850 online · 210.833 μέλη
 |
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
| #15823 / 04.08.2008, 13:14 / Αναφορά Ο Μούτσης είναι από τους αδικημένους συνθέτες της γενιάς του, καθώς ασχολήθηκε με πιο "ροκ" συνθέσεις σε μία εποχή λαϊκού πανδαιμονίου. Έδεσε τη λαϊκή παράδοση με τη ροκ τεχνοτροπία, ενώ δεν είναι και λίγες οι καθαρά λαϊκές συνθέσεις του: Αυτά τα χέρια, Ο χάρος βγήκε παγανιά, πες της το μ'ένα γιοκαλίλι, Δε λες κουβέντα, Μ'ενα παράπονο κλπ. Σαφώς πιο άμεσος και ανατρεπτικός από τους υπόλοιπους της γενιάς του, δεν "χωνεύτηκε" από το στομάχι μίας υπό ανάπτυξη κοινωνίας που έτρεφε την ψευδαίσθηση του αναπτυξιακού ευδαιμονισμού. Πάντα επίκαιροι στίχοι τόσο δικοί του, όσο και του Κώστα Τριπολίτη αλλά και μεγάλων ποιητών, μαχαιριά στην κοινωνική μας αγραμματοσύνη: " Ω, τι αχαλίνωτος ροματνισμός!" η μαμά να συμπληρώνει Βίζιτα η κόρη μου;! Θα είστε τρελός! το παιδί μου επιστήμων τελειώνει!" (Έτερον ουδέν) Jorge, χαίρομαι που δημοσίευσες άρθρο γι' αυτόν τον δημιουργό, που αδικήθηκε όσο λίγοι από τη γενιά του. |
| #15827 / 04.08.2008, 13:43 Δεν θα' λεγα πως αδικήθηκε και τόσο. Προσωπικές επιλογές (και εμμονές) τον ανέδειξαν στο λαϊκό, τον έστρεψαν μετά στις ροκ συνθέσεις κι έπειτα στην αποχή από τη δισκογραφία. Ας μην ξεχνάμε πως σαν χαρακτήρας είναι και λίγο...δύσκολος όσον αφορά τους στίχους που έπαιρνε στα χέρια του. Είναι ευρέως γνωστό- δεν συμβιβάζεται παρά μόνο όταν η δική του αισθητική γίνεται αποδεκτή. Όπως και να΄χει ένα κομμάτι της ιστορίας του ελληνικού τραγουδιού φέρει την υπογραφή του, δεν νομίζω να υπάρχουν πολλοί συνθέτες που να κατέχουν τέτοια θέση στις συνειδήσεις των ακροατών. Για να πω βέβαια και την αμαρτία μου...οι στίχοι του ποτέ δεν με ενθουσίασαν, εξαιρουμένων 2-3 κομματιών. |
| #15824 / 04.08.2008, 13:17 / Αναφορά Έφυγα να το πάρω :)))))) .... Μόνο από τον τίτλο..." Μια φυσαρμόνικα που κλαίει " μου έρχονται οι λέξεις που αναφέρεις...!!! --Φοβερό-- |
| #15834 / 04.08.2008, 18:44 Ό,τι έπιανε στα χέρια του ο Δήμος Μούτσης .... χρυσάφι γινότανε !!!! Κι ενώ λατρεύω και θαυμάζω όλες τις πτυχές του έργου αυτού του ιδιοφυούς μουσικού / τραγουδοποιού, θα αναφερθώ στην πλέον αγαπημένη μου : Στην πρώτη του περίοδο, όπου καταπιάστηκε με το λαϊκό τραγούδι, έχοντας στιχουργό τον Νίκο Γκάτσο. Αποτέλεσμα : Κέρδισε το ελληνικό λαϊκό τραγούδι μερικά από τα πιο όμορφα, πιο "στρογγυλεμένα" λαϊκά τραγούδια που γραφτήκανε ποτέ. Όποτε κάνω βόλτα στην Καστέλλα, δεν υπάρχει περίπτωση να μην σιγοψιθυρίσω "στου Προφήτη Ηλία τα σοκάκια". Κι όχι μόνο αυτό : Τα λαϊκά τραγούδια που έγραφε ήταν εμπλουτισμένα με καινούριες ιδέες. Ακούστε, για παράδειγμα, το "Αύριο Πάλι", όπου ο Δήμος Μούτσης παίρνει τους 2 - 3 στίχους του Γκάτσου και τους μετατρέπει σε .... μεγαλειώδες μουσικό έργο, γεμάτο εναλλασσόμενες μελωδίες και ρυθμούς. Άλλωστε ο κ. Μούτσης ήταν πάντα από τους κατεξοχήν συνθέτες που συνεχώς θήρευαν το νέο ήχο. |
