Μανώλης Φάμελλος

Οι ρίζες του είναι απο τις Κυκλάδες και την Πελοπόννησο, ενώ το Σεπτέμβρη του 1970 μετακόμισε μαζί με τους γονείς του στη Θεσσαλονικη όπου και έκανε τα πρώτα του βήματα στη μουσική.

Με τη μουσική αρχίζει να ασχολειται στη διάρκεια των εφηβικών του χρόνων. Στα μέσα τις δεκαετίας του 1980 αγοράζει την πρώτη του κιθάρα, ενώ στα τέλη της ίδιας δεκαετίας παρατάει τις σπούδες του στην Ν.Ο.Ε. του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης για χατίρη της μουσικής. Επηρρεασμένος από τα ακούσματά του (Wipers, Meat Puppets, R.E.M., Neil Young, Ramones κ.ά.) και μαζι με τον Χρήστο Οικονόμου αρχίζουν τα πρώτα τους δειλά βήματα στο χώρο της μουσικής.Το 1989 πραγματοποιεί και την πρώτη του πειραματική ηχογράφηση μ’ ένα εφήμερο σχήμα -τους Απέναντι - το οποίο αφήνει κληρονομιά στο μετέπειτα σχήμα του Μ. Φάμελλου την «Άρρωστη Δημοκρατία».

Το καλοκαίρι του 1991 μπαίνει στο studio΄μαζί με μία παρέα φοιτητών του τμήματος μουσικών σπουδών του Α.Π.Θ. με το όνομα ποδηλάτες. Ανάμεσα σε αυτούς είναι και ο Χρήστος Οικονόμου. Η συνεργασία τους αυτή αποκτά μόνιμη μορφή και έτσι, τον Ιανουάριο του 1992 ανεβαίνουν στη σκηνή του club «Pararlama», όπου πραγματοποιούν σειρά επιτυχημένων εμφανίσεων κι αργότερα μετακομίζουν στον ΜΥΛΟ.

Τον Μάρτιο του 1993 ο Μανώλης Φάμελλος και οι ποδηλάτες κάνουν το πρώτο τους βήμα στη δισκογραφία κυκλοφορώντας το ομώνυμο LP, που κυκλοφορεί από το επίσης πρωτοεμφανιζόμενο δισκογραφικό τμήμα του Μύλου. Τα περισσοτερα κομμάτια φέρουν την υπογραφή του Μανώλη με την πολύτημη βέβαια συμβολη των Ποδηλατών. Αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία ενός δίσκου εξαιρετικα πρωτάκουστου για τα ελληνικά μουσικά πράγματα, ο οποίος μάλιστα δεν είχε και την επιτυχία που του άξιζε. Η παρέα από τη Θεσ/νίκη, πατώντας σε ηλεκτρικές βάσεις δίνει προτεραιότητα σε φυσικά μουσικά όργανα, βιολί, ακορντεόν, μαντολίνο, τσέλο, πιάνο.

Οι επιρροές από την ελληνική, αλλά και την κέλτικη, παράδοση φανερώνονται όταν ο Μανώλης Φάμελλος και οι Ποδηλάτες φτάνουν «Στο Πάρκο των Σκύλων», τον Μάρτιο του ’96. Μ’ αυτή, τη δεύτερη δισκογραφική τους δουλειά, μια συμπαραγωγή του Μύλου και της ΕΜΙ, τους γνώρισε το ευρή κοινό, ενώ η εμπορική της επιτυχία ήταν η αφορμή για να επανακυκλοφορήσει -μετά από 3 χρόνια- ο πρώτος δίσκος (αυτή τη φορά σε cd και με την προσθήκη 5 ανέκδοτων τραγουδιών της εποχής του). Με την εκδήλωση της «Μαύρης Αγάπης» (ένα concept album στο οποίο συμμετέχουν και ο Νίκος Ζιώγαλας, ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η Ελένη Τσαλιγοπούλου) ξεκινάει η συνεργασία με την Warner, ενώ η παρουσίασή του γίνεται στην Ιερά Οδό, δίπλα στο Γιώργο Νταλάρα.

Το Σεπτέμβριο του 1998 και μετά από μιασυνεργασία 7 ετών οι Ποδηλάτες έφτασαν στο τέρμα τους. Έτσι ενας καινούργιος κύκλος ξεκινάει πια για το Μανώλη Φάμελλο με τον δίσκο ''Καθώς μικραίνει η μέρα'', ο οποίος κυκλοφορει το 1999. Ο δίσκος ειναι ηλεκτρικός και ο ηλεκτρισμός αυτός ατμοσφαιρικός. Ακολουθούν οι δίσκοι Καθώς μικραίνει η μέρα (1999), Ένα μεγάλο φωτεινό καλοκαίρι [cd single] (2000), Η ευτυχία είναι αυτό... (2000), Ένα μεγάλο φωτεινό καλοκαίρι (remixes) (2001), Χαρταετός [cd single] (2002), Μια πολιτεία στο βυθό (2003), Ποτέ όπως πριν (2005), Η ψυχή του πάρτυ (2006).

Παράλληλα με την δική του δισκογραφική πορεία έγραψε, στο παρελθόν τραγούδια για άλλες φωνές (όπως του Νίκο Ζιώγαλα), αλλά και τη δική του φωνή την συναντήσαμε σε άλλους δίσκους. Όπως στο «Ξύπνα Φτάσαμε» του Γιώργου Δημητριάδη, στο «Βαρύ φορτίο» του Ευγένιου Δερμιτάσογλου και στο «Μαντήλι της νεράιδας» της Φένιας Παπαδόδημα όπου συμμετέχει μ’ ένα παραμύθι («Ο περιπλανητής»). Στον «Άσωτο Υιό» του Νίκου Πορτοκάλογλου τραγουδούν μαζί «Πίσω από τις γρίλιες» και σε μια συλλογή από τραγούδια του Βαγγέλη Γερμανού ‘πειράζει’ «Το Γράμμα».

Συνολικά έχει συνεργαστει με τους: Νίκος Ζιώγαλας, Γιώργος Δημητριάδης, Νίκος Πορτοκάλογλου, Κάθοδος των Μυρίων, Γιώργος Νταλάρας, Τα Φώτα που Σβήνουν, Φένια Παποδήμα, Δημήτρης Κοργιαλάς, Ευγένιος Δερμιπασόγλου, Πέτρος Γαϊτάνος, Σταύρος Λογαρίδης, Grzegorz Turnau, Ελισάβετ Σπανού, Mark Eitzel, Ζακ Στεφάνου, Χάρις Αλεξίου, Στάθης Δρογώσης, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Ελένη Πέτα, Βασίλης Καζούλης και τον Γιάννη Κότσιρα.

Πηγή: mousikorama.gr