Λοιπον,λοιπον...Ως λατρης του ζωικού βασιλείου γενικοτερα, ειπα να μιλήσουμε λιγακι για τις ψυχούλες που μας κανουν και χαμογελαμε με τον τροπο τους.....Εχετε λοιπον καποιο κατοικίδιο, ειχατε,θα θελατε? Υπάρχει καποια ομορφη ιστορία γυρω απο αυτο?
Εγω θα ήθελα ενα σκυλο. Κάποια σχετικά μεγαλοσωμη ράτσα, όπως λαμπραντορ ή ημιαιμο λυκοσκυλο. επειδη ομως δεν υπάρχει χώρος (διαμέρισμα) δεν απέκτησα ποτέ.
Το μονο κατοικιδιο που ειχα ήταν ενα καναρίνι, το οποιο ηρθε μια μερα και προσγειώθηκε στο μπαλκόνι μου. Ο περίφημος Μπουμπης!
Το μέλος Emilia_ στις 09-02-2007 στις 15:10 έγραψε...
Το εχω ξανακουσει αυτο για τα καναρινια,τι γινεται το σκανε απο καπου κ αλλαζουν κλουβια...??!
Και τωρα υπαρχει ακομα ο Μπουμπης...?
Oxi, το καναρινι ειναι ιστορία προ 10 ετών. Ωραιαν τινάν πρωίαν τον βρήκαμε να εχει αφήσει το ματαιο τουτο κοσμο και να εχει πάει να κελαηδήσει στον παραδεισο των ωδικών πτηνών
EIXA ENA SKULO KATASPRO, KANADEZIKO LUKOSKULO STH RATSA. META APO 4 ANTHROPINA XRONIA, MAS KANAN PARAPONA OI GEITONES OTI HTAN AGRIOS. TO DOSAME KAI EMEIS SE MIA OIKOGENEIA NA TO UIOTHETISEI KAI TO KREMASAN SHMAIA OI M.....S. DMETA APO AYTO DEN THELO NA EXO OPOIADHPOTE SXESH ME KATOIKIDIO PIA.
θα ήθελα πολύ ένα σκύλο μάλλον κυνηγόσκυλο ή ένα πουλάκι μελωδικό,είναι παρέα και είναι γλυκό να ξέρεις οτι σε περιμένει ένα ζωάκι σπίτι και είναι εκεί.
Σε αυτή την περίοδο ειδικά της ζωής μου η καθαριότητα είναι το α και το ω σε όλους τους τομείς και ένα κατοικίδιο θα δυσκόλευε την κατάσταση αλλά και πάλι θα ήθελα πολύ ένα κατοικίδιο
Το μέλος Emilia_ στις 10-02-2007 στις 12:55 έγραψε...
Iguana??! Καλή φάση...Κ αν το σκάσει μια μέρα κ έρθει βόλτα εκεί που κοιμάσαι..?!! Εγώ πάντως θα τρομάζα..Καλέ η χελώνα μεγάλη? Πόσο ετών?!
και να το σκάσει δεν έχω πρόβλημα! λατρέυω τα ερπετά! Η χελώνα είναι σαν χαρτι Α4! και δεν έχω ιδέα πόσο χρόνων είναι είναι το μόνο pet που έχει αντέξει στον χρόνο....
Εγω παλι ΛΑΤΡΕΥΩΩΩΩ τα φιδια! Γενικως τα ερπετα μου αρεσουν αλλα τα φιδια ειναι τα αγαπημενα μου. Και φυσικα η μανα μου ουτε ζωγραφιστα δε θελει να τα δει! Ενταξει, την καταλαβαινω γιατι κ εμενα αν μου ελεγε οτι ηθελε να φερει στο σπιτι ταραντουλα θα μου ερχονταν ταμπλαζ!
Καποτε ειχα ενα φιδι βεβαια. Οταν ημουνα μικρη ειχαμε παει μια φορα για ψαρεμα με τον πατερα μου σε ενα ποταμι στην Σερβια. Εκει λοιπον που ψαρευαμε ωραια και καλα ειδε ενα μικρο νεροφιδακι ο πατερας μου κοντα στην οχθη και το επιασε. Γκρινιαξα και το πηραμε σπιτι!!! Ηταν μικρουλι και ακινδυνο. Εκεινη την εποχη ζουσαμε σε ενα σπιτι κοντα στην εξοχη και στον κηπο μας μπορουσες να βρεις κατι πολυ μικρα βατραχακια οποτε εγω τα επιανα και τα εβαζα στην γυαλα που ειχα το φιδακι για να τα φαει!! Α, ναι, το νεροφιδο το κρατουσα σε μια γυαλα που καποτε ηταν μαρμελαδα και την ειχα πλυνει και γεμισει με νερο!! Δεν θυμαμαι αν το φιδι εφαγε ποτε καποιο απ τα βατραχακια που του ειχα παει, ουτε θυμαμαι ποσες μερες ειχε καταφερει να επιζησει κοντα μου και σε αυτες τις συνθηκες... Θυμαμαι μονο οτι καποια στιγμη μου ειπαν οτι το πηγαν πισω στο ποταμι. Προφανως ειχε ψωφισει αλλα δεν ηθελαν να μου το πουν!!
Παντως καπου ειχα διαβασει οτι στην Αμερικη το 10% των ιδιοκτητων φιδιων πεθαινει απ τα ιδια τα φιδια...
εγω εχω ενα γλυκιτατο αγιου βερναρδου ειναι 1 χρονον τον λενε τακη και τον αρεση να τρωη παπουτσια φισικα (το πιο τρελο που εκανε ο τακης) τον πιγα σε ενα χιονοδρομικο και εκανε με ευκολια μπορω να πω ελκιθρο. αυτα για τον πιο αγαπιμενω μου φιλο..........
Ε...να πω και γω το κατι τις....Η πρωτη μου επαφη με κατοικιδιο,ειχε περιεργη καταληξη,καθως ο κοινος μας βιος με το κουνελακι διιρκησε μολις 3 μερες... σνιφφ Anyway.. 3 Χρονια ειχα τον φουντοτο Ψηψη και τωρα την υπεροχη γνωστη σε πολλους, (μασκοτ του musicheaven.... ) την Χιονουλα... (η οποια καθως ασπρη,δεν ακουει το καλο μου...)
