ελληνική μουσική
    721 online   ·  210.832 μέλη
    αρχική > e-Περιοδικό > Aρθρα

    Η κατάρρευση της μουσικής βιομηχανίας

    Η κατάρρευση της Μουσικής Βιομηχανίας είναι πλέον γεγονός και δεν διαφέρει πολύ από την κατάρρευση των δίδυμων πύργων των ΗΠΑ το 2001...
    Η κατάρρευση της μουσικής βιομηχανίας
    Γράφει το μέλος sakisgouzonis
    1 άρθρα στο MusicHeaven
    Σάββατο 24 Νοέ 2007
    -Οι Radiohead “πουλάνε” το νέο τους CD προς 1 cent, δηλαδή δωρεάν.

    -Οι Charlatans ανακοίνωσαν στις αρχές του Οκτώβρη ότι το νέο τους CD θα είναι διαθέσιμο για free downloading.

    -Νωρίτερα φέτος, μια άλλη Rock band, οι Crimea, έκαναν το ίδιο με το δικό τους CD.

    -Τον Ιούλιο που μας πέρασε ο Prince διένειμε δωρεάν το νέο του CD σε 2.500.000 αντίτυπα μέσα από κυριακάτικη εφημερίδα, μοιράζοντας παράλληλα στις συναυλίες που έδωσε στο Λονδίνο πολλές άλλες εκατοντάδες χιλιάδες κόπιες του νέου του CD.

    -Αυτή τη στιγμή, πάνω από 800 παραγωγές CDs οκτακοσίων αντίστοιχα καλλιτεχνών και συγκροτημάτων ( συμπεριλαμβανομένων και των Beastie Boys ) διατίθενται δωρεάν.

    -Το CD πλέον δεν πουλάει όσο πουλούσε στο παρελθόν και πλέον ο σκοπός της δημιουργίας του CD δεν είναι η αγορά του από τους ακροατές. Το CD αποτελεί πλέον διαφημιστικό μέσο για την προώθηση του καλλιτέχνη / συγκροτήματος, πάντα δωρεάν για τους ακροατές.

    -Χρήματα πλέον οι καλλιτέχνες παίρνουν από την προσέλευση του κόσμου στις συναυλίες που δίνουν.

    -Απογοητευτική είναι η διαπίστωση ότι 1 CD που δημιουργείται σε ένα δυτικό State-Of-The-Art Studio και το οποίο κοστίζει στο κοινό μόλις 10 δολλάρια, δεν πουλά τόσο όσο πουλά ένα μπλουζάκι που κοστίζει στο κοινό 20 δολλάρια και φτιάχτηκε στον Τρίτο Κόσμο, το οποίο για να δημιουργηθεί χρειάστηκαν μόλις μερικά cents.

    -Οι πωλήσεις των CDs σε παγκόσμιο επίπεδο βρίσκονται σε ραγδαία πτώση. Τη χρονιά που μας πέρασε είχαμε 10% πτώση στο UK, 15% στις USA, 25% στην Γαλλία, 35% στον Καναδά και ο κατάλογος της πτώσης των πωλήσεων είναι ατελείωτος.

    -Κήρυξε πτώχευση το καλοκαίρι που μας πέρασε η γνωστή αλυσίδα δισκοπωλείων Fopp.

    -Η HMV ανακοίνωσε ότι τα κέρδη της μειώθηκαν κατά 50% τους πρώτους 6 μήνες του 2007.

    -Ο Richard Branson αποφάσισε να παρατήσει τα Virgin Megastores τα οποία του απέφεραν ζημιά πάνω από 50.000.000 δολλάρια μέσα στο 2007.

    -Ο κόσμος απομακρύνεται όλο και πιο πολύ από την αγορά των CDs, παρόλο που για ένα Chart CD καλείται να πληρώσει σήμερα μόλις 9 δολλάρια, ενώ πριν 20 χρόνια πλήρωνε 14 δολλάρια!

    -Μπορεί η online πώληση δίσκων να έχει αυξηθεί τον τελευταίο καιρό, αλλά, δεν είναι αρκετή για να καλύψει τα οικονομικά κενά. Ακόμα και εδώ, το κατέβασμα ενός Track κοστίζει 79 cents, τη στιγμή που ένα CD Single το 1999 κόστιζε 4 δολλάρια.

    -Όταν η Virgin ( θυγατρική εταιρία της EMI ) κυκλοφόρησε το πρώτο album των Spice Girls το 1996, η εταιρία κέρδιζε 5 δολλάρια από κάθε CD. Από τότε, τα 5 δολλάρια, έχουν μειωθεί σε 2 και μάλιστα μόνο για τα albums που έχουν πολύ μεγάλα hits, διαφορετικά τα έσοδα είναι πολύ πιο κάτω από 2 δολλάρια.

    -Οι γνώστες της Μουσικής Βιομηχανίας εκτιμούν ότι φέτος μόνο ένας Βρεττανός καλλιτέχνης - συγκεκριμένα η Pop Diva Mika – θα αποφέρει κέρδη στην εταιρία της!

    -Όταν η Τerra Firma αγόρασε πρόσφατα την EMI πλήρωσε μόλις το 1/3 των χρημάτων που θα πλήρωνε αν την αγόραζε 10 χρόνια πριν.

    -Οι υπάλληλοι της ΕΜΙ έχουν μειωθεί παγκοσμίως από 10.000 σε μόλις 4.000 σήμερα.

    -Η αίσθηση του πανικού είναι ολοφάνερη και δεν υπάρχουν συγκεκριμένες λύσεις εν όψει.

    -Στην Αμερική ο Πρόεδρος της COLUMBIA θέλει να αλλάξει το προφίλ της εταιρίας και να κάνει ολόκληρο τον κατάλογο της εταιρίας downloadable για τους ακροατές που θα πληρώνουν μια μηνιαία συνδρομή.

    - Η τελευταία ελπίδα - η οποία και αυτή εξασθενεί - των δισκογραφικών εταιριών είναι να αρχίσουν να παίρνουν λεφτά από τους καλλιτέχνες τους που δίνουν συναυλίες. Αλλά, οι νέοι καλλιτέχνες δεν επιθυμούν κάτι τέτοιο. Για αυτό το λόγο παρακάμπτουν τις μεγάλες δισκογραφικές ( major labels ), δημιουργούν τις δικές τους εταιρίες, τις ονομαζόμενες indie labels και κυκλοφορούν τα CDs τους μέσα από εκεί.

    -Στο παρελθόν τις indie εταιρίες τις χρηματοδοτούσαν οι major εταιρίες για να αποκτήσουν συγκεκαλυμμένα αξιοπιστία από τους νέους ακροατές οι οποίοι έδειχναν δυσπιστία απέναντι στα προιόντα των major labels. Αυτό, όμως, σιγά σιγά αλλάζει. Την αρχή την έκανε το Βρεττανικό συγκρότημα Ambush Reality με το album τους Take to the Skies, οι οποίοι ανέλαβαν μόνοι τους το marketing του CD τους μέσα από περίπου 700 συναυλίες που έδωσαν από το 2003 έως σήμερα. Το “Take to the Skies” κατέλαβε την 4η θέση στα charts το Μάρτιο.

    -Η προσέλευση του κόσμου στις Συναυλίες αυξήθηκε πέρσι στο UK κατά 11%.

    -20.000 εισιτήρια για την συναυλία των Spice Girls ( μετά την επανένωσή τους ) πουλήθηκαν μόλις μέσα σε 38 δευτερόλεπτα ( !!! ) με 1.000.000 καταγεγραμμένους fans να περιμένουν να προμηθευτούν το μαγικό χαρτάκι – εισιτήριο.

    -Οι τιμές των εισιτηρίων για συναυλίες έχουν εκτοξευτεί στα ύψη μετά την δραματική πτώση των τιμών των CDs. Θα μπορούσε κάποιος να αγοράσει όλα τα CDs που έχει βγάλει η Madonna μέχρι σήμερα δίνοντας μόνο τα μισά από τα χρήματα που θα έδινε αν πήγαινε να την παρακολουθήσει ζωντανά στο Wembley Arena το προηγούμενο καλοκαίρι, όπου η τιμή του εισιτηρίου για πρώτη θέση ήταν 160 λίρες Αγγλίας.

    -Η Live Μουσική βασιλεύει πλέον και κανείς δεν παραπονιέται για τις τιμές των εισιτηρίων. Οι fans πλέον ίσως έχουν ανακαλύψει μια αρχαία αλήθεια, ότι δηλαδή η μουσική έχει να κάνει με την άμεση και από κοντά επικοινωνία του καλλιτέχνη με τους ακροατές.


