Ποιο τραγουδι θα αφιερώνατε σε εκείνον/εκείνη τώρα?

Άργησες - Πάζης + Μερκούρη!

Για σένα που ξεχάστηκα εδώ...

Δεμένος στο δικό σου το βυθό

Για σένα ονειρεύομαι εδώ

Για σένα...

Το παρακατω:....

Το "Ηλιαχτίδα"...

[ τροποποιήθηκε από τον/την margot, 11-11-2013 12:25 ]

Θα φύγω και θα με ζητάς και θα παραπονιέσαι...Όπα

Ένα λιμάνι η αγκαλιά μου...

Κόκκινος χορός 

Βουίζει απόψε μυστικά
μες την καρδιά μου ένας σκοπός
-καρδιά μου-
Σ΄ άγνωστες γλώσσες μου μιλούν
φλογερές μεθυσμένες
και με κυκλώνει από παντού
ο κόκκινος χορός.

Απ΄ το σκοτάδι έρχομαι
μ΄ ένα μικρό τραγούδι
-τραγούδι-
Ένα τραγούδι φωτεινό

κρυφά να το χαρίσω..
.............

Πότε θα τραγουδήσουμε
τραγούδια ευτυχισμένα
-τραγούδια-
Απρίλη ψεύτη χάνομαι
στα ψεύτικα όνειρά σου.
Μικρές τσιγγάνες του Νοτιά
χορεύουν στη ματιά σου.

Χωρίς Ντροπή-Πυξ Λαξ

[ τροποποιήθηκε από τον/την margot, 11-11-2013 12:27 ]

Στίχοι: Πάνος Φαλάρας
Μουσική: Κώστας Μηλιωτάκης
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Αντωνιάδης

Χωρίς εσένα ήταν η ζωή
θολή φωτογραφία.
Εσύ σαν ήλιος λάμπεις στην ψυχή
την κάθε μου στιγμή.
Εσύ, καρδιά μου, σ' το 'χω ξαναπεί,
εσύ 'σαι μόνο μία.
Απόλυτη αγάπη,
δε μοιάζεις με καμία.

Δε μοιάζεις με τις άλλες μου αγάπες,
αρχή και τέλος μου είσαι εσύ.
Κουράστηκα να ζω με αυταπάτες
και κάνω όνειρα απ' την αρχή.

Χωρίς εσένα ήταν η ζωή
φεγγάρι λαβωμένο.
Τα όνειρά μου ψάχναν αφορμή
στης νύχτας τη στροφή.
Για μένα ο κόσμος όλος είσ' εσύ,
δε ζω χωρίς εσένα.
Και ξέρω πια πού πάω,
δεν πάω στα χαμένα.

Δε μοιάζεις με τις άλλες μου αγάπες,
αρχή και τέλος μου είσαι εσύ.
Κουράστηκα να ζω με αυταπάτες
και κάνω όνειρα απ' την αρχή.

Στίχοι: Εύη Δρούτσα
Μουσική: Παναγιώτης Καπίρης
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Αντωνιάδης

Ο δρόμος ήταν μακρινός δεν είχα πού να πάω
Τώρα σταμάτησα εδώ που γράφει σ’ αγαπάω
Με δολοφόνησαν πολλές που δήθεν μου αξίζαν
Κι έπεφτε η νύχτα το πρωί που οι μέρες μου αρχίζαν

Έλα κοντά μου κι άσε με να δω το πρόσωπό σου
Άλλαξε όλη μου η ζωή μες στο χαμόγελό σου
Άσε να δω στα μάτια σου τον κόσμο που θα ζήσω
Είχα πεθάνει από καιρό μα εσύ με φέρνεις πίσω

Έβαζα τέλος μα εγώ στο τέλος είχα φτάσει
Στο ημερολόγιο που ζω το χρόνο είχα χάσει
Είδα τον στόχο της καρδιάς να γίνεται μαχαίρι
Και το μηδέν στο πουθενά να μου κρατάει το χέρι

Έλα κοντά μου κι άσε με να δω το πρόσωπό σου
Άλλαξε όλη μου η ζωή μες στο χαμόγελό σου
Άσε να δω στα μάτια σου τον κόσμο που θα ζήσω
Είχα πεθάνει από καιρό μα εσύ με φέρνεις πίσω

Πάρε τηλέφωνο τον κερατά

[ τροποποιήθηκε από τον/την margot, 11-11-2013 13:01 ]

Να με προσέχεις, γιατί έχω πέσει χαμηλά...

Γιατί έχω πέσει χαμηλά, μάτια μου γλυκά να με αντέχεις...

Φεγγάρι μου χλωμό...

Φεγγάρι μου χλωμό...

Φεγγάρι την αγάπη μου, για πες μου, πού θα βρω...

Φεγγάρι μου χλωμό...

