προβλήματα στη διάρκεια της ζωής του;".
Επιστήμονες αποδεικνύουν ότι η συνειδητότητα είναι μία διαδικασία που προηγείται του τοκετού. Άρα, η ενσυνείδητη ζωή προϋπάρχει της γέννας. Το γεγονός πως ένα άτομο δεν μπορεί να εκφραστεί ή να αντιδράσει, σημαίνει πως έχω το δικαίωμα να του στερήσω τη ζωή πιο εύκολα από ότι σε ένα άτομο που εμφανίζει τις παραπάνω δυνατότητες; Βέβαια το θέμα είναι πολύ λεπτό και πολυδιάστατο, εφόσον μιλούμε για ποιότητα και ποσότητα ζωής.
Είναι εύκολο να αναφερόμαστε σε σύγχρονους Καιάδες και γενετική επιλογή του ατόμου. Υπάρχει και κινηματογραφικό αριστούργημα με την ονομασία "Gattaga" για το θέμα της γενετικής επιλογής. Οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες, όπως άλλωστε και η ερώτηση δεν ήταν εύκολη. Αλλά πρόκειται σίγουρα για θέμα στο οποίο δεν μπορούμε να απαντήσουμε αβίαστα.
Πρόσφατα είδα έναν νεαρό, του οποίου το όνομα δε συγκράτησα. Ο νεαρός αυτός μπορεί μόνο να κουνήσει κάποια από τα δάχτυλα του ενός του χεριού. Κι όμως μπορεί και γράφει υπέροχη μουσική για γνωστούς μάλιστα καλλιτέχνες. Ακόμη θυμάμαι έναν ολόκληρο επιστημονικό κόσμο να υποκλίνεται σε ένα ακόμη παιδί του Καιάδα, τον Στιβεν Χώκινς. Φτάσαμε μάλιστα να δένουμε το μέλλον της επιστήμης με το μυαλό αυτού του ξεχωριστού ανθρώπου.
Πριν αποφασίσουμε ότι είμαστε μικροί θεοί και μπορούμε να παίρνουμε ήδη δημιουργημένες ζωές για λόγους είτε διαφορετικότητας είτε φυγόπονης στάσης ζωής, είτε για οποιοδήποτε άλλο λόγο καλό θα είναι να σκεφτούμε ότι για κάποιες κοινωνικές ομάδες, κι εμείς αποτελούμε άτομα με ειδικές ανάγκες με τον τρόπο που σκεφτόμαστε και λειτουργούμε σε αυτήν την κοινωνία. Αυτό δίνει δικαίωμα στην οποιαδήποτε κυβερνητική ελίτ να λειτουργεί με αντίστοιχο τρόπο, προκειμένου να διαφυλάξει την αρτιότητα του γενετικού υλικού της πανανθρώπινης φυλής και τελικά τη διαιώνιση του είδους. Ως παράδειγμα θα φέρω την αντίστοιχη κινεζική νομοθεσία να θανατώνει όλα πέραν του πρώτου θηλυκού κάθε οικογένειας για λόγους οικονομικο-πολιτικούς αλλά και με κοινωνικές προεκτάσεις.
Προσωπικά θεωρώ ότι για να πάρω την απόφαση να καταστρέψω μία ζωή, θα πρέπει πρώτα να επανεκτιμήσω τη δύναμη του να δίνω ζωή. Κι όταν είμαι διατεθειμένος να δημιουργήσω ένα τέτοιο θαύμα, πρέπει να αναλάβω το οποιοδήποτε προσωπικό κόστος ή κέρδος συνοδεύει τη δημιουργία.
Το κείμενο αυτό το έγραψα πριν διαβάσω τις απόψεις των συνομιλητών, και δεν έχω διάθεση να θίξω και να εναντιωθώ σε κανέναν από τους προλαλήσαντες. Τώρα με ευχαρίστηση θα διαβάσω τις δικές σας απόψεις.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 17-06-2007 23:03 ]