    Όλα τα παραπάνω είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν στους Sunday Times.

    Συμπερασματικά, λοιπόν, το επίσημο αυτό άρθρο στους Sunday Times μας αναφέρει ότι πλέον δεν υπάρχουν χρήματα στα συρτάρια των δισκογραφικών εταιριών, ότι το CD θα λειτουργεί πλέον ως διαφημιστικό μέσο για τον καλλιτέχνη και σε πολλές περιπτώσεις δεν θα πωλείται καν, ότι οι καλλιτέχνες θα βγάζουν πλέον χρήματα μόνο από τα Live τους και θα κυκλοφορούν τη δουλειά τους μόνοι τους παρακάμπτοντας τις μεγάλες δισκογραφικές εταιρίες και εταιρίες διανομής ( οι οποίες από ότι φαίνεται αδυνατούν να ανταπεξέλθουν και ή θα κλείσουν ή θα αλλάξουν ρόλο ) δημιουργώντας τις δικές τους εταιρίες και κυκλοφορώντας / διανέμοντας μόνοι τους τη μουσική τους.

    Tags
    Μουσικά Είδη:PopRockΚαλλιτέχνες:Beastie BoysMadonnaPrinceRadioheadSpice Girls



    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    mnk
    #10457   /   24.11.2007, 05:18   /   Αναφορά
    Οι μαύροι με τα πειρατικά θα φταίνε...
    #10459   /   24.11.2007, 12:10   /   Αναφορά
    polu wraio to arthro sou file!!

    nai ontws etsi einai kai oxi mono,

    einai apo ta megalutera pisteuw provlimata

    tou shmera...

    to thema einai oti..

    den uparxei lush!
    #10460   /   24.11.2007, 12:16   /   Αναφορά
    "Συμπερασματικά, λοιπόν, το επίσημο αυτό άρθρο στους Sunday Times μας αναφέρει ότι πλέον δεν υπάρχουν χρήματα στα συρτάρια των δισκογραφικών εταιριών, ότι το CD θα λειτουργεί πλέον ως διαφημιστικό μέσο για τον καλλιτέχνη και σε πολλές περιπτώσεις δεν θα πωλείται καν, ότι οι καλλιτέχνες θα βγάζουν πλέον χρήματα μόνο από τα Live τους και θα κυκλοφορούν τη δουλειά τους μόνοι τους παρακάμπτοντας τις μεγάλες δισκογραφικές εταιρίες και εταιρίες διανομής ( οι οποίες από ότι φαίνεται αδυνατούν να ανταπεξέλθουν και ή θα κλείσουν ή θα αλλάξουν ρόλο ) δημιουργώντας τις δικές τους εταιρίες και κυκλοφορώντας / διανέμοντας μόνοι τους τη μουσική τους."



    Και αν θέλεις μπορείς να το πάς λίγο πιο πέρα οτι για να είσαι ολοκληρωμένος καλλιτέχνης θα πρέπει να έχει σκι γνώσεις μάρκετινγκ για να ζήσεις μόνο απο το τραγούδι η τη μουσική σου.



    Εκτός απο το γεγονός οτι δε με εντυπωσιάζουν καθόλου αυτά τα στοιχεία που παραθέτεις, συμπληρώνω την σημαντικότερη συμβολή του διαδικτύου στο φαινόμενο της κατάρρευσης της μουσικής βιομηχανίας. Πριν λίγα χρόνια με σύμφωνη γνώμη καλλιτεχνών και εταιρειών προσπαθησαν να πολεμήσουν τα sites...τώρα που βλέπουν οτι αυτό ειναι αδύνατο αφήνουν το ρεύμα να τους παρασύρει!!!

    #10462   /   24.11.2007, 13:00
    Πραγματικά πολύ ενδιαφέρον το άρθρο. Συγχαρητήρια για την αναδημοσίευση.

    #10463   /   24.11.2007, 13:04   /   Αναφορά
    Τι ωραία νέα...
    #10468   /   24.11.2007, 14:42   /   Αναφορά
    Σε λίγο καιρό έρχονται και τα μπλου-ρέιντ!!!!! εκεί να δείς!!!!!!

    ΄

    Μια παροιμία λέει... όπως έστρωσες θα κοιμηθείς!!!



    Ας προσέχανε λοιπόν.......



    Όσο για τα εισητήρια στις συναυλίες... η γνώμη μου, παντα με παροιμία, είναι......



    όποιος πάει για τα πολλά ...χάνει και τα λίγα......



    Δεν είναι τυχαιο που ακυρωθήκαν φέτος σε Ελλάδα και όχι μόνο ... πόσες συναυλίες...



    γι αυτο λοιπόν... συστημα... δισκογραφικό.. & ΣΙΑ....



    ΟΠΩΣ ΕΣΤΡΩΣΕΣ ΘΑ ΚΟΙΜΗΘΕΣ.......
    #10470   /   24.11.2007, 16:06
    To παράκαναν και ο δισκογραφικές ας προσέχανε... και ακομα δεν εχουν δει τπτ

    #10584   /   01.12.2007, 23:09
    Το απόλυτο δίκιο σε 8 αράδες....ΌΠΩΣ ΈΣΤΡΩΣΑΝ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΝ

    #10474   /   24.11.2007, 21:56   /   Αναφορά
    Ενδιαφέροντα στοιχεία. Εποχή αναδιαρθρώσεων και αλλαγών, είναι κρίμα που δεν σηματοδοτεί μια μόνιμη κατάσταση αλλά πέρασμα σε νέες διάδοχες μορφές καταδυνάστευσης και χειραγώγησης της μουσικής και των δημιουργών της. Ακόμα και έτσι καλοδεχούμενο το πρώτο συναίσθημα που εισπράττει κανείς διαβάζοντάς το, με την ελπίδα ότι στο μεσοδιάστημα θα καταφέρουν κάποιοι δημιουργοί να αξιοποιήσουν την ευκαιρία να εκφράσουν την εποχή και τις ανάγκες της και να βγούμε όλοι ωφελημένοι. Αρκεί να μείνουν, όσο μπορούν, μακριά από το μάρκετινγκ…
    #10475   /   24.11.2007, 23:00   /   Αναφορά
    Απογοητευτικά τα στοιχεία ... Θα πρέπει προφανώς κάτι να κάνουν .. Ωραίο το άρθρο σου..
    #10480   /   25.11.2007, 17:46   /   Αναφορά
    Καταρχάς οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στα 9 παιδιά που ήδη έχουν σχολιάσει έως τώρα, αλλά και στους 191 μέχρι στιγμής αναγνώστες του άρθρου.



    Επειδή - όπως ορισμένοι θα γνωρίζετε ήδη - ασχολούμαι επαγγελματικά με τη σύνθεση μουσικής, το θέμα με αφορά άμεσα. Ανήκω στη νέα γενιά καλλιτεχνών, που ζει στην εποχή του διαδικτύου. Ενημερώσεις για Live εμφανίσεις, για νέα Albums, κλπ., γίνονται όλα μέσα ( και ) από το διαδίκτυο. Για μένα το διαδίκτυο είναι πολύ καλό, γιατί, ως νέος καλλιτέχνης, μου δίνει ένα βήμα να κάνω γνωστή τη δουλειά μου, να βρω το δικό μου κοινό, που θα με αγαπήσει για τη μουσική που του προσφέρω.



    Ναι, το διαδίκτυο - κάτι που αναφέρεται μέσα στο άρθρο και πιθανόν ο φίλος "Termite" δεν πρόσεξε - ήταν η αιτία για να καταρρεύσει όλος αυτός ο πύργος που ακούσει στο όνομα 'μουσική βιομηχανία". Προσωπικά πιστεύω, ότι όσο καλό κάνει το διαδίκτυο στους νέους καλλιτέχνες τόσο κακό κάνει στις δισκογραφικές εταιρίες.



    Όμως, να μην ξεχνάμε μια σοφή λαϊκή παροιμία που λέει "όπως έστρωσες θα κοιμηθείς", όπως πολύ σωστά αναφέρει το μέλος "fantasma". Τα πράγματα έφτασαν εδώ που έφτασαν καθόλου τυχαία. Όταν ένα CD έχει 9 σαβούρες και μόλις 1 καλό κομμάτι, όταν ένα CD πουλιέται 15 και 17 και 20 και ακόμα περισσότερα ευρώ, όταν οι πόρτες ανοίγουν για τις κάθε είδους κακομοίρες και κλείνουν κατάμουτρα στα πραγματικά ταλαντούχα παιδιά, λογικό και επόμενο ήταν να φτάσει η κατάσταση εδώ που έφτασε.