Μια χάρη σου ζητώ...

Φεγγάρι, αν τον βλέπεις, πες του πως τον αγαπώ...

Βρε δεν πα να γα - Τάκης Μπουγάς.

Ασχολίαστοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο περικαλώ....

Στίχοι: Έλενα Αντωνίου
Μουσική: Χρήστος Αντωνιάδης
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Αντωνιάδης

Σταλαγματιά από βροχή,
σαν μαχαιριά και σαν καρφί,
το κάθε δάκρυ μου
που κύλισε για σένα,
στο χώμα πάλι με πετάς,
τα καλοκαίρια τα κρατάς,
και τους χειμώνες σου
τους φόρτωσες σ' εμένα.

Βήμα με βήμα, γίνομαι θύμα,
και δεν τ' αξίζω,
καταδικάζεις και κομματιάζεις,
αυτά που χτίζω,
μέρα τη μέρα, κόκκινη σφαίρα,
και με τρυπάς,
δεν έχεις μάθει, σε τέτοια βάθη,
να κολυμπάς.

Έγινε ο κόσμος μου λυγμός,
το κάθε βήμα μου σεισμός,
κι έχω κυλήσει χαμηλά για να σε φτάσω,
δεν είμαι εγώ για ενοχές,
στις μεθυσμένες μας στιγμές,
θα δώσω τέλος και να δεις θα σε ξεχάσω.

Βήμα με βήμα, γίνομαι θύμα,
και δεν τ' αξίζω,
καταδικάζεις και κομματιάζεις,
αυτά που χτίζω,
μέρα τη μέρα, κόκκινη σφαίρα,
και με τρυπάς,
δεν έχεις μάθει, σε τέτοια βάθη,
να κολυμπάς.( χ2 )

Στίχοι: Πάνος Φαλάρας
Μουσική: Παναγιώτης Καπίρης
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Αντωνιάδης

Απόλυτη σιωπή μέσα στο σπίτι
και μ΄εναν πόνο στην καρδιά μου ισοβίτη
σκισμένα γράμματα λουλούδια μαραμένα
σεντόνια κι όνειρα στην άκρη πεταμένα
Διάθεση δεν έχω πια για τίποτα
και όλα μου τα βράδια νιώθω ύποπτα
γιατί με άφησες να κλαίω να θυμώνω
με το αντίο σου στα χέρια μου να λιώνω

Άραγε υπάρχω στη ζωή σου
υπάρχω μες στους φόβους σου
και στη σιωπή σου
Άραγε υπάρχω στη ζωή σου
υπάρχω μες το δάκρυ σου
και στο κορμί σου
Θα΄θελα τόσο πολύ να ξέρω
άδικα υποφέρω

Αρρώστησα εδώ και περιμένω
να΄ρθεις και πάλι σ΄ενα σπίτι στοιχειωμένο
παγώνω μόνος μου τις νύχτες δίχως χάδια
μετράω μέσα μου του χρόνου τα σημάδια
Διάθεση δεν έχω πια για τίποτα
και όλα μου τα βράδια νιώθω ύποπτα
γιατί με άφησες να κλαίω να θυμώνω
με το αντίο σου στα χέρια μου να λιώνω

Άραγε υπάρχω στη ζωή σου
υπάρχω μες στους φόβους σου
και στη σιωπή σου
Άραγε υπάρχω στη ζωή σου
υπάρχω μες το δάκρυ σου
και στο κορμί σου
Θα΄θελα τόσο πολύ να ξέρω
άδικα υποφέρω

Στίχοι: Πάνος Φαλάρας
Μουσική: Κώστας Μηλιωτάκης
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Αντωνιάδης

Χωρίς εσένα ήταν η ζωή
θολή φωτογραφία.
Εσύ σαν ήλιος λάμπεις στην ψυχή
την κάθε μου στιγμή.
Εσύ, καρδιά μου, σ' το 'χω ξαναπεί,
εσύ 'σαι μόνο μία.
Απόλυτη αγάπη,
δε μοιάζεις με καμία.

Δε μοιάζεις με τις άλλες μου αγάπες,
αρχή και τέλος μου είσαι εσύ.
Κουράστηκα να ζω με αυταπάτες
και κάνω όνειρα απ' την αρχή.

Χωρίς εσένα ήταν η ζωή
φεγγάρι λαβωμένο.
Τα όνειρά μου ψάχναν αφορμή
στης νύχτας τη στροφή.
Για μένα ο κόσμος όλος είσ' εσύ,
δε ζω χωρίς εσένα.
Και ξέρω πια πού πάω,
δεν πάω στα χαμένα.

Δε μοιάζεις με τις άλλες μου αγάπες,
αρχή και τέλος μου είσαι εσύ.
Κουράστηκα να ζω με αυταπάτες
και κάνω όνειρα απ' την αρχή.