Επιστολή του Κώστα Τουρνά

Μια πρόταση του Κώστα Τουρνά για την αντιμετώπιση της πειρατείας στο διαδίκτυο.

Γράφει ο Jorge (jorge)
300 άρθρα στο MusicHeaven

Δευτέρα 07 Δεκ 2009

Αγαπητοί φίλοι, συνάδελφοι, συνεργάτες, δημοσιογράφοι και μουσικόφιλοι,

είναι περίπου 20χρονια, που είμαστε μάρτυρες, μια ραγδαίας ανάπτυξης της ψηφιακής τεχνολογίας.
Αυτής των ηλεκτρονικών υπολογιστών.
Μαζί της ήρθαν και υπάρχουν και οι νέες "ευκολίες", οι νέες συνήθειες, τα νέα "ήθη".
Αυτά που για το μεγαλύτερο μέρος των χρηστών των νέων τεχνολογιών είναι πια σχεδόν καθεστώς.
Το σίγουρο είναι πάντως πως πουθενά στον πλανήτη, δεν έχουμε τέτοιο προηγούμενο κατάφορης παρανομίας.
Αυτής της κλοπής της δημιουργίας, των ορμηνιών αλλά και των παραγώγων.
Ακόμα πιο σίγουρο είναι πως αυτή η κατάσταση δεν έχει επιστροφή αλλά ούτε και θεραπεία.
Όσο η τεχνολογία προοδεύει τόσο περισσότερο και μονιμοποιείται.
Αυτή η στάση, δηλαδή της χρήσης μουσικής κλπ, είναι τόσο εύκολη που ακόμα και οι μη έχοντες την επιθυμία να το κάνουν...το κάνουν.

Ο λόγος είναι ότι, ό,τι είναι ψηφιοποιημένα εμφανιζόμενο στην οθόνη μας είναι αυτόματα και υποψήφιο αντιγραφής κατά βούληση.
Τίποτα δεν θα σταματήσει αυτή την πραγματικότητα.
Οι επιπτώσεις βεβαία είναι απίστευτα πολλές.

Ζώντας σε κοινωνίες και επιχειρώντας ασταμάτητα να βρίσκουμε τις ισορροπίες μας, θα πρέπει κάποτε να κατανοήσουμε ότι η χωρίς άδεια χρήση του έργου και της ιδιοκτησίας άλλων, σίγουρα θα εξαλείψει εξελικτικά κάθε δημιουργικότητα σ'αυτο τον τομέα....
...και βεβαία αυτό το γνωρίζουν ήδη, όσοι έχουν ήδη γευτεί, το πόσο ευκολο και με χωρίς κανένα περιορισμό, μπορούν να έχουν στο ψηφιακό τους αρχείο, την μουσική όλου του κόσμου, (χωρίς να έχουν πληρώσει ούτε ένα λεπτό για να την αποκτήσουν...) την μουσική που είναι ιδιοκτησία κάποιων ανθρώπων που εργάστηκαν με το πάθος της δημιουργίας αλλά και έχοντας αυτή τους την δράση σαν πηγή διαβίωσης η και επιβίωσης.
Εδώ λοιπόν ίσως θα έπρεπε να συνειδητοποιήσουμε, ότι μη έχοντας κανένα εισόδημα, το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα μπορούν να ζουν πια από αυτή τους την δράση και θα στραφούν αναγκασμένοι σε άλλες δραστηριότητες που θα μπορέσουν να τους ζήσουν.
Αν οι κοινωνίες του κόσμου λοιπόν αλλά και της Ελλάδας μπορούν να υπάρξουν χωρίς μουσική και χωρίς την ηθική, ψυχολογική και πολιτιστική της υποστήριξη, τότε θα αφήσουν τα πράγματα ως έχουν ... δηλαδή στην τύχη τους.

Αν οι πιο συνειδητοποιημένοι από εμάς, καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αυτό, τότε ίσως θα πρέπει να σκεφτούμε, να προτείνουμε και να διαμορφώσουμε λύσεις σε ένα ακραία σοβαρό πρόβλημα όλων μας, που δεν είναι πια οι αμοιβές των δημιουργών, ούτε η παραβατικότητα των χρηστών των ψηφιακών ευκολιών, αλλά η ύπαρξη και η συνέχεια μιας αρχαίας πολιτιστικής δραστηριότητας και αγαθού, που είναι η μουσική.
Ούτε πολιτικό, ούτε οικονομικό, ούτε πολιτιστικό, ούτε καν θέμα νομού δεν είναι.
Είναι ένα μεγάλο, σοβαρό και διαιωνιζόμενο πρόβλημα ακραία
κοινωνικό ... δικό μας, όλων μας.

Στα τελευταία χρόνια ακούσαμε και σκεφτήκαμε και συζητήσαμε, πολλές πιθανές λύσεις, που όμως κάθε μια από αυτές υστερούσε στον άλφα η βήτα τομέα. Κυρίως σκαφτόμασταν ένα εντελώς νέο πρόβλημα, (που θα μπορούσε όμως να είναι και ευλογία για την ανθρωπότητα, αφού όλο και περισσότεροι θα είχαν πρόσβαση σε κάθε είδους μουσική).
Με χθεσινούς όρους, όμως και με παλαιά μοντέλα σκέψης ... δεν καταφέρνουμε τίποτα.
Αντιμετωπίζοντας την κατάσταση έτσι, χάνουμε όλοι μας αποκλείοντας την δημιουργία μουσικής στο μέλλον.

Αν όμως τα δούμε όλα αλλιώς ? ανάποδα, απρόβλεπτα, αντίθετα απ'οτι ξέραμε μέχρι χθες ?

Αν,
1ον, ελευθερώσουμε τους χρηστές από την παραβατικότητα τους? ....αν τους θεωρήσουμε και να τους καταστήσουμε, έξαρχος ΝΟΜΙΜΟΥΣ για να τελειώσουμε με το ένα σκέλος του προβλήματος ? Αν τους μειοδοτήσουμε ?
(Εννοείται πως οι άμεσα εμπορευόμενοι την μουσική δεν
"ονομάζονται" ..... χρήστες).
2ον, αν βρίσκαμε ένα τρόπο να αμειφθούν όσοι εργάζονται η και θέλουν να εργαστούν δημιουργικά, ερμηνευτικά, παραγωγικά, ώστε να συνεχίσουμε να έχουμε μουσική. Αν τους δίναμε με κάποιο τρόπο ό,τι δικαιωματικά τους αξίζει ?
Όχι με τους παλαιούς τρόπους.
Ούτε με απαγορεύσεις, κυνήγι, έλεγχο, πρόστιμα, επέμβαση στην σχετική ελευθερία του Ιντερνέτ (Α Εnglish Legislation, Νόμος Σαρκοζι-περί διακοπής παροχών στους παραβάτες).....
...χωριά που είναι ανέφικτο αφού ήδη η χρήση της μουσικής γίνεται ήδη ΔΩΡΕΑΝ με ανταλλάξιμα αρχεία κλπ στο Ιντερνέτ.
Και όταν λέμε χρήση εννοούμε, ακρόαση, αποθήκευση, καταγραφή (streaming and up/downloading) κλπ.
Ποιος λοιπόν θα μπορούσε να είναι ο τρόπος, άλλος από ένα "ΤΕΛΟΣ", ανταποδοτικό της νομιμοποίησης των χρηστών η καλυτέρα της "ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΧΡΗΣΤΩΝ".

Εξηγούμαι ακόμα πιο πολύ.
Αυτή η πρακτική του ΤΕΛΟΥΣ ΛΕΥΚΗΣ ΚΑΣΣΕΤΑΣ είναι νομοθετημένη και σε εφαρμογή από χρόνια σε όλες σχεδόν τις χώρες, για την χρήση ΛΕΥΚΩΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ (άγραφα CD, DVD, και μέσα αντιγραφής ψηφιοποιημένων προϊόντων) και τα έσοδα, διανέμονται στους εισπρακτικούς οργανισμούς των
δικαιούχων (δημιουργών, ερμηνευτών, μουσικών και παραγωγών μουσικής και οπτικοακουστικών) αφού είναι αυτοί που χάνουν εισοδήματα από την χρήση αντιγράφων σε αυτά τα "κενά-άγραφα" μέσα.