    Μπορεί να ακουστώ "κάπως", αλλά, πιστεύω ότι το διαδίκτυο είναι και μια μορφή "τιμωρίας εξ άνωθεν" προς τις εταιρίες των οποίων η πλεονεξία έφτασε πολύ ψηλά και ήθελαν και άλλα και άλλα και άλλα κέρδη δίνοντας πολλές φορές σκουπίδια στον κόσμο να φάει. Και ό,τι τροφή πνευματική δώσεις στον κόσμο αυτή και θα φάει, δεν έχει άλλη επιλογή. Αυτό μέχρι χτες, που έκαναν κουμάντο οι δισκογραφικές.



    Σήμερα, στην εποχή του διαδικτύου τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά! Και κάθε μέρα, με την εξάπλωσή του σε κάθε γωνιά, τα πράγματα θα γίνονται όλο και καλύτερα! Η εξάπλωση του διαδικτύου βοηθά τον νέο καλλιτέχνη να εξαπλωθεί και να κάνει γνωστή τη δουλειά του. Όσον αφορά, όμως, τις δισκογραφικές, η εξάπλωση αυτή μπορεί να παρομοιαστεί με τη χειρότερη μορφή καρκίνου που έχει υπάρξει ποτέ και η οποία εξαπλώνεται για να τις καταστρέψει ολοσχερώς ( κάτι που βλέπουμε ήδη να συμβαίνει σε παγκόσμιο επίπεδο ).



    Το μέλος "Mesogeios" ανέφερε κάτι για "νέες διάδοχες μορφές καταδυνάστευσης και χειραγώγησης της μουσικής και των δημιουργών της". Ίσως θα μπορούσε να σχολιάσει περισσότερο πάνω σε αυτό, αναφέροντας ονομαστικά ποιες θα μπορούσαν να είναι αυτές οι διάδοχες μορφές. Το αναφέρω αυτό, γιατί στην εποχή της ελευθερίας του διαδικτύου, όπου δεν μεσολαβούν δισκογραφικές, εταιρίες διανομής, κλπ., αλλά, υπάρχουν μόνο ο καλλιτέχνης και το κοινό του, δεν μπορώ προσωπικά να φανταστώ κάποια νέα μορφή καταδυνάστευσης.



    Ο νέος καλλιτέχνης δεν χρειάζεται πλέον καμιά δισκογραφική για να προωθήσει τη δουλειά του, να κλείσει τα Live του, κλπ.. Το αποκαλούμενο "marketing" το αναλαμβάνει μόνος του. Και έχει επιτυχία, όπως είδαμε ήδη στο εξωτερικό! Προσωπική μου πρόβλεψη είναι ότι μέσα στα επόμενα χρόνια οι δισκογραφικές ή θα βάλουν λουκέτο ή θα έχουν άλλο ρόλο από αυτόν που είχαν μέχρι σήμερα. Αυτό θα γίνει σταδιακά. Όπως ένα τραίνο που τρέχει με 180km / ώρα δεν γίνεται να σταματήσει απότομα, έτσι και οι δισκογραφικές λόγω κεκτημένης ταχύτητας θα αργήσουν λίγο να σταματήσουν να λειτουργούν όπως ακριβώς λειτουργούν σήμερα.
    #10485   /   26.11.2007, 01:23
    Η Μουσική, όπως και οι άλλες Τέχνες, αποτελούν ένα ιδιαίτερα σημαντικό κομμάτι του «κόσμου των ιδεών» της κοινωνίας μας (αναφέρομαι στο «εποικοδόμημα») και επειδή στο μερίδιο που της αναλογεί, κάνει καίριες παρεμβάσεις στη διαμόρφωση της κοινωνικής συνείδησης δεν αφήνει αδιάφορη καμιά κυρίαρχη δύναμη. Στις σημερινές συνθήκες διεξάγεται σκληρή και ανηλεής πάλη ανάμεσα στις κατά πολύ υπέρτερες δυνάμεις, προσωρινά ελπίζω, των «κρατούντων» που ενδιαφέρονται για την διατήρηση και διαιώνιση της εξουσίας τους και εκείνων που έχουν νιώσει την ανάγκη να εκφράσουν τις αγωνίες και αναζητήσεις του ανθρώπου και μοιραία φτάνουν στη πρόταση για ριζικές αλλαγές. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ο καπιταλισμός με θεό και κινητήρια δύναμη το κέρδος, έχει αξιοποιήσει και αξιοποιεί όλες του τις δυνατότητες και βέβαια και τις μεγάλες (ή και μικρές) δισκογραφικές, προκειμένου να επιβάλλουν μουσική και μουσικούς που εξυπηρετούν την υπάρχουσα κατάσταση, εξυμνώντας την ως ιδανική, αφομοιώνοντας κάθε άλλο επικίνδυνο ρεύμα και καλλιτέχνη, μετατρέποντάς το σε εκτονωτικό ακίνδυνο μηχανισμό ή, εξαγοράζοντάς το, το μασκαρεύουν σε σαχλαμαρίτσα, και ως πρότυπα διδάσκουν την άνευ όρων παράδοση, τον ραγιαδισμό, το κλείσιμο των ματιών μπροστά στην πραγματικότητα, την απογοήτευση ή το πολύ – πολύ την διεκδίκηση μιας μικρο-μεταρρύθμιση, άντε και την τοποθέτηση στο πλευρό κάποιων συμφερόντων ενάντια σε κάποια άλλα, που είναι όμως, η ύπαρξη αυτών των εσωτερικών αντιθέσεων, βασικός νόμος της λειτουργίας του συστήματος.

    Στην περίπτωση που δεν είναι δυνατή η ενσωμάτωση, τότε λειτουργούν όπλα όπως η «περιθωριοποίηση», η συκοφάντηση, η καταδίκη, όσο είναι δυνατό, σε «ανυπαρξία», ο οικονομικός αποκλεισμός κλπ.

    Και σήμερα, όπως και χτες, χιλιάδες λειτουργοί και υπηρέτες της μουσικής, ζουν (για την ακρίβεια προσπαθούν να ζήσουν) έξω από τις δισκογραφικές εταιρίες, όχι πάντα από επιλογή τους, υποχρεωμένοι, κατά τεκμήριο, λόγω της ευαισθησίας που τους χαρακτηρίζει, ή θα έπρεπε να τους χαρακτηρίζει, να αισθάνονται «βαρύτερο» το βάρος της καταδυνάστευσης και της χειραγώγησης της μουσικής τους, καθώς αναγκάζονται να διαθέτουν την τέχνη τους και την τεχνική τους, εκπορνεύοντάς την, σε είδη τέτοια που όχι μόνο δεν τους εκφράζουν αλλά για κάποιους είναι και «ηθική πολιτιστική κατάντια», προσπαθώντας να επιβιώσουν με αξιοπρέπεια.

    Η πιθανή χρεοκοπία αυτής της μορφής της μουσικής βιομηχανίας, δισκογραφικές, εταιρίες διανομής, δεν δίνει από μόνη της λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μουσική και οι δημιουργοί της και πολύ περισσότερο δεν δίνει διέξοδο στις αγωνίες τους και τα οράματά τους.

    Στο ερώτημά σου, ξεκινώντας από τη θέση ότι «πράγματι σήμερα, στην εποχή του διαδικτύου τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά! αλλά δεν παρουσιάζουν ποιοτική διαφορά όσο αφορά τη σχέση «καταδυναστευόμενου – δυνάστη», «χειραγωγούμενου – χειραγωγού», οι «νέες διάδοχες μορφές» που αναφέρω έχουν να κάνουν μόνο με το κομμάτι που κάλυπταν (και ακόμα καλύπτουν) οι δισκογραφικές, όλες οι άλλες μορφές παραμένουν ανέπαφες και ίσως να δυναμώσουν οι παρεμβάσεις μέσα από τα ΜΜΕ, η μετατροπή κάποιων από αυτές σε υπερ-εταιρίες οργάνωσης συναυλιών και μουσικών εκδηλώσεων και οτιδήποτε άλλο που εγώ δεν είμαι σε θέση να αναφέρω ονομαστικά, γιατί αυτό που συμβαίνει βρίσκεται σε εξέλιξη, αλλά πιστεύω ότι στο χώρο υπάρχουν πάρα πολλοί που μετέχουν της μουσικής και είναι καταλληλότεροι και ικανότεροι από μένα να μιλήσουν περισσότερο συγκεκριμένα.

