Ένα «πέρασμα» καθόλου βιαστικό που μας αγκαλιάζει λεκτικά και μελωδικά

Η νέα δισκογραφική παρουσία του Σωκράτη Μάλαμα.

Γράφει ο Παναγιώτης Κοτσώνης (travelogue)
45 άρθρα στο MusicHeaven

Τετάρτη 23 Μαρ 2011

Με τη φωνητική σύμπραξη της εξαίσιας Μελίνας Κανά, η νέα δισκογραφική παρουσία του Σωκράτη Μάλαμα - μετά από περίπου 4 έτη - έρχεται ενδεδυμένη με τους ποιητικούς στοχασμούς του Άλκη Αλκαίου και τις ακουστικές νότες του τραγουδοποιού που μέσα στα χρόνια έχει ωριμάσει. Τόσο που δύσκολα μπορεί να αμφιβάλλει κάποιος για την καλλιτεχνική αξία του.

Σε αυτό το μουσικό ταξίδι υπάρχουν περάσματα που λίγο-πολύ όλοι διαβήκαμε ή θα διαβούμε. Ξεκινώντας από βραδυνές περιπολίες το σεργιάνι μας σκοτεινό, βουβό και υπόγειο μας βυθίζει χωρίς ωστόσο να τσαλακώνει την ελπίδα μας για λίγο φως. Μα κι αν χαθεί αυτή η ελπίδα, σίγουρα δεν χάνεται η ελπίδα της μνήμης του χτες. Οι έννοιες, ελπίδα και κανπός, στη σκέψη του Άλκη Αλκαίου προεκτείνοντας τη στιχουργική έκφραση του Γιάννη Αγγελάκα, αποκτούν διττή σημασία. Η θάλασσα γίνεται αναγκαία οδός, συνοδοιπόρος, τόσο για μεγάλα ταξίδια μέσα στον πολύχρωμο κόσμο όσο και για μικρά περάσματα. Η αλμύρα της είναι η αιχμή του δόρατος, μεθυστική και σαγηνευτική. Το υγρό στοιχείο πέρα από το ταξίδι μπορεί να συμβολίσει την ύπουλη αιώνια διαμάχη μεταξύ έρωτος και αγάπης που μοιάζει με το αεικίνητο ποτάμι.

Ο νέος δίσκος του Σωκράτη Μάλαμα θα σας συντροφέψει με τον πλέον μελωδικό τρόπο, παρουσιάζοντάς τον, με λαϊκότροπους ακουστικούς κιθαριστικούς ήχους συνοδευόμενους άλλοτε με το δικό του ερμηνευτικό, λυρικό άρωμα και άλλοτε με το ιδιαίτερο παραδοσιακό φωνητικό άγγιγμα της Μελίνας Κανά. Όσο για τον Άλκη Αλκαίο έχει επιστρατέψει όλα τα στοιχεία της φύσης, όλα τα γήινα υλικά, νερό, χώμα, αέρα, δέντρα, ουρανό, αποδίδοντας και ταυτόχρονα θυμίζοντας σε όλους μας, με τον ιδιαίτερο τρόπο του, όλα εκείνα τα ταξίδια που έγιναν, θα γίνουν ή δεν θα γίνουν ποτέ.

Πρέπει να ξέρετε όμως, πως ο καθένας μόνος θα βρίσκει τους λόγους για τις απραγματοποίητες φυγές του.

Καλή ακρόαση.

Tracklist:

01. Βραδυνές περιπολίες

02. Καράβι στον τοίχο

03. Δευτερόπριμα

04. Οι μύστες της ερήμου

05. Το ποτάμι

06. Το πιθάρι & το λυχνάρι

07. Μονοπώλιο

08. Τα φρύγανα

09. Ακροβάτης

10. Ίλιγγος

11. Κόλλα λευκή

12. Το θαύμα

13. Ρέστα

14. Το ποτάμι ΙΙ

Από τον ίδιο

Από την ίδια στήλη

Δισκογραφία

Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

Στείλε το άρθρο σου

σχολιάστε το άρθρο

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

Aiolos_m

#22234 / 23.03.2011, 15:37 / Αναφορά
"Με τη φωνητική σύμπραξη της εξαίσιας Μελίνας Κανά, μετά από περίπου 4 έτη..."

Η τελευταία δισκογραφική συνεργασία της Κανά με τον Μάλαμα δεν ήταν το 2000 με το "Ο φύλακας και ο βασιλιάς";

TRAVELOGUE

#22235 / 23.03.2011, 22:45

Συντακτική αστοχία!

Administrator

jorge

#22236 / 24.03.2011, 11:32

Αρχι-συντακτική καλύτερα (διορθώθηκε)

Aiolos_m

#22237 / 24.03.2011, 14:38 / Αναφορά
:)

fysiolatris

#22238 / 24.03.2011, 22:41 / Αναφορά
Ξέρασμα.

Άθλια τραγούδια , όλα.

Αν υποτεθεί ότι πρόκειται για τραγούδια.....

Ο Μάλαμας στέρεψε μελωδικά και δεν το 'χει πάρει χαμπάρι.

Ο Αλκαίος, σκέτη τραγωδία.Είναι να τον λυπάσαι, έτσι που γράφει πια...Σαν τους ψωνισμένους ..στιχουργίσκους που βρίσκει κανείς σε διάφορες σελίδες ψευτοστιχουργών που αραδιάζουν έμμετρες ανοησίες.

tas0s19

#22243 / 25.03.2011, 21:44

Fysiolatris εχεις εμβαθηνει καθολου στον στιχο να δεις μηπως τι θελει να πει η να συμβολισει με τα κομματια αυτα που αποκαλεις ξερασμα??Στην τελικη δεν γινεται παντα να γραφονται πριγκηπεσες και ολα αυτα που εχουν γινει επιτυχιες.

mariosnadege

#22240 / 25.03.2011, 07:40 / Αναφορά
Πόσο όμορφο είναι ν'ακούμε ξανά το γνωστό ύφος του Σωκράτη !! Πρόκειται για πραγματικά σύγχρονο λαικό τραγούδι, σύγχρονο γιατί αποφεύγει το προφανές : δε χρειάζεται μπουζούκι, για παράδειγμα, σε όλα τα κομμάτια, για να θεωρηθεί λαικό. Μου άρεσε πολύ η λιτή ενορχήστρωση (συχνά με μια κιθάρα μόνο), νομίζω πως αναδεικνύει την ουσία των τραγουδιών.

Enas_alla_lewn

#22325 / 08.04.2011, 12:53 / Αναφορά
Είναι γνωστό πως ο Σωκράτης δεν χρειάζεται ενορχηστρωτικά παιχνίδια για να δημιουργήσει τραγούδια που θα σου μένουν, έτσι και εδώ ουσιαστικά μόνο με την κιθάρα του φτιάχνει έναν ολόκληρο δίσκο με τραγούδια ικανά να συγκινήσουν εμάς τους Σωκρατικούς. Τα τραγούδια που με "έφτιαξαν" περισσότερο είναι - φυσικά - τα λαϊκότροπα, ορισμένα από τα οποία (τα Φρύγανα ας πούμε) μοιάζουν απόηχοι μακρινοί των μεγάλων κιθαριστών του ρεμπέτικου. Και οι μπαλάντες δεν πάνε πίσω βέβαια, με αποκορύφωμα το ταξιδιάρικο Οι Μύστες Της Ερήμου. Εν κατακλείδι ο δίσκος κατ' εμέ είναι εξαιρετικός και στέκεται επάξια μαζί με τις σπουδαίες στιγμές του Σωκράτη.