Η διαφορά με την σημερινή σκέψη/πρόταση δηλαδή η εφαρμογή ενός Ιντερνετικου Τέλους, είναι ότι η απαλλαγή των χρηστών (από την κατηγορία του πειρατή η του παράνομου), η αδειοδότηση τους, είναι το πρώτο μεγάλο κέρδος...
...με δεύτερο ότι δημιουργείται ... εισόδημα /αμοιβή των δημιουργών κλπ για το έργο και το ιδιοκτησιακό τους δικαίωμα...
.....χωριά ότι στο επίπεδο των διανομών, των όποιων εσόδων ακρίβεια της τεχνολογίας θα μπορούσε να βοηθήσει αποτελεσματικά, σε δίκαιες διανομές.
Και είναι πάνω από σημαντική αυτή η διαφορά, αφού θα μπορούσε να φέρει ισορροπία και δικαιοσύνη στις κοινωνικές μας σχέσεις, χωρίς να συνυπολογίσουμε το μεγάλο κέρδος της συνέχισης της μουσικής και της πολιτιστικής δράσης, που μας αφορά όλους σαν κοινωνία.

Ένα "ΤΕΛΟΣ" λοιπόν που αρχικά θα μπορούσε να επιβληθεί στους
"παρόχους" .... τους ISP... Παρόχους Ιντερνετ...τους λεγόμενους providers.
Ενώ οι Παροχοι Κινητής Τηλεφωνίας δεν θα μπορούσαν να εξαιρούνται και όχι μόνον για τις Ιντερνετικες τους παροχές.

Αυτό το ΤΕΛΟΣ θα μπορούσε να συζητηθεί και να σταθμιστεί για κάθε παροχή πιθανώς σε εβδομαδιαία η μηνιαία βάση και με ποσοστιαία αναλόγια χρέωσης. Και η χρέωση βεβαία είναι αντικείμενο συζήτησης αφού υπεισέρχονται πολλές παράμετροι για την στάθμιση των χρεώσεων με αφορμή διαφορές στις χρήσεις του Ιντερνέτ, όπως ογκοχρεωσεις (uploadind/downloading/streaming), ταχύτητες κλπ

Και για να κλείσω κάπου εδω τις σκέψεις μου, θα επιχειρήσω ένα υποθετικό πρακτικό παράδειγμα....

Αν για κάθε 17 Ευρώ που πληρώνω κάθε μήνα σήμερα για την σύνδεση μου στο Ιντερνέτ, μέσω κάποιου provider στον όποιο τα καταβάλω, (όπου μέλει να φθηναίνει με τον χρόνο αρκετά, όπως και να βελτιώνεται και η σύνδεση μου-oπτικες ίνες κλπ)...
αν λοιπόν υπολογίσω μια πρόχειρη χρέωση μου της τάξεως του 10% τον μήνα τότε θα πλήρωνα 18,70 Ευρώ (1.70 Ευρώ επιπλέον) για να είμαι αδειοδοτημένος να ανεβοκατεβάζω μουσική και ταινίες η να ακούω μουσική κλπ.
Όμως η δική μου προσωπική εκτίμηση είναι πως από αυτό 10%, το 5% θα έπρεπε να το καταβάλω επιπλέον της συνδρομής μου εγώ και το 5% να το επιβαρύνεται ο provider ο όποιος (μαζί με τους παροχους Κινητής
Τηλεφωνίας) παρέχουν αλλά και διαφημίζουν αυτές τις υψηλές ταχύτητες για να.....ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΕΒΑΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ...... δηλαδή τι άλλο από μουσική, videos κλπ κατά κυρίαρχο λόγο ?
Δηλαδή στην σημερινή πραγματικότητα αντί για 17 Ευρώ που ήδη καταβάλω για την συνδρομή μου, να καταβάλω 17.85 Ευρώ και να είμαι αδειοδοτημενος και νόμιμος για κάθε ανταλλαγή, downloading, γνωρίζοντας ότι κάθε δημιουργός /ερμηνευτής /παραγωγός που θα "κατεβάσω" θα εισπράξει την αμοιβή του.

Σκέψεις που όποιος καταλαβαίνει την σοβαρότητα του συνολικού μας, ως κοινωνίες, προβλήματος πιθανώς να το έκανε και δικό του και να βοηθούσε με τις δικές του σκέψεις, προτάσεις και συζήτηση.
Στην ουσία ψάχνουμε τρόπους νομιμοποίησης/αδειοδότησης των χρηστών, της αμοιβής των ιδιοκτητών της μουσικής και την συνέχιση της δημιουργίας στις νεότερες γενιές, ώστε μια νέα κοινωνική ισορροπία να έρθει στην θέση της αταξίας και του αποκλεισμού εξελικτικά της μουσικής δημιουργίας.

Κώστας Τουρνάς
29/10/2009

Από τον ίδιο

Aρθρα

Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

Στείλε το άρθρο σου

σχολιάστε το άρθρο

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

giorgosziotas

#19287 / 07.12.2009, 02:46 / Αναφορά
Μια χαρά τα είπε

Και δε μου λέτε... ποιος μας λέει ότι θα φτάσουν τα λεφτουδάκια που θα δίνω στο δημιουργό; Η ΑΕΠΙ;

Ας γελάσω κινέζικα... "τσι τσι τσι τσι"

PARATERISTAS

#19288 / 07.12.2009, 10:10

Tι 1,80 ....5ευρω στρογγυλα πχ...για την μουσικη και την τεχνη ρε γαμωτο....αλλωστε οταν καποιος ζητα μεγαλυτερες ταχυτητες γιατι το κανει?απλα για να κατεβαζει ταινιες η τραγουδια...τα 5 ευρω πχ ειναι πολυ λιγα για αυτα που κατεβαζουμε αλλα ισως ειναι σημαντικα για να υπαρξει μια θεραπεια στο προβλημα...αλλωστε αν αυτο θεραπευτει εστω και λιγο ειμαι σιγουρος πως η ποιοτητα της δημιουργιας θα βελτιωθει σημαντικα γιατι απλα ο καθε δημιουργος θα αισθανθει οτι δεν τον βιαζουν κυριολεκτικα και σαφως θα ελπιζει περισσοτερο...ας μην κρυβομαστε ακομα κι εμεις που φτιαχνουμε μουσικη και λεμε οτι ειμαστε ερασιτεχνες-εραστες της τεχνης κλπ κλπ ολο και κατι κατεβαζουμε .....

220493

#19289 / 07.12.2009, 11:20 / Αναφορά
Πράγματι,έίναι γεγονός πως η μουσική φθείρεται πνευματικά....Το άρθρο είναι αρκετά ρεαλιστικό και φσικά βασίζεται όχι μόνο στην Ελληνική ομοιογένεια αλλά σε όλον τον κόσμο....Πιστεύω όμως πως αν οι Δισκογραφικές εταιρείες συγκεντρώσουν κάποια "σατανικά" μυαλά(hackers,crackers....)υπό πληρωμή,μπορούν κάλλλιστα να δημιουργήσουν ένα αμυντικό σύστημα...!!!!