    Φίλε sakisgouzonis αντιλαμβάνομαι και απολαμβάνω την αισιοδοξία σου και τις προσδοκίες σου, χαίρομαι για αυτές, αλλά δυστυχώς είμαι της άποψης ότι αυτό το «τραίνο που τρέχει με 180km / ώρα» δεν γίνεται να σταματήσει μόνο του. Αλλά στο βαθμό που εγώ έχω πεισθεί άλλο τόσο διαβεβαιώνω και σένα ότι τούτο το τρένο μοιραία θα εκτροχιαστεί…


    #10481   /   25.11.2007, 18:20   /   Αναφορά
    Δεν πιστεύω να λυπάται κανείς τις δισκογραφικές εταιρείες. Αυτές ευθίνονται για την παρακμή της μουσικής , αναζητόντας όλο και μεγαλύτερα κέρδη. Πιστεύω πως ίσως είναι η ευκαιρία της μουσικής, να πάει μπροστα να ξαναεκφράσει τον κόσμο, να δώσει λύσεις και ταυτότητα, ιδεολογία σε μια εποχή που έχουν καταρεύσει τα πάντα. Αν πραγματικά πάθουν κάτι οι εταιρείες και δεν βρούν άλλο τρόπο να τα οικονομάνε στη πλάτη των καλιτεχνών. Πολύ καλό και ελπιδοφόρο το άρθρο σου.
    #10482   /   25.11.2007, 18:54   /   Αναφορά
    Μακάρι να καταρρεύσει η μουσική βιομηχανία για να αναστηθεί η μουσική ως τέχνη.. Ας βρουν άλλα εμπορεύματα...
    #10493   /   26.11.2007, 14:54   /   Αναφορά
    Επιτέλους, ο κόσμος άρχισε να απορρίπτει το σύνολο των παρασιτικών οργανισμών που κολλούν σα βδέλλες στο σώμα του. Οι εταιρίες εκμετάλλευσης της τέχνης πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσουν, όπως και κάθε είδους "υπηρεσίες" που σχετίζονται με δημόσιες σχέσεις και μηχανουργίες.

    Ήταν κοινό μυστικό ότι ο καλλιτέχνης, ειδικότερα στην Ελλάδα, δεν έχει απολαβές από την πώληση CD. Όταν υπογράφεις για απολαβές, στην καλύτερη περίπτωση, 10% επί των πωλήσεων, έχοντας την υποχρέωση να αναλάβεις όλα τα έξοδα της παραγωγής, το κέρδος σου είναι ελάχιστο. Απεναντίας, η δισκογραφική εταιρία, είναι μία καλοστημένη μηχανή συναλλαγών με τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, και απολαμβάνει τα κέρδη του νέου λάιφ στάιλ που ονομάζεται "κοινωνικές σχέσεις".

    Ήρθε ο καιρός να ξανα-αξιώσουμε αρχικώς τους δημιουργούς και δευτερευόντως τους εκτελεστές. Τότε η τέχνη θα επανέλθει στα στάνταρ τα οποία έχει απολέσει σε μεγάλο βαθμό μέσα από επιτακτικές παραγωγές στα στούντιο των δισκογραφικών εταιριών. Όσο για τους εργαζόμενους των εταιριών αυτών, δεν υπάρχει λόγος να ανησυχούν ότι θα μείνουν χωρίς δουλειά. Ο αυτόνομος καλλιτέχνης έχει ανάγκη από όλους τους τεχνικούς για τις συναυλίες του. Όταν το σύνολο των καλλιτεχνών καταστεί οικονομικά αυτοτελές και υγιές, οι θέσεις εργασίας θα είναι σαφώς πολλαπλάσιες των σημερινών δεδομένων της μονοπωλιακής επικράτησης 2-3 εταιριών.
    #10507   /   27.11.2007, 12:05   /   Αναφορά
    Πολύ σωστό το άρθρο.



    Είμαι στο χώρο του managment καλλιτεχνών πάνω από 10 χρόνια και θα με βρείς σύμφωνο με το άρθρο σου..



    Οι λόγοι που καταρρέουν οι δισκογραφικές εταιρείες παγκόσμια αλλά και στην Ελληνική αγορά, είναι :



    1. Οικονομική κρίση

    2. Ανάπτυξη virtual δισκογραφικών εταιρειών

    3. Internet / Free downloading

    4. Πειρατεία (μήπως κάτι τρέχει με τους διευθυντές των δισκογραφικών ?)

    5. Οι ιδιες οι δισκογραφικές εταιρείες με τις επιλογές τους και την οικονομική διαχείριση

    6. Ανεξάρτητες παραγωγές από τους καλλιτέχνες - Ιδρυση εταιρειών παραγωγής

    #10508   /   27.11.2007, 14:33   /   Αναφορά
    Αγαπητοί συνάδελφοι και μη, ΚΑΝΕΝΑΣ απ'όσους λόγους αναφέρετε για την κατάρρευση της Μουσικής Βιομηχανίας, δεν αποτελεί τον ένα και μοναδικό λόγο. Μου κάνει εντύπωση που δεν το έπιασε κανένας.

    Οχι, ούτε το διαδίκτυο φταίει, ούτε οι δισκογραφικές εταιρείες, ούτε η τιμή του cd, ούτε τίποτα απ'όλα αυτά. Γιατί αν ήταν αυτοί οι λόγοι, προκύπτουν και οι λύσεις τους και όλοι αυτοί οι λόγοι είναι διορθώσιμοι και αναστρέψιμοι. Εδώ μιλάμε για ανεξέλεγκτη, μη αναστρέψιμη κατάσταση. Αρα δεν είναι αυτοί οι λόγοι.

    Ο λόγος είναι ένας και μοναδικός: Το μέσο. Ναι, το μέσο. Το ίδιο το cd. Από τη στιγμή, που καταργήθηκε το βινύλιο και αντικαταστάθηκε από τον μικρό ψηφιακό δίσκο που Ο ΚΑΘΕΝΑΣ θα μπορούσε να "κόψει μήτρα" που λέμε στη μουσική μας γλώσσα, να αντιγράψει δηαλδή τα τραγούδια, να τα πάρει από το ένα cd και να τα βάλει στο άλλο, ή να τα βάλει στον σκληρό του δίσκο, σε δισκέτες,σε iPod σε όποιο μέσο, τότε απλά, οι συνέπειες που προέκυψαν ήταν και είναι ολοφάνερες.



    Οχι, δεν είμαι λάτρης του βινυλίου, ή νοσταλγός των παλαιότερων εποχών. Θεωρώ όμως, πως όταν "μοιράζεις" την τεχνολογία στον κοσμάκη, πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός. Και η μουσική την πάτησε για τα καλά. Και έπεται συνέχεια. Οι κινηματογραφικές ταινίες σε DVD (γιατί κι εκεί μπορείς να κόψεις μήτρα) είναι ένα απλό παράδειγμα που στην επόμενη πενταετία θα γονατίσει όπως γονατίζει η μουσική σήμερα μπροστά στο φαινόμενο.



    Ναι, ο κόσμος συνεχίζει απτόητος να ακούει μουσική, να προσέρχεται σε συναυλίες, σε κέντρα, οι ραδιοφωνικοί σταθμοί είναι υγιείς,ΟΛΕΣ οι παρελκόμενες καταστάσεις λειτουργούν και θα λειτουργούν. Η ίδια η κυκλοφορία της μουσικής όμως πέθανε. Και πέθανε γιατί -πολύ απλά- η μήτρα ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΤΑΙ από τον μέσο ιδιώτη. Τελεία και παύλα.
    #10512   /   27.11.2007, 19:33   /   Αναφορά
    Λοιπον αγαπητοί μου φίλοι συνμουσικόφιλοι θα δώσω και γώ μερικές όψεις του θέματος που μπορεί και να είναι και αντιφατικές

    1) Το CD έκτος απο μέσο αποθήκευσης και αναπαραγωγής ήταν και μιά ολόλκηρη κουλτούρα... Μία κουλτούρα που ήταν σύμφωνη με το πνεύμα των 90's... Η κουλτούρα τπυ να πηγαίνεις στο δισκοπωλείο να χώνεις τα ακουστικά στα αυτία να ακούς τα καινούργια CD΄s... Να μαζεύεις τα κάποια σου λεφτά να πάρεις το CD που θέλεις να το αποκτάς να ξεφυλλίζεις το εσώφυλλο, τελικά να το βάζεις στο πρωτοποριακό για την εποχή μηχάνημα και τέλος πάντων να ακούς το CD...Αυτή η κουλτούρα ταίριαζε με την κοσμικότητα των 90's...Η κουλτούρα όμως αυτή αρχίζει να εγκαταλείπεται όπως εγκαταλήφθηκε ο ρομαντισμός του βινυλίου απο τα 80΄s στα 90΄s... Η νέα εποχή (00΄s και πέρα) χαρακτηρίζεται απο την επέλαση μιας τεχνολογίας που σου δίνει άπειρες δυνατότητες...Είναι μια εποχή που απαιτεί ταχύτητα...Αλλα και μοναξία...Αυτα όλα τα παρέχει το downloading...Τα mp3 είναι αυτο που μπορεί να πατάξει το CD μία για πάντα...Το internet προσφέρει και ταχύτητα και ποιότητα, αλλα και μια σκοτείνια που συμβιβάζεται με το πνεύμα της δεκαετίας...Αλλο το να αγοράζεις μουσική απο το κατάστημα και άλλο απο το PC σου...

