Δύο από τα σπουδαιότερα ονόματα του σύγχρονου παγκόσμιου λάτιν και τζαζ ήχου συναντώνται για πρώτη φορά στην ίδια σκηνή και δη, σε ελληνικό έδαφος. Από αύριο, στο «Half Note» (Τριβωνιανού 17, Μετς) και για μία εβδομάδα, ο Αργεντινός σαξοφωνίστας και συνθέτης Oscar Feldman συναντιέται με τον περίφημο Horacio Hernandez, πιθανότατα τον πιο διάσημο ντράμερ (και περκασιονίστα) της νέας κουβανέζικης γενιάς, γνωστό και ως «El Negro».
«Δεν ήμουν προετοιμασμένος γι' αυτήν τη μουσική συνάντηση και ακόμα δεν έχω συνέλθει από την έκπληξη» είπε στην «Ε» ο Οσκαρ Φέλντμαν, από την Αργεντινή που βρισκόταν. «Μια συνεργασία αληθινή ευλογία για μένα. Ο Νέγκρο είναι μουσικός που γνωρίζω πολύ καλά και θαυμάζω, αλλά, δυστυχώς, δεν έτυχε ποτέ, ως τώρα να παίξουμε μαζί».
Βραβευμένοι αμφότεροι με Γκράμι, ξεχωρίζουν για την πλούσια δισκογραφία τους, αλλά και για τις συνεργασίες τους με τα μεγαλύτερα ονόματα της λάτιν τζαζ μουσικής. «Ουσιαστικά, ένα βραβείο Γκράμι δεν αποτελεί τίποτε περισσότερο από μια επιβεβαίωση της καλής προσπάθειας και της συλλογικής εργασίας» εξηγεί ο Οσκαρ Φέλντμαν. «Ισως κι ένα κίνητρο, ώστε να συνεχίσεις στον δρόμο που έχεις χαράξει. Αν και θεωρώ ότι ένα καλό άλμπουμ δεν έχει ανάγκη οποιουδήποτε είδους βραβείου». Και οι δύο μουσικοί συνηθίζουν να διευρύνουν τον ήχο τους σε μουσικά πεδία που απλώνονται από το τανγκό και τη σάμπα έως το μάμπο και την τζαζ. «Καμία μουσική δεν λειτουργεί ανεξάρτητα από τις υπόλοιπες. Αντιθέτως, αλληλοεπηρεάζονται ποικιλοτρόπως. Από τη σύνθεση κιόλας έως τη στιγμή του αυτοσχεδιασμού. Η λάτιν δανείστηκε από την τζαζ κυρίως την τάση του αυτοσχεδιασμού. Αλλά και τον ρυθμό ή την αρμονία, επίσης».
«Να μάθουμε περισσότερα»
Ο Οσκαρ Φέλντμαν προέρχεται από μια χώρα με πλούσια μουσική παράδοση. «Το γεγονός ότι βρισκόμαστε πολύ μακριά από την Αμερική και την Ευρώπη μας ανάγκασε να θέλουμε να μάθουμε περισσότερα για τους άλλους πολιτισμούς» μάς λέει. «Η Αργεντινή διαθέτει σπουδαίο πολιτισμό και παρουσιάζει ευρεία γκάμα μουσικής. Γι' αυτό, οι Αργεντινοί καλλιτέχνες είναι αρκετά εκλεκτικοί στις προτιμήσεις τους». Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, το γεγονός ότι το Μπουένος Αϊρες είναι γνωστό και ως Παρίσι της Νότιας Αμερικής. «Ο πολιτισμός μας, με το πέρασμα του χρόνου, διαμορφώνεται και από τους μετανάστες. Ευρωπαίους, συνήθως, μιας και η πλειονότητά τους προέρχεται από την Ισπανία και την Ιταλία, αλλά και από άλλες χώρες, όπως την Πολωνία, τη Γερμανία, τη Ρωσία και την Ελλάδα. Εντελώς διαφορετικοί πολιτισμοί που μας επηρέασαν σε πολλούς τομείς: από την κουζίνα μας έως τον τρόπο που σκεφτόμαστε ή νιώθουμε. Από τα βιβλία που διαβάζουμε έως και σχεδόν όλες τις άλλες μορφές τέχνης: μουσική, χορός, ζωγραφική, λογοτεχνία.
Η Αργεντινή είναι η χώρα των μεγάλων συγγραφέων, όπως ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες και ο Ερνέστο Σαμπάτο, αλλά και των μεγάλων μουσικών, όπως ο Αστορ Πιατσόλα και ο Γκάτο Μπαρμπιέρι. Είμαστε όμως γεμάτοι αντιφάσεις. Από τη μία αντιμετωπίζουμε πάρα πολλά οικονομικά προβλήματα, με το θέμα του αναλφαβητισμού να κυριαρχεί, ενώ από την άλλη έχουμε να επιδείξουμε τρία βραβεία Νόμπελ στις επιστήμες».
Σήμα κατατεθέν της μουσικής τής Αργεντινής αποτελούν, ως γνωστόν, τα τανγκό. «Και όχι μόνον ως μουσική, αλλά και ως μορφή χορού» επιβεβαιώνει και ο Οσκαρ. «Πρόκειται για έναν ήχο που σταδιακά υποχώρησε, κατά την περίοδο της ακμής του ροκ εντ ρολ, γύρω στη δεκαετία του '50. Τότε, βγήκαν πολλοί εξαιρετικοί ροκ καλλιτέχνες, που έπαιζαν αυτό το νέο είδος μουσικής, που γοήτευε τους νέους της εποχής. Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν και πάλι κατά τη διάρκεια των 80's, όταν τα τανγκό άρχιζαν να επανέρχονται στην επικαιρότητα. Σήμερα, υπάρχουν όλο και περισσότερο νέοι μουσικοί που ασχολούνται με το είδος, ενώ έχουν δημιουργηθεί και πολλές ακαδημίες χορού. Τα καινούργια συγκροτήματα επηρεάζονται από την παράδοση, αφομοιώνουν στοιχεία από αυτήν και τη φέρνουν τελικά σε ένα νέο επίπεδο».
enet.gr