Υ.Γ.Λυπάμαι βαθιά απο Κ.Τουρνάς μιλάει για νομιμοποίηση και σεβασμό στις πνευματικές δημιουργίες, για λόγους που δεν μπορούν να καταγραφηθούν στο παρόν ιστότοπο....

jamesmand

#19290 / 07.12.2009, 11:42 / Αναφορά
Καλά τα λέει ο αγαπητός Κος Κώστας Τουρνάς, τον οποίο σέβομαι, εκτιμώ και αγαπώ σαν καλλιτεχνη και μουσικό! Όμως Κε Τουρνά εσείς το βλέπετε από την πλευρά του αμειβόμενου κυρίως!! Η όλη ''ιστορία'' με την πειρατεία, ξεκίνησε πρωτα απο τις δισκογραφικές, τους καλλιτεχνες, και όλους αυτούς που ακολουθούν μια παραγωγή ενός δίσκου, για να φτάσει στα δισκοπωλεία! Και καταλαβαίνω πώς για να φτάσει ένας δίσκος στα δισκοπωλεία εργάζεται πολύς κόσμος, από τους μουσικούς,ηχολήπτες μέχρι και την κομμώτρια που θα χτενίσει τον καλλιτέχνη για το έξώφυλλο του cd. Σίγουρα όλοι αυτοί θα πρέπει να πληρωθούν! Το μόνο λάθος για μένα είναι, πώς όλοι αυτοί πρέπει να πληρωθούν από τα έσοδα των πωλήσεων του εκάστοτε δίσκου!!! Και εκεί αρχίζει η κατρακύλα! Φυσικό κι επόμενο είναι να πάει στα ύψη η τιμή ενος cd για να βγούν αυτά τα έξοδα, ώστε να πληρωθούν όλοι όσοι εργάστηκαν. Και ερχομαι λοιπόν εγώ και ρωτάω... Όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες, οι οποίοι στις εμφανίσεις τους εισπράττουν συνήθως αρκετά μεγάλα ποσά, γιατί να μην πληρώσουν τον δημιουργό, τον ηχολήπτη, την κομμώτρια και όλους τους υπόλοιπους από την παχυλή αμοιβή τους??? Και πρέπει να πληρωθούν από τις πωλήσεις των δισκων, οι οποίοι τις περισσότερες φορές μένουν στην αποθήκη κάποιο δισκάδικου??? Και κατα τ'αλλα γίνονται χρυσοί, πλατινένιοι κτλ? Γιατι όπως γνωρίζουμε, οι ''πλατίνες'' γίνονται από τις παραγγελίες των δισκάδικων και όχι από τις πραγματικές πωλήσεις τους!

Πρόσφατα κάποιοι καλλιτέχνες δοκίμασαν μια εναλλακτική προώθηση και πώληση των δίσκων τους, σε χαμηλές τιμές η οποία στεφθηκε με απόλυτη επιτυχία! θα αναφερω παραδείγματα σαν του Γιάννη Πάριου, ο οποίος διέθεσε το cd του σε Κυριακατικη εφημερίδα, δωρεάν αλλά και μετά την προώθηση απο την εφημερίδα, στα δισκοπωλεία με την τιμή των 9,90 €!!! Ο δίσκος έχει κυκλοφορήσει περίπου 2 μήνες και οι πραγματικές πωλήσεις του, εχουν ξεπεράσει τις 300.000 αυτη τη στιγμή!!!! Το ίδιο και ο Νίκος Βέρτης πού ο τελευταίος δίσκος του έγινε ο πιο εμπορικός δίσκος του 2009!!! Αυτό αποδεικνύει ότι ο κόσμος, σαφώς και θα προτιμήσει ενα αυθεντικο cd από ενα πειρατικό ή να το κατεβάσει, εφ' όσον δεν χρειάζεται να πληρώσει ένα μεροκαματο του!!!!! Η Χάρις Αλεξίου πρίν από κάποια χρόνια έκανε την αρχή και πούλησε το cd της 15€ στα δισκοπωλεία!!! Και έγινε ανάρπαστος!!! Και δεν μπορώ να δεχτώ ότι μια παραγωγη του Πάριου ή της Αλεξιου κόστισε πιο φθηνά και έτσι κατάφεραν να ρίξουν τις τιμές! Απλά ρίξαν νερό στο κρασί τους!!! Και πέτυχαν πωλήσεις!

Κε Τουρνά δεν φταίει ο κόσμος που κατεβάζει μουσική.... Φταίει η μουσική βιομηχανία (με όσους συμπεριλαμβάνει αυτή) που απλά έχει ξεπουλήσει την τέχνη της μουσικής για να βγάλει δισεκκατομύρια!!! Κι έτσι αναγκάζεται ο κόσμος να ''παρανομήσει''!!!!!

Αυτά από έναν αγανακτισμένο ''καταναλωτή μουσικής''.....

Περαστικά μας!!!!

rigas

#19292 / 07.12.2009, 14:19

Πολύ σωστό και να συμπληρώσω πως τα ηλεκτρονικά δισκοπωλεία κάνουν χρυσές δουλειές ανα την υφήλιο για αυτόν ακριβώς το λόγο.

Δεν περιλαμβάνουν στην τιμή των τραγουδιών όλα τα "λοιπά" έξοδα.

Αυτό που πληρώνει κάποιος για να κετεβάσει νόμιμα ένα δίσκο ή κάποια από τα τραγούδια του (κι αυτό επίσης πολύ σημαντικό), είναι η αξία του τραγουδιού και η νόμιμη αμοιβή του ηλεκτρονικού καταστήματος.

rkonstantinos

#19291 / 07.12.2009, 14:08 / Αναφορά
Πολύ μεγάλο θέμα άνοιξε ο κύριος Τουρνάς και είναι αδύνατο να λυθεί μέσω λίγων γραμμών και ανταλλαγής απόψεων μεταξύ μουσικών και μουσικόφιλων μόνο.

Καταρχάς θα ήθελα να πω στον κύριο Τουρνά ότι η ιδέα του «μπάζει» από παντού.

Για να γίνω πιο συγκεκριμένος θα αναφέρω ότι μέσω διαδικτύου δεν διακινείται μόνο μουσική και ταινίες αλλά και βιβλία, και επιστημονικά άρθρα, και μελέτες, και φωτογραφίες, και εικόνες, και παρτιτούρες και άλλα καλούδια που προστατεύονται από νόμους περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Μήπως θα έπρεπε να πάρουν και αυτοί «κάτι» ή αυτοί έχουν καλοπληρωθεί και δεν χρειάζεται;

Αυτό που με προβληματίζει περισσότερο στην πρόταση του ΤΕΛΟΥΣ είναι το πως θα γίνει η μοιρασιά. Θα «κοπεί» ένας μισθός ή θα τα μοιραστούν κάποιοι «αναλόγως».

Για να δούμε λοιπόν τι είναι η μουσική που διακινείται μέσω διαδικτύου, σήμερα. Μήπως είναι αυτό το κάτι που εξυψώνει το πνεύμα; Ένα προϊόν του μυαλού που στοχεύει στην ψυχή και την καρδιά του αποδέκτη; Μήπως είναι μια προσφορά των δημιουργών στην «πολιτιστική δραστηριότητα» του ανθρώπου, το «αγαθό» που προσφέρεται από τον «άνθρωπο» στον «άνθρωπο»;

Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Το σίγουρο είναι ότι είναι ένα εμπορικό προϊόν και ως τέτοιο προστατεύεται από τους νόμους. Για να το διατυπώσω καλύτερα θα έλεγα ότι δεν προστατεύεται το δημιούργημα αλλά οι απολαβές του δημιουργού (και όχι μόνο αυτού).

Ο δημιουργός λοιπόν αφού ολοκληρώσει το πόνημα του «νιώθει» την ανάγκη να το «μοιραστεί» με τον απλό άνθρωπο. Βγαίνει στους δρόμους και στις πλατείες; Όχι βέβαια. Συνεταιρίζεται με κάποιους φιλότεχνους που έχουν την υποδομή (διάθεση του έργου σε ελεγχόμενο κοινό), είτε αυτό λέγεται δισκογραφική εταιρία, είτε λέγεται «μαγαζί», «κέντρο διασκέδασης» ή όπως αλλιώς το αποκαλούν.

Ο καλλιτέχνης λοιπόν δεν «πουλάει» το έργο του παρά γίνεται συνέταιρος με τον κεφαλαιούχο και το πουλάνε μαζί. Ποιος χάνει από αυτό τον συνεταιρισμό; Μα ο καλλιτέχνης φυσικά, περιμένοντας τον συνέταιρο του να του δώσει τα ψίχουλα που του «αναλογούν». Ο «συνέταιρος» φυσικά έχει βγάλει το κεφάλαιό του και το κέρδος του και έχει βρει ήδη άλλο «συνέταιρο».

Γιατί κόπτονται όλοι για τα δικαιώματα; Γιατί πολύ απλά «είναι πολλά τα λεφτά γιε μου» που έλεγε ένας άλλος καλλιτέχνης. Αλήθεια μήπως κάποιος πρέπει να εισπράξει «δικαιώματα» για αυτή την ατάκα αφού έχει «παίξει» τόσο πολύ.