    2) Απο την άλλη μπορεί και να είναι στημένο όλο αυτο...Ο καπιταλισμός δυστυχώς μας τρώει πάντα στη γωνία...Μπορεί να είναι όπλο στα χέρια των PC-Mp3player-κατασκευαστικών εταιριών ενάντια στις δισκογραφικές...

    3) Τα mp3 μπορεί και να μην κάνουν τόσο καλό στους καλλιτέχνες τελικά...Έχω κατεβάσει αμέτρητα mp3 που ποτέ δεν έχω ακούσει!! Με κουράζει τελος πάντων το να ακούω μουσική απο το PC ορισμένες φορές...Το CD ήθελες δεν ήθελες το άκουγες όλο...Σε προκαλούσε να το κάνεις...

    Γενικώς θα έλεγα οτι η εν λόγω κατάρευση είναι επακόλουθο της αλλαγής της εποχής

    Δυστυχώς ο χρόνος μου είναι περιορισμένος...Δεν μπορώ να γράψω παραπάνω...
    #10521   /   28.11.2007, 12:35   /   Αναφορά
    Το καταπληκτικό αυτό άρθρο ήταν για μένα μια πραγματική έκπληξη. Είναι άλλο να αντιλαμβάνεσαι γενικά ότι κάτι μεγάλο συμβαίνει στη μουσική βιομηχανία και άλλο να το βλέπεις με νούμερα. Αλλά μου κάνει μεγάλη εντύπωση ότι το σύνολο σχεδόν των σχολίων από τους αναγνώστες χαίρεται για το πάθημα των μεγάλων μουσικών βιομηχανιών. Το ότι κερδίζουν ( η κέρδιζαν τέλος πάντων ) από τους καλλιτέχνες όχι μόνο δεν είναι κακό αλλά είναι ο μόνος λόγος ύπαρξης αυτών των βιομηχανιών οι οποίες αν δεν υπήρχαν , τώρα κανένας μας δεν θα απολάμβανε αυτό το Θείο δώρο που λέγεται μουσική. Το 10% που εισπράττει ο καλλιτέχνης μπορεί να είναι λίγο αλλά αυτή τη στιγμή μεγάλοι , έτοιμοι καλλιτέχνες αρχίζουν να δέχονται να εισπράττουν 0% , όπως διαβάζουμε σε αυτό το θαυμάσιο άρθρο. Και εδώ υπάρχει μια αλήθεια. Ο νέος , άγνωστος καλλιτέχνης που πουλάει CD μέσω της εταιρίας δεν απολαμβάνει προβολής; Να ρωτήσω κάτι όμως. Οι μεγάλοι καλλιτέχνες , πχ. Αλεξίου , Νταλάρας κλπ εισπράττουν μόνο 10% ; Δεν νομίζω. Τώρα αν θέλει ο καινούργιος καλλιτέχνης να εισπράττει όσο η Χαρούλα , ας κάνει δικιά του εταιρία , όπως γράφει το άρθρο και όπως σχεδόν όλοι οι αναγνώστες το βρήκαν σαν την λύση του μέλλοντος και την αποδέσμευση και την εκμετάλλευση από τις μεγάλες εταιρίες. Αλλά ποιος νέος καλλιτέχνης μπορεί να κάνει και τον μουσικό και τον επιχειρηματία ταυτόχρονα; Με τι λεφτά και με τι εμπειρίες και με τι ικανότητες τέλος πάντων. Και να είστε σίγουροι ότι όταν αυτές οι indie labels εταιρίες θα αρχίσουν να κερδίζουν καλά λεφτά θα γίνουν γρήγορα EMI στη θέση της EMI.

    Βλέπω όμως ότι όταν βλέπουμε τα πάντα μέσω των πολιτικών μας πιστεύω , τα βλέπουμε με παρωπίδες . Και οι 6000 άνθρωποι που έχασαν την δουλειά τους πρόσφατα από τις απολύσεις μόνο μια ς εταιρίας , της EMI , υπάρχει περίπτωση να ξαναβρούν όλοι τους δουλειά; Κάθε φορά που χαιρέκακα ενθουσιαζόμαστε όταν μια μεγάλη πολυεθνική κλείνει θα πρέπει να σκεφτόμαστε και το πόσοι άνθρωποι θα ψάχνουν πάλι για δουλειά και μάλιστα με πολύ λιγότερες αντιστάσεις διότι οι δουλειές θα είναι λιγότερες και οι άνεργοι περισσότεροι.

    Και τέλος τι νομίζετε , ότι ο επιχειρηματίας που θα κλείσει μια μεγάλη εταιρία θα βάλει τα κλάματα; Αυτός έχει λεφτά και για τα δισεγγόνα του . Αλλά ακόμα και τον επιχειρηματία να θέλει να συνεχίσει να κάνει , θα βρει αλλού να επενδύσει και να ξανακερδίσει.

    Εν τω μεταξύ όλο και λιγότεροι νέοι θα μπαίνουν στην μουσική σκηνή για να δημιουργήσουν μουσική όταν θα βλέπουν τους παλαιότερους να πεινάνε. Αυτό είναι πρόοδος άραγε ;

    #10537   /   29.11.2007, 14:47   /   Αναφορά
    Διαβασα με μεγαλο ενδιαφερον το αρθρο καθως και τα παρακειμενα σχολια. Θα συμφωνησω εν μερει με τον leonakis και θα το προχωρησω παρακατω.



    Εγω ειμαι μουσικος απ'τα γεννοφασκια μου- πολυχρονες σπουδες σε βιολι, αργοτερα ηλ.μπασο και 3 χρονια σε σχολη ηχοληψιας, αμετρητες συμμετοχες σε γκρουπακια rock κ metal οσπου το πραγμα πηγε μονο του...θα γινουμουν επαγγελματιας μουσικος κ ενορχηστρωτης στην ελληνικη δισκογραφια!



    $κ@τ@!τι το'θελα? μου το ελεγαν ολοι οι 'παλιοι', οτι στην εποχη μας ,η μουσικη (βιομηχανια κ οχι μονο) παει με 1000 (κ οχι με 180) στον πατο εξαιτιας ΟΛΩΝ των λογων που εχετε ολοι προαναφερει.Ωραια! Πολυ ωραια!! Και εγω πως θα ζησω που το επελεξα επαγγελματικα? Η γυναικα μου (λαμπρη μουσικος με πτυχια φουγκας,συνθεσης, κλπ) και το 2 χρ. παιδι μας?



    Πριν 10 χρονια εγραφα μονο στουντιο στα ξεκινηματα της επαγγελματικης πορειας μου κ επαιρνα οτι κ σημερα!!!!!!!! Τα ιδια λεφτα.Μετα αναγκαστηκα να μπλεξω με τις πιστες για να μπορεσω να κανω ονειρα (ενα δικο μου σπιτι, ενα καλυτερο οργανο, οικογενεια) και ενω τα μεροκαματα ανεβαιναν, οι εργασιμες μερες κοβοντουσαν(100 μεροκ. τον χρονο κανει σημερα ο ΤΥΧΕΡΟΣ μουσικος-Δεν περιλαμβανονται τα γαβγαδικα...Εκει να πας εσυ να δουλεψεις αν αντεχεις!!



    Τι φταιει? Μα τα εχετε πει ΟΛΟΙ ηδη.



    Ειμαι 33 χρ. και το μονο που βλεπω μπροστα ειναι σκοταδι σε ο,τι αφορα την μουσικη.Σιγουρα καποτε θα φωτησει κ θα λαμψει παλι το μεγαλειο αυτης της τεχνης αλλα θα αργησει...Θα αργησει πολυ!

    Και ολοι αυτοι οι μουσικοι της γενειας μας -κλασσικοι, τζαζιστες, λαϊκοι κ ροκαδες, στουντιακοι ,κλπ- που εχουν επιλεξει να ζησουν απο το παιξιμο τους, τα τραγουδια τους,την τρελλα τους,

    θα πεινασουν και θα δυστυχησουν, και εν τελει, θα επιλεξουν να στραφουν καπου αλλου -αργα ή γρηγορα- για τα προς το ζειν.