| #15835 / 04.08.2008, 18:53 Θα ήθελα επίσης να ρωτήσω το εξής : Στο εν λόγω βιβλίο υπάρχουν συγκεκτρωμένοι ΜΟΝΟ οι στίχοι που έγραψε ο ίδιος ο Μούτσης ??? Ή υπάρχουν και οι στίχοι των ποιητών και στιχουργών που ο ίδιος μελοποίησε ??? [π.χ. Γκάτσος, Λογό, Ελευθερίου, Λευτ. Παπαδόπουλος κλπ ???] ??? |
| #15840 / 04.08.2008, 22:28 / Αναφορά Ένα σημαντικό κομμάτι της μουσικής μας ιστορίας, μπράβο! |
| #15847 / 05.08.2008, 17:21 / Αναφορά OΔήμος Μούτσης,μετά από αποχή άνω των 15 ετών δισκογραφικά, ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει καινούρια δουλειά. Σύμφωνα με πληροφορίες,στο δίσκο θα τραγουδάει ο ίδιος και 2 από τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού τραγουδιού. |
| #15848 / 05.08.2008, 17:28 Σπουδαία μουσική προσωπικότητα...Πολύ ξεχωριστός... Το ροκ το ελληνικό είναι ζειμπέκικο, αυτό αποδεικνύει ο άνθρωπος αυτός |
| #15850 / 05.08.2008, 18:17 / Αναφορά Όταν το 1972 ο Μούτσης κυκλοφόρησε (μαζί με τον Μάνο Ελευθερίου, τον Δημήτρη Μητροπάνο και την Πετρή Σαλπέα), τον "Άγιο Φεβρουάριο", η τρίχα μου...σηκώθηκε και από τότε παραμένει εκεί, όρθια, όποτε ακούω και διαβάζω αναφορές σ αυτόν τον ΤΕΡΑΣΤΙΟ δημιουργό, που συγκίνησε περισσότερο από Χατζηδάκι, Θεοδωράκη και Ξαρχάκο, την δική μου μουσική ζωή! Χαίρομαι αφάνταστα για την "επανεργοποίησή" του κι εύχομαι να βρει την θέση που της αξίζει, στο Ελληνικό Πάνθεο... |
| #15855 / 05.08.2008, 19:58 / Αναφορά παραπολυ καλος |
| #15870 / 06.08.2008, 05:16 Κάποια στιγμή, την ώρα της δουλειάς, ο πιανίστας γύρισε και μου είπε: " Με πόση ένταση και πάθος γίνονται πρώτοι οι τελευταίοι" Κοιταχτήκαμε, και παραγγείλαμε ποτό. Ο στίχος τυχαίνει να είναι απο το τραγούδι επέλεξες σαν τίτλο. Και είναι οδυνηρός. Ο Μούτσης μπορεί να είναι ιδιόρυθμος, αλλά ταυτόχρονα είναι και πολύ μεγάλη αξία. Και δεν έχουμε πολλές τέτοιες. |
| #15882 / 06.08.2008, 15:47 Πιά. |
| #15884 / 06.08.2008, 16:57 Εγώ, αγαπητοί μου συμφορουμίτες, θα αποφύγω να εκφράσω οποιοδήποτε σχόλιο σχετικά με τον χαρακτήρα του κ. Μούτση, για τον απλούστατο λόγο ότι τον άνθρωπο ΔΕΝ ΤΟΝ ΞΕΡΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ [ή μάλλον ... πριν χρόνια είχαμε μία ολιγόλεπτη επαφή στο "Παλαί Ντε Σπορ" της Σαλονίκης, όπου ο κ. Μούτσης είχε δώσει συναυλία, καθόσον μετά το τέλος της παράστασης πήγα και τον βρήκα στα καμαρίνια για να του πω από κοντά πόσο πολύ τον θαυμάζω]. Κι αφού, λοιπόν, δεν τον ξέρω προσωπικά .... μένω στις διηγήσεις ανθρώπων που είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν από κοντά. Λοιπόν, ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ, που ήταν πιανίστας - οργανίστας στο πρόγραμμα του κ. Μούτση στον "Ζυγό" στις αρχές των 70ς [τραγουδούσε και η Μοσχολιού], μού διηγήθηκε ότι όταν τελείωνε το πρόγραμμα κάνανε πολύ ωραία παρέα με τον Δήμο και τους άλλους συντελεστές του προγράμματος και ότι περνούσαν πολύ όμορφες στιγμές. Μού διηγήθηκε, επίσης, ότι ο κ. Μούτσης είναι πολύ ωραίος άνθρωπος και ο πλέον ευχάριστος για παρέα .... |
| #15885 / 06.08.2008, 20:22 Μάλλον παρεξηγήθηκα. Δεν έθιξα τον χαρακτήρα του Μούτση, ανέφερα μόνο κάποια στοιχεία της προσωπικότητάς του που άπτονται της τέχνης του και αφορούν εν τέλει στο τι εισπράττουμε εμείς ως ακροατές. Είναι άλλο πράγμα το πώς αντιμετωπίζεις την ίδια σου την τέχνη. Είπα κατά λέξη: "Προσωπικές επιλογές (και εμμονές) τον ανέδειξαν στο λαϊκό, τον έστρεψαν μετά στις ροκ συνθέσεις κι έπειτα στην αποχή από τη δισκογραφία. Ας μην ξεχνάμε πως σαν χαρακτήρας είναι και λίγο...δύσκολος όσον αφορά τους στίχους που έπαιρνε στα χέρια του. Είναι ευρέως γνωστό- δεν συμβιβάζεται παρά μόνο όταν η δική του αισθητική γίνεται αποδεκτή". :) |
| #15893 / 07.08.2008, 14:54 / Αναφορά αγαπημένος δημιουργός,ενδιαφέρουσα έκδοση!:-) |
| #15925 / 08.08.2008, 15:53 / Αναφορά Ο Μούτσης έχει βάλει και εκείνος το δικό του λιθαράκι στην Ελληνική μουσική,με κάποια υπέροχα τραγούδια,που θα μείνουν για πολλά χρόνια,να τα ακούνε και οι επόμενες γενιές. Κρατώ ένα τετράστιχο από το ομώνυμο(με το βιβλίο) τραγούδι.Το νόημα της καθημερινότητας σε 4 στίχους... "Λίγοι οι καλοί κι αυτοί μοιραίοι παραιτημένοι κατά βάθος με πόση ένταση και πάθος γίνονται πρώτοι οι τελευταίοι." |
| #15962 / 12.08.2008, 18:40 / Αναφορά Πραγματικά ένας ''αδικημένος'' συνθέτης στην εποχή μας όσον αφορά τη προβολή του από τα μίντια,η οποία είναι ισχνή,λόγω της τάσης για ανούσιας εμπορικότητάς τους.Πέραν αυτών,ο Μούτσης είναι ένας καταπληκτικός και ευφυέστατος συνθέτης,με πλήθος αριστουργημάτων στη κατοχή του.Ελπίζουμε διακαώς μια επανεμφάνισή του στο μουσικό προσκήνιο. |
| #15963 / 12.08.2008, 18:44 Συμφωνώ απόλυτα με τη Μαρίζα.Στη πραγματικότητα,εκφράζουμε τις ίδιες και πανομοιότυπες απόψεις επί του θέματος! |
Οι Ελληνίδες!
Πέτρος Βαγιόπουλος: Της ζωής μου το παιχνίδι!
Τα Άλυτα Μυστήρια στην Ιστορία της Μουσικής
Πόση ισχύς ενισχυτή απαιτείται ανάλογα με το συγκρότημα μας; 
Συνέντευξη του Νίκου Καλλίνη (Εκείνος+Εκείνος)
Αποκαλύπτοντας τον Ρυθμό των Χρωμάτων: Μια Επαναστατική Προσέγγιση στα Κρουστά και τη Μουσική Εκπαίδευση
Τρεις τελείες
Στέλιος Καζαντζίδης, Τραύμα και συμβολική θεραπεία στο λαϊκό τραγούδι»
Ο Άλκης Αλκαίος του Μίλτου Πασχαλίδη
«Τραγούδια στα μακάμια» - Νέο βιβλίο