Η «μουσική βιομηχανία», διότι περί βιομηχανίας πρόκειται, πουλάει τα προϊόντα της σε άλλες βιομηχανίες (μόδα, νυχτερινή και ημερήσια διασκέδαση, Super Market, θέατρο, κινηματογράφο, τύπο, ραδιόφωνο κλπ) και τα βγάζει τα λεφτά της (εντάξει μπορεί να μην βγάζει όσα θα ήθελε να βγάλει, άλλωστε κανείς μας δεν βγάζει όσα θα ήθελε). Ο καλλιτέχνης τι κάνει; Μήπως θα πρέπει να βρει άλλους συνέταιρους για την προώθηση του προϊόντος του;

Αρκετά σας κούρασα.

Πάντως με προβληματίζει αρκετά το γεγονός ότι ολόκληρη βιομηχανία δεν μπορεί να βρει τρόπο να προφυλάξει τα κέρδη της. Μήπως τελικά δεν έχει πρόβλημα; Μήπως τα διαφυγόντα κέρδη από την δισκογραφία εισρέουν από άλλη πόρτα; Την διοργάνωση των συναυλιών;

Hastaroth

#19293 / 07.12.2009, 19:18

Κατ'αρχήν,οι φωτογραφίες (άν δέν είναι καλλιτεχνικές) δέν αποτελούν "πνευματικό δημιούργημα" αλλά απλή αποτύπωση τής όποιας πραγματικότητας.

Επίσης,οι επιστημονικές μελέτες και άρθρα ναί μέν αποτελούν "πνευματικό δημιούργημα",αλλά κατά κανόνα δημοσιεύονται ηλεκτρονικά από τά αντίστοιχα επιστημονικά περιοδικά (journals) τά οποία υποχρεώνουν όποιον θέλει να κατεβάση ένα άρθρο νά πληρώση κάποιο ποσουδάκιον.Μετά την πάροδο ωρισμένου χρόνου,βέβαια,τά άρθρα γίνονται freely downloadable.Επίσης μήν ξεχνάμε οτι οι δημιουργοί τών επιστημονικών άρθρων είναι επιστήμονες ερευνητές εργαζόμενοι σέ διάφορα ακαδημαϊκά ή ερευνητικά ιδρύματα,από τά οποία και πληρώνονται.

Από εκεί και πέρα,η πρόταση τού κ.Τουρνά "δέν είν' κακή",αλλά στην θεωρία μόνο.Στήν πράξη,σκοντάφτει ακριβώς στό πρόβλημα που αναφέρεις,δηλαδή το πώς θά γίνεται η μοιρασιά.Αν εγώ πληρώνω π.χ. πρόσθετο τέλος 2 ευρώ (στρογγυλεύω γιά να μην μπλεκόμαστε μέ περίεργα νούμερα) γιά ένα μήνα κατεβάσματος καί στην διάρκεια αυτού τού μήνα κατεβάσω πενήντα τραγούδια από πενήντα διαφορετικούς δημιουργούς,τί ποσοστό από τό δίευρό μου θά πάη στόν κάθε δημιουργό;καί πώς είναι βέβαιον οτι θά πάη καί δέν θά τό φάνε κάποιοι "ανάλογοι" καθ'οδόν;

Τό "τέλος επί κενών κασσετών και CD" ισχύει εδώ και πολλά χρόνια,όμως ουδέποτε μάθαμε μέ ποιόν τρόπο μοιράζονται τά χρήματα.Μπορεί αυτή τη στιγμή κάποιος να αντιγράφη σέ ένα κενό CD (γιά τό οποίο πλήρωσε βέβαια τό σχετικό "τέλος") ένα δικό μου τραγούδι που υπάρχει σέ CD συγκροτήματος που συμμετείχα.Τί ποσοστό από το "τέλος κενού CD" που πλήρωσε ο αντιγραφέας θά πάρω εγώ;Κι'άν την ίδια δουλειά έχουν κάνεί άλλοι πενήντα,εξήντα,εκατό αντιγραφείς,τί ποσοστό από τό σύνολο τών δικών τους "τελών" (που βέβαια τό σύνολο αυτό θά είναι ένα αξιοπρόσεκτο ποσόν) αναλογεί σέ μένα;καί ποιός θά μού το δώση,άν δέν είμαι μέλος σέ κάποια εταιρεία "προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων";Ητοι,catch the egg and shave it...

Ούτε εγώ πιστεύω οτι τελικά η "μουσική βιομηχανία" έχει ιδιαίτερο πρόβλημα,παρ'όλο που οι πωλήσεις CD (καί ολίγον από βινύλιο) έχουν πέσει αρκετά τώρα τελευταία,μέ όλα αυτά τά ηλεκτρονικά "δισκάδικα" (που όμως δέν πωλούν δίσκους,αλλά μεμονωμένα τραγούδια).Οπως λές κι'εσύ,η διοργάνωση συναυλιών από τίς δισκογραφικές γιά τούς καλλιτέχνες που αυτές "σταβλίζουν",η πώληση πολλών CD στά έντυπα ΜΜΕ που τά δίνουν "δωρεάν" μέ τά έντυπά τους,κλπ κλπ,τους αποφέρουν αξιοσέβαστα κέρδη.Απλά,"κανείς μας δέν βγάζει όσα θά ήθελε" άρα όλοι θά θέλαμε να βγάζουμε κι'άλλα.....

kasel

#19295 / 07.12.2009, 21:08

Εγώ δε θα σταθώ στην πρόταση του κ.Τουρνά περί ''ΤΕΛΟΥΣ''.Ίσως να'ναι κάποια λύση,αλλά δεν είμαι ειδικός για να τη σχολιάσω.

Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι περί παύσης της δημιουργίας.Η μουσική και η όποια καλλιτεχνική έκφραση είναι πάνω απ'ολα ανάγκη.Μου φαίνεται αστείο το επιχείρημα οτι κάποιος δε θα δημιουργεί επειδή δε θα πληρώνεται αυτά που ο κ.Τουρνάς θεωρεί οτι του αναλογούν.

kasel

#19296 / 07.12.2009, 21:17

ThanassisB

#19297 / 08.12.2009, 00:25 / Αναφορά
Θα πρότεινα στον ΕΞΕΧΟΝΤΑ μουσικάνθρωπο κ. Τουρνά, με τα τραγούδια του οποίου αλλά και των Poll πρωτοερωτεύθηκα την κιθάρα και την διασκέδαση ανθρώπων, να "κοιτάξει" λίγο παραπάνω το θέμα των δισκογραφικών-ραδιοφώνων-κυκλώματος πώλησης cd, να "δεί" όλα τα γεμάτα ταλέντο και ενέργεια παιδιά στο myspace και στο facebook αλλά και σε όλα τα μουσικά sites που προσπαθούν να "κάνουν" αυτό που λέει η ψυχή τους και τελικά ή τα παρατάνε ή "πουλάνε" την ψυχή τους στο "x-factor" και στο "Ελλάδα έχεις ταλέντο".

Περισσότερα θα κερδίσει η μυσική από μια εξυγίανση όλου του κυκλώματος παρά από το €1,50.

Ελπιζω οι απαντήσεις όλων μας , με κάποιο τρόπο , να φτάσουν στον κ. Τουρνά.

rkonstantinos

#19300 / 08.12.2009, 10:49

«Περισσότερα θα κερδίσει η μουσική από μια εξυγίανση όλου του κυκλώματος παρά από το €1,50».

Συμφωνώ με τον φίλο. Άλλωστε αυτό που έχει αξία σε αυτή την τέχνη δεν είναι το CD, αλλά οι ζωντανές εμφανίσεις. Το CD είναι το «χαλί» (που λένε και οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί), που στρώνεται για να βοηθήσει την κατανάλωση προϊόντων, από ρούχα, παπούτσια και βιβλία έως πίτσες, ποτά κα. Είναι το μέσο που μας θυμίζει πόσο καλά περάσαμε σε εκείνη την συναυλία.....

Εντάξει, ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα, το ραδιόφωνο είναι ένας σοβαρός λόγος ύπαρξης της δισκογραφίας. Βέβαια και εκεί «πουλάνε» μόνο κάποια προϊόντα της (play list). Ας μην γελιόμαστε, ακόμα και οι πιο «αθώοι» ραδιοφωνικοί σταθμοί ακολουθούν μια «αθώα» play list.

Κάποτε αγοράζαμε ένα δίσκο (βινυλίου), πίναμε τον καφέ μας ή το ποτό μας (κάναμε και κανένα τσιγαράκι), διαβάζαμε ΟΛΟ το εξώφυλλο και το εσώφυλλο και απολαμβάναμε την μουσική ακούγοντας την κάθε νότα που έπαιζαν τα όργανα και ο ερμηνευτής. Σήμερα ακούμε μόνο της βασικές μελωδίες και το ρυθμό του τραγουδιού, στα κλεφτά, μέσα στο αυτοκίνητο ή στο Mp3 μας ενώ κάνουμε κάτι άλλο. Υπάρχει κανείς σήμερα που ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ την μουσική; Πολύ φοβάμαι πως όχι. Απλά την ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ.

«Ελπίζω οι απαντήσεις όλων μας , με κάποιο τρόπο , να φτάσουν στον κ. Τουρνά».

Κι εγώ το ελπίζω.

Orfeus

#19302 / 08.12.2009, 11:46 / Αναφορά
Παράλληλα με το Διοικητικό Συμβούλιο της ΑΕΠΙ, έχει συσταθεί με τον κανονισμό λειτουργίας της η Επιτροπή Δημιουργών-μελών της, με σκοπό αφενός έναν εξελεγκτικό, γνωμοδοτικό και συμβουλευτικό ρόλο στη λήψη αποφάσεων του Οργανισμού και αφετέρου την ουσιαστική και συνεχή ενημέρωση των πνευματικών δημιουργών σχετικά με όλες τις τρέχουσες εξελίξεις, που αφορούν σε θέματα διαχείρισης της πνευματικής ιδιοκτησίας.

Η Εξελεγκτική – Γνωμοδοτική Επιτροπή Δημιουργών – Μελών ΑΕΠΙ αποτελείται κατ’ αρχήν από τους: Γιώργο Ανδρέου, Νίκο Αντύπα, Αντώνη Βαρδή, Θοδωρή Γκόνη, Άρη Δαβαράκη, Μάνο Ελευθερίου, Νίκο Ζούδιαρη, Γιώργο Θεοφάνους, Μαριανίνα Κριεζή, Χρήστο Νικολόπουλο, Ρόμπερτ Ουίλλιαμς, Δημήτρη Παπαδημητρίου, Λευτέρη Παπαδόπουλο, Αντώνη Πλέσσα, Κώστα Τουρνά, Διονύση Τσακνή και Κώστα Φασουλά. Επίσης, παράλληλα με την Επιτροπή μελών Αθήνας, έχει συσταθεί ανάλογη επιτροπή με έδρα στη Θεσσαλονίκη.

Οι εργασίες των Επιτροπών μελών της ΑΕΠΙ, είναι ανοιχτές σε όλα τα μέλη της ΑΕΠΙ που επιθυμούν να συμμετέχουν είτε παρακολουθώντας, είτε εκθέτοντας και παρουσιάζοντας τις απόψεις-προτάσεις τους. Για συμμετοχή μελών της ΑΕΠΙ στις Επιτροπές Δημιουργών Αθηνών-Θεσσαλονίκης αρμόδιο είναι το Τμήμα Επικοινωνίας της ΑΕΠΙ.

Εδώ: http://aepi.gr/index.php?option=com_content&task=blogsection&id=4&Itemid=30&limit=4&limitstart=8

Τα συμπεράσματα δικά σας…

Hastaroth

#19313 / 08.12.2009, 19:49

Μπορεί να μήν έχη γένια ο κ.Τουρνάς,αλλά άν κατάλαβα καλά την "υπογράμμιση" τού ονόματός του στό σχόλιό σου,τά ευλογεί καταλλήλως καί αρκούντως.

Τί θά "εξελέγχη" άραγε αυτή η Επιτροπή Δημιουργών-μελών τής ΑΕΠΙ;

Disasterpiece

#19314 / 09.12.2009, 02:33 / Αναφορά
Η λυση στο προβλημα εχει 3 σταδια που κανεναν δεν συμφερει να παραδεχθει:

1.Καλυτεροι και λιγοτεροι δισκοι,οχι αλλη σαβουρα,οχι τοση πολλη σαβουρα.

2.Επιστροφη στους δογμα "Μεγαλοι Δημιουργοι-τραγουδιστες ταπεινοι" και εγκαταλειψη του δογματος "Δημιουργοι αναξιοι-τραγουδιστες εγωκεντρικοι" που κατεστρεψε την ελληνικη μουσικη τα τελευταια 20+ χρονια.

Να γινει η δισκογραφια παλι "δημιουργο-κεντρικη" και να παψει να ειναι "τραγουδιστο-κεντρικη".

2.Οι δισκοι να γινουν παλι "εργα τεχνης" που σε θα προκαλουν να τους περιεργαστεις και θα θες τους αγορασεις:επιστροφη στο ΒΙΝΥΛΙΟ.Τα CD δεν τα σεβεται κανεις ουτε τα σεβαστηκε ποτε.Τα CD γιναν η κερκοπορτα της πειρατειας.

Μεχρι τοτε στη μονιμη ΚΛΑΨΑ θα ειστε,κυριοι μουσικοι.

Οπως στρωσατε,κοιμαστε...ελπιζω να ξυπνησετε!

Hastaroth

#19320 / 09.12.2009, 19:02

Τό θέμα,νέε μου :) είναι πως η επιστροφή στό βινύλιο (γιατί όχι και στόν κύλινδρο εκ κηρού,που είχαν οι φωνόγραφοι τού Εντισον μέ τό χ'νί) δέν θά λύση τό πρόβλημα.Ξέρεις τί χρυσές δουλειές κάνανε κάτι δισκάδικα που -έναντι αμοιβής,βεβαίως βεβαίως- γράφανε διάφορους δίσκους σέ κασέττες που αγοράζαμε εμείς οι έφηβοι τότε φιλόμουσοι;Τούς έλεγες ποιά τραγούδια και ποιών καλλιτεχνών ήθελες και εντός 24ώρου σού είχαν έτοιμη την κασέττα.Οταν ήμουν 16-17 χρονών και δέν είχα δικά μου λεφτά γιά ν'αγοράζω δίσκους,κατέφευγα σ'αυτήν την λύση που ήταν πιό οικονομική.Οταν άρχισα νά βγάζω λεφτά από την δουλειά μου,κατήργησα το σύστημα αυτό γιατί τό βαλάντιό μου άντεχε την αγορά ενός,δυό ή καί τριών δίσκων μαζί καμμιά φορά.

Καί τό CD μπορεί να είναι έργο τέχνης,μ'ένα καλό εξώφυλλο.Ομως ο λόγος -ή μάλλον οι λόγοι- που το CD έγινε η κερκόπορτα τής πειρατείας είναι αφ'ένός οτι οι εταιρείες αύξησαν πολύ τίς τιμές τών CD και αφ'ετέρου οτι είναι πιό εύκολο να αντιγράψης ένα CD σ'ένα άλλο CD,διατηρώντας την ποιότητα τού ήχου,παρά ένα LP σ'ένα άλλο LP.Τό πρώτο,μπορεί να το κάνη ο καθένας.Τό δεύτερο,μόνο οι δισκο-κοπτικές εταιρείες (όπως ήταν η αείμνηστη Columbia).Θυμήσου:το CD είναι ψηφιακό,τό LP αναλογικό.....

Γιά να μήν πώ οτι τότε υπήρχαν καί τά 45άρια "singlάκια",που σού έδιναν την δυνατότητα ν'αγοράσης μεμονωμένα τραγούδια.

Κατά τά άλλα,συμφωνώ μέ τά "δόγματα" που προτείνεις.

Η ειρωνεία είναι οτι οι δισκογραφικές εταιρείες,αντί ν'αρπάξουν την ευκαιρία καί να δημιουργήσουν αυτές οι ίδιες τά "ηλεκτρονικά δισκοπωλεία" τους,άφησαν τό πεδίο ελεύθερο σ'αυτούς που μετά βάλθηκαν να κυνηγάνε γιά τά "δικαιώματα".

(Ουσιαστικά αυτό που θά έκαναν οι δισκογραφικές θά ήταν να φτιάξουν wave-πωλεία,δηλαδή να πουλάνε τά τραγούδια ώς αρχεία wav-άρα μέ πολύ καλύτερη ποιότητα ήχου από τό mp3,αλλά σέ πολύ χαμηλές τιμές αφού πλέον δέν θα είχαν την "δικαιολογία" οτι έχουν να καλύψουν τά έξοδα "κατασκευής" τού υλικού μέσου,δηλαδή τού CD).

Τελειώνοντας,νά προσθέσω κι'εγώ το δικό μου "δόγμα" πρός πρότασιν,ήτοι η μουσική δημιουργία να γίνη "τραγουδο-κεντρική" καί να πάψη νά είναι "δισκο/CDο-κεντρική".Δέν αντιλέγω οτι ένα καλό εξώφυλλο κάνει ωραία εντύπωση,αλλά ο δημιουργός ενδιαφέρεται πρωτίστως οι ακροατές ν'ακούσουν τά τραγούδια του,όχι να δούν το εξώφυλλο τού CD του.....

StavmanR

#19315 / 09.12.2009, 10:22 / Αναφορά
Οι έχουν οιαδήποτε σχέση τα βασικά της λειτουργίας της οικονομίας της αγοράς, γνωρίζουν ότι οποιαδήποτε φορολόγηση ή επιβάρυνση των ISP (providers) θα μετακυλίσει έμμεσα στους πολίτες, όπως συμβαίνει με κάθε τέτοιου είδους κίνηση. Επομένως, η πρόταση αυτή είναι μάλλον άστοχη ως προς την λογική της αγοράς.

Για να ελεγχθεί η διακίνηση του υλικού μέσω του ίντερνετ προϋποτίθεται ο έλεγχος των διακινούμενων δεδομένων. Αυτό, σε απλά λόγια σημαίνει ότι πρέπει να θεσπιστεί ο νόμος του ελέγχου του διαδικτύου, πράγμα που ήδη καταδίκασε εν πολλοίς η Ε.Ε. Ειδάλλως, πως είναι δυνατό να γνωρίζουμε τί, πώς και πότε διακινείται;

Η τέχνη δεν έχει σαφή όρια. Αυτό σημαίνει ότι οποιοσδήποτε κοινοποιεί ό,τιδήποτε στο ίντερνετ μπορεί να επικαλεστεί το καλλιτεχνικό του ταλέντο. Πώς θα διαχωριστεί τί είναι πνευματικό δημιούργημα και τί όχι, τί είναι καλλιτέχνημα και τί όχι; Τη στιγμή που γράφω αυτό το σχόλιο μπορεί να ζητήσω ποσοστά για την δημοσίευση αυτού του "μοναδικού, ανεπανάληπτου και συναισθηματικού σχολίου".

Πρέπει να καταλάβουμε κάποια στιγμή πως "ό,τι σπείραμε θερίζουμε", όπως πολύ σωστά επισήμανε ο Disasterpiece. Από τη στιγμή που ο καλλιτέχνης έγινε επαγγελματίας καταστράφηκε η αυθεντική δημιουργία. Τα έργα ζωής έγιναν τραγουδάκια σε δίσκο. Κι εκεί που είχες υλικό να φτιάξεις ένα υπέροχο έργο, φτιάχνεις ξεχωριστά 30 τραγουδάκια με το σύστημα ΚουΡουΚουΡουΓεΚουΡου (Κουπλέ, ρεφραίν, κουπλέ, ρεφραίν, γέφυρα, κουπλέ, ρεφραίν), μόνο και μόνο για να ανταποκριθείς στη λειτουργία της αγοράς.

StavmanR

#19316 / 09.12.2009, 10:24

* ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ (στην κακοπληκτρολογημένη πρώτη πρόταση του σχολίου).

Athws

#19317 / 09.12.2009, 15:09

κ. Τουρνά, Ανδρέου, Αντ.Πλέσσα, Παπαδόπουλε και λοιποί βαθμοφόροι της ΑΕΠΙ, δεν λίγο κουραστικό (για μας) να έρχεστε ένας-ένας με πανομοιότυπα δημοσιεύματα για την προώθηση της ίδιας "ιδέας" ;

Δήλώστε τη σαν θέση της ΑΕΠΙ, κινηθείτε αρμοδίως και ό,τι πετύχετε..

Hastaroth

#19322 / 09.12.2009, 19:19

1.Σταύρο,μού βάζεις ιδέες :))) .Θά ζητήσω κι'εγώ ποσοστά γιά την δημοσίευση τών σχολίων μου.Ιδίως επειδή καταβάλλω μεγαλύτερο κόπο γιά να τά γράψω,λόγω τού ότι στέκομαι όρθιος (δέν σχεδίασα καλά τό έπιπλο που βρίσκεται τό internet station μου κι'έτσι άν καθήσω στην καρέκλα δέν φτάνω το πληκτρολόγιο...).

2.Επανερχόμενος στήν σοβαρότητα,επισημαίνω οτι πολλοί από τούς μεγάλους συνθέτες τού παρελθόντος ήταν και αυτοί επαγγελματίες (καί δέν μιλάω μόνο γιά τήν σύγχρονη εποχή,όπου ο συνθέτης ήταν μάλιστα κάποιες φορές "υποχρεωμένος" εκ τού συμβολαίου του να δίνη τραγούδια στην δισκογραφική του εταιρεία,αλλά καί γιά παλιότερες εποχές,όπου κλασσικοί συνθέτες έγραφαν έργα κατά παραγγελίαν διαφόρων ευγενών (κάποιοι εκ τών οποίων είχαν και αγενή συμπεριφορά) καί βασιλέων και αυτοκρατόρων,ή τούς έπαιρναν οι εν λόγω τιτλούχοι υπό την "προστασίαν" τους (τούς συντηρούσαν δηλαδή).Η αυθεντική δημιουργία καταστράφηκε όταν όλο αυτό το πράγμα βιομηχανοποιήθηκε και έπαψε να είναι "βιοτεχνία".Τότε βέβαια "επινοήθηκαν" καί "μηχανές παραγωγής συνθέσεων" τού συστήματος ΚΡΚΡΓΚΡ που αναφέρεις.

Administrator

jorge

#19347 / 13.12.2009, 18:00 / Αναφορά
Εγώ συμφωνώ με την πρόταση του Τουρνά, με την προϋπόθεση να μην μπει οποιοσδήποτε μηχανισμός στο τι κατεβάζουμε. Κανένας έλεγχος. Αυτή την ελευθερία, ναι, είμαι διατεθιμένος να την πληρώνω 1 ευρώ το μήνα, όπως έκανα και με τις κασέτες πριν 10 χρόνια.

Αν προκριθεί τελικά άλλη λύση, πιθανότατα θα συμπεριλαμβάνει και τον ΕΛΕΓΧΟ από κάποια "αρχή", πράγμα που δε θέλω.

Προτιμώ να είναι όλα ελεύθερα και ας πίνω 1/3 του φραπέ λιγότερο το μήνα.

ΥΓ. Βλέπω οτι ο Τουρνάς τουλάχιστον πρότεινε μια λύση, ενώ δεν βλέπω κάτι ανάλογο από όσους σχολιάζουν.

Hastaroth

#19349 / 14.12.2009, 19:16

Κύριε πρόεδρε,διαμαρτύρομαι :) Εγώ πρότεινα μιά λύση.Οι δισκογραφικές εταιρείες νά πάψουν να είναι δισκο/CDο-γραφικές καί να γίνουν wave-γραφικές (γραφικές πάντως νά μην γίνουν...).Δηλαδή να επικεντρωθούν στο να διανέμουν αυτό που αποτελεί τόν λόγο ύπαρξής τους:την μουσική.Δηλαδή πλέον να διακινούν αρχεία wav.

Τό να πληρώνουμε 1 ή 2 ευρώ τό μήνα γιά νά κατεβάζουμε αγρίως και ελευθέρως θά βολεύη μέν εμάς ώς ακροατές,αλλά όχι εμάς ώς δημιουργούς (σ'αυτήν τήν δικτυοκοινότητα πρέπει να τά βλέπουμε τά πράγματα ΚΑΙ από αυτή τη σκοπιά,διότι πολλοί εξ ημών δρούμε -ή κάποια στιγμή θά δράσουμε- και μ'αυτήν την ιδιότητα).Οπως είπα και πιό πάνω,δέν είναι τεχνικά δυνατόν να ξέρουμε άν τό 1 ή τά 2 ευρώ που πληρώνουμε θά πάνε σ'αυτούς τών οποίων τά τραγούδια κατεβάσαμε ή σέ κάποιους μόνο εξ αυτών-δηλαδή στούς έχοντες μεγάλο δόντι καί καλό οδοντίατρο.

Κανείς μας δέν θέλει να τόν ελέγχουν κάποιοι στό τί ακούει,σ'αυτό συμφωνώ.Γι'αυτό πρέπει η λύση που θα βρεθή να μάς αφήνη όλους ευχαριστημένους-ακροατές,δημιουργούς καί διακινητές τής μουσικής...

Administrator

jorge

#19350 / 14.12.2009, 19:43

Αλμπερτ, πως ακριβώς οι δημιουργοί και οι δισκογραφικές θα βγάλουν λεφτά, διακινώντας wav αρχεία;

Hastaroth

#19351 / 14.12.2009, 21:11

Οπως έβγαζαν λεφτά μέχρι τώρα,διακινώντας βινύλια και CD,Γιώργο.

Απλά,τώρα δέν θα διακινούν υλικά μέσα/φορείς τού ήχου,αλλά τόν ίδιο τόν ήχο σέ μορφή αρχείου.Αϋλη μορφή.δηλαδή.Οπως γίνεται τώρα μέ τά "ηλεκτρονικά δισκάδικα",που πληρώνεις ένα ποσό καί κατεβάζεις τό mp3 που θέλεις.Τό πλεονέκτημα τώρα θα είναι οτι θά μπορούμε να κατεβάζουμε αρχεία wav,που έχουν καλύτερη ποιότητα.

Ετσι,παύει να υπάρχη δικαιολογία γιά υπέρογκες τιμές,αφού τό κόστος τών εξωφύλλων και εσωφύλλων,μέ τίς φωτογραφίες,τά κολλάζ,μοντάζ κλπ κλπ μηδενίζεται.

Αλλωστε,δέν αγοράζουμε ένα CD απλά και μόνο επειδή έχει ωραίο εξώφυλλο,αλλά επειδή έχει τραγούδια που θέλουμε να ακούσουμε.

"Καί όλοι αυτοί οι γραφίστες,φωτογράφοι,τυπογράφοι κλπ που δούλευαν γιά να φτιαχτή το CD,τί θά γίνουν;",τίθεται τό ερώτημα.

Απάντηση:ό,τι έγιναν και οι σανοπώλες,σαμαροποιοί (δηλαδή σαμαράδες),πεταλωτές κλπ,όταν εμφανίστηκαν τά αυτοκίνητα και τά ιππήλατα οχήματα έπαψαν να είναι βασικό μεταφορικό μέσο.Μερικοί προσαρμόστηκαν στά νέα δεδομένα και άλλαξαν αντικείμενο εργασίας (π.χ. έγιναν βενζινοπώλες,βουλκανιζατεράδες,φαναρτζήδες κλπ,ώστε να "υποστηρίξουν" τό νέο μεταφορικό μέσο.Αλλοι άλλαξαν τελείως αντικείμενο εργασίας).Κάτι ανάλογο πιστεύω θά γίνη εφ'όσον επικρατήση τό ψηφιακό αρχείο έναντι τού υλικού φορέα ώς μέσο διακίνησης τής μουσικής.

Τό αποτέλεσμα όλου αυτού τού "μπούγιου" είναι οτι θά μειωθή τόσο πολύ τό κόστος παραγωγής ενός τραγουδιού ώστε η τιμή αγοράς του θά είναι προσιτή στόν περισσότερο κόσμο,οπότε δέν θά έχη έννοια η "παράνομη" απόκτησή του δωρεάν,διά τής "πειρατείας".Η οποία έτσι,άν δέν εξαφανιστή εντελώς,τουλάχιστον θά εξασθενήση τόσο πολύ ώστε τά εξ αιτίας της διαφυγόντα έσοδα θά είναι μηδαμινά....

Administrator

jorge

#19353 / 14.12.2009, 22:07

ΟΚ, αυτή είναι μια πρόταση, πράγματι.

Όμως μην ξεχνάμε ότι όσο περνούν τα χρόνια, όλο και περισσότερος κόσμος μαθαίνει τα torrents και το πειρατικό download. Αυτή η συνήθεια δεν αλλάζει μετά. Αυτός που ξέρει το Greek Tracker δεν θα αγοράσει ποτέ CD. Θα μπει και θα κατεβάσει όλη τη δισκογραφία. Χωρίς να πληρώσει τίποτε πάλι.

Ενώ αν μπει το 1 - 1,5 ευρώ...

Hastaroth

#19358 / 15.12.2009, 20:10

Μά γι'αυτό ίσα-ίσα λέω οτι η διακινητέα "μονάδα" πλέον δέν πρέπει να είναι τό CD,αλλά τό τραγούδι.Απαλλαγμένο από κάθε "περιτύλιγμα" που έτσι κι'αλλοιώς λίγο προσθέτει στην καλλιτεχνική αξία του.

Αυτή η νέα "διακινητέα μονάδα",λοιπόν,μπορεί να είναι πολύ φτηνότερη και επιπλέον προσφέρει ευελιξία στόν ακροατή,που δέν θα υποχρεώνεται πλέον να αγοράζη ένα CD γιά νά ακούη ενδεχομένως μόνο ένα μικρό ποσοστό από αυτό.Αλλά θά προσφέρη ευελιξία και στόν δημιουργό,αφού δέν θα υποχρεώνεται νά σκέφτεται ποιά τραγούδια,μέ ποιά σειρά κλπ θά βάλη σέ ένα CD ώστε να μήν είναι βαρετό γιά τόν ακροατή,νά έχη κάποιο ενιαίο ύφος κλπ κλπ.

Αυτός που ξέρει το Greek Tracker ασφαλώς δέν θά αγοράση ούτε μεμονωμένα τραγούδια.Αυτός όμως που θέλει να αγοράση αλλά επειδή σκέφτεται "γιατί νά πάρω τό CD τού τάδε,που έχει μέν μέσα την κομματάρα αλλά τά υπόλοιπα τραγούδια του μού είναι από αδιάφορα έως αποκρουστικά" ή "καί πού ξέρω εγώ άν τά υπόλοιπα τραγούδια τού CD είναι καλά;" διστάζει να πάρη το CD,μέ τό σύστημα τού pay per song θά αγοράζη μόνο εκείνα τά τραγούδια που θέλει,επειδή θά τά αντέχη πλέον το βαλάντιό του.Τότε δέ,αυτό το 1-1,5 ευρώ θά πηγαίνη οπωσδήποτε στόν δημιουργό και όχι στούς "ανάλογους" μέ τά δόντια.Θά είναι και πιό εύκολο να υπολογιστούν τά μερίδια που αναλογούν στόν κάθε δημιουργό.

Τό ξαναλέω,η πειρατεία ενδεχομένως δέν θά εξαφανιστή ούτε μέ τό σύστημα αυτό.Θά μειωθή όμως τόσο πολύ που πλέον δέν θα αποτελή πρόβλημα γιά τους δημιουργούς.

kasel

#19359 / 15.12.2009, 20:22

Εμένα με ενδιαφέρει και το εικαστικό μέρος ενός δίσκου,όπως και οι πληροφορίες(στιχουργοί,μουσικοί,συμμετοχές κι ό,τι τέλος πάντων περιέχει το ένθετο).Καλή η πρότασή σου hastaroth και σίγουρα εκεί οδηγείται το πράμα,αλλά έντελώς απρόσωπη.Αλλά μάλον εγώ είμαι στις εξαιρέσεις.