    Το κατεστημενο ποτε δεν μου αρεσε.Εχω αυτο το επαναστατικο στοιχειο μεσα μου,δεν ξερω..Γι'αυτο και αντιπαθω τις πολυεθνικες με τους παραγωγους τους .Και μ'αρεσει αυτο που παθανε. Δεν μ'αρεσει το πως το παθανε γιατι το παθαμε και οι υπολοιποι που δεν φταιγαμε κατα βαση..

    #10587   /   01.12.2007, 23:47
    Λοιπόν , για να καταλάβουμε λίγο για τι ακριβώς μιλάμε να το θέσουμε μπακαλίστικα το πράγμα...Η ντομάτα φεύγει από τον παραγωγό με 0,40 το κιλό. Η νοικοκυρά στην λαική την αγοράζει 4 ευρώ το κιλό , η διαφορά που πάεί? Σε σένα που είσαι ο μουσικός και βασικός παραγωγός του προιόντος? Δεν νομιζω...στις δισκογραφικές πάει. Το θέμα είναι ότι τα κέρδη τους υπήρξαν αλόγιστα και θρασύτατα μεγάλα χωρίς ο καλλιτέχνης να χαίρει των απολαβών που του άξιζαν. Όταν ή κύρια μερίδα αγοραστικού κοινού της μουσικής αποτελείται από ανθρώπους που ακούν πολύ μουσική (και οχι από τυχαιες αγορές όπως για δώρα και άλλα τέτοια) αυτό συνεπάγεται ότι μιλάμε για αγορά τουλάχιστον 5 cd τον μήνα, σωστά?Με την τιμή των 20 ευρώ το cd μιλάμε οτι χρειάζεται 100 ευρω το μήνα ένα τετοιο άτομο για μουσική στο σπίτι (χώρια τα live , οι συναυλίες κλπ...). Φυσικά με τέτοιες τιμές ούτε συζήτηση για πειραματικές αγορές και νέους καλλιτέχνες γιατί αν το δισκάκι δεν σου αρέσει χαμένο το 20ευρω, συνεπώς δεν το τολμάς...

    Θέλω να καταλήξω πως τα χρήματα που έχω ξοδέψει για μουσική είναι πάρα πάρα πολλά και εξοργίζομαι όταν αναλογίζομαι πως αν οι δισκογραφικές ήταν πιο εντάξει 1) και εγώ θα είχα αγοράσει πολλά περισσότερα δισκάκια 2) και οι μουσικοί θα πληρωνόντουσαν πολύ καλύτερα 3) και οι νέοι μουσικοί θα είχαν να αντιμετωπίσουν μία πολύ πιο πρόσφορη αγορά 4) και αυτές οι εταιρίες δεν θα είχαν τόση ζημιά (γατί το αυθεντικό δισκάκι έχει άλλη χάρη και με μία καλή τιμή όλοι το προτιμούν) 5) κάι κανένας δεν θα έχανε την δουλειά του . Συνεπώς θα ήταν όλοι πολλοί πιο χαρούμενοι δεν νομίζετε?

    Πάντως από όλα αυτά που λέμε αυτός που έχει αναμφισβήτητα δίκιο είναι ο georgiafan , απο τη στιγμή που το μέσο είναι αντιγράψιμο δεν υπάρχει τίποτα που να διασφαλίζει το προιόν.

    #10660   /   07.12.2007, 17:57   /   Αναφορά
    Σάκη, το άρθρο σου είναι σίγουρα πετυχημένο, τόσο από την άποψη των πολύ ενδιαφέροντων στοιχείων και αριθμών, όσο και από το ότι τα σχόλια των υπολοίπων φίλων είναι ουσιώδη αλλά και εκφράζουν πολλών ειδών απόψεις για το θέμα, οπότε αρχίζει ο προβληματισμός που είναι και το δεύτερο ζητούμενο εκτός από την ενημέρωση.

    Άσχετα με το αν πολλοί, συμπεριλαμβανομένου και εμού, χαίρονται λίγο - πολύ για το γεγονός ότι οι δισκογραφικές κινδυνεύουν και πάνε για λουκέτο, κατά βάθος υπάρχει και κάποια ανυσηχία για το τι θα επακολουθήσει, γενικότερα στην τέχνη.

    Καλώς ή κακώς, μέσω αυτών των εταιριών έχουμε ακούσει όλα τα σπουδαία πράγματα που μας "έθρεψαν"..εντός, είδαμε ταινίες, και ότι άλλο φτάνει τελικά στα χέρια μας που προέρχεται από την έμπνευση και τη δουλειά κάποιων ανθρώπων.

    Από κάποιους φίλους ειπώθηκε πολύ σωστά, πως φταίει και το ίδιο το μέσο, το οποίο είναι εύκολο να αντιγραφεί, όπως και όλη αυτή η γενικότερη άνεση στη διακόμηση και ανταλλαγή mp3 και ταινιών. Θυμίζει λίγο πολυκατάστημα..τώρα αν δεν είναι παιχνίδι του καπιταλιστικού συστήματος, σίγουρα ένα μέρος του κεφαλαίου, επωφελείται από την κατάσταση αυτή. Είναι σαν τα παλιά μαγαζιά που τώρα πλέον συγχωνεύονται χάνοντας τον αρχικό τους χαρακτήρα με τα θετικά και τα κάποια αρνητικά τους. Διότι δυστυχώς κατ αυτόν τον τρόπο κινούνται αυτές οι δυνάμεις, η μία πολεμάει την άλλη σε καιρούς χαλεπούς, με συνέπειες που επιρρεάζουν πάντα το σύνολο. Νομίζω ότι αυτό γίνεται όχι μόνο τώρα αλλά από αρχαιοτάτων...

    Όπως λοιπόν πολλοί από εμάς πάνε στα μεγάλα καταστήματα γιατί έχει ποικιλία και είναι πιο εύκολο να βρείς κάτι, έτσι κυριαρχεί το downloading αλλά και η εύκολη ανταλλαγή mp3 μεταξύ μας. Θα μου πεις και παλιά είχαμε τις κασσέτες, γράφαμε από το ράδιο - ειδικά από τους πειρατικούς- πηγαίναμε στο δισκάδικο και του ζητάγαμε να μας κάνει κασσέτα επιλογής. Όμως τότε υπήρχε περισσότερος χρόνος να αφιερώσουμε και να διαλέξουμε. Αυτόν σήμερα τον έχουμε ξεχάσει. Όλα πρέπει να γίνονται γρήγορα και άμεσα, οπότε σε αυτόν τον τομέα σε βοηθάει η τεχνολογία.

    Αν προσθέσεις το τζάμπα της υπόθεσης - γιατί αν το βάλεις ως πρώτη αιτία τότε φταίμε όσο και οι εταιρίες - λίγο το ότι πάψαμε να ενδιαφερόμαστε για τα εξώφυλλα και όλα τα υπόλοιπα που πλαισιώνουν και συνοδεύουν ένα δίσκο, άντε και λίγο την πειρατεία, το αποτέλσμα θα είναι να αγοράζουν όλο και λιγότεροι άνθρωποι μουσική.

    Και εδώ βρίσκουν ευκαιρία, άλλου είδους εταιριών, όπως αναφέρθηκε, να ανταγωνιστούν τις δισκογραφικές, "εξαγοράζοντάς" τες έμμεσα ή άμεσα και είναι λογικό, κατευθύνοντάς και μετατρέποντας τες σε μηχανές παραγωγής καταναλωτικών προϊόντων. Με προδιαγραφές που αυτοί έχουν καθορίσει σύμφωνα με νέα τα χαρακτηριστικά της μηχανής τους που καθορίζονται από την ίδια την τεχνολογία.

    Τα αποτελέσματα είναι εμφανή, δεν χρειάζεται να αναφέρω παραδείγματα, ως ένα βαθμο θα μπορούσε κανείς να το θεωρήσει αποβλάκωση. Τώρα αν κάποιοι έχουν συμφέρον από αυτή την πλύση εγκεφάλου είναι στην κρίση του καθενός.

    Επειδή θα μπορούσα να γράψω ολόκληρο κείμενο για το θέμα γιατί με αφορά και εμένα σαν νέο δημιουργό, συνοψίζοντας έχω να πω ότι το κάθε τι στον πολιτισμό μας έχει την αξία του όταν λειτουργεί σωστά και με μέτρο. Ε, οι εταιρείς σίγουρα ξέφυγαν από αυτό..

