Καταιγίδα

Μοντέρνες ιδέες,
μονταρισμένες από σκηνοθέτες σκλάβους της παρα-τέχνης.
Ρουχαλάκια “φιγουράτα”,
γεμάτα trendy μαζοποίηση.
Και να συνεχίζω να ζω,
σ' έναν άλλο κόσμο, τον δικό μου.
Γεμάτο όνειρα που ποτέ δε θα βγουν στο προσκήνιο,
που ποτέ δε θα πραγματοποιηθούν.
Οι θυγατέρες του Δία θα συνεχίζουν να γεννιούνται
και να πουλάνε τον έρωτα τους σ' ανέραστες γωνιές,
που τις βραδιές οι δαίμονες γυρίζουν
και ζητάνε σάρκα ημίθεου να φάνε.
Θυσιάζονται στο βωμό της αιώνιας προσπάθειας διαφυγής
από το στόμα της αβύσσου,
που ζητάει όλο και πιο πολλά.
Καταιγισμός εικόνων,
μπουμπουνητά ήχων,
βροχή προσυλητιστική…
Ύπνοι παραφουσκωμένοι,
χωρίς όνειρα!
Καλησπέρα φίλε μου,
μπορείς να κάτσεις.
Η καρέκλα οδηγιών είναι ελεύθερη.
Σε λίγα λεπτά δε θα θυμάσαι τίποτα…
Τίποτα…
Τίποτα…