Hastaroth

#19360 / 15.12.2009, 20:56

Μά αυτό που λέω εγώ είναι να μήν υπάρχουν πλέον "δίσκοι",αλλά μεμονωμένα τραγούδια.Οι πληροφορίες θά υπάρχουν,αλλά σάν "tag" στό κάθε τραγούδι ξεχωριστά.

Δηλαδή,στήν ιστοσελίδα τού "διακινητή" ή καί τού δημιουργού-άν είναι διακινητής ο ίδιος-κάτω από το link που σέ οδηγεί στην πληρωμή τού ποσού προκειμένου να κατεβάσης το κομμάτι,θά υπάρχη κείμενο που θά λέη π.χ. ΤΙΤΛΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ:ΧΑΝΟΜΑΙ ΓΙΑΤΙ ΧΡΩΣΤΑΩ ΣΥΝΘΕΤΗΣ:Τάδε ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΣ:ΔΕΙΝΑ ΜΟΥΣΙΚΟΙ:.. κλπ κλπ

Γιά τίς "εξαιρέσεις" :) μπορεί να υπάρχη η δυνατότητα κάποιος δημιουργός να έχη κάνει μιά ομάδα τραγουδιών,ένα "εικονικό CD" δηλαδή.Κάτω από το link γιά την πληρωμή και το κατέβασμα όλης τής ενότητας,θά υπάρχη ενδεχομένως ένα αρχείο εικόνας μέ τίς πληροφορίες γιά τούς συντελεστές τής ενότητας -συνθέτη,στιχουργό,μουσικούς κλπ.Φαντάσου το σάν ένα εξώφυλλο από CD,ψηφιοποιημένο όμως,που θά μπορής και αυτό να το κατεβάσης καί να το έχης στόν υπολογιστή σου,στό ίδιο directory μέ τά σχετικά τραγούδια.Θά μού πής "ναί,αλλά τότε πάλι θα χρειαστή ένας γραφίστας".Ναί,θά χρειαστή αλλά θά φτιάξη απλά ένα αρχείο στόν υπολογιστή του,όχι μακέττες γιά εκτύπωση (καί άρα φιλμάκια και μελάνια καί τετραχρωμίες και λοιπά).

Αν καί πιστεύω οτι εφ'όσον γενικευτή τό μοντέλο τής διακίνησης τραγουδιών,δέν θά έχη νόημα να υπάρχουν "εικονικά εξώφυλλα" μέ φωτογραφίες κλπ,αφού ο ακροατής/αγοραστής θα παίρνη αυτό που τον ενδιαφέρει κατά κύριο λόγο,δηλαδή το τραγούδι.

kasel

#19361 / 15.12.2009, 21:09

Αυτή η ιδέα σου hastaroth είναι αυτό που έτρεμα μια μέρα οτι θα έρθει.Και προς Θεού τίποτα προσωπικό.Την πραγματικότητα εκφράζεις.Και σίγουρα εδώ που έχει φτάσει το πράγμα δεν υπάρχει γυρισμός.Αλλά τί να κάνω που όταν εγώ έχω ευχάριστο πονοκέφαλο πώς θα βολέψω τα βινύλια παλιότερα,πλέον τα cd,ακούω τους νεότερους να μου λένε για φακέλους στον υπολογιστή.Εγώ και να κατεβάσω θα το γράψω σε cd,θα το βάλω στη σειρά του και θα σηκώνομαι να επεξεργάζομαι το μικρό δισκάδικο του σπιτιού μου.Και το χειρότερο είναι οτι θα αναγκστώ να συμβιβαστώ με τα νέα δεδομένα,γιατί όπως είπες το τραγούδι είναι πρώτα και μετά όλα τ'άλλα.

Hastaroth

#19362 / 15.12.2009, 21:39

Κάποτε υπήρχαν τά ωραία,χρυσόδετα άλμπουμς τών φωτογραφιών.Εβαζαν οι γονείς μας (αλλά κι'εμείς όταν ήμασταν μικροί) τίς φωτογραφίες που είχαν,μέσα σ'αυτά,τίς στερέωναν καλά καί ξεφύλλιζαν αυτά τά άλμπουμς μέ τούς φίλους τους στίς συγκεντρώσεις.Ενα τέτοιο άλμπουμ ζήτημα άν χώραγε καμμιά πενηνταριά φωτογραφίες.Σήμερα,μπορείς να έχης σ'έναν σκληρό δίσκο εκατοντάδες χιλιάδες φωτογραφίες που άν τις έβαζες σέ άλμπουμς θά έπιαναν ένα ολόκληρο δωμάτιο.

Τό ίδιο συμβαίνει ήδη καί μέ τήν μουσική.Εχω κι'εγώ αρκετούς δίσκους (βινύλια) καί πολλοί απ'αυτούς έχουν ωραία εξώφυλλα.Επίσης πολλοί απ'αυτούς έχουν ένα-δυό-τρία τραγούδια που μού αρέσουν,ενώ τά υπόλοιπα μού είναι αδιάφορα.Εχω καί CD,επίσης μέ ωραία εξώφυλλα,που τά πήρα γιατί είχαν ένα-δυό-τρία τραγούδια που μού άρεσαν,αλλά δέν μπορείς να κόψης καί να αγοράσης ένα track από ένα CD καί να πετάξης τά υπόλοιπα,όπως δέν μπορείς νά τό κάνης ούτε και στό βινύλιο.

Δέν είναι κακό να συμβιβαστής με τά νέα δεδομένα,άν αυτά σού επιτρέπουν να έχης στό σπίτι σου μόνο τά τραγούδια που θέλεις καί όχι ένα σωρό άλλα που τά προσπερνάς όταν η βελόνα τού πικ-άπ σου ή τό λέηζερ τού CD player σου φτάνει σ'εκείνο το σημείο....

kasel

#19363 / 15.12.2009, 21:51

Καταλαβαίνω.Κακό δεν είναι,απλά με χαλάει η νέα ποιότητα δεδομένων.Δε λέω.Κι εμένα με έχει βολέψει αφάνταστα το να έχω τραγούδια στο κινητό,γιατί ακούοω και πάνω στο μηχανάκι,όταν παλιότερα είχα το walkman που μου μάσαγε τη κασέτα ή ακόμα χειρότερα το discman που σε κάθε λακούβα πήδαγε και έσπαζαν τα νεύρα μου.Πάντως τις φωτογραφίες ακόμα σε άλμπουμ τις βάζω.Υπάρχουν και με 300 θέσεις.

Hastaroth

#19366 / 16.12.2009, 18:55

Γι'αυτό ακριβώς είπα πιό πάνω οτι άν οι δισκογραφικές εταιρείες άδραχναν την ευκαιρία νά δημιουργήσουν τά δικά τους κέντρα διακίνησης αρχείων σέ μορφή wav (άρα ακόμα καλύτερη ποιότητα) καί μέ τιμές παραπλήσιες (ενδεχομένως λίιιιγο χαμηλότερες από αυτές τών mp3),αντί να κυνηγάνε αυτούς που δέν θέλουν να δώσουν 30 και 40 ευρώ γιά ένα CD τού οποίου μικρό μέρος ενδεχομένως τούς ενδιαφέρει (καί γι'αυτό κατεβάζουν τό μικρό αυτό μέρος από όπου βρούν,κι'άν τό βρούν τζάμπα,ακόμα καλύτερα..) τότε η πειρατεία θά περιοριστή δραστικά.

Οταν κάτι -ιδιαίτερα κάτι καλής ποιότητας- προσφέρεται σέ λογικές τιμές,αποτελεί ένδειξη "καρμιριάς" νά προσπαθής να το πάρης τζάμπα....

ΥΓ.Εγώ τά έχω καταργήσει τά άλμπουμ φωτογραφιών,τίς αποθηκεύω σέ CD.Αλλωστε,μέ τίς ψηφιακές μηχανές,300 φωτογραφίες μπορείς να τίς βγάλης ακόμα και σέ μιά μέρα.