    Όμως και εμείς με τη σειρά μας όπου βρούμε τσαμπα σπεύδουμε.. και αυτό εκτός μέτρου.

    Νομίζω και τα δύο συντελούν.

    Προσωπικά, και υπό τις παρούσες συνθήκες αυτό που μου φαίνεται σωστό και προσπαθώ να ακουλουθώ είναι να αγοράζω κάτι που να αξίζει ειδικά αν είναι κάποιου νέου καλλιτέχνη, είτε είναι παραγωγή μεγάλης εταιρίας είτε όχι. Η αλήθεια είναι ότι έχω περισσότερο προτίμηση σε ανεξαρτητα label γιατί και εγώ πιθανως εκεί να στραφώ για την δουλειά μου. Θα ήθελα όμως -όπως όλοι μας εξάλλου- να υπάρχουν μεγάλες εταιρείες που να ασχολούνται σοβαρά με νέους καλλιτέχνες που κάτι έχουν να πουν. Γιατί η αλήθεια είναι πως είναι δύσκολο να είσαι καλλιτέχνης και μάναζτερ και έμπορος μαζί, λίγοι μπορούν να τα καταφέρουν. Αν και το έχουμε ξεχάσει με τις συνθήκες που ζούμε: έκαστος στο είδος του.

    Ευχαριστώ για τον χώρο

    #10715   /   11.12.2007, 15:25   /   Αναφορά
    Μόνο δύο πραγματάκια....



    Για τους καλλιτέχνες- κυρίως για τους όχι και τόσο ''εμπορικούς''- είναι σοβαρό το πρόβλημα, άλλα και πάλι, πιστεύω, θα τη βρούν την άκρη!



    Απο την άλλη θα πώ για τις τιμές, οι οποίες θεωρώ ότι ήταν λίγο τσιμπημένες....



    Λύση πάντως θα βρεθεί...σιγά μη κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια!
    #10751   /   13.12.2007, 15:50
    Συμφωνω απολυτα λυση θα βρεθει και ειμαι σιγουρος ο καταναλωτης θα την πληρωσει,.......

    #10758   /   13.12.2007, 22:09   /   Αναφορά
    Καλησπέρα σε όλους!



    Διάβασα με προσοχή στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο μου όλα όσα προαναφέρθηκαν και έχω να πω ότι ο καθένας βλέπει την κατάρρευση της μουσικής βιομηχανίας από μια διαφορετική οπτική γωνία. Δεν έχω το χρόνο να απαντήσω αναλυτικά σε όλα όσα προαναφέρθηκαν, γι' αυτό και θα στάθω σε ένα μόνο σημείο, στο μέσο αναπαραγωγής της μουσικής γενικότερα και ειδικότερα στο γνωστό σε όλους μας CD.



    Κατά την προσωπική μου άποψη δεν φταίει το μέσο που κατέρρευσε η μουσική βιομηχανία. Το CD αποτελεί μέρος της τεχνολογικής εξέλιξης της ανθρωπότητας και καλώς έκανε την εμφάνισή του. Από τον κύλινδρο από κασσίτερο, όπου ηχογραφήθηκε και αποθηκεύτηκε για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία το πρώτο τραγούδι που είχε τον τίτλο "Mary had a little lamb", περάσαμε στο φωνόγραφο, αργότερα στο κασσετόφωνο, κατόπιν στο CD, έπειτα στο mp3 και mp4 ( και σε πολλές άλλες ψηφιακές μορφές ) και αύριο ποιος ξέρει τί θα χρησιμοποιούμε. Από τα μαγνητισμένα σύρματα περάσαμε στις μαγνητικές ταινίες. Οι κασσέτες παντός είδους αντικαταστάθηκαν από τους σκληρούς δίσκους και τα τσιπάκια πυριτίου. Από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση περάσαμε στο Διαδίκτυο ( το οποίο επίσης "απειλεί" τόσο το ραδιόφωνο όσο και την τηλεόραση ).



    Το πρόβλημα της κατάρρευσης προσωπικά το εντοπίζω σε 2 σημεία:



    1. Στις συσκευές αντιγραφής που διοχετεύτηκαν στην αγορά και μάλιστα σε πολύ προσιτές τιμές.

    Και ερωτώ: Γιατί ο Κωστάκης ( τυχαίο το όνομα ) από τα Κάτω Πετράλωνα ( τυχαία η περιοχή ) που δεν είναι επαγγελματίας του χώρου να έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί επαγγελματικά συστήματα αντιγραφής είτε πρόκειται για κασσέτα είτε για CD; Σε τί αποσκοπούσε το κουμπάκι REQ στις συσκευές αναπαραγωγής, τη στιγμή που οι ίδιες οι εταιρίες γράφουν πάνω στο δίσκο ότι απαγορεύεται η οποιαδήποτε αντιγραφή του δίσκου; Ποιο το νόημα να κυκλοφορούν στην αγορά των απλών καταναλωτών κασσέτες άδειες, CD άδεια και αντιγραφικές συσκευές;

    Κατά την άποψή μου αν δεν είχαν διατεθεί στην αγορά όλα αυτά, αλλά, πωλούνταν μόνο σε επαγγελματίες του καλλιτεχνικού χώρου, δεν θα είχαν φτάσει τα πράγματα εδώ που έφτασαν σήμερα.



    2. Στο γεγονός ότι το CD κατά την άποψη υπερτιμήθηκε, με αποτέλεσμα να βλέπουμε CDs των 10 και 12 τραγουδιών στα ράφια σε απίστευτα υψηλές τιμές, πχ 19.99 ευρώ, κλπ.!

    Το κακό, όμως, δεν σταματά εδώ, γιατί συνήθως όταν αγοράζει κάποιος ένα CD, είναι ζήτημα αν αυτό το CD θα περιλαμβάνει πάνω από 1, 2, άντε 3 τραγούδια που πραγματικά θα ακούς ξανά και ξανά.

    Επομένως, ο συνδυασμός της υπερβολικά υψηλής τιμής διάθεσης των CDs και η χαμήλη μουσική ποιότητα πολλών κομματιών του CD, απομάκρυναν τον ακροατή από την αγορά τους. Και πώς να μην απομακρυνθεί άλλωστε, αφού μπορεί να έχει πλέον ( παράνομα μεν, δωρεάν δε ) ό,τι μουσική επιθυμεί, κάνοντας χρήση των μέσων που οι ίδιες οι εταιρίες παραγωγής ηχοσυστημάτων του προσφέρουν και μάλιστα σε πολύ χαμηλές τιμές!



    Σε κάθε περίπτωση, λύση υπάρχει ( όπως και για κάθε πρόβλημα ), αλλά, είναι αδύνατη η υλοποίησή της. Είναι αδύνατον πλέον να αφαιρέσεις από κάθε σπίτι κάθε σύστημα αντιγραφής της μουσικής. Γι' αυτό και, όπως διαβάσαμε στο άρθρο, ο Richard Branson αποφάσισε να παρατήσει τα Virgin Megastores, μιας και του απέφεραν ζημιά πάνω από 50.000.000 δολλάρια μέσα στο 2007. Και δεν είναι ο μόνος που βλέπει ότι η πλήρης καταστροφή της μουσικής βιομηχανίας είναι μονόδρομος.



    Ωστόσο, η Μουσική θα εξακολουθήσει να υπάρχει. Με διαφορετικό, όμως, τρόπο. Το CD για πολύ λίγο καιρό ακόμα θα εξακουθεί να υπάρχει, ώσπου να καταργηθεί και αυτό πλήρως. Τη θέση του θα πάρει μια κατά κάποιο τρόπο "άυλη" μόρφη αναπαραγωγής της μουσικής.



    Η Μουσική απελευθερώνεται, αποϋλοποιείται. Οι καλλιτέχνες πλέον αγγίζουν άμεσα τις καρδιές των ακροατών δίχως την ανάγκη / παρέμβαση / βοήθεια κάποιας εταιρίας. Το αν θα πληρώνονται οι νέοι καλλιτέχνες, έτσι ώστε να μπορούν και μελλοντικά να γράφουν νέα μουσική είναι ένα ερώτημα που ψάχνει την απάντησή του. Γιατί, μπορεί το τάλαντο της μουσικής να δίνεται δωρεάν στους καλλιτέχνες, αλλά, τα μέσα για να καταγραφεί και να διανεμηθεί δεν δίνονται δωρεάν στους καλλιτέχνες, οι οποίοι ξοδεύουν πολλές χιλιάδες ευρώ για την αγορά και ανανέωση του μουσικού τους εξοπλισμού.
    #10759   /   13.12.2007, 22:26   /   Αναφορά
    Από κεκτημένη ταχύτητα, σε κάποιο σημείο του προηγούμενου σχολίου μου αντί να γράψω REC που είναι το σωστό, έγραψα REQ. :-) Ελπίζω να με συγχωρέσετε. :-)
    #11164   /   09.01.2008, 00:37   /   Αναφορά
    Ίσως όλα αυτά τα γεγονότα να βοηθήσουν μερικούς ανθρώπους να καταλάβουν ότι η μουσική δεν είναι βιομηχανία. Η δισκογραφικές εταιρείες, τουλάχιστον οι κύριες, ενδιαφέρονται μόνο για τα κέρδη έτσι η ενέργεια αρκετών μουσικών να βρουν εναλλακτικούς τρόπους προώθησης της δουλειάς τους είναι ένα γερό ταρακούνημα σ' αυτούς του κολοσσούς. Επίσης σ' αυτό με τις συναυλίες, η Sunday Times αναφέρει ως παράδειγμα την Madonna και τις Spice Girls, είμαι σίγουρη ότι ένα εισητήριο για μια συναυλία των Radiohead δεν στοιχίζει τόσα. Και σίγουρα οι δισκογραφικές δεν απειλούνται, κάθε χρόνο μια χαρά τις βλέπουμε να βγάζουνε απο 10 pop idols. Εγώ πιστεύω ότι έφτασε η στιγμή της δικαίωσης για καλλιτέχνες που όλα αυτά τα χρόνια εβγαζαν CD σε χαμηλότερες τιμές ή ακόμα το έδιναν δωρεάν και που μέσα απο αυτές τους τις πράξεις ενεργούσαν εναντίον της εμπορευματοποίησης της μουσικής.
    #11861   /   12.02.2008, 17:13   /   Αναφορά
    Θα συμφωνήσω γενικά μαζί σου, NoExit.



    Ωστόσο, θα ήθελα πω ότι χωρίς χρήματα δεν είναι εφικτό να δημιουργήσουμε μουσική και να τη διαδώσουμε. Κάποια στιγμή οι μουσικοί θα χρειαστούν ανανέωση του μουσικού τους εξοπλισμού, κλπ, αλλά και χρήματα για να καλύψουν τις καθημερινές τους βιολογικές ανάγκες, λογαριασμούς, κλπ.. Θα μπορούσε ένας καλλιτέχνης να εργάζεται και αλλού, αλλά, σίγουρα αυτό θα του μείωνε σημαντικά την παραγωγικότητά του πάνω στη μουσική.



    Για φαντάσου 2 εξίσου ταλαντούχους καλλιτέχνες, ο ένας να βρίσκεται όλη μέρα μέσα σε ένα studio δουλεύοντας πάνω στη μουσική του και ο άλλος να κλείνει πρώτα ένα 8ωρο σε άσχετη δουλειά, να γυρίζει σπίτι να ξεκουραστεί και κατόπιν να καταπιάνεται με τη μουσική. Σίγουρα ο πρώτος θα προσφέρει πολύ περισσότερα μέσα σπό τη μουσική του στον κόσμο.



    Οπότε, δεν θεωρώ ότι είναι καλό να μοιράζεται δωρεάν ο κόπος ενός καλλιτέχνη, αλλά, να δίνεται στον καλλιτέχνη έστω ένα μικρό ποσό ( σίγουρα όχι 20 ευρώ για ένα CD που ζητάνε ορισμένοι, μην τρελαθούμε ) έτσι ώστε να μπορεί να ζήσει και ο καλλιτέχνης, αλλά, να μπορεί και ο μέσος ακροατής να αγοράσει σε πολύ προσιτή τιμή πολύ καλή μουσική, μιας και ο καλλιτέχνης θα ασχολείται αποκλειστικά με τη μουσική και όχι με παράλληλες άσχετες δουλειές.
    #21417   /   31.12.2010, 09:03   /   Αναφορά
    ΑΣΠΡΟ ή ΜΑΥΡΟ;;; ΦΩΣ ή ΣΚΟΤΑΔΙ;;; ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ή ΠΕΣΙΜΙΣΜΟΣ;;; Πραγματικά το άρθρο παράγει μαυρίλα...

    μαυρίλα απαισιοδοξίας για το αύριο... το αύριο ανθρώπων που σήμερα δουλεύουν είτε πρωτογενώς είτε ως παρελκόμενοι, στον τροχό της μουσικής και το βλέπουν -αυτό το αύριο - αβέβαιο...

    μαυρίλα απαισιοδοξίας για τα δεκάδες επαγγέλματα που βρίσκονται γύρω από μία βιομηχανία που κατεβάζει ρολά είτε μειώνει την παραγωγή της...



    Όμως...

    επειδή τα ανωτέρω σχόλια, των ενθάδε σχολιαστών, έχουν γίνει από μουσικούς, τους οποίους αφουγκράστηκα με συγκίνηση, έχω να πω πως μάλλον φως πρέπει να παράξει η εξέλιξη που αναφέρεται στο άρθρο... πως;...



    π.χ.

    όλοι σας έχετε μηχανήματα (άλλος τέλεια άλλος λιγότερο), όλοι σας έχετε τεχνογνωσία (άλλος περισσότερη άλλος λιγότερη), όλοι σας είστε επαγγελματίες (άλλος παλαιότερος άλλος νεότερος), ΣΜΙΧΤΕ - ΣΜΙΞΤΕ...



    ενώστε τις δυνάμεις σας...



    το ίντερνετ δίνει τις δυνατότητες, αναφέρονται στο άρθρο, δημιουργίας σάιτ'ς απ' όπου μπορείτε με τιμολογιακή πολιτική να εκμεταλλευτείτε το αύριο...



    ΕΝΩΘΕΙΤΕ... ΟΧΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΑ - ΟΧΙ ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ - (ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ή ΟΠΟΥ ΚΑΘΕΙΣ ΝΟΜΙΖΕΙ) - ΕΝΩΘΕΙΤΕ - ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΤΩΝ ΑΝΗΣΥΧΙΩΝ ΣΑΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΑΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΣΑΣ...



    ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΟΥ ΒΙΝΥΛΛΙΟΥ ΤΗΣ ΚΑΣΣΕΤΑΣ ΤΟΥ ΣΙ ΝΤΙ ΠΑΡΑΠΑΙΕΙ... ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΩΣ ΝΑ ΣΤΕΡΙΩΣΕΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ - ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑΤΙ ΕΣΕΙΣ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ ΤΙ ΛΕΙΠΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΤΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΑΚΡΟΑΤΗΣ ΠΩΣ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΑΥΤΟ - ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ "ΣΕΡΒΙΡΕΤΕ" - ΑΕΠΙ ΨΙΧΟΥΛΑ - ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΗ ΤΙΠΟΤΑ ΛΑΙΒ ΕΛΑΧΙΣΤΑ - ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΑ 100 ΕΞΟΔΑ Χ365...



    ΣΜΙΞΤΕ... ΕΝΩΘΕΙΤΕ... ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΕ...



    ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΠΟΛΛΩΝ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΚΑΝΑΒΕΡΑΛ, ΧΙΟΥΣΤΟΝ, ΒΑΛΤΕ ΤΑ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΕΙΣΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΡΙΝ Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΞΑΝΑΠΑΡΕΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ... ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΤΟ ΠΑΡΕΙ... ΑΥΤΟ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΣ... ΕΣΥ ΚΑΝΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙΣ, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ ΑΠ' ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΞΕΡΕΤΕ...



    ΕΛΑΤΕ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ - ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΑΞΙΔΙΑ - ΙΜΕΙΛ - ΑΝΤΛΗΣΤΕ ΤΕΧΝΟΓΝΩΣΙΑ - ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΙΤΕ... ΠΡΟΧΩΡΗΣΤΕ... ΠΡΟΧΩΡΗΣΤΕ...



    ΟΠΩΣ ΣΤΡΩΣΕΤΕ ΕΤΣΙ ΘΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙΤΕ...



    ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ !!! ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ !!!

    (κι αν χρειαστείτε βοήθεια - ξέρετε που να με βρείτε - θα είμαι κι εγώ κοντά σας - Ένα λιθαράκι ίσως το βάλω κι εγώ)



    Υ.Γ. Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ sakisgouzonis ΟΧΙ ΤΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΟΥ ΗΤΑΝ ΟΝΤΩΣ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ - ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΟΘΗΚΕ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ Ν' "ΑΚΟΥΣΩ" ΤΗΝ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ - ΟΠΩΣ ΔΙΑΤΥΠΩΘΗΚΕ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥΣ... ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